‘Ψάρεμα Ανθρώπων’ στην Μπελίζ

Η ΜΠΕΛΙΖ είναι μια μικρή υποτροπική χώρα που βρίσκεται ανάμεσα στο Μεξικό και στη Γουατεμάλα. Κοντά στις ακτές της, στα πρασινογάλανα νερά της Καραϊβικής, βρίσκονται διασκορπισμένοι πάμπολλοι κοραλλιογενείς ύφαλοι και ατόλλες, που σχηματίζουν το μεγαλύτερο κοραλλιογενές φράγμα στο Δυτικό Ημισφαίριο. Κατά μήκος των ακτών, το έδαφος είναι ως επί το πλείστον ξερό και επίπεδο. Αλλά στα ενδότερα της χώρας, προς τα νότια, τα Βουνά Μάγια φτάνουν σε ύψος 1.120 μέτρων. Η ορεινή περιοχή, που κάποτε ήταν καλυμμένη με πυκνά δάση, είναι γεμάτη φαράγγια, ρεματιές και ωραίους καταρράκτες.

Η χώρα κατοικούνταν αρχικά από τους Μάγια, όπως αποδεικνύουν τα πολυάριθμα ερείπια και αρχαιολογικά ευρήματα. Το 17ο αιώνα, άρχισαν να εγκαθίστανται εκεί πρώην πειρατές που ασχολούνταν με την υλοτομία του αιματόξυλου και του μαονιού. Αργότερα, η χώρα έγινε αποικία με το όνομα Βρετανική Ονδούρα. Απέκτησε την εθνική της ανεξαρτησία το 1981.

Σήμερα, η Μπελίζ έχει πληθυσμό περίπου 175.000 κατοίκους. Πρόκειται πράγματι για ένα σύμμικτο πλήθος που αποτελείται από μπελιζιανούς νέγρους (Κρεολούς), Μεστίζο, Μάγια, Γκαρινάγκου (Καρίβες), Ασιάτες, Ευρωπαίους και άλλους. Εξαιτίας του βρετανικού παρελθόντος που έχει η Μπελίζ, η αγγλική είναι η επίσημη γλώσσα και η ισπανική η δεύτερη σε σπουδαιότητα. Και η κρεολική διάλεκτος είναι ευρέως διαδεδομένη, καθώς και η μάγια, η γκαριφούνα και άλλες γλώσσες.

Το κοραλλιογενές φράγμα μήκους 280 χιλιομέτρων, με τα ζωηρόχρωμα κοράλλια του, με τις προεξοχές του που μοιάζουν με πύργους και με τα σπήλαιά του, φιλοξενεί μεγάλη ποικιλία θαλάσσιων πλασμάτων που είναι απόλαυση για τα μάτια και για τη γεύση. Αυτός ο ψαρότοπος κοντά στις ακτές είναι ένας από τους πιο σπουδαίους φυσικούς πόρους της χώρας. Παρόμοια, η Μπελίζ, με τη μεγάλη ποικιλία ανθρώπων και πολιτισμών, έχει αποδειχτεί παραγωγικός ‘ψαρότοπος’ για τα άτομα που ανταποκρίνονται στην πρόσκληση του Ιησού: «Έλθετε οπίσω μου και θέλω σας κάμει αλιείς ανθρώπων».—Ματθαίος 4:19.

Το ‘Ψάρεμα’ Αρχίζει

Το 1923 μετακόμισε στην Μπελίζ ο Τζέιμς Γκόρντον, ένας Μάρτυρας που βαφτίστηκε το 1918 στην Τζαμάικα. Άρχισε, σαν να λέγαμε, να ρίχνει τα δίχτυα του στους γείτονές του που βρίσκονταν μέσα και γύρω από το χωριό Μπόμπα στην Επαρχία Μπελίζ. Τα ‘αλιευτικά σύνεργα’ που χρησιμοποιούσε περιλάμβαναν ένα μεγάλο κουτί από ξύλο μαόνι γεμάτο βιβλία, που το κρατούσε στο ένα χέρι, και το γραμμόφωνό του, που το κρατούσε στο άλλο.

