ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Προήλθε Κάθε Μορφή Ζωής από Έναν Κοινό Πρόγονο;

Η Προέλευση της Ζωής—Πέντε Ερωτήματα που Αξίζει να Τεθούν
- ΤΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΩΝ ΑΠΟΛΙΘΩΜΑΤΩΝ;
  
  Πολλοί επιστήμονες επικαλούνται το αρχείο των απολιθωμάτων ως έρεισμα για την ιδέα περί κοινής προέλευσης όλων των μορφών ζωής. Ισχυρίζονται, για παράδειγμα, πως το αρχείο των απολιθωμάτων τεκμηριώνει την αντίληψη ότι τα ψάρια έγιναν αμφίβια και τα ερπετά έγιναν θηλαστικά. Τι δείχνει όμως στ’ αλήθεια το αρχείο αυτό;
  
  Ο εξελικτικός παλαιοντολόγος Ντέιβιντ Μ. Ράουπ λέει: «Αντί να βλέπουν τη σταδιακή εμφάνιση των μορφών της ζωής, οι γεωλόγοι της εποχής του Δαρβίνου αλλά και οι σημερινοί γεωλόγοι βλέπουν ένα αρχείο εξαιρετικά ακανόνιστο και αποσπασματικό: διάφορα είδη εμφανίζονται στην ακολουθία πολύ ξαφνικά, παρουσιάζουν λίγες ή καθόλου αλλαγές στο διάστημα της παρουσίας τους στο αρχείο και στη συνέχεια εξαφανίζονται απότομα από αυτό».³²
  
  Στην πραγματικότητα, η συντριπτική πλειονότητα των απολιθωμάτων παρουσιάζει σταθερότητα ως προς τους τύπους των πλασμάτων σε παρατεταμένα διαστήματα χρόνου. Τα στοιχεία δεν μαρτυρούν εξέλιξη από τον έναν τύπο στον άλλον. Μοναδικά σωματικά σχέδια εμφανίζονται ξαφνικά. Νέα χαρακτηριστικά εμφανίζονται ξαφνικά. Λόγου χάρη, οι νυχτερίδες οι οποίες διαθέτουν σύστημα ηχοεντοπισμού εμφανίζονται χωρίς κανέναν σαφή συνδετικό κρίκο με κάποιον λιγότερο εξελιγμένο πρόγονο.
  
  Μάλιστα, οι μισές και πλέον από όλες τις κύριες υποδιαιρέσεις της ζωικής κτίσης φαίνεται ότι έχουν εμφανιστεί σε σχετικά σύντομη περίοδο χρόνου. Επειδή πολλές νέες και διακριτές μορφές ζωής εμφανίζονται τόσο ξαφνικά στο αρχείο των απολιθωμάτων, οι παλαιοντολόγοι αναφέρονται σε αυτό το γεγονός ως «Κάμβρια έκρηξη». Πότε ήταν η Κάμβρια περίοδος;
  
  Ας υποθέσουμε ότι οι υπολογισμοί των ερευνητών είναι ακριβείς. Στην περίπτωση αυτή, θα μπορούσαμε να παραστήσουμε την ιστορία της γης με μια χρονική γραμμή που έχει μήκος όσο ένα γήπεδο ποδοσφαίρου (1). Στην κλίμακα αυτή, θα έπρεπε να περπατήσετε τα εφτά όγδοα περίπου του μήκους του γηπέδου για να φτάσετε στο σημείο που οι παλαιοντολόγοι αποκαλούν Κάμβρια περίοδο (2). Σε ένα μικρό τμήμα αυτής της περιόδου, κάνουν την εμφάνισή τους στο αρχείο των απολιθωμάτων οι κύριες υποδιαιρέσεις της ζωικής κτίσης. Πόσο ξαφνικά γίνεται αυτό; Καθώς βαδίζετε κατά μήκος του γηπέδου, όλα αυτά τα διαφορετικά πλάσματα ξεφυτρώνουν σε απόσταση μικρότερη του ενός βήματος!
  
