«Ο Καρπός του Πνεύματος» Δοξάζει τον Θεό

«Με αυτό δοξάζεται ο Πατέρας μου, με το να κάνετε πολύ καρπό».​—ΙΩΑΝ. 15:8.

1, 2. (α) Ποιες ευκαιρίες έχουμε να ενθαρρύνουμε άλλους; (β) Ποιο δώρο του Ιεχωβά βελτιώνει την ικανότητά μας να τον υπηρετούμε;

ΕΞΕΤΑΣΤΕ δύο πιθανές καταστάσεις: Κάποια ώριμη Χριστιανή παρατηρεί ότι μια νεότερη αδελφή φαίνεται ανήσυχη. Κανονίζει να συνεργαστεί μαζί της στην υπηρεσία αγρού. Καθώς συζητούν πηγαίνοντας από το ένα σπίτι στο άλλο, η νεότερη αδελφή αρχίζει να μιλάει για αυτό που την απασχολεί. Αργότερα την ίδια μέρα, ευχαριστεί τον Ιεχωβά στην προσευχή της για το στοργικό ενδιαφέρον της ώριμης αδελφής, διότι ήταν ό,τι ακριβώς χρειαζόταν. Κάπου αλλού, ένα αντρόγυνο έχει επιστρέψει πρόσφατα από μια ξένη χώρα όπου είχαν πάει για να κηρύξουν. Σε μια παρέα, καθώς αφηγούνται με ενθουσιασμό τις εμπειρίες τους, ένας νεαρός αδελφός ακούει σιωπηλός. Μερικά χρόνια αργότερα, ενώ ετοιμάζεται να αναχωρήσει για το δικό του διορισμό στο εξωτερικό, θυμάται εκείνο το αντρόγυνο και τη συζήτηση που του εμφύτευσε την επιθυμία να γίνει ιεραπόστολος.

² Ίσως αυτές οι καταστάσεις σάς θυμίζουν κάποιον που είχε καθοριστική συμβολή στη ζωή σας ή κάποιον του οποίου τη ζωή επηρεάσατε εσείς. Βέβαια, σπάνια αλλάζει η ζωή κάποιου από μία και μόνο συζήτηση, αλλά κάθε μέρα έχουμε ευκαιρίες να ενθαρρύνουμε και να ενισχύουμε άλλους. Φανταστείτε να υπήρχε κάτι που θα μπορούσε να βελτιώσει τις ικανότητες και τις αρετές σας έτσι ώστε να ωφελείτε περισσότερο τους αδελφούς σας και να είστε πιο χρήσιμοι για τον Θεό. Δεν θα ήταν αυτό υπέροχο; Στην πραγματικότητα, ο Ιεχωβά μάς δίνει ένα τέτοιο δώρο​—το άγιο πνεύμα του. (Λουκ. 11:13) Καθώς το πνεύμα του Θεού επενεργεί στη ζωή μας, παράγει μέσα μας θαυμάσιες ιδιότητες που βελτιώνουν κάθε πτυχή της υπηρεσίας μας προς τον Θεό. Τι εξαίσιο δώρο!​—Διαβάστε Γαλάτες 5:22, 23.

3. (α) Πώς δοξάζουμε τον Θεό όταν καλλιεργούμε “τον καρπό του πνεύματος”; (β) Ποιες ερωτήσεις θα εξετάσουμε;

³ Οι ιδιότητες τις οποίες παράγει το άγιο πνεύμα αντανακλούν την προσωπικότητα του ίδιου του Ιεχωβά Θεού, ο οποίος είναι η Πηγή αυτού του πνεύματος. (Κολ. 3:9, 10) Ο Ιησούς υπέδειξε τον πρωταρχικό λόγο για τον οποίο οι Χριστιανοί πρέπει να αγωνίζονται να μιμούνται τον Θεό όταν είπε στους αποστόλους του: «Με αυτό δοξάζεται ο Πατέρας μου, με το να κάνετε πολύ καρπό».a (Ιωάν. 15:8) Καθώς καλλιεργούμε “τον καρπό του πνεύματος”, τα αποτελέσματα φαίνονται καθαρά στον τρόπο με τον οποίο μιλάμε και ενεργούμε, και αυτό με τη σειρά του φέρνει αίνο στον Θεό μας. (Ματθ. 5:16) Από ποιες απόψεις διαφέρει ο καρπός του πνεύματος από τα χαρακτηριστικά του κόσμου του Σατανά; Πώς μπορούμε να καλλιεργούμε τον καρπό του πνεύματος; Γιατί μπορεί να είναι δύσκολο κάτι τέτοιο; Θα εξετάσουμε αυτές τις ερωτήσεις καθώς θα αναλύουμε τις πρώτες τρεις πτυχές του καρπού του πνεύματος​—την αγάπη, τη χαρά και την ειρήνη.