Το 1931 περίπου, η Φρίντα Τζόνσον, μια ολοχρόνια διάκονος από το Τέξας, ήρθε στην Μπελίζ στη διάρκεια μιας περιοδείας κηρύγματος για τη διάδοση των καλών νέων στις χώρες της Κεντρικής Αμερικής. Στη διάρκεια της εξάμηνης παραμονής της, ήρθε σε επαφή μ’ έναν αρτοποιό που ονομαζόταν Θάντιους Χόντζεσον, ο οποίος με τη σειρά του μετέδωσε την αλήθεια σ’ ένα συνάδελφό του, τον Άρθουρ Ράνταλ. Ο αδελφός Χόντζεσον συνέχισε να φροντίζει για το έργο μέχρι τον ερχομό των πρώτων ιεραποστόλων, του Τσαρλς Χάιγεν και του Έλμερ Ίρινγκ, που είχαν εκπαιδευτεί στη Γαλαάδ.

Την επόμενη χρονιά, στη διάρκεια μιας επίσκεψης από τον Ν. Ο. Νορ και από τον Φ. Γ. Φρανς, οι οποίοι ήταν αντίστοιχα πρόεδρος και αντιπρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, ιδρύθηκε εκεί ένα γραφείο τμήματος. Από τότε, ‘τα δίχτυα’ έχουν ριχτεί σ’ όλα τα μέρη της Μπελίζ και το έργο γνωρίζει σταθερή αύξηση. Το 1989, ο αριθμός των ατόμων που συμμετείχαν στο ‘ψάρεμα ανθρώπων’ έφτασε ένα ανώτατο όριο 844 ευαγγελιζομένων.

‘Τα Δίχτυα Ρίχνονται’ στον Αγρό

Σήμερα, η Πόλη της Μπελίζ κι άλλες κωμοπόλεις καλύπτονται τακτικά από εκείνους που κηρύττουν τα καλά νέα της Βασιλείας, αλλά πολλά από τα χωριά και τα κέι (νησιά) που είναι απομακρυσμένα δεν καλύπτονται τόσο συχνά. Το ίδιο συνέβαινε και με το Σαν Πέντρο, στο Άμπεργκρις Κέι, μέχρι πριν από λίγα χρόνια.

Επί πολλά χρόνια, οι κάτοικοι του Σαν Πέντρο άκουγαν για την αλήθεια μόνο όταν οι Μάρτυρες έρχονταν από τη στεριά για σύντομες επισκέψεις. Οι Μάρτυρες διέθεταν Γραφικά έντυπα σε ενδιαφερομένους, αλλά δεν μπορούσαν να καλλιεργήσουν το ενδιαφέρον επειδή έπρεπε να επιστρέψουν στη στεριά. Αργότερα, μια τετραμελής οικογένεια ήρθε στην Μπελίζ για να υπηρετήσει εκεί όπου η ανάγκη ήταν μεγαλύτερη. Τα άτομα αυτά προθυμοποιήθηκαν να μετακομίσουν στο νησί, μολονότι έπρεπε να μένουν σ’ ένα τροχόσπιτο μέχρις ότου μπορέσουν να χτίσουν ένα σπίτι. Αλλά το ‘ψάρεμα’ πήγαινε καλά. Άρχισαν πολλές Γραφικές μελέτες και σήμερα υπάρχουν πάνω από 20 ‘ψαράδες ανθρώπων’ στο νησί. Το Σεπτέμβριο του 1986, με τη βοήθεια Μαρτύρων απ’ όλη τη χώρα, οι αδελφοί έχτισαν τη δική τους Αίθουσα Βασιλείας, σ’ ένα και μόνο σαββατοκύριακο.

Ο τομέας του τμήματος περιλαμβάνει και μερικά απομονωμένα χωριά των Μάγια στην Επαρχία Τολέδο, στο νότιο τμήμα της χώρας, όπου μιλιούνται οι γλώσσες κέτσι και μάγια μόπαν. Μια φορά το χρόνο, στη διάρκεια της ξηρασίας, όταν οι ποταμοί και τα βουνά είναι διαβατά, μια ομάδα Μαρτύρων επισκεπτόταν αυτά τα χωριά. Κουβαλώντας πάνω στην πλάτη τους ό,τι χρειάζονταν, αυτοί πήγαιναν με τα πόδια στα χωριά, έδιναν μαρτυρία στους κατοίκους και επέστρεφαν για να επισκεφτούν εκείνους που είχαν δείξει ενδιαφέρον.

