ΚΑΘΩΣ ξεπρόβαλε το αμυδρό φως της αυγής, έγειρα στην κουπαστή του πλοίου που διέσχιζε τη Μάγχη και ατένιζα το μελανό ορίζοντα. Ο αδελφός μου κι εγώ είχαμε φύγει από το Σαουθάμπτον της Αγγλίας το προηγούμενο βράδυ και κατευθυνόμασταν στο Σεν-Μαλό της Γαλλίας. Μήπως πηγαίναμε για τουρισμό; Όχι, ο σκοπός μας ήταν να μεταδώσουμε το άγγελμα της Βασιλείας του Θεού στη Γαλλία. Όταν φτάσαμε στο Σεν-Μαλό, παραλάβαμε τα ποδήλατά μας και προχωρήσαμε μ’ αυτά προς τα νότια.

Αυτός ήταν ο τρόπος με τον οποίο ο μικρότερος αδελφός μου ο Τζον κι εγώ αρχίσαμε το ιεραποστολικό έργο στο εξωτερικό πριν από 57 και πλέον χρόνια. Τι μας οδήγησε να αναλάβουμε την ολοχρόνια υπηρεσία; Τι μας παρακίνησε να εγκαταλείψουμε μια εξασφαλισμένη ζωή σ’ ένα άνετο σπίτι στην Αγγλία;

Ο πρώτος μας διορισμός ήταν η πόλη Λα Ροσέλ και ο γύρω τομέας στη δυτική ακτή της Γαλλίας.

Σκαπανικό με Ποδήλατο στη Γαλλία

Προχωρώντας με το ποδήλατο προς νότο από το Σεν-Μαλό, ήμασταν χαρούμενοι καθώς βλέπαμε τα περιβόλια της Νορμανδίας με τις μηλιές και μυρίζαμε τις έντονες μυρουδιές από τα πιεστήρια μήλων. Ήταν δύσκολο να φανταστούμε ότι 13 χρόνια αργότερα, στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, στις κοντινές ακτές της Νορμανδίας θα μαίνονταν μερικές από τις πιο αιματηρές μάχες της ιστορίας· δεν φανταζόμασταν ακόμη ότι η ολοχρόνια διακονία μας θα διαρκούσε τόσο πολύ. Αστειευόμενος είπα στον Τζον: «Νομίζω πως μπορούμε να υπηρετήσουμε πέντε χρόνια ως σκαπανείς. Ο Αρμαγεδδώνας δεν μπορεί να είναι και πάρα πολύ μακριά!»

Αφού προχωρήσαμε με το ποδήλατο τρεις μέρες, φτάσαμε στη Λα Ροσέλ. Και οι δυο μας ξέραμε μερικά γαλλικά κι έτσι δεν είχαμε καμιά δυσκολία στο να βρούμε ένα απλά επιπλωμένο δωμάτιο. Καλύψαμε με τα ποδήλατά μας όλα τα χωριά που βρίσκονταν σε ακτίνα 20 περίπου χιλιομέτρων, διανέμοντας Βιβλικά έντυπα. Κατόπιν μετακινηθήκαμε σε μια άλλη πόλη και επαναλάβαμε την ίδια διαδικασία. Σ’ εκείνο το μέρος της Γαλλίας δεν υπήρχαν άλλοι Μάρτυρες.

Τον Ιούλιο του 1932, η Εταιρία έστειλε τον Τζον, που είχε μάθει ισπανικά στο σχολείο, να υπηρετήσει στην Ισπανία. Εγώ συνέχισα στη νότια Γαλλία και επί δυο χρόνια είχα αρκετούς συνεργάτες από την Αγγλία. Επειδή δεν υπήρχε άλλη συναναστροφή με Μάρτυρες, η τακτική προσευχή και η Γραφική μελέτη ήταν ουσιώδεις για να διατηρήσουμε την πνευματική μας δύναμη. Επιστρέφαμε επίσης μια φορά το χρόνο στην Αγγλία για τις ετήσιες συνελεύσεις.

Το 1934, μας απέλασαν από τη Γαλλία.