Αγάπη που Βασίζεται σε Υψηλότερη Αρχή

4. Τι είδους αγάπη δίδαξε ο Ιησούς τους ακολούθους του να εκδηλώνουν;

⁴ Η αγάπη την οποία παράγει το άγιο πνεύμα διαφέρει εμφανώς από το είδος της αγάπης που είναι κοινή στον κόσμο. Γιατί συμβαίνει αυτό; Διότι βασίζεται σε υψηλότερη αρχή. Ο Ιησούς τόνισε αυτή τη διαφορά στην Επί του Όρους Ομιλία. (Διαβάστε Ματθαίος 5:43-48) Επισήμανε ότι ακόμη και οι αμαρτωλοί ακολουθούν την τακτική της ανταπόδοσης, δηλαδή συμπεριφέρονται στους άλλους όπως τους συμπεριφέρονται και εκείνοι. Τέτοιου είδους «αγάπη» δεν περιλαμβάνει πραγματική θυσία. Πρόκειται απλώς για αμοιβαία εύνοια. Αν εμείς θέλουμε να “αποδειχτούμε γιοι του Πατέρα μας που είναι στους ουρανούς”, πρέπει να διαφέρουμε. Αντί να συμπεριφερόμαστε στους άλλους όπως μας συμπεριφέρονται εκείνοι, πρέπει να τους βλέπουμε και να τους συμπεριφερόμαστε όπως τους βλέπει και τους συμπεριφέρεται ο Ιεχωβά. Πώς είναι, όμως, δυνατόν να αγαπάμε τους εχθρούς μας, όπως παρήγγειλε ο Ιησούς;

5. Πώς μπορούμε να δείχνουμε αγάπη για εκείνους που μας διώκουν;

⁵ Εξετάστε ένα Γραφικό παράδειγμα. Καθώς ο Παύλος και ο Σίλας κήρυτταν στους Φιλίππους, συνελήφθησαν, ξυλοκοπήθηκαν και ρίχτηκαν στην εσωτερική φυλακή, με τα πόδια τους κλεισμένα σε ξύλινα δεσμά. Ίσως μάλιστα να τους κακομεταχειρίστηκε και ο ίδιος ο δεσμοφύλακας. Όταν ελευθερώθηκαν αναπάντεχα εξαιτίας ενός σεισμού, μήπως έσπευσαν περιχαρείς να εκδικηθούν εκείνον τον άνθρωπο; Όχι. Το ειλικρινές ενδιαφέρον τους για την ευημερία του δεσμοφύλακα​—η αυτοθυσιαστική τους αγάπη—​τους υποκίνησε να ενεργήσουν αμέσως για να τον βοηθήσουν, ανοίγοντας το δρόμο ώστε να γίνει πιστός τόσο ο ίδιος όσο και ολόκληρο το σπιτικό του. (Πράξ. 16:19-34) Πολλοί αδελφοί μας στους σύγχρονους καιρούς έχουν ενεργήσει παρόμοια “ευλογώντας εκείνους που τους διώκουν”.​—Ρωμ. 12:14.

6. Με ποιους τρόπους μπορούμε να δείχνουμε αυτοθυσιαστική αγάπη για τους αδελφούς μας; (Βλέπε το πλαίσιο στη σελίδα 21.)

⁶ Η αγάπη μας για τους ομοπίστους μας προχωράει ακόμη πιο πέρα. «Έχουμε την υποχρέωση να παραδώσουμε τις ψυχές μας για τους αδελφούς μας». (Διαβάστε 1 Ιωάννη 3:16-18) Συχνότερα, όμως, μπορούμε να δείχνουμε αγάπη με μικρότερους τρόπους. Λόγου χάρη, αν πούμε ή κάνουμε κάτι που θα προσβάλει έναν αδελφό, μπορούμε να εκδηλώσουμε αγάπη παίρνοντας την πρωτοβουλία να αποκαταστήσουμε την ειρήνη μεταξύ μας. (Ματθ. 5:23, 24) Και τι πρέπει να κάνουμε αν κάποιος προσβάλει εμάς; Είμαστε “πρόθυμοι να συγχωρούμε” ή μήπως έχουμε μερικές φορές την τάση να μνησικακούμε; (Ψαλμ. 86:5) Η έντονη αγάπη την οποία παράγει το άγιο πνεύμα μπορεί να μας βοηθήσει να παραβλέπουμε τα μικροπαραπτώματα, συγχωρώντας ανεπιφύλακτα τους άλλους “όπως ο Ιεχωβά συγχώρησε ανεπιφύλακτα” εμάς.​—Κολ. 3:13, 14· 1 Πέτρ. 4:8.

7, 8. (α) Πώς σχετίζεται η αγάπη για τους ανθρώπους με την αγάπη για τον Θεό; (β) Πώς μπορούμε να κάνουμε βαθύτερη την αγάπη μας για τον Ιεχωβά; (Βλέπε την παρακάτω εικόνα.)

