• Αργεντινή
    Βιβλίο Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά 2001

    • Τον Απρίλιο του 1998 οι Μάρτυρες οργάνωσαν ξανά ένα έργο παροχής βοήθειας. Οι καταρρακτώδεις βροχές είχαν προκαλέσει σοβαρές πλημμύρες στη βόρεια Αργεντινή, ιδιαίτερα στις επαρχίες Κοριέντες, Φορμόσα, Τσάκο και Σάντα Φε. Μέσα σε 72 ώρες, στην πόλη Γκόγια της Κοριέντες τα νερά από τις βροχές έφτασαν τα 60 εκατοστά. Τα σπίτια πλημμύρισαν και καταστράφηκαν τα υπάρχοντα του 80 τοις εκατό των Μαρτύρων του Ιεχωβά που έμεναν στην περιοχή. Οι πλημμύρες παρέσυραν σοδειές και ζώα, καθώς και γέφυρες και αυτοκινητόδρομους, αποκλείοντας την πρόσβαση στην πόλη. Ο αδελφός Εριμπέρτο Ντιπ, ο επίσκοπος περιοχής των πληγέντων, συνεργάστηκε με τους τοπικούς πρεσβυτέρους, χώρισε τον τομέα σε τμήματα και επισκέφτηκε τους αδελφούς στα σπίτια τους. Μερικοί μεταφέρθηκαν με κανό στην Αίθουσα Βασιλείας. Σε όλους δόθηκαν τρόφιμα, ρουχισμός και φάρμακα.

      Όταν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά από τη γειτονική επαρχία Έντρε Ρίος έμαθαν τι περνούσαν οι ομόπιστοί τους στην Γκόγια, ανταποκρίθηκαν αμέσως. Μέσα σε δύο μόνο μέρες, οι 12 εκκλησίες στην Παρανά της επαρχίας Έντρε Ρίος συγκέντρωσαν σχεδόν τέσσερις τόνους συσκευασμένων τροφίμων, καθώς και ρουχισμό, και φόρτωσαν αυτές τις προμήθειες σε ένα φορτηγό που είχαν δανειστεί από το Υπουργείο Συγκοινωνιών.

      Η μεταφορά αυτών των προμηθειών δεν ήταν καθόλου εύκολη. Δύο γέφυρες είχαν παρασυρθεί από τα νερά. Στο πρώτο ποτάμι στο οποίο υπήρχε κάποτε μια γέφυρα, οι αδελφοί σταμάτησαν για να βοηθήσουν τους εργάτες του οδικού δικτύου να τοποθετήσουν εκατοντάδες σακιά με άμμο. Κατόπιν ξεφόρτωσαν τις προμήθειες, τις μετέφεραν στην απέναντι όχθη του ποταμού και εκεί τις φόρτωσαν σε άλλα φορτηγά που τους περίμεναν.

      Στη συνέχεια του ταξιδιού έπρεπε να περάσουν από έναν δρόμο που είχε πλημμυρίσει τόσο πολύ από τα ορμητικά νερά ώστε ήταν δύσκολο να διατηρήσουν τον έλεγχο των φορτηγών. Το σούρουπο έφτασαν στο δεύτερο ποτάμι, όπου κάποιοι στρατιώτες με μια μεγάλη βάρκα δέχτηκαν να κάνουν αρκετές διαδρομές για να μεταφέρουν τις προμήθειες από τη μία όχθη στην άλλη.

      Εκεί η ομάδα παροχής βοήθειας συνάντησε τελικά τους αδελφούς από την Γκόγια και συνέχισαν το ταξίδι μαζί τους. Οι αδελφοί από την Γκόγια συγκινήθηκαν βαθιά με την αγάπη και την αποφασιστικότητα των ομοπίστων τους, αλλά παράλληλα και οι αδελφοί από την Παρανά ενθαρρύνθηκαν με την καρτερικότητα των πλημμυροπαθών.

      Οι εκκλησίες στην περιοχή που πλήγηκε από τις πλημμύρες έδωσαν επίσης μαρτυρία με τις συνεχείς εκδηλώσεις της αγάπης τους. Σε κάποια περίπτωση ο μη ομόπιστος σύζυγος μιας αδελφής εξέφρασε τη μεγάλη ανησυχία και τη λύπη του για τη δύσκολη οικονομική κατάσταση στην οποία βρέθηκαν λόγω της βροχής. Η αδελφή τον διαβεβαίωσε ότι η εκκλησία θα τους βοηθούσε. Την επόμενη μέρα, τη στενοχώρια του τη διαδέχθηκε μια χαρούμενη έκπληξη, όταν ήρθαν στο σπίτι τους οι πρεσβύτεροι φέρνοντας άφθονες προμήθειες! Μέχρι να φτάσει τελικά στους ανθρώπους η κρατική βοήθεια, οι Μάρτυρες είχαν ήδη λάβει βοήθεια τέσσερις με πέντε φορές.