  Η σχετικά ξαφνική εμφάνιση αυτών των ποικίλων μορφών ζωής κάνει μερικούς εξελικτικούς ερευνητές να αμφισβητούν την παραδοσιακή εκδοχή της δαρβινικής θεωρίας. Για παράδειγμα, ο εξελικτικός βιολόγος Στιούαρτ Νιούμαν, σε συνέντευξή του το 2008, είπε ότι είναι απαραίτητο να βρεθεί μια καινούρια εξελικτική θεωρία η οποία να μπορεί να εξηγήσει την ξαφνική εμφάνιση νέων μορφών ζωής. Συγκεκριμένα, δήλωσε: «Πιστεύω ότι ο δαρβινικός μηχανισμός που χρησιμοποιείται για να εξηγήσει όλες τις εξελικτικές αλλαγές θα υποβαθμιστεί έτσι ώστε να θεωρείται ένας μόνο από τους διάφορους μηχανισμούς—και ίσως όχι ο πιο σημαντικός όσον αφορά την κατανόηση της μακροεξέλιξης, δηλαδή της εξέλιξης στην οποία παρατηρούνται μεγάλες μεταβάσεις μεταξύ των σωματικών τύπων».³³
  
  ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΑ «ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ»
  
  Γιατί μερικά συγγράμματα αλλάζουν την κλίμακα των απολιθωμάτων τα οποία παρουσιάζουν ως μέρη μιας υποτιθέμενης ακολουθίας;
  
  Επάνω αριστερά: απολιθώματα σε κλίμακα όπως απεικονίζονται σε μερικά συγγράμματα
  
  Επάνω δεξιά: πραγματικό σχετικό μέγεθος
  
  Τι θα μπορούσαμε όμως να πούμε όσον αφορά τα απολιθώματα που χρησιμοποιούνται για να δείξουν ότι τα ψάρια έγιναν αμφίβια και τα ερπετά έγιναν θηλαστικά; Παρέχουν αυτά αδιάσειστες αποδείξεις της εξελικτικής διαδικασίας; Μια πιο προσεκτική ματιά φέρνει στην επιφάνεια αρκετά προβλήματα.
  
  Κατ’ αρχάς, το συγκριτικό μέγεθος των πλασμάτων που τοποθετούνται στη σειρά μετάβασης από τα ερπετά στα θηλαστικά παρουσιάζεται μερικές φορές με παραπλανητικό τρόπο σε διάφορα συγγράμματα. Στην πραγματικότητα, αντί να έχουν παρόμοιο μέγεθος, μερικά από τα πλάσματα αυτής της σειράς είναι τεράστια, ενώ άλλα είναι μικρά.
  
  Ένα δεύτερο, πιο σοβαρό, πρόβλημα είναι η έλλειψη αποδείξεων για το ότι αυτά τα πλάσματα έχουν κάποια συγγένεια μεταξύ τους. Ανάμεσα στα δείγματα που τοποθετούνται στη σειρά μετάβασης μεσολαβούν πολλές φορές, σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ερευνητών, εκατομμύρια χρόνια. Αναφορικά με τα διαστήματα που μεσολαβούν μεταξύ πολλών τέτοιων απολιθωμάτων, ο ζωολόγος Χένρι Τζι λέει: «Οι χρονικές αποστάσεις μεταξύ των απολιθωμάτων είναι τόσο τεράστιες ώστε δεν μπορούμε να πούμε τίποτα βέβαιο για την πιθανή τους σύνδεση μέσω κοινών προγόνων και καταγωγής».³⁴ c
  
  Αναφερόμενος στα απολιθώματα ψαριών και αμφιβίων, ο βιολόγος Μάλκολμ Σ. Γκόρντον λέει ότι τα απολιθώματα που έχουν βρεθεί συνιστούν μόνο ένα μικρό και «ενδεχομένως μη αντιπροσωπευτικό δείγμα της βιοποικιλότητας που υπήρχε μεταξύ αυτών των ομάδων σε εκείνους τους καιρούς». Και προσθέτει: «Δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε σε ποιο βαθμό συνδέονταν—αν συνδέονταν καν—οι συγκεκριμένοι αυτοί οργανισμοί με μεταγενέστερες εξελίξεις ή τι συγγένεια μπορεί να είχαν μεταξύ τους».³⁵ d
  