⁷ Πώς μπορούμε να καλλιεργούμε αυτοθυσιαστική αγάπη για τους αδελφούς μας; Κάνοντας βαθύτερη την αγάπη μας για τον Θεό. (Εφεσ. 5:1, 2· 1 Ιωάν. 4:9-11, 20, 21) Οι στιγμές που περνάμε μόνοι μας με τον Ιεχωβά, καθώς διαβάζουμε τη Γραφή, κάνουμε στοχασμούς και προσευχόμαστε, τρέφουν την καρδιά μας και αυξάνουν την αγάπη που έχουμε για τον ουράνιο Πατέρα μας. Ωστόσο, χρειάζεται να εξαγοράζουμε χρόνο για να πλησιάζουμε τον Θεό.

⁸ Ας αναφέρουμε ένα παράδειγμα: Υποθέστε ότι μπορούσατε να διαβάζετε το Λόγο του Θεού, να κάνετε στοχασμούς γύρω από αυτόν και να προσεύχεστε στον Ιεχωβά μόνο μια συγκεκριμένη ώρα της ημέρας. Δεν θα περιφρουρούσατε με κάθε τρόπο αυτές τις στιγμές ώστε τίποτα να μην παραβιάσει τον προσωπικό σας χρόνο με τον Ιεχωβά; Φυσικά, κανείς δεν μπορεί να μας εμποδίσει να πλησιάσουμε τον Θεό μέσω προσευχής, οι περισσότεροι δε από εμάς μπορούμε να διαβάζουμε τη Γραφή όποτε θέλουμε. Εντούτοις, ίσως χρειάζεται να πάρουμε μέτρα για να μην αφήσουμε τους πυρετώδεις ρυθμούς της καθημερινότητας να παραγκωνίσουν τον προσωπικό μας χρόνο με τον Θεό. Εξαγοράζετε εσείς όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο κάθε μέρα για να πλησιάζετε τον Ιεχωβά;

«Χαρά Αγίου Πνεύματος»

9. Ποιο είναι ένα χαρακτηριστικό της χαράς την οποία παράγει το άγιο πνεύμα;

⁹ Ένα αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό του καρπού του πνεύματος είναι η σταθερότητά του. Η χαρά, η δεύτερη πτυχή που θα εξετάσουμε, αποτελεί αντιπροσωπευτικό παράδειγμα αυτής της σταθερότητας. Η χαρά είναι σαν ένα ανθεκτικό φυτό που ευδοκιμεί ακόμη και σε αφιλόξενο περιβάλλον. Σε όλη τη γη, πολλοί υπηρέτες του Θεού “έχουν δεχτεί το λόγο κάτω από πολλή θλίψη με χαρά αγίου πνεύματος”. (1 Θεσ. 1:6) Άλλοι αντιμετωπίζουν κακουχίες και στερήσεις. Παρ’ όλα αυτά, ο Ιεχωβά τούς ενδυναμώνει μέσω του πνεύματός του “ώστε να υπομένουν πλήρως και να είναι μακρόθυμοι με χαρά”. (Κολ. 1:11) Από πού πηγάζει αυτή η χαρά;

10. Από πού πηγάζει η χαρά μας;

¹⁰ Ανόμοια με τον «αβέβαιο πλούτο» του κόσμου του Σατανά, οι πνευματικοί θησαυροί που λάβαμε από τον Ιεχωβά έχουν παντοτινή αξία. (1 Τιμ. 6:17· Ματθ. 6:19, 20) Ο Θεός θέτει ενώπιόν μας τη χαρωπή προοπτική ενός ατελεύτητου μέλλοντος. Έχουμε τη χαρά να ανήκουμε σε μια παγκόσμια Χριστιανική αδελφότητα. Πάνω από όλα, η χαρά μας είναι ριζωμένη στη σχέση μας με τον Θεό. Συμμεριζόμαστε τα αισθήματα του Δαβίδ, που αν και ήταν αναγκασμένος να ζει ως φυγάς, αίνεσε τον Ιεχωβά ψάλλοντας: «Επειδή η στοργική σου καλοσύνη είναι καλύτερη από τη ζωή, τα χείλη μου θα σε επαινούν. Έτσι θα σε ευλογώ όσον καιρό ζω». (Ψαλμ. 63:3, 4) Ακόμη και όταν αντιμετωπίζουμε αντιξοότητες, ο χαρωπός αίνος προς τον Θεό πλημμυρίζει την καρδιά μας.

