ΤΕΒΕΘ

(Τεβέθ).

Το μεταιχμαλωσιακό όνομα του δέκατου Ιουδαϊκού σεληνιακού μήνα στο θρησκευτικό ημερολόγιο αλλά τέταρτου στο πολιτικό ημερολόγιο. (Εσθ 2:16) Αντιστοιχεί με ένα μέρος του Δεκεμβρίου και ένα μέρος του Ιανουαρίου. Γενικά αναφέρεται απλώς ως «ο δέκατος μήνας».—1Χρ 27:13.

Το όνομα Τεβέθ πιστεύεται ότι προέρχεται από μια ακκαδική ρίζα που σημαίνει «βουλιάζω» ή «βυθίζομαι», και αυτό ίσως αναφέρεται στην πολλή λάσπη που υπάρχει στη διάρκεια αυτού του χειμωνιάτικου μήνα κατά τον οποίο οι βροχοπτώσεις φτάνουν στο αποκορύφωμά τους. Οι χειμερινές βροχές είναι συχνά καταρρακτώδεις, όπως αυτή που έβαλε τέλος στην ανομβρία η οποία διήρκεσε τριάμισι χρόνια στις ημέρες του Ηλία ή αυτή που περιέγραψε ο Ιησούς στην παραβολή με το σπίτι, τα αμμώδη θεμέλια του οποίου παρασύρθηκαν από την ορμητική βροχή. (1Βα 18:45· Ματ 7:24-27) Σύμφωνα με το βιβλίο Η Γεωγραφία της Αγίας Γραφής ([The Geography of the Bible] 1957, σ. 50) του Ντένις Μπέιλι, μετά τα μέσα Δεκεμβρίου σημειώνεται συχνά παγετός στις λοφώδεις περιοχές και σποραδικές χιονοπτώσεις στην Ιερουσαλήμ. (2Σα 23:20) Υπήρξαν περιπτώσεις, αν και σπάνιες, όπου οι δρόμοι έκλεισαν προσωρινά λόγω της πυκνής χιονόπτωσης. Ίσως να συνέβη αυτόν το μήνα, τον Τεβέθ, η πυκνή χιονόπτωση που παρεμπόδισε τον Σελευκίδη στρατηγό Τρύφωνα να φτάσει στην Ιερουσαλήμ. (Ιουδαϊκή Αρχαιολογία, ΙΓ΄, 208 [vi, 6]· Α΄ Μακκαβαίων 13:22) Ο μήνας Τεβέθ προφανώς δεν προσφερόταν ούτε για ταξίδια ούτε για τη διανυκτέρευση των βοσκών στους αγρούς. Για αυτούς και για άλλους λόγους δεν θα μπορούσε να είναι ο μήνας κατά τον οποίο γεννήθηκε ο Ιησούς.

Τη δέκατη ημέρα του Τεβέθ το 609 Π.Κ.Χ., ο Ναβουχοδονόσορ άρχισε να πολιορκεί την Ιερουσαλήμ. (2Βα 25:1· Ιερ 39:1· 52:4· Ιεζ 24:1, 2) Πιθανότατα σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος οι Ιουδαίοι τηρούσαν τη «νηστεία του δέκατου μήνα».—Ζαχ 8:19.