Μήπως αυτό σημαίνει ότι η αθώα σύντροφος είναι πιθανό να συγχωρήσει τον μοιχό—τουλάχιστον με την έννοια ότι θα σταματήσει να κρατάει πικρή μνησικακία—και εντούτοις να αποφασίσει να τον διαζευχτεί;

Συγχώρηση και Διαζύγιο

Στη διάρκεια της διακονίας του, ο Ιησούς μίλησε για το διαζύγιο σε τρεις περιπτώσεις. (Ματθαίος 5:32· 19:3-9· Λουκάς 16:18) Είναι ενδιαφέρον ότι ούτε μία φορά σε κάποια από αυτές τις συζητήσεις δεν ανέφερε ο Ιησούς τη συγχώρηση. Για παράδειγμα, είπε, όπως καταγράφεται στο εδάφιο Ματθαίος 19:9: «Όποιος διαζευχτεί τη σύζυγό του, εκτός εξαιτίας πορνείας, και παντρευτεί άλλη μοιχεύει». Λέγοντας ο Ιησούς «εκτός εξαιτίας πορνείας», αναγνώρισε ότι η σεξουαλική ανηθικότητα θα έδινε στην αθώα σύντροφο το δικαίωμα, ή τη Γραφική ‘αιτία’, να πάρει διαζύγιο. Εντούτοις, ο Ιησούς δεν είπε ότι το αθώο μέλος θα πρέπει να πάρει διαζύγιο. Αλλά άφησε σαφώς να εννοηθεί ότι μπορεί να το κάνει αυτό.

Ο γάμος είναι ένας δεσμός ο οποίος δένει δύο ανθρώπους. (Ρωμαίους 7:2) Αλλά όταν ένας από αυτούς δεν είναι πιστός στο σύντροφό του, ο δεσμός μπορεί να σπάσει. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η αθώα σύζυγος πρέπει στην πραγματικότητα να πάρει δύο αποφάσεις. Πρώτον, θα πρέπει να τον συγχωρήσει; Όπως έχουμε δει, ένας σημαντικός παράγοντας σε σχέση με αυτό είναι το αν ο μοιχός έχει μετανοήσει ειλικρινά ή όχι. Όταν υπάρχει μετάνοια, η αθώα σύντροφος ίσως με τον καιρό τον συγχωρήσει—τουλάχιστον με την έννοια ότι θα σταματήσει να κρατάει μνησικακία.

Η δεύτερη απόφαση σχετίζεται με το αν θα πρέπει να ζητήσει διαζύγιο. Γιατί να δημιουργείται αυτό το ερώτημα εφόσον τον έχει συγχωρήσει;b Ας σκεφτούμε: Τι θα γίνει αν αυτή έχει βάσιμους λόγους να ανησυχεί τόσο για τη δική της ασφάλεια όσο και για των παιδιών της, ιδιαίτερα αν ο σύζυγός της την κακομεταχειριζόταν στο παρελθόν; Ή τι θα γίνει αν φοβάται μήπως μολυνθεί από κάποια σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια; Ή τι θα γίνει αν αισθάνεται βαθιά μέσα της ότι, εξαιτίας της προδοσίας του, δεν μπορεί πια να τον εμπιστεύεται ως σύζυγό της; Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι αντιληπτό ότι η αθώα σύντροφος θα μπορούσε να συγχωρήσει το σύζυγό της που έχει σφάλει (με την έννοια ότι θα σταματήσει να κρατάει μνησικακία) και παρ’ όλα αυτά να αποφασίσει να τον διαζευχτεί επειδή δεν θέλει να ζει πια μαζί του. Αν σταματήσει να κρατάει μνησικακία, ίσως βοηθηθεί να συνεχίσει τη ζωή της. Επίσης, αυτό ίσως κάνει τυχόν απαραίτητες μελλοντικές σχέσεις με τον μοιχό πιο πολιτισμένες.

Το αν η αθώα σύντροφος θα πάρει διαζύγιο από το σύντροφο ο οποίος δεν της ήταν πιστός είναι προσωπική απόφαση, μια απόφαση που θα πρέπει να πάρει αφού πρώτα σταθμίσει προσεκτικά και με προσευχή όλους τους παράγοντες που περιλαμβάνονται. (Ψαλμός 55:22) Οι άλλοι δεν έχουν το δικαίωμα να προσπαθήσουν να αναγκάσουν ή να πιέσουν την αθώα σύντροφο να αποφασίσει το ένα ή το άλλο. (Παράβαλε Γαλάτες 6:5). Να θυμάστε ότι ο Ιησούς δεν είπε τι πρέπει να κάνει η αθώα σύντροφος. Είναι σαφές, λοιπόν, ότι ο Ιεχωβά δεν δυσαρεστείται με τα άτομα που αποφασίζουν να πάρουν διαζύγιο με βάση κατάλληλες Γραφικές αιτίες.