Πώς Μπορείτε να Επιβιώσετε σε μια Επικίνδυνη Γειτονιά;

«ΗΜΟΥΝ συνέχεια τρομαγμένη. Φοβόμουν στο ασανσέρ. Φοβόμουν στο αυτοκίνητό μου. Φοβόμουν στο διαμέρισμά μου. Παντού υπήρχε έγκλημα. Οι άνθρωποι έπεφταν συνεχώς θύματα ληστείας», λέει η Μαρία. Μήπως φοβάστε και εσείς στη γειτονιά σας, όπως αυτή η Βραζιλιανή, ιδιαίτερα όταν πέφτει το σκοτάδι της νύχτας;

Ίσως είναι συναρπαστικό να διαβάζετε αστυνομικά μυθιστορήματα, αλλά στην πραγματική ζωή συνήθως δεν υπάρχει ευχάριστο τέλος. Ένα έγκλημα μπορεί να παραμείνει ανεξιχνίαστο. Ή, σε περίπτωση ανθρωποκτονίας, πρέπει κάποιος να συνεχίσει να ζει χωρίς ένα σύζυγο, πατέρα ή γιο, χωρίς μια σύζυγο, μητέρα ή κόρη. Μήπως αυξάνει το βίαιο έγκλημα στην περιοχή σας; Λαχταράτε κάποιο ήσυχο μέρος όπου η οικογένειά σας θα ήταν ασφαλής; Ή, αν αναγκάζεστε να αναθρέψετε τα παιδιά σας σε περιοχή που μαστίζεται από έγκλημα, τι μπορείτε να κάνετε για να επιβιώσετε;

Ασφαλώς, εξακολουθούν να υπάρχουν πόλεις με χαμηλή εγκληματικότητα. Σε πολλές χώρες, οι άνθρωποι συνεχίζουν να ζουν στη γαλήνη της επαρχίας ή σε ήσυχα χωριά. Τα πράγματα, όμως, αλλάζουν γοργά ακόμη και σε περιοχές οι οποίες προηγουμένως θεωρούνταν απαλλαγμένες από έγκλημα. Για παράδειγμα, στη Βραζιλία πριν από 50 χρόνια, το 70 τοις εκατό του πληθυσμού ζούσε στην επαρχία. Τώρα το 70 τοις εκατό ζει στις πόλεις. Μαζί με τις ευκαιρίες για εργασία, αυξάνονται και τα προβλήματα των πόλεων, όπως είναι το έγκλημα και η βία. Είτε ζείτε σε επικίνδυνη περιοχή είτε όχι, πρέπει να πηγαίνετε στην εργασία ή στο σχολείο και να κάνετε πάρα πολλά πράγματα εκτός σπιτιού.

Αναγνωρίζοντας ότι επικρατεί «σύνδρομο πανικού», κάποιος αξιωματικός της αστυνομίας στο Ρίο ντε Τζανέιρο αναφέρει πως η κοινωνική αδικία και το οργανωμένο έγκλημα αποτελούν παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτό. Πιστεύει επίσης ότι οι εφημερίδες και η τηλεόραση συμβάλλουν στη μεγάλη εξάπλωση του φόβου, «επηρεάζοντας τη διάθεση του πληθυσμού με τις τραγικές ειδήσεις». Ο εθισμός στα ναρκωτικά, η οικογενειακή κατάρρευση και η εσφαλμένη θρησκευτική εκπαίδευση συμβάλλουν επίσης στην αυξανόμενη ανομία. Τι θα φέρει το μέλλον; Θα οδηγήσει η συνεχής παρουσίαση βίαιων σκηνών, οι οποίες έχουν γίνει κάτι το τετριμμένο στα βιβλία και στις ταινίες όπου προβάλλονται ως ψυχαγωγία, στο να γίνουν οι άνθρωποι αναίσθητοι απέναντι στους άλλους; Θα γίνουν επικίνδυνες και οι περιοχές που θεωρούνται απαλλαγμένες από έγκλημα;