Το 1968, στη διάρκεια ενός τέτοιου ‘ταξιδιού στο δάσος’, οι αδελφοί επισκέφτηκαν το χωριό Κρικ Σάρκο. Κάποιο νεαρό κορίτσι βρήκε ένα αντίτυπο του βιβλίου Η Αλήθεια που Οδηγεί Στην Αιώνιο Ζωή, το οποίο έπεσε κατά λάθος από κάποιον αδελφό. Η ίδια διηγείται τι συνέβηκε μετά:

«Αυτό το βιβλίο το θεωρούσα πολύτιμο, αλλά κοίταζα μόνο τις λίγες φωτογραφίες που είχε και δεν το διάβασα ποτέ. Οι ετήσιες επισκέψεις που έκαναν οι αδελφοί στον πατέρα μου εντύπωσαν στο μυαλό μου το όνομα του Ιεχωβά, και κατάλαβα ότι Αυτός έχει μια οργάνωση. Όταν άρχισα να πηγαίνω στο γυμνάσιο στην κωμόπολη Πούντα Γκόρντα, ανέκυψε μια μέρα η εξής ερώτηση στην τάξη: Ποιο είναι το όνομα του Θεού; Όταν απάντησα ‘Ιεχωβά’, τιμωρήθηκα αμέσως (μου αφαίρεσαν πέντε βαθμούς και με έβαλαν να κάνω αγγαρεία, παραδείγματος χάρη, να καθαρίζω τουαλέτες). Κατόπιν, ο ιερέας με κάλεσε και μου είπε να μη χρησιμοποιήσω ποτέ πια αυτό το όνομα, αλλιώς θα με απέβαλλαν από το σχολείο. Έτσι, έφυγα μόνη μου από το σχολείο και δεν ξαναπήγα.

»Η επόμενη επαφή μου με την αλήθεια έλαβε χώρα πολλά χρόνια αργότερα, όταν είχα παντρευτεί και έμενα στο Κοροζάλ Τάουν, στα βόρεια της χώρας. Είδα ένα χαρτί που το έπαιρνε ο άνεμος, το μάζεψα και ανακάλυψα ότι ήταν το εξώφυλλο του βιβλιαρίου Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και το Ζήτημα του Αίματος. Είπα σε μια φίλη μου ότι αυτή ήταν μια δοξασία των Μαρτύρων με την οποία δεν συμφωνούσα. Εκείνη είπε ότι ίσως συμφωνήσω κάποια μέρα μαζί τους. Την επόμενη μέρα, ένας αδελφός με επισκέφτηκε και είπε ότι άκουσε πως ενδιαφερόμουν για Γραφική μελέτη με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αν και του είπα ότι στην πραγματικότητα δεν ενδιαφερόμουν, εκείνος εξήγησε ότι η μελέτη δεν θα έπαιρνε πολύ από το χρόνο μου, κι έτσι δέχτηκα να μελετήσω. Επιτέλους, άρχισα να χρησιμοποιώ το βιβλίο Αλήθεια που επί οχτώ χρόνια το θεωρούσα τόσο πολύτιμο!

»Σύντομα όμως, τα πεθερικά μου άρχισαν να λένε στο σύζυγό μου να σταματήσει τη μελέτη που έκανα. Κατόπιν, μετακομίσαμε σ’ ένα απομονωμένο χωριό και έχασα κάθε επαφή με τους Μάρτυρες. Τελικά, κάποια αδελφή με επισκέφτηκε στην από σπίτι σε σπίτι διακονία και ξανάρχισα να μελετώ. Ο σύζυγός μου έκανε ό,τι μπορούσε για να διακόψει τη μελέτη. Μεθούσε, έκανε πολύ θόρυβο, με έδιωχνε από το σπίτι ή απειλούσε ότι θα άρχιζε να έχει σχέσεις με κάποια άλλη γυναίκα. Αλλά παρέμεινα σταθερή και στηρίχτηκα απόλυτα στον Ιεχωβά μέσω προσευχής. Πριν από δυο χρόνια, ο Ιεχωβά απάντησε στις προσευχές μου με τρόπο που υπερέβαινε τις προσδοκίες μου.