11. Γιατί είναι σημαντικό να υπηρετούμε τον Ιεχωβά με χαρά;

¹¹ Ο απόστολος Παύλος παρότρυνε τους Χριστιανούς: «Πάντοτε να χαίρεστε σε σχέση με τον Κύριο. Πάλι θα πω: Να χαίρεστε!» (Φιλιπ. 4:4) Γιατί είναι σημαντικό να εκτελούν οι Χριστιανοί με χαρά την υπηρεσία τους προς τον Ιεχωβά; Λόγω του ζητήματος που ήγειρε ο Σατανάς αναφορικά με την κυριαρχία του Ιεχωβά. Ο Σατανάς ισχυρίζεται ότι κανείς δεν υπηρετεί τον Θεό με πρόθυμη καρδιά. (Ιώβ 1:9-11) Αν υπηρετούσαμε τον Ιεχωβά από καθήκον αλλά χωρίς χαρά, η θυσία αίνου που θα προσφέραμε θα ήταν ελλιπής. Γι’ αυτό λοιπόν, προσπαθούμε να εφαρμόζουμε την προτροπή του ψαλμωδού: «Υπηρετήστε τον Ιεχωβά με χαρά. Ελάτε ενώπιόν του με κραυγή ευφροσύνης». (Ψαλμ. 100:2) Η υπηρεσία που αποδίδεται με χαρούμενη, πρόθυμη καρδιά δοξάζει τον Θεό.

12, 13. Τι μπορούμε να κάνουμε για να καταπολεμούμε τα αρνητικά συναισθήματα;

¹² Για να είμαστε όμως ρεαλιστές, υπάρχουν στιγμές που ακόμη και αφοσιωμένοι υπηρέτες του Ιεχωβά νιώθουν αποκαρδιωμένοι και πασχίζουν να διατηρούν θετική στάση. (Φιλιπ. 2:25-30) Τι μπορεί να μας βοηθήσει σε τέτοιες στιγμές; Τα εδάφια Εφεσίους 5:18, 19 λένε: «Να γεμίζετε με πνεύμα, μιλώντας μεταξύ σας με ψαλμούς και αίνους προς τον Θεό και πνευματικούς ύμνους, υμνώντας και ψάλλοντας με μουσική στην καρδιά σας προς τον Ιεχωβά». Πώς μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτή τη συμβουλή;

¹³ Όταν μας βασανίζουν αρνητικά συναισθήματα, μπορούμε να ικετεύουμε τον Ιεχωβά μέσω προσευχής και να καταβάλλουμε προσπάθεια για να στοχαζόμαστε αξιέπαινα πράγματα. (Διαβάστε Φιλιππησίους 4:6-9) Μερικοί διαπιστώνουν πως, όταν σιγοτραγουδούν ύμνους της Βασιλείας καθώς ακούν τις ηχογραφημένες μελωδίες, αναπτερώνεται το ηθικό τους και μπορούν να κάνουν και πάλι θετικές σκέψεις. Ένας αδελφός, ο οποίος πολλές φορές απογοητευόταν και αποθαρρυνόταν εξαιτίας μιας δοκιμασίας που αντιμετώπιζε, θυμάται: «Εκτός από τις τακτικές και εγκάρδιες προσευχές που έκανα, απομνημόνευσα και μερικούς ύμνους της Βασιλείας. Όταν έψελνα αυτούς τους όμορφους αίνους προς τον Ιεχωβά, είτε μεγαλόφωνα είτε από μέσα μου, ένιωθα ειρήνη στην καρδιά μου. Επίσης, εκείνον περίπου τον καιρό εκδόθηκε το βιβλίο Πλησιάστε τον Ιεχωβά. Μέσα στον επόμενο χρόνο το διάβασα δύο φορές. Ήταν σαν βάλσαμο στην καρδιά μου. Ξέρω ότι ο Ιεχωβά ευλόγησε τις προσπάθειές μου».

“Ο Ενωτικός Δεσμός της Ειρήνης”

14. Ποιο είναι ένα αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό της ειρήνης την οποία παράγει το άγιο πνεύμα;

¹⁴ Στις διεθνείς συνελεύσεις μας, εκπρόσωποι με ποικίλο υπόβαθρο απολαμβάνουν τη θαλπωρή της Χριστιανικής συναναστροφής. Τέτοιες εικόνες τονίζουν ένα χαρακτηριστικό της ειρήνης που βιώνει ο λαός του Θεού σήμερα​—την παγκόσμια ενότητά μας. Όσοι μας παρατηρούν μένουν συχνά κατάπληκτοι βλέποντας ανθρώπους που θα περίμενε κανείς να είναι εχθροί μεταξύ τους “να προσπαθούν ένθερμα να τηρούν την ενότητα του πνεύματος με τον ενωτικό δεσμό της ειρήνης”. (Εφεσ. 4:3) Αυτή η ενότητα είναι πράγματι αξιοθαύμαστη αν ληφθούν υπόψη τα εμπόδια που χρειάστηκε να υπερνικήσουν πολλοί.

