Γιατί λοιπόν δεν περιορίζουν τα ζευγάρια των Αφρικανών το μέγεθος των οικογενειών τους; Η έκθεση της Παγκόσμιας Επιφυλακής εξηγεί: «Η οικονομική και κοινωνική θέση μιας [Αφρικανής] γυναίκας ανεβαίνει με τον αριθμό των παιδιών που κάνει, κυρίως επειδή τα παιδιά αντιπροσωπεύουν επιπλέον χέρια που βοηθούν στις αγροτικές δουλειές, στα ψώνια και σε άλλες εργασίες». Το βιβλίο Africa in Crisis (Η Αφρική σε Κρίση) προσθέτει: «Η υψηλή πιθανότητα να μη ζήσουν τα παιδιά ενθαρρύνει τους Αφρικανούς γονείς να αποκτούν μεγάλες οικογένειες». Σε μερικές αφρικανικές χώρες, πεθαίνει σχεδόν το ένα πέμπτο όλων των μωρών, στον πρώτο τους χρόνο! Η ειρωνεία ωστόσο είναι ότι η απόκτηση πολλών παιδιών δημιουργεί συχνά ένα φαύλο κύκλο συνωστισμένων, ανθυγιεινών συνοικιών και ανεπαρκούς υγιεινής—εκείνες ακριβώς τις συνθήκες που συντελούν κατά πολύ στη θανάτωση των παιδιών.

Οι γιατροί λένε ακόμη ότι η γυναίκα χρειάζεται χρόνο για να συνέλθει από την εγκυμοσύνη και τον τοκετό προτού συλλάβει και πάλι. Αλλιώς, η ικανότητά της να κάνει υγιή μωρά μπορεί να υποστεί σοβαρή βλάβη.

Παρά τα γεγονότα αυτά, οι Αφρικανοί τείνουν να αντιδρούν στην ιδέα του οικογενειακού προγραμματισμού.a Ωστόσο τα άτομα δεν πρέπει να αψηφούν αυτό το ζήτημα, χωρίς να το σκεφτούν σοβαρά. Οι Χριστιανοί θα μπορούσαν να σκεφτούν ότι η Αγία Γραφή, ενώ δεν καταδικάζει την απόκτηση παιδιών, λέει τα εξής στο εδάφιο 1 Τιμόθεον 5:8: «Εάν τις δεν προνοή περί των εαυτού και μάλιστα των οικείων, ηρνήθη την πίστιν». Αν κάποιοι γονείς έχουν πολύ μεγάλη οικογένεια, ίσως να τους είναι αδύνατο να παρέχουν στα παιδιά τους τροφή, ρουχισμό και στέγη σε επαρκή βαθμό. Αν και πρόκειται για προσωπικό ζήτημα, μερικά ζευγάρια έχουν μάθει να εφαρμόζουν αντισύλληψη και να αποφεύγουν την απόκτηση περισσότερων παιδιών απ’ όσα μπορούν να φροντίσουν κατάλληλα.