Εφόσον η βία δεν είναι καθόλου ευχάριστη στο θύμα, έχουμε έντονη επιθυμία να είμαστε ασφαλείς. Δεν προξενεί απορία το γεγονός ότι ορισμένοι ανήσυχοι πολίτες ζητούν να υπάρχουν περισσότεροι αστυνομικοί στους δρόμους καθώς και αυστηρότερες ποινές φυλάκισης, ή ακόμη και η θανατική ποινή! Παρά τους κινδύνους, μερικοί αγοράζουν όπλα για αυτοάμυνα. Άλλοι θέλουν να περιορίσουν οι αρχές την πώληση όπλων. Ωστόσο, παρά τα άσχημα νέα ότι το έγκλημα αφθονεί, δεν υπάρχει λόγος για απελπισία. Στην πραγματικότητα, πολλοί κάτοικοι μεγάλων πόλεων, όπως είναι το Γιοχάνεσμπουργκ, η Νέα Υόρκη, η Πόλη του Μεξικού, το Ρίο ντε Τζανέιρο και το Σάο Πάουλο, δεν έχουν πέσει ποτέ θύματα ληστείας. Ας εξετάσουμε πώς τα βγάζουν πέρα μερικοί άνθρωποι που ζουν σε επικίνδυνη γειτονιά.

Διακράτηση Θετικής Στάσης

Σχετικά με κάποια περιοχή που μαστίζεται από έγκλημα, ένας συγγραφέας σχολιάζει «την επινοητικότητα και την εγκαρτέρηση που δείχνουν χιλιάδες Βραζιλιανοί οι οποίοι έχουν κάποια αξιοπρέπεια και ευπρέπεια παρά τις σκληρές συνθήκες ζωής». Έπειτα από 38 χρόνια στο Ρίο ντε Τζανέιρο, ο Ζόρζε λέει: «Αποφεύγω ορισμένους δρόμους και περιοχές και δεν δείχνω καθόλου περιέργεια. Αποφεύγω επίσης να βρίσκομαι στο δρόμο όταν είναι αργά και δεν εκδηλώνω υπερβολικό φόβο. Μολονότι είμαι προσεκτικός, αντιμετωπίζω τους ανθρώπους ως έντιμους, και τους συμπεριφέρομαι με αξιοπρέπεια και σεβασμό».

Ναι, να αποφεύγετε την άσκοπη ανησυχία. Να μην ανακατεύεστε στις υποθέσεις των άλλων. Να μην υποτιμάτε το γεγονός ότι ο υπερβολικός φόβος μπορεί να επηρεάσει τα νεύρα, κάνοντας ακόμη και ευγενικούς ανθρώπους να ενεργούν παράλογα. Σχετικά με την εργασία του σε επικίνδυνες περιοχές, ο Οντάρ παρατηρεί: «Προσπαθώ να είμαι θετικός και να μην τρέφω τη διάνοιά μου με το φόβο των άσχημων πραγμάτων που θα μπορούσαν να συμβούν, επειδή αυτό προξενεί άσκοπη ένταση και πανικό. Προσπαθώ να δείχνω σεβασμό σε όλους τους ανθρώπους». Εκτός από το να είναι κανείς άγρυπνος και να αποφεύγει τα ύποπτα άτομα, ο ίδιος προσθέτει και ένα άλλο βοήθημα για να ελέγχει κάποιος τα αισθήματά του: «Πάνω από όλα, καλλιεργώ εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά Θεό, σκεπτόμενος πως τίποτα δεν ξεφεύγει από τα μάτια του και πως οτιδήποτε συμβαίνει είναι με την άδειά του».

Εντούτοις, κανείς δεν θέλει να ζει σε διαρκή φόβο. Επιπλέον, ποιος αρνείται ότι ο υπερβολικός φόβος και η ένταση είναι επιβλαβή για τη συναισθηματική και τη φυσική υγεία; Επομένως, ποια ελπίδα υπάρχει για εκείνους που φοβούνται ότι θα μπορούσαν να πέσουν θύματα επίθεσης ανά πάσα στιγμή; Εφόσον πολλοί φοβούνται ότι η κατάσταση όσον αφορά το έγκλημα θα χειροτερέψει ακόμη περισσότερο, θα δούμε ποτέ το τέλος της βίας; Σας προσκαλούμε να διαβάσετε το επόμενο άρθρο: «Πότε θα Εκλείψει ο Φόβος;»

Πότε θα Εκλείψει ο Φόβος;

ΘΑ ΝΙΩΘΑΤΕ έκπληξη αν μαθαίνατε ότι η αληθινή ασφάλεια σχετίζεται με κάποιον άντρα ο οποίος έζησε πριν από 2.000 χρόνια; Δείχνοντας την ανάγκη που υπάρχει για αγάπη, ο Ιησούς Χριστός ανέφερε μια αξιοσημείωτη παραβολή: «Κάποιος άνθρωπος κατέβαινε από την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ και έπεσε σε ληστές, οι οποίοι και τον γύμνωσαν και του έδωσαν χτυπήματα, και έφυγαν αφήνοντάς τον μισοπεθαμένο». Μολονότι δύο ταξιδιώτες αγνόησαν το θύμα, κάποιος καλοσυνάτος Σαμαρείτης έδειξε έλεος. Ποιος, όμως, ενδιαφέρεται για τα θύματα του εγκλήματος σήμερα; Τι είδους ανακούφιση από το φόβο μπορούμε να αναμένουμε;—Λουκάς 10:30-37.