»Μια μέρα, ο σύζυγός μου γύρισε στο σπίτι με πρόσωπο γεμάτο μώλωπες και πήγε κατευθείαν για ύπνο. Αργότερα την ίδια μέρα είπε: ‘Θέλω κι εγώ να μελετήσω την Αγία Γραφή!’ Αυτή η αλλαγή μού έφερε μεγάλη χαρά, αλλά έγινε αιτία να εξαγριωθεί η οικογένειά του. ‘Το να αλλάξεις τη θρησκεία σου είναι σαν να αλλάζεις τους γονείς σου’, του είπαν, ‘έτσι, δεν είσαι πια γιος μας!’ Τώρα που ο σύζυγός μου κι εγώ ήμασταν ενωμένοι, σημειώσαμε ταχεία πρόοδο. Στις 5 Δεκεμβρίου 1987 βαφτιστήκαμε στην πρώτη μας Μέρα Ειδικής Συνέλευσης».

Επομένως, τα ‘ψάρια’ πιάνονται ακόμη και στις απόμακρες περιοχές της Μπελίζ. Το ειδικό βιβλιάριο Απολαύστε Ζωή στη Γη για Πάντα! μεταφράστηκε στην κέτσι, με την ελπίδα ότι περισσότερα απ’ αυτά τα χωριά θα μπορέσουν να βοηθηθούν και να δεχτούν τα καλά νέα. Εκείνοι που έχουν σωθεί από τα μολυσμένα νερά του συστήματος του Σατανά απολαμβάνουν τα ολοκάθαρα νερά της αλήθειας στον πνευματικό παράδεισο του Ιεχωβά.

Για παράδειγμα, ένας νεαρός στην Πόλη της Μπελίζ έμαθε για τους καθαρούς κανόνες του Ιεχωβά από την Αγία Γραφή. Έκοψε τη μαριχουάνα και άλλα ναρκωτικά, στα οποία είχε εθιστεί, και βαφτίστηκε. Λίγο αργότερα, έγινε ολοχρόνιος ‘ψαράς ανθρώπων’. Έχει επίσης το προνόμιο να είναι διακονικός υπηρέτης στην εκκλησία του. Εκατοντάδες άλλοι βοηθήθηκαν να καθαρίσουν τη ζωή τους, νομιμοποιώντας τους γάμους τους και καταχωρώντας τους στα ληξιαρχεία. Πολλοί άλλοι διδάχτηκαν να διαβάζουν και να γράφουν για να είναι σε θέση να μελετούν το Λόγο του Θεού μόνοι τους. Συνεπώς, το εκπαιδευτικό έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Μπελίζ δεν καλύπτει μόνο τις πνευματικές ανάγκες των ανθρώπων, αλλά φέρνει επίσης και άλλα οφέλη στην κοινότητα.

Μαζεύουν τα Δίχτυα

Κάποτε, οι μαθητές του Ιησού, ακολουθώντας τις οδηγίες του, έριξαν το δίχτυ τους από την άλλη πλευρά του πλοίου τους. Σαν αποτέλεσμα, «δεν ηδυνήθησαν πλέον να σύρωσιν αυτό από του πλήθους των ιχθύων». (Ιωάννης 21:6) Με παρόμοιο τρόπο, η ανταπόκριση στα καλά νέα είναι τόσο μεγάλη ώστε οι Μάρτυρες στην Μπελίζ δυσκολεύονται να φροντίσουν το πλήθος των ανθρώπων που συρρέουν στην οργάνωση.

Υπάρχει μεγάλη ανάγκη για ώριμους αδελφούς που να αναλαμβάνουν την ηγεσία στις εκκλησίες. Κατά μέσο όρο, υπάρχουν μόνο ένας ή δυο πρεσβύτεροι σε κάθε εκκλησία. Είναι επίσης δύσκολο να γίνει τακτική κάλυψη ολόκληρης της χώρας με τα καλά νέα. Υπάρχουν δρόμοι που καθιστούν δυνατή την πρόσοδο σε πολλές περιοχές, αλλά, λόγω έλλειψης δημόσιας συγκοινωνίας, είναι δύσκολο για τους Μάρτυρες να καλλιεργήσουν το ενδιαφέρον ή για τα ενδιαφερόμενα άτομα να πηγαίνουν τακτικά στις συναθροίσεις. Η πεζοπορία ή η χρήση κανό εξακολουθεί να είναι ο μόνος πρακτικός τρόπος για να επισκεφτεί κανείς μερικές απομονωμένες περιοχές.

