Αλλά όταν τελικά χωρίσουν οι γονείς, ίσως με νόμιμο διαζύγιο, αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι θα τελειώσουν όλα τα προβλήματα που μπορεί να φέρνει σ’ εσένα η ασυμφωνία τους. Μάλιστα, τώρα μπορεί να έχεις να αντιμετωπίσεις μια σκληρή πρόκληση: να αποφασίσεις αν θα διατηρήσεις κάποιες σχέσεις με το γονέα που έφυγε από το σπίτι. Η Μεγκ θυμάται πόσο δύσκολο μπορεί να είναι αυτό: «Ήμουν τόσο αποθαρρημένη, ώστε τα συναισθήματά μου νεκρώθηκαν. Έτσι, για λίγο, δεν ένιωθα απολύτως τίποτα. Ήταν λες κι ο πατέρας μου είχε πεθάνει». Και ο Μάικ θυμάται: «Άρχισα να μισώ τον πατέρα μου, κι αυτό το συναίσθημα κράτησε πολύ καιρό. Όσο σκεφτόμουν πώς άφησε μια γυναίκα με τέσσερα παιδιά, δίνοντάς της την πιο μικρή διατροφή που μπορούσε να δώσει, γινόμουν θηρίο».

Να Χτίζεις, Όχι να Γκρεμίζεις

Μέσα στο χάος και στην αναταραχή που επικρατούν σ’ αυτή την περίοδο της ζωής σου, είναι πάρα πολύ εύκολο να κλείσεις ερμητικά την πόρτα των συναισθημάτων σου στον έναν από τους γονείς σου και να αφήσεις το θυμό και την πίκρα να σε κυριέψουν. Αλλά αν υποθάλψεις αυτού του είδους τη μνησικακία, αυτό μπορεί να δηλητηριάσει την άποψή σου για τη ζωή. Αυτός ο θυμός μπορεί να σε κάνει να διακόψεις την επικοινωνία, καταστρέφοντας τους δεσμούς σου με τον ένα γονέα, ώσπου να είναι σχεδόν αδύνατο να τους αποκαταστήσεις.

Ενόραση—Το Κλειδί για την Ειρήνη

Ο θυμός που είναι φυσικό να νιώσεις μπορεί στην αρχή να γίνει εμπόδιο. Αλλά αν βάλεις στόχο σου να καταλάβεις το γονέα σου καλύτερα, η ενόραση που θα προκύψει μπορεί να βοηθήσει στο να απομακρυνθεί ο θυμός σου. Όπως λέει το εδάφιο Παροιμίαι 19:11, ΜΝΚ: ‘Η ενόραση του ανθρώπου σίγουρα επιβραδύνει το θυμό του, και είναι ωραιότητα από μέρους του να παραβλέπει την παράβαση’. Αυτό είναι σίγουρα πιο εύκολο όταν το ένοχο μέλος δείχνει κάποια λύπη ή μεταμέλεια. Να θυμάσαι ότι το να δείχνεις ενόραση για την άποψη, την προσωπικότητα και τις ανθρώπινες αδυναμίες του αποξενωμένου γονέα δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι δικαιολογείς τον ένοχο γονέα ή ότι παίρνεις το μέρος του στην αντιδικία για το διαζύγιο· ούτε σημαίνει ότι προδίδεις το γονέα με τον οποίο ζεις. Απλούστατα σημαίνει ότι καλλιεργείς μια πιο ρεαλιστική άποψη για το γονέα σου.

Για παράδειγμα, πολλοί νεαροί συμπεραίνουν ότι ο γονέας που έφυγε από το σπίτι πρέπει να τους μισεί—αλλιώς γιατί να φύγει; Αλλά στην πραγματικότητα, η αιτία για το χωρισμό ήταν τα προβλήματα του γάμου, και όχι εσύ. Το πιθανό είναι ότι ο γονέας που έφυγε δεν είχε σκοπό με τη φυγή του να απορρίψει εσένα—παρ’ όλο που εσύ μπορεί να νιώθεις έτσι. Όπως το έθεσε ο Δρ Γκουλντ: «Κατά πάσα πιθανότητα, αν σε αγαπούσαν οι γονείς σου πριν από το διαζύγιο, θα σε αγαπούν το ίδιο και μετά».

Κράτα την Ισορροπία σου

Υπάρχει, όμως, ο κίνδυνος να εξιδανικεύσεις τον αποξενωμένο γονέα. Ο πατέρας της Ράντι, που ήταν αλκοολικός και κοίταζε άλλες γυναίκες, έφευγε από το σπίτι επανειλημμένα και τελικά πήρε διαζύγιο από τη μητέρα της. Κι όμως, η Ράντι θυμάται: «Για κάποιο λόγο, μπορώ να πω ότι σχεδόν τον λάτρευα».

Τέτοια παραπλανημένη, υπερβολική αγάπη δεν είναι ασυνήθιστη. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, περίπου το 90 τοις εκατό των παιδιών διαζευγμένων γονέων ζουν με τη μητέρα τους και επισκέπτονται τον πατέρα τους. Έτσι, η μητέρα είναι συχνά υπεύθυνη για την καθημερινή φροντίδα των παιδιών της—περιλαμβανομένης και της διαπαιδαγώγησης. Και παρά το γεγονός ότι η μητέρα παίρνει διατροφή, η οικονομική της κατάσταση συνήθως παρουσιάζει αρκετή κάμψη μετά το διαζύγιο· η οικονομική κατάσταση του πατέρα μπορεί ακόμα και να σημειώσει άνοδο. Το αποτέλεσμα: Η επίσκεψη στον μπαμπά σημαίνει ότι θα παίρνεις δώρα και θα περνάς καλά! Η ζωή με τη μαμά σημαίνει ότι θα πρέπει να μετράς μέχρι και την τελευταία δραχμή και ότι θα έχεις κάποιον να σου λέει τι να κάνεις και τι να μην κάνεις. Δυστυχώς, μερικοί νεαροί έχουν φτάσει στο σημείο να εγκαταλείψουν ένα Χριστιανό γονέα προκειμένου να ζήσουν με έναν πιο πλούσιο και πιο ανεκτικό γονέα που δεν είναι στην αλήθεια.—Παράβαλε Παροιμίαι 19:4.

Αν μπεις στον πειρασμό να κάνεις μια τέτοια εκλογή, εξέτασε τι θεωρείς πολύτιμο. Να θυμάσαι ότι ο Δημιουργός σου θεωρεί περισσότερο πολύτιμο αυτό που έχεις πραγματικά ανάγκη—την ηθική καθοδήγηση και τη διαπαιδαγώγηση. Τίποτα άλλο απ’ όσα μπορεί να προσφέρει ένας γονέας δεν θα επηρεάσει τόσο βαθιά το χαρακτήρα σου και την ποιότητα της ζωής σου. Η διαπαιδαγώγηση είναι ένδειξη αληθινής αγάπης.—Βλέπε Παροιμίαι 4:13· 13:24.