Στο Βάθος των Ειδήσεων
Ο Κατακλυσμός Δεν Είναι Υπερβολή
Η Βιβλική αφήγηση σχετικά μ’ έναν παγγήινο κατακλυσμό επικρίνεται εδώ και πολύ καιρό ως βασισμένη περισσότερο σε μύθο παρά σε γεγονός. Η New Catholic Encyclopedia (Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια), υποστηρίζει: «Είναι γενικά παραδεκτό τώρα ότι το περιστατικό με τον Νώε και την κιβωτό δεν είναι μέρος κάποιας ιστορικής αναφοράς, αλλά ένα φανταστικό λογοτεχνικό δημιούργημα ενός εντελώς διαφορετικού είδους». Μερικοί σκεπτικιστές ισχυρίζονται ότι όλη η υγρασία της ατμόσφαιρας θα δημιουργούσε μόνο μερικούς πόντους βροχή σ’ ολόκληρη την υδρόγειο.
Όμως σύμφωνα με την αφήγηση της Γένεσης, η πηγή των νερών του κατακλυσμού δεν ήταν απλώς και μόνο η υγρασία της ατμόσφαιρας. Στο εδάφιο Γένεσις 1:6 μας λέγεται ότι ο Δημιουργός διέταξε: «Γενηθήτω [ατμοσφαιρικό] στερέωμα [εκπέτασμα (ΜΝΚ)] αναμέσον των υδάτων, και ας διαχωρίζη ύδατα [των θαλασσών] από υδάτων [που είναι πάνω από το εκπέτασμα]». Τα νερά που αιωρούνταν πάνω από το εκπέτασμα παρέμειναν προφανώς εκεί μέχρι τον Κατακλυσμό. Σύμφωνα με τον απόστολο Πέτρο, οι ατμοσφαιρικοί «ουρανοί» και τα νερά που βρίσκονταν πάνω και κάτω από αυτούς, ήταν το μέσο με το οποίο ο «τότε κόσμος [του καιρού του Νώε] απωλέσθη κατακλυσθείς υπό του ύδατος».—2 Πέτρου 3:5, 6· Γένεσις 1:7.
Τα καταστροφικά αποτελέσματα μιας κατακλυσμιαίας βροχής έγιναν πρόσφατα αισθητά στη Νότια Αφρική, όταν σε μια πλημμύρα που έπληξε την επαρχία Νατάλ χάθηκαν περισσότερες από 300 ζωές. Ο Κ. Χ. Κούπερ, που είναι υπέρ της διατήρησης του φυσικού περιβάλλοντος, σχολιάζοντας γύρω από τη συμφορά, παρατήρησε: «Αναρωτιέμαι συχνά τι θα συνέβαινε στις μέρες μας αν έβρεχε αδιάκοπα για 40 μέρες και 40 νύχτες. . . . Θα μπορούσε μια τέτοια βροχή να εξαλείψει σχεδόν κάθε ζωή από τη γη; Αφού είχε δει πρόσφατα τι έγινε στο Νατάλ μετά από τέσσερις μόνο μέρες βροχής», ο Κούπερ συνέχισε ως εξής: «Έχω πειστεί τώρα ότι η ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης είναι αυθεντική».
Φροντίδα για τους Φτωχούς;
Πώς μπορεί να γεφυρωθεί το χάσμα που χωρίζει τους φτωχούς από τους πλούσιους; Αυτό ήταν το θέμα που εξετάστηκε από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β΄ σε μια πρόσφατη εγκύκλιο που είχε τον τίτλο Sollicitudo rei socialis (Η Κοινωνική Φροντίδα). Ο πάπας υποστήριξε ότι η εκκλησία θα πρέπει να αισθάνεται υποχρεωμένη να ανακουφίσει από την αθλιότητα αυτούς που υποφέρουν. Πώς; «Όταν κάποιος αντικρίζει καταστάσεις στις οποίες άτομα βρίσκονται σε ανάγκη, δεν μπορεί να τις αγνοεί για χάρη των περιττών εκκλησιαστικών σκευών και των πολυδάπανων επιπλώσεων που χρησιμοποιούνται για τη θεία λατρεία· αντίθετα θα μπορούσε να είναι υποχρεωτικό να πουλιούνται αυτά τα αγαθά με σκοπό να παρασχεθεί τροφή, νερό, ρουχισμός και στέγη σ’ εκείνους που στερούνται αυτά τα πράγματα».
Ωστόσο, ένας εμπειρογνώμονας του Βατικανού, ο Ντομένικο Ντελ Ρίο, σχολιάζοντας την εγκύκλιο του πάπα παρατήρησε στη La Repubblica: «Είναι φανερό ότι ο κόσμος θα περιμένει τώρα να δει τον . . . ίδιο τον πάπα, και αυτούς που τον περιβάλλουν, να δίνουν το παράδειγμα. Η βασιλική του Βατικανού και οι βασιλικές της Ρώμης είναι γεμάτες από ‘πολυδάπανες επιπλώσεις’, ίσως και από ‘περιττά εκκλησιαστικά σκεύη’». Όμως, σύμφωνα με το περιοδικό Fortune, «οι αξιωματούχοι του Βατικανού εξαγριώνονται με την ιδέα να αποχωριστούν έστω και μια ελληνική υδρία για να συγκεντρώσουν χρήματα».
Όταν ο Ιησούς έδωσε σε κάποιον πλούσιο άρχοντα την οδηγία να ‘πουλήσει όσα έχει και να τα δώσει στους φτωχούς’, εκείνος ο άντρας δεν ήταν πρόθυμος να το κάνει αυτό. «Ανεχώρησε λυπούμενος· διότι είχε κτήματα πολλά». Σωστά ο Ιησούς προειδοποίησε: «Όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θέλει είσθαι και η καρδία σας».—Μάρκος 10:21, 22· Ματθαίος 6:21.