Ενώ ομολογούν ότι πιστεύουν στον Θεό, πολλοί νομίζουν ότι ο νόμος και η τάξη πρέπει να επιβάλλονται από τον άνθρωπο. Θα τερματίσουν όμως το βίαιο έγκλημα οι αυστηρότερες ποινές φυλάκισης ή η αύξηση στο προσωπικό και στους μισθούς της αστυνομίας; Πιστεύετε όντως ότι τα όργανα επιβολής του νόμου, με όλες τις ειλικρινείς προσπάθειες που καταβάλλουν για να παρέχουν κάποιο βαθμό ασφάλειας, θα εξαλείψουν πράγματα όπως είναι η χρήση ναρκωτικών, το οργανωμένο έγκλημα και η φτώχεια; Παρ’ όλα αυτά, η πείνα και η δίψα που έχουμε για τη δικαιοσύνη δεν είναι κατ’ ανάγκη μάταιες.—Ματθαίος 5:6.

Το εδάφιο Ψαλμός 46:1 λέει: «Ο Θεός είναι καταφυγή ημών και δύναμις, βοήθεια ετοιμοτάτη εν ταις θλίψεσι». Θα δούμε ότι τα λόγια αυτά δεν είναι απλώς όμορφη ποίηση.

Όπως γνωρίζετε, τα μέσα ενημέρωσης καθημερινά αναφέρονται σε άσκοπους θανάτους που λαβαίνουν χώρα σε εμφύλιους πολέμους και σε τρομοκρατικές επιθέσεις. Σε μερικά μέρη του κόσμου, είναι συνηθισμένο να εξοντώνονται οι ανεπιθύμητοι νεαροί ή οι αυτόπτες μάρτυρες. Γιατί έχει γίνει η ζωή τόσο φτηνή; Μολονότι μπορεί να υπάρχουν διάφορες αιτίες για αυτή τη βία, υπάρχει ένας λόγος τον οποίο δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε.

Σύμφωνα με το Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή, «ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται στην εξουσία του πονηρού». (1 Ιωάννη 5:19) Στην πραγματικότητα, ο Ιησούς Χριστός προσδιόρισε τον Σατανά τον Διάβολο όχι μόνο ως ψεύτη αλλά και ως ‘ανθρωποκτόνο’. (Ιωάννης 8:44) Επηρεάζοντας την ανθρωπότητα με διάφορους τρόπους, αυτό το ισχυρό πνευματικό πλάσμα προάγει τη σημερινή αύξηση της βίας. «Αλίμονο στη γη και στη θάλασσα, επειδή ο Διάβολος κατέβηκε σε εσάς, έχοντας μεγάλο θυμό, καθώς γνωρίζει ότι έχει μικρό χρονικό διάστημα», λέει το εδάφιο Αποκάλυψη 12:12. Αλλά το ευχάριστο είναι ότι αυτό το ασεβές σύστημα θα αντικατασταθεί από «νέους ουρανούς και νέα γη . . . , και σε αυτά δικαιοσύνη θα κατοικεί».—2 Πέτρου 3:13.

Πέρα από αυτή την εξαίσια ελπίδα για ένα νέο κόσμο, τι είδους βοήθεια έχουμε τώρα;

Προτού εξετάσουμε τη θετική απάντηση σε αυτό το ερώτημα, είναι καλό να θυμόμαστε ότι ακόμη και οι γνήσιοι Χριστιανοί δεν έχουν καμιά εγγύηση ότι θα προστατευτούν από το έγκλημα. Ο απόστολος Παύλος περιέγραψε μερικούς κινδύνους τους οποίους αντιμετώπισε ο ίδιος προσωπικά. Είχε βρεθεί «σε κινδύνους από ποταμούς, κινδύνους από ληστές, κινδύνους από το ίδιο [του] το γένος, κινδύνους από τα έθνη, κινδύνους στην πόλη, κινδύνους στην ερημιά, κινδύνους στη θάλασσα». (2 Κορινθίους 11:26) Ωστόσο, ο Παύλος επιβίωσε από αυτούς τους κινδύνους. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα· με το να είμαστε προσεκτικοί, μπορούμε να εξακολουθούμε να επιτελούμε τις εργασίες μας όσο το δυνατόν πιο φυσιολογικά. Ας εξετάσουμε μερικά πράγματα τα οποία θα βοηθήσουν.