  ΤΙ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΝΤΩΣ Η «ΤΑΙΝΙΑ»;
  
  Ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Νάσιοναλ Τζεογκράφικ (National Geographic) το 2004 παρομοίασε το αρχείο των απολιθωμάτων με «ταινία από την οποία σε κάθε 1.000 καρέ τα 999 έχουν χαθεί».³⁶ Σκεφτείτε τη σημασία αυτού του παραδείγματος.
  
  Αν τα «95 καρέ» του αρχείου των απολιθωμάτων δείχνουν ότι τα ζώα δεν εξελίσσονται από τον έναν τύπο στον άλλον, γιατί οι παλαιοντολόγοι βάζουν τα υπόλοιπα «5 καρέ» σε σειρά που υπονοεί ότι εξελίσσονται;
  
  Φανταστείτε ότι βρίσκετε 100 καρέ μιας κινηματογραφικής ταινίας η οποία αρχικά είχε 100.000 καρέ. Πώς θα ξέρατε ποια είναι η υπόθεση της ταινίας; Μπορεί να επινοούσατε εσείς μια υπόθεση, αλλά τι θα κάνατε αν μόνο 5 από τα 100 καρέ που βρήκατε μπορούσαν να συναρμολογηθούν έτσι ώστε να υποστηρίζουν αυτή την υπόθεση, ενώ τα υπόλοιπα 95 παρουσίαζαν κάτι πολύ διαφορετικό; Θα ήταν λογικό να ισχυριστείτε ότι η υπόθεση που επινοήσατε είναι σωστή με βάση εκείνα τα πέντε καρέ; Μήπως η αλήθεια θα ήταν ότι βάλατε τα πέντε καρέ στη συγκεκριμένη σειρά επειδή αυτό εξυπηρετούσε τη θεωρία σας; Δεν θα ήταν πιο λογικό να αφήσετε τα υπόλοιπα 95 να επηρεάσουν την άποψή σας;
  
  Πώς σχετίζεται αυτό το παράδειγμα με τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν οι εξελικτιστές το αρχείο των απολιθωμάτων; Επί χρόνια, οι ερευνητές δεν παραδέχονταν πως η συντριπτική πλειονότητα των απολιθωμάτων—τα 95 καρέ της ταινίας—έδειχνε ότι τα είδη αλλάζουν πολύ λίγο στο διάβα του χρόνου. Γιατί τέτοια σιγή σχετικά με αυτές τις τόσο σημαντικές αποδείξεις; Ο συγγραφέας Ρίτσαρντ Μόρις λέει: «Προφανώς οι παλαιοντολόγοι είχαν αποδεχτεί την καθιερωμένη ιδέα των σταδιακών εξελικτικών αλλαγών και παρέμεναν πιστοί σε αυτήν, ακόμη και όταν ανακάλυπταν αποδείξεις για το αντίθετο. Προσπαθούσαν να ερμηνεύσουν τα στοιχεία των απολιθωμάτων με βάση τις αποδεκτές εξελικτικές ιδέες».³⁷
  
  «Το να ισχυριστεί κανείς παίρνοντας μια σειρά από απολιθώματα πως αυτά αντιπροσωπεύουν μια γενεαλογική σειρά δεν αποτελεί ελέγξιμη επιστημονική υπόθεση, αλλά μια δήλωση εξίσου έγκυρη με μια παιδική ιστορία—διασκεδαστική, ίσως και διδακτική, αλλά όχι επιστημονική».—Αναζήτηση στα Βάθη του Χρόνου—Από το Αρχείο των Απολιθωμάτων σε μια Νέα Ιστορία της Ζωής (In Search of Deep Time—Beyond the Fossil Record to a New History of Life), του Χένρι Τζι, σ. 116, 117
  