15, 16. (α) Ποιο ήταν το υπόβαθρο του Πέτρου, και πώς αποτελούσε εμπόδιο για αυτόν; (β) Πώς βοήθησε ο Ιεχωβά τον Πέτρο να προσαρμόσει τη στάση του;

¹⁵ Η ενοποίηση ανθρώπων με διαφορετικό υπόβαθρο αποτελεί πρόκληση. Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε καλύτερα τι εμπόδια πρέπει να υπερνικηθούν για την επίτευξη τέτοιας ενότητας, ας εξετάσουμε την περίπτωση του αποστόλου Πέτρου τον πρώτο αιώνα. Η στάση που διακρατούσε απέναντι στους απερίτμητους Εθνικούς φαίνεται από τα εξής λόγια του: «Γνωρίζετε καλά πόσο παράνομο είναι για έναν Ιουδαίο να προσκολλάται ή να πλησιάζει σε αλλόφυλο· και όμως ο Θεός μού έδειξε ότι δεν πρέπει να αποκαλώ κανέναν άνθρωπο μολυσμένο ή ακάθαρτο». (Πράξ. 10:24-29· 11:1-3) Σύμφωνα με την κοινή άποψη της εποχής του, ο Πέτρος γαλουχήθηκε προφανώς με την αντίληψη ότι ήταν υποχρεωμένος από το Νόμο να αγαπάει μόνο τους Ιουδαίους. Ίσως του φαινόταν απολύτως φυσιολογικό να βλέπει τους Εθνικούς ως μισητούς εχθρούς.b

¹⁶ Φανταστείτε πόσο άβολα θα ένιωθε ο Πέτρος καθώς έμπαινε στο σπίτι του Κορνήλιου. Θα μπορούσε άραγε κάποιος που προηγουμένως είχε αρνητική άποψη για τους Εθνικούς να συνυπάρξει ποτέ «αρμονικά» μαζί τους με «τον ενωτικό δεσμό της ειρήνης»; (Εφεσ. 4:3, 16) Ναι, διότι λίγες μόνο μέρες νωρίτερα, το πνεύμα του Θεού είχε ανοίξει την καρδιά του Πέτρου, βοηθώντας τον να αρχίσει να προσαρμόζει τη στάση του και να υπερνικήσει την προκατάληψή του. Μέσω ενός οράματος, ο Ιεχωβά τού ξεκαθάρισε ότι η θεϊκή άποψη για τους ανθρώπους δεν εξαρτάται από τη φυλή ή την εθνικότητα. (Πράξ. 10:10-15) Επομένως, ο Πέτρος μπορούσε να πει στον Κορνήλιο: «Πραγματικά αντιλαμβάνομαι ότι ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης, αλλά σε κάθε έθνος όποιος τον φοβάται και εργάζεται δικαιοσύνη είναι ευπρόσδεκτος σε αυτόν». (Πράξ. 10:34, 35) Ο Πέτρος άλλαξε, και έτσι μπορούσε να είναι ενωμένος με «ολόκληρη την αδελφότητα».​—1 Πέτρ. 2:17.

17. Από ποια άποψη είναι αξιοθαύμαστη η ενότητα που απολαμβάνει ο λαός του Θεού;

¹⁷ Η εμπειρία του Πέτρου μάς βοηθάει να εκτιμήσουμε την αξιοθαύμαστη μεταμόρφωση που λαβαίνει χώρα σήμερα μέσα στο λαό του Θεού. (Διαβάστε Ησαΐας 2:3, 4) Εκατομμύρια άνθρωποι «από όλα τα έθνη και τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες» έχουν προσαρμόσει τον τρόπο σκέψης τους για να εναρμονίζεται με «το καλό και ευπρόσδεκτο και τέλειο θέλημα του Θεού». (Αποκ. 7:9· Ρωμ. 12:2) Πολλοί από αυτούς ήταν κάποτε βουτηγμένοι στα μίση, στις έχθρες και στις διχόνοιες του κόσμου του Σατανά. Αλλά μελετώντας το Λόγο του Θεού και με τη βοήθεια του αγίου πνεύματος, έχουν μάθει να “επιδιώκουν τα πράγματα που συμβάλλουν στην ειρήνη”. (Ρωμ. 14:19) Η ενότητα που επιτυγχάνεται με αυτόν τον τρόπο φέρνει αίνο στον Θεό.

18, 19. (α) Πώς μπορεί ο καθένας μας να συμβάλλει στην ειρήνη και στην ενότητα της εκκλησίας; (β) Τι θα εξετάσουμε στο επόμενο άρθρο;

