3. Τι είναι σημαντικό σχετικά με το πώς χρησιμοποίησε ο Ιωάννης τη λέξη ‘πίστη’ στο Ευαγγέλιό του, και γιατί ήταν αυτό κατάλληλο;

³ Ιδιαίτερα οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές έχουν πολλά να πουν για την πίστη. Μάλιστα, το Ευαγγέλιο του Ιωάννη χρησιμοποιεί διάφορες λέξεις που σχετίζονται με την ‘πίστη’ περισσότερο από 40 τοις εκατό συχνότερα απ’ ό,τι τα άλλα τρία Ευαγγέλια μαζί. Ο Ιωάννης τόνισε ότι το να έχουμε πίστη δεν είναι αρκετό· το να την ασκούμε είναι ζωτικής σημασίας. Γράφοντας γύρω στο 98 Κ.Χ., έβλεπε τα δηλητηριώδη πλοκάμια της αποστασίας να απλώνονται για να παγιδέψουν Χριστιανούς οι οποίοι ήταν αδύνατοι στην πίστη. (Πράξεις 20:28-30, ΜΝΚ· 2 Πέτρου 2:1-3· 1 Ιωάννου 2:18, 19) Ήταν λοιπόν ζωτικής σημασίας να ασκούν πίστη και να παρέχουν αποδείξεις γι’ αυτό με έργα θεοσεβούς αφοσίωσης. Δύσκολοι καιροί βρίσκονταν μπροστά τους.

4. Γιατί τίποτα δεν είναι αδύνατο γι’ αυτούς που έχουν πίστη;

⁴ Η πίστη κάνει τους Χριστιανούς ικανούς να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε δυσκολία. Ο Ιησούς είπε στους μαθητές του ότι αν είχαν «πίστιν ως κόκκον σινάπεως», τίποτα δεν θα ήταν αδύνατο γι’ αυτούς. (Ματθαίος 17:20) Μ’ αυτόν τον τρόπο, τόνισε τη δύναμη της πίστης, η οποία είναι καρπός του αγίου πνεύματος. Ο Ιησούς έτσι έδωσε έμφαση, όχι στο τι μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι, αλλά στο τι μπορεί να κάνει το πνεύμα, δηλαδή η ενεργός δύναμη, του Θεού. Εκείνοι που καθοδηγούνται απ’ αυτό δεν κάνουν τα μικρά εμπόδια και προβλήματα να φαίνονται βουνά. Η εφαρμογή της σοφίας που δίνει το πνεύμα του Θεού τούς βοηθάει να διατηρούν τη σωστή άποψη για τα πράγματα. Ακόμα και τα σοβαρά προβλήματα συρρικνώνονται μπροστά στην ενισχυτική δύναμη της πίστης.—Ματθαίος 21:21, 22· Μάρκος 11:22-24· Λουκάς 17:5, 6.

⁷ Φανταστείτε πώς θα ένιωσε ο Πέτρος όταν άκουσε τον Ιησού να λέει: «Εγώ εδεήθην περί σου δια να μη εκλείψη η πίστις σου». Για σκεφτείτε! Ο Κύριος του Πέτρου είχε προσευχηθεί γι’ αυτόν, για να μη χαθεί η πίστη του. Και η πίστη του δεν χάθηκε, δεν εξέλειψε. Μάλιστα, τη μέρα της Πεντηκοστής, ο Πέτρος και άλλοι υπήρξαν τα πρώτα άτομα που χρίστηκαν από το άγιο πνεύμα για να γίνουν πνευματικά παιδιά του Θεού, μελλοντικοί συγκληρονόμοι του Χριστού σε ουράνια δόξα. Καθώς το άγιο πνεύμα ενεργούσε πάνω τους σε βαθμό που ήταν άγνωστος στο παρελθόν, μπορούσαν να εκδηλώνουν την καρποφορία του, περιλαμβανομένης και της πίστης, όσο ποτέ προηγουμένως. Τι καταπληκτική απάντηση στην παράκλησή τους: «Αύξησον εις ημάς την πίστιν»!—Λουκάς 17:5· Γαλάτας 3:2, 22-26· 5:22, 23.