Οι Μάρτυρες στην Μπελίζ δυσκολεύονται επίσης να βρουν κατάλληλες εγκαταστάσεις για τις εβδομαδιαίες εκκλησιαστικές συναθροίσεις και για τις συνελεύσεις που κάνουν κάθε χρόνο. Ο συνολικός αριθμός παρευρεθέντων στις Συνελεύσεις Περιφερείας «Εμπιστευτείτε στον Ιεχωβά» ανήλθε σε 2.200 και πλέον άτομα, ξεπερνώντας σχεδόν τρεις φορές τον αριθμό των ευαγγελιζομένων της χώρας. Οι αδελφοί ανήγειραν ένα προσωρινό οικοδόμημα σ’ ένα οικόπεδο κοντά στο Λέιντιβιλ γι’ αυτές τις συνελεύσεις. Τώρα, εξετάζεται η πιθανότητα να χτίσουν στο οικόπεδο αυτό μια μόνιμη Αίθουσα Συνελεύσεων.

Μολονότι η πρόκληση είναι μεγάλη, οι Μάρτυρες την αποδέχονται με ενθουσιασμό. Το έδειξαν αυτό με το να αυξήσουν τη συμμετοχή τους στη διακονία αγρού. Το 1979, οι ευαγγελιζόμενοι δαπάνησαν κατά μέσο όρο 8,3 ώρες το μήνα στο έργο κηρύγματος. Τώρα δαπανούν κατά μέσο όρο 11,3 ώρες το μήνα. Υπήρξε επίσης θαυμάσια αύξηση στις τάξεις των σκαπανέων. Το 1979, υπήρχαν κατά μέσο όρο 10 βοηθητικοί σκαπανείς και 12 τακτικοί σκαπανείς το μήνα. Τώρα, υπάρχουν 51 βοηθητικοί σκαπανείς και 42 τακτικοί σκαπανείς το μήνα, ηλικίας 14 μέχρι 74 ετών.

Υπάρχουν υπέροχες προοπτικές για επέκταση, αν κρίνουμε από τον αξιοσημείωτο αριθμό παρευρεθέντων στην Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού που έλαβε χώρα στις 22 Μαρτίου 1989. Οι αδελφοί εργάστηκαν σκληρά για να προσκαλέσουν ενδιαφερόμενα άτομα. Το αποτέλεσμα; Παρευρέθηκαν συνολικά 3.834 άτομα—αριθμός που ξεπερνάει κατά τέσσερις και πλέον φορές το ανώτατο όριο ευαγγελιζομένων! Ήταν συναρπαστικό να βλέπει κανείς τις πολυάριθμες φυλετικές ομάδες—τους Κρεολούς, τους Μεστίζο, τους Μάγια, τους Ευρωπαίους, τους Κινέζους, του Λιβανέζους και άλλους—να βρίσκονται όλοι μαζί.

Επιπρόσθετα, οι 844 ευαγγελιζόμενοι της χώρας διεξάγουν πάνω από χίλιες οικιακές Γραφικές μελέτες. Αναμφίβολα, με το να εξακολουθούν αυτοί να αποβλέπουν για κατεύθυνση στην Κεφαλή της εκκλησίας, τον Ιησού Χριστό, πολλοί περισσότεροι άνθρωποι στην Μπελίζ θα ανταποκριθούν στην πρόσκληση να γίνουν ‘ψαράδες ανθρώπων’.

[Χάρτες στη σελίδα 22]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΚΟΛΠΟΣ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ

ΜΕΞΙΚΟ

ΜΠΕΛΙΖ

Πόλη της Μπελίζ

Πούντα Γκόρντα

ΓΟΥΑΤΕΜΑΛΑ

ΚΟΛΠΟΣ ΟΝΔΟΥΡΑΣ

[Εικόνες στις σελίδες 24, 25]

Οικοδόμηση Αίθουσας Βασιλείας στο Σαν Πέντρο, στο Άμπεργκρις Κέι