¹⁸ Πώς μπορεί ο καθένας μας να συμβάλλει στην ειρήνη και στην ενότητα που επικρατούν μέσα στο λαό του Θεού; Σε πολλές εκκλησίες υπάρχουν άτομα που έχουν έρθει από ξένες χώρες. Μερικοί ίσως έχουν διαφορετικά έθιμα ή ίσως δεν μιλούν καλά τη γλώσσα μας. Προσπαθούμε εμείς να γνωριστούμε μαζί τους; Αυτή είναι η πορεία που συστήνει ο Λόγος του Θεού. Γράφοντας στην εκκλησία της Ρώμης, η οποία περιλάμβανε και Ιουδαίους και Εθνικούς πιστούς, ο Παύλος είπε: «Να καλοδέχεστε ο ένας τον άλλον, όπως και ο Χριστός καλοδέχτηκε εμάς, με προοπτική τη δόξα του Θεού». (Ρωμ. 15:7) Υπάρχει κάποιο άτομο στην εκκλησία σας με το οποίο θα μπορούσατε να γνωριστείτε καλύτερα;

¹⁹ Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε για να αφήνουμε το άγιο πνεύμα να επενεργεί στη ζωή μας; Το επόμενο άρθρο θα εξετάσει αυτή την ερώτηση καθώς θα αναλύει τις υπόλοιπες πτυχές του καρπού του πνεύματος.

[Υποσημειώσεις]

Αφήνετε το Πνεύμα του Θεού να σας Οδηγεί;

«Το πνεύμα σου είναι αγαθό· ας με οδηγήσει στη γη της ευθύτητας».​—ΨΑΛΜ. 143:10.

1, 2. (α) Αναφέρετε μερικές περιπτώσεις στις οποίες ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε το άγιο πνεύμα για χάρη των υπηρετών του. (β) Μήπως περιορίζεται σε ειδικές περιπτώσεις η επενέργεια του αγίου πνεύματος; Εξηγήστε.

ΤΙ ΣΑΣ έρχεται στο νου όταν σκέφτεστε την επενέργεια του αγίου πνεύματος; Μήπως συλλογίζεστε τις κραταιές πράξεις του Γεδεών και του Σαμψών; (Κριτ. 6:33, 34· 15:14, 15) Ίσως σκέφτεστε την τόλμη των πρώτων Χριστιανών ή τη γαλήνη που διακατείχε τον Στέφανο μπροστά στο Σάνχεδριν. (Πράξ. 4:31· 6:15) Στους σύγχρονους δε καιρούς, τι θα μπορούσαμε να πούμε για τη χαρά που αφθονεί στις διεθνείς συνελεύσεις μας, την ακεραιότητα των αδελφών μας που βρίσκονται στη φυλακή λόγω της ουδέτερης στάσης τους και την αξιοθαύμαστη αύξηση του έργου κηρύγματος; Όλα αυτά τα παραδείγματα καταδεικνύουν την επενέργεια του αγίου πνεύματος.

² Μήπως το άγιο πνεύμα επενεργεί μόνο σε ειδικές περιπτώσεις ή υπό ασυνήθιστες συνθήκες; Όχι. Ο Λόγος του Θεού λέει ότι οι Χριστιανοί “περπατούν σύμφωνα με το πνεύμα”, “οδηγούνται από το πνεύμα” και “ζουν σύμφωνα με το πνεύμα”. (Γαλ. 5:16, 18, 25) Αυτές οι φράσεις δείχνουν ότι το άγιο πνεύμα μπορεί να ασκεί συνεχή επιρροή στη ζωή μας. Σε καθημερινή βάση, πρέπει να ικετεύουμε τον Ιεχωβά να καθοδηγεί τις σκέψεις, τα λόγια και τις πράξεις μας μέσω του πνεύματός του. (Διαβάστε Ψαλμός 143:10) Καθώς αφήνουμε το πνεύμα να επενεργεί ανεμπόδιστα στη ζωή μας, θα παράγει μέσα μας καρπό που φέρνει αναζωογόνηση στους άλλους και δίνει αίνο στον Θεό.

3. (α) Γιατί χρειάζεται να οδηγούμαστε από το άγιο πνεύμα; (β) Ποιες ερωτήσεις θα εξετάσουμε;

³ Γιατί είναι ζωτικό να οδηγούμαστε από το άγιο πνεύμα; Επειδή υπάρχει και μια άλλη δύναμη που προσπαθεί να μας κυριεύσει, μια δύναμη που εναντιώνεται στην επενέργεια του αγίου πνεύματος. Στις Γραφές, αυτή η άλλη δύναμη αποκαλείται «σάρκα», όρος που αναφέρεται στις αμαρτωλές τάσεις της ξεπεσμένης σάρκας μας, στην κληρονομιά της ατέλειας την οποία λάβαμε ως απόγονοι του Αδάμ. (Διαβάστε Γαλάτες 5:17) Τι περιλαμβάνει, λοιπόν, το να αφήνουμε τον εαυτό μας να οδηγείται από το πνεύμα του Θεού; Υπάρχουν κάποια πρακτικά βήματα για να εξουδετερώνουμε την έλξη που ασκεί η αμαρτωλή μας σάρκα; Ας εξετάσουμε αυτές τις ερωτήσεις καθώς θα αναλύουμε τις υπόλοιπες έξι πτυχές “του καρπού του πνεύματος”, δηλαδή “τη μακροθυμία, την καλοσύνη, την αγαθότητα, την πίστη, την πραότητα και την εγκράτεια”.​—Γαλ. 5:22, 23.

