Ορισμένοι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα στην Κόρινθο είχαν επιφυλάξεις σχετικά με το αν έπρεπε να τρώνε κρέας που ίσως προερχόταν από κάποιον ειδωλολατρικό ναό. Μερικοί είχαν την ισχυρή άποψη ότι η κατανάλωση τέτοιου κρέατος θα ισοδυναμούσε με πράξη ψεύτικης λατρείας, ενώ άλλοι πίστευαν ότι η προέλευση του κρέατος δεν είχε σημασία. Εξετάζοντας αυτό το ευαίσθητο ζήτημα, ο Παύλος δεν θέσπισε κάποιον κανόνα που θα υπαγόρευε πώς έπρεπε να ενεργούν οι Χριστιανοί. Αντιθέτως, αναγνώρισε ότι οι άνθρωποι μπορούσαν να κάνουν διαφορετικές επιλογές σε αυτό το ζήτημα.a​—1 Κορινθίους 8:4-13.