Αν κάποιος ζει σε μια επικίνδυνη γειτονιά, η καλή διαγωγή μπορεί να αποτελεί προστασία, επειδή οι άνθρωποι παρατηρούν τους άλλους προσεκτικά. Μολονότι οι ληστές σχεδιάζουν και διαπράττουν εγκλήματα, πολλοί από αυτούς πιστεύουν ότι είναι φυσιολογικοί άνθρωποι. Να αποφεύγετε να επικρίνετε αυτά που κάνουν, και να μην προσπαθείτε να μάθετε με τι ασχολούνται. Με αυτόν τον τρόπο, μειώνετε τις πιθανότητες να γίνετε στόχος εκδίκησης. Να έχετε υπόψη σας ότι οι κλέφτες προσπαθούν να ανακαλύψουν ποιος έχει αγοράσει κάτι καινούριο ή ποιος φεύγει για διακοπές και συνεπώς θα λείπει από το σπίτι του· έτσι, να προσέχετε τι αποκαλύπτετε στους άλλους.

Πολλοί Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν διαπιστώσει ότι η φήμη τους ως διακόνων τούς προσφέρει αυξημένη προστασία. Οι εγκληματίες συχνά δείχνουν πως σέβονται αυτούς τους Χριστιανούς, οι οποίοι χωρίς μεροληψία δίνουν από τον εαυτό τους για να βοηθήσουν τους ανθρώπους στην κοινότητα. Οι Μάρτυρες δεν είναι φονιάδες ή κλέφτες ούτε είναι ‘άτομα που ανακατεύονται στις υποθέσεις των άλλων’, και συνεπώς δεν αποτελούν απειλή.—1 Πέτρου 4:15.

[Πλαίσιο στη σελίδα 6]

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΙ

Πολλοί εγκληματίες είναι εγκληματίες πλήρους απασχόλησης, κάνοντας το έγκλημα επάγγελμα. Ίσως να εργάζονται σε διμελείς ή τριμελείς ομάδες, έστω και αν ένας μόνο στρέφει την κάννη εναντίον σας. Διαπιστώνεται ολοένα και περισσότερο ότι όσο πιο νέος σε ηλικία είναι ο εγκληματίας τόσο πιο επικίνδυνος είναι. Τι μπορείτε να κάνετε αν πέσετε θύμα;

Να παραμείνετε ήρεμοι ώστε να μην ταράξετε τον κλέφτη—η απειρία του μπορεί να σκοτώσει. Αν είστε Μάρτυρας του Ιεχωβά, πείτε το. Επίσης, να είστε έτοιμοι να δώσετε αμέσως στον κλέφτη ό,τι θέλει. Αν καθυστερήσετε, ο κίνδυνος αυξάνει. Αργότερα, ίσως κρίνετε ότι είναι ασφαλές να του ζητήσετε να σας επιστρέψει την ταυτότητά σας ή τα ναύλα για το λεωφορείο.

Συνήθως δεν μπορείτε να διακρίνετε ποιος είναι εγκληματίας. Μερικοί κλέφτες είναι ναρκομανείς ή επαγγελματίες, άλλοι θέλουν απλώς να φάνε. Για κάθε ενδεχόμενο, μη μεταφέρετε πολλά χρήματα. Να αποφεύγετε να δείχνετε κοσμήματα, χρυσά δαχτυλίδια ή ακριβά ρολόγια. Να περπατάτε και να ταξιδεύετε φυσιολογικά, χωρίς να δείχνετε φόβο. Μην καρφώνετε το βλέμμα σας πάνω σε άτομα σαν να θέλετε να τα αναγνωρίσετε. Σε περίπτωση πυροβολισμών στο δρόμο, να πέσετε στο έδαφος· τα ρούχα μπορούν να καθαριστούν αργότερα.—Ένας πρώην αστυνομικός στο Ρίο ντε Τζανέιρο.