Η Πραότητα και η Μακροθυμία Προάγουν την Ειρήνη στην Εκκλησία

4. Πώς συμβάλλει η πραότητα και η μακροθυμία στην ειρήνη της εκκλησίας;

⁴ Διαβάστε Κολοσσαείς 3:12, 13. Στην εκκλησία, η πραότητα και η μακροθυμία συνεργάζονται στενά για να προάγουν την ειρήνη. Και οι δύο αυτές πτυχές του καρπού του πνεύματος μας βοηθούν να συμπεριφερόμαστε στους άλλους φιλάγαθα, να παραμένουμε ήρεμοι όταν δεχόμαστε προκλήσεις και να μην ανταποδίδουμε όταν οι άλλοι μιλούν ή ενεργούν άστοργα. Αν έχουμε κάποια διαφορά με έναν συγχριστιανό μας, η μακροθυμία, ή αλλιώς η εγκαρτέρηση, θα μας βοηθήσει να μην απογοητευόμαστε με τον αδελφό ή την αδελφή μας, αλλά να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να λύσουμε το πρόβλημα. Είναι πράγματι απαραίτητες στην εκκλησία η πραότητα και η μακροθυμία; Ναι, επειδή όλοι είμαστε ατελείς.

5. Τι συνέβη ανάμεσα στον Παύλο και στον Βαρνάβα, και τι υπογραμμίζει αυτό;

⁵ Σκεφτείτε τι συνέβη ανάμεσα στον Παύλο και στον Βαρνάβα. Επί χρόνια είχαν συνεργαστεί ώμο προς ώμο για την προώθηση των καλών νέων. Ο καθένας τους είχε αξιέπαινες ιδιότητες. Εντούτοις, σε μία περίπτωση, συνέβη ανάμεσά τους «ένα έντονο ξέσπασμα θυμού, ώστε χώρισαν ο ένας από τον άλλον». (Πράξ. 15:36-39) Αυτό το περιστατικό υπογραμμίζει ότι ακόμη και μεταξύ αφοσιωμένων υπηρετών του Θεού ανακύπτουν ενίοτε διαφωνίες. Αν ένας Χριστιανός νιώθει ότι υπάρχει κάποια παρεξήγηση με έναν ομόπιστό του, τι θα μπορούσε να κάνει για να μην καταλήξει η κατάσταση σε έντονη αντιπαράθεση και κατ’ επέκταση σε μόνιμη ρήξη;

6, 7. (α) Ποια Γραφική συμβουλή μπορούμε να ακολουθήσουμε προτού εξαφθούν τα πνεύματα σε κάποια συζήτηση με ομόπιστό μας; (β) Ποια οφέλη απορρέουν όταν “είμαστε γρήγοροι στο να ακούμε, αργοί στο να μιλάμε, αργοί σε οργή”;

⁶ Όπως υποδηλώνει η φράση «έντονο ξέσπασμα θυμού», η διαφωνία ανάμεσα στον Παύλο και στον Βαρνάβα ήταν ξαφνική και ισχυρή. Αν ένας Χριστιανός νιώθει ότι αρχίζει να θυμώνει ενώ συζητάει κάποιο ζήτημα με έναν ομόπιστό του, είναι σοφό να υπακούσει στη συμβουλή των εδαφίων Ιακώβου 1:19, 20: «Κάθε άνθρωπος πρέπει να είναι γρήγορος στο να ακούει, αργός στο να μιλάει, αργός σε οργή· διότι η οργή του ανθρώπου δεν απεργάζεται τη δικαιοσύνη του Θεού». Ανάλογα με τις περιστάσεις, θα μπορούσε να προσπαθήσει να αλλάξει θέμα, να αναβάλει τη συζήτηση ή να αποχωρήσει ευγενικά προτού εξαφθούν τα πνεύματα.​—Παρ. 12:16· 17:14· 29:11.

⁷ Ποια οφέλη απορρέουν από την εφαρμογή αυτής της συμβουλής; Όταν ένας Χριστιανός δίνει χρόνο στον εαυτό του για να ηρεμήσει, να προσευχηθεί για το ζήτημα και να σκεφτεί ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να απαντήσει, αφήνει το πνεύμα του Θεού να τον οδηγεί. (Παρ. 15:1, 28) Υπό την επιρροή του πνεύματος, μπορεί να εκδηλώνει πραότητα και μακροθυμία. Έτσι θα είναι σε θέση να υπακούσει στη συμβουλή των εδαφίων Εφεσίους 4:26, 29: «Να οργίζεστε και εντούτοις να μην αμαρτάνετε . . . Σάπιος λόγος ας μη βγαίνει από το στόμα σας, αλλά όποιος λόγος είναι καλός για εποικοδόμηση ανάλογα με την ανάγκη, για να μεταδώσει ό,τι είναι ευνοϊκό στους ακροατές». Πράγματι, όταν ντυνόμαστε την πραότητα και τη μακροθυμία, συμβάλλουμε στην ειρήνη και στην ενότητα της εκκλησίας.