  Τι συμβαίνει με τους εξελικτιστές σήμερα; Μήπως συνεχίζουν να τοποθετούν τα απολιθώματα σε κάποια συγκεκριμένη σειρά, όχι επειδή αυτή υποστηρίζεται επαρκώς από την πλειονότητα των απολιθωμάτων και των γενετικών αποδείξεων, αλλά επειδή κάτι τέτοιο συμφωνεί με τις εξελικτικές ιδέες που είναι τώρα αποδεκτές;e

Προήλθε Κάθε Μορφή Ζωής από Έναν Κοινό Πρόγονο;

Η Προέλευση της Ζωής—Πέντε Ερωτήματα που Αξίζει να Τεθούν
- ΤΙ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΝΤΩΣ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΩΝ ΑΠΟΛΙΘΩΜΑΤΩΝ
  
  Γεγονός: Στις αρχές του 20ού αιώνα, όλα τα απολιθώματα που χρησιμοποιούνταν για να υποστηρίξουν τη θεωρία ότι οι άνθρωποι και οι πίθηκοι εξελίχθηκαν από έναν κοινό πρόγονο χωρούσαν σε ένα τραπέζι του μπιλιάρδου. Έκτοτε, ο αριθμός των απολιθωμάτων που χρησιμοποιούνται για να υποστηρίξουν αυτή τη θεωρία έχει αυξηθεί. Τώρα λέγεται ότι θα γέμιζαν ένα βαγόνι τρένου.³⁸ Ωστόσο, η συντριπτική πλειονότητα αυτών των απολιθωμάτων είναι απλώς μεμονωμένα οστά και δόντια. Τα πλήρη κρανία—για να μη μιλήσουμε για πλήρεις σκελετούς—σπανίζουν.³⁹
  
  Ερώτημα: Έχει δώσει ο αυξημένος αριθμός των απολιθωμάτων που αποδίδονται στο «γενεαλογικό δέντρο» του ανθρώπου απάντηση στα ερωτήματα των εξελικτικών επιστημόνων για το πότε και το πώς εξελίχθηκε ο άνθρωπος από πιθηκοειδή πλάσματα;
  
  Απάντηση: Όχι. Στην ουσία, συμβαίνει το αντίθετο. Σχετικά με την ταξινόμηση αυτών των απολιθωμάτων, ο Ρόμπιν Ντέρικορτ, από το Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία, έγραψε το 2009: «Ίσως η μόνη ομοφωνία που υπάρχει προς το παρόν είναι ότι δεν υπάρχει καμία ομοφωνία».⁴⁰ Το 2007, το επιστημονικό περιοδικό Φύση (Nature) δημοσίευσε ένα άρθρο ερευνητών οι οποίοι ανακάλυψαν άλλον έναν υποτιθέμενο κρίκο στο εξελικτικό δέντρο. Το άρθρο έλεγε ότι τίποτα δεν είναι γνωστό για το πότε ή το πώς ξεχώρισε η γενεαλογική γραμμή των ανθρώπων από των πιθήκων.⁴¹ Ο Ντιούλα Ντιένις, ερευνητής του Τμήματος Βιολογικής Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Έτβες Λόραντ της Ουγγαρίας, έγραψε το 2002: «Η ταξινόμηση των απολιθωμάτων των ανθρωπιδών και η θέση τους στην εξελικτική διαδικασία αποτελεί ζήτημα συνεχούς αντιλογίας».g Ο συγγραφέας αυτός δηλώνει επίσης ότι τα μέχρι τούδε στοιχεία των απολιθωμάτων δεν μας βοηθούν να εξακριβώσουμε πότε, πού ή πώς εξελίχθηκε ο άνθρωπος από πιθηκοειδή πλάσματα.⁴²

Προήλθε Κάθε Μορφή Ζωής από Έναν Κοινό Πρόγονο;

Η Προέλευση της Ζωής—Πέντε Ερωτήματα που Αξίζει να Τεθούν

ΤΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΩΝ ΑΠΟΛΙΘΩΜΑΤΩΝ;

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΑ «ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ»

ΤΙ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΝΤΩΣ Η «ΤΑΙΝΙΑ»;