Η Καταπάτηση της Αυλής

7. (α) Γιατί ειπώθηκε στον Ιωάννη να μη μετρήσει την αυλή; (β) Πότε καταπατήθηκε η άγια πόλη επί 42 μήνες; (γ) Πώς απέτυχε ο κλήρος του Χριστιανικού κόσμου να υποστηρίξει τους δίκαιους κανόνες του Ιεχωβά στη διάρκεια των 42 μηνών;

⁷ Γιατί απαγορεύτηκε στον Ιωάννη να μετρήσει την αυλή; Μας το εξηγεί με τα ακόλουθα λόγια: «Την αυλή, όμως, που είναι έξω από το αγιαστήριο του ναού, άφησέ την εντελώς έξω και μην τη μετρήσεις, επειδή έχει δοθεί στα έθνη, και αυτά θα καταπατήσουν την άγια πόλη σαράντα δύο μήνες». (Αποκάλυψη 11:2) Έχουμε επισημάνει ότι η αυλή εξεικονίζει τη δίκαιη υπόσταση των γεννημένων από το πνεύμα Χριστιανών στη γη. Όπως θα δούμε, εδώ γίνεται λόγος για 42 κυριολεκτικούς μήνες που αρχίζουν το Δεκέμβριο του 1914 και φτάνουν μέχρι τον Ιούνιο του 1918, μια περίοδο στην οποία όλοι όσοι ομολογούσαν ότι είναι Χριστιανοί υποβλήθηκαν σε σκληρή δοκιμασία. Θα υποστήριζαν άραγε τους δίκαιους κανόνες του Ιεχωβά στη διάρκεια εκείνων των ετών του πολέμου; Οι περισσότεροι δεν το έκαναν αυτό. Ο κλήρος του Χριστιανικού κόσμου, ως σύνολο, έθεσε τον εθνικισμό πάνω από την υπακοή στο θεϊκό νόμο. Και στις δύο παρατάξεις του πολέμου, ο οποίος διεξάχθηκε κυρίως μέσα στο Χριστιανικό κόσμο, οι κληρικοί με τα κηρύγματά τους οδήγησαν τους νεαρούς άντρες στα χαρακώματα. Εκατομμύρια σφαγιάστηκαν. Όταν άρχισε η κρίση από τον οίκο του Θεού το 1918, είχαν αναμειχθεί και οι Ηνωμένες Πολιτείες στο αιματοκύλισμα, και οι κληρικοί ολόκληρου του Χριστιανικού κόσμου είχαν επισύρει ενοχή αίματος που εξακολουθεί να κραυγάζει για θεϊκή εκδίκηση. (1 Πέτρου 4:17) Η απόρριψή τους είναι οριστική και αμετάκλητη.—Ησαΐας 59:1-3, 7, 8· Ιερεμίας 19:3, 4.

8. Στη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, τι αντιλήφθηκαν πολλοί Σπουδαστές της Γραφής, αλλά τι δεν είχαν κατανοήσει πλήρως;

⁸ Τι συνέβη, όμως, με τη μικρή ομάδα των Σπουδαστών της Γραφής; Μήπως επρόκειτο να μετρηθούν αμέσως το 1914 όσον αφορά την προσκόλλησή τους στους θεϊκούς κανόνες; Όχι. Σαν τους καθ’ ομολογία Χριστιανούς του Χριστιανικού κόσμου, και αυτοί επίσης έπρεπε να δοκιμαστούν. “Αφέθηκαν εντελώς έξω, δόθηκαν στα έθνη” για να υποστούν σκληρή δοκιμασία και διωγμό. Πολλοί από αυτούς αντιλήφθηκαν ότι δεν έπρεπε να πάνε και να σκοτώσουν τον συνάνθρωπό τους, αλλά δεν είχαν κατανοήσει ακόμη πλήρως τη Χριστιανική ουδετερότητα. (Μιχαίας 4:3· Ιωάννης 17:14, 16· 1 Ιωάννη 3:15) Υπό την πίεση των εθνών, μερικοί συμβιβάστηκαν.

9. Ποια είναι η άγια πόλη που καταπατήθηκε από τα έθνη, και ποιοι αντιπροσωπεύουν αυτή την πόλη στη γη;

⁹ Πώς, όμως, καταπατήθηκε η άγια πόλη από εκείνα τα έθνη; Είναι σαφές ότι αυτό δεν αναφέρεται στην Ιερουσαλήμ που καταστράφηκε πάνω από 25 χρόνια πριν από τη συγγραφή της Αποκάλυψης. Απεναντίας, η άγια πόλη είναι η Νέα Ιερουσαλήμ, η οποία περιγράφεται αργότερα στην Αποκάλυψη και αντιπροσωπεύεται τώρα στη γη από το υπόλοιπο των χρισμένων Χριστιανών στην εσωτερική αυλή του ναού. Με τον καιρό, και αυτοί επίσης θα γίνουν μέρος της άγιας πόλης. Έτσι λοιπόν, όταν εκείνοι καταπατούνται, αυτό σημαίνει ότι καταπατείται η ίδια η πόλη.—Αποκάλυψη 21:2, 9-21.

12. Γιατί φαίνεται να είναι κυριολεκτική η χρονική περίοδος κατά την οποία επρόκειτο να καταπατηθεί η άγια πόλη;

¹² Η τάξη του Ιωάννη έπρεπε να κηρύξει αυτό το άγγελμα για ένα σαφώς καθορισμένο διάστημα: 1.260 ημέρες, δηλαδή 42 μήνες, διάστημα ίσο με το χρόνο κατά τον οποίο επρόκειτο να καταπατηθεί η άγια πόλη. Φαίνεται ότι αυτή η περίοδος είναι κυριολεκτική, αφού διατυπώνεται με δύο διαφορετικούς τρόπους, πρώτα σε μήνες και κατόπιν σε ημέρες. Επιπλέον, στην αρχή της ημέρας του Κυρίου, υπήρξε μια ιδιαίτερη περίοδος τριάμισι ετών στην οποία οι δύσκολες εμπειρίες του λαού του Θεού ταίριαζαν με τα γεγονότα που προφητεύονται εδώ—αρχίζοντας από το Δεκέμβριο του 1914 και συνεχίζοντας μέχρι τον Ιούνιο του 1918. (Αποκάλυψη 1:10)