Να Αναζωογονείτε την Οικογένειά σας με Καλοσύνη και Αγαθότητα

8, 9. Τι είναι η καλοσύνη και η αγαθότητα, και πώς επιδρούν στην ατμόσφαιρα του σπιτιού;

⁸ Διαβάστε Εφεσίους 4:31, 32· 5:8, 9. Σαν απαλό αεράκι και σαν δροσερό νερό σε ζεστή μέρα, η καλοσύνη και η αγαθότητα φέρνουν αναζωογόνηση. Εντός του οικογενειακού κύκλου, συμβάλλουν σε ευχάριστη ατμόσφαιρα. Η καλοσύνη είναι μια ελκυστική ιδιότητα που πηγάζει από το ειλικρινές ενδιαφέρον για τους άλλους, ενδιαφέρον που εκφράζεται με επωφελείς πράξεις και στοχαστικά λόγια. Η αγαθότητα, όπως και η καλοσύνη, είναι θετική ιδιότητα που εκδηλώνεται με πράξεις ευεργετικές για τους άλλους. Χαρακτηρίζεται από γενναιόδωρο πνεύμα. (Πράξ. 9:36, 39· 16:14, 15) Αλλά η αγαθότητα περιλαμβάνει ακόμη περισσότερα.

⁹ Η αγαθότητα είναι ηθική υπεροχή. Δεν περιλαμβάνει μόνο αυτό που κάνουμε αλλά και αυτό που είμαστε​—πράγμα ακόμη πιο σημαντικό. Φανταστείτε κάποια γυναίκα που ετοιμάζει μια πιατέλα με φρούτα για την οικογένειά της και, καθώς τα κόβει, εξετάζει το καθένα για να βεβαιωθεί ότι είναι γλυκό και ώριμο μέχρι το εσωτερικό του και ότι δεν έχει στίγματα ούτε μέσα ούτε έξω. Παρόμοια, η αγαθότητα την οποία παράγει το άγιο πνεύμα διαπνέει ολόκληρο τον τρόπο ζωής του Χριστιανού.

10. Τι μπορεί να γίνει για να βοηθηθούν τα μέλη της οικογένειας να καλλιεργούν τον καρπό του πνεύματος;

¹⁰ Σε ένα Χριστιανικό σπιτικό, τι μπορεί να βοηθήσει τα μέλη της οικογένειας να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με καλοσύνη και αγαθότητα; Η ακριβής γνώση του Λόγου του Θεού παίζει σημαντικό ρόλο. (Κολ. 3:9, 10) Μερικοί οικογενειάρχες συμπεριλαμβάνουν στο πρόγραμμα της εβδομαδιαίας Οικογενειακής Λατρείας την εξέταση του καρπού του πνεύματος. Αυτή η εξέταση δεν είναι δύσκολο να γίνει. Χρησιμοποιώντας τα εργαλεία έρευνας που είναι διαθέσιμα στη γλώσσα σας, επιλέξτε ύλη για την κάθε πτυχή του καρπού του πνεύματος. Θα μπορούσατε να εξετάζετε λίγες μόνο παραγράφους κάθε εβδομάδα, αφιερώνοντας αρκετές εβδομάδες στην κάθε πτυχή. Καθώς μελετάτε την ύλη, να διαβάζετε και να συζητάτε τα εδάφια που αναφέρονται. Αναζητήστε τρόπους για να εφαρμόσετε αυτά που μαθαίνετε και προσευχηθείτε στον Ιεχωβά να ευλογήσει τις προσπάθειές σας. (1 Τιμ. 4:15· 1 Ιωάν. 5:14, 15) Μπορεί μια τέτοια μελέτη να επηρεάσει πραγματικά τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται τα μέλη της οικογένειας μεταξύ τους;

11, 12. Πώς ωφελήθηκαν δύο αντρόγυνα Χριστιανών μελετώντας το θέμα της καλοσύνης;

¹¹ Ένα νεαρό αντρόγυνο, θέλοντας να κάνουν το γάμο τους να πετύχει, αποφάσισαν να μελετήσουν σε βάθος τον καρπό του πνεύματος. Πώς έχουν ωφεληθεί; Η σύζυγος αναφέρει: «Όταν μάθαμε ότι η καλοσύνη περιλαμβάνει τόσο την πιστότητα όσο και την οσιότητα, αρχίσαμε να συμπεριφερόμαστε πολύ διαφορετικά ο ένας προς τον άλλον. Αυτή η γνώση μάς έχει διδάξει να είμαστε υποχωρητικοί και συγχωρητικοί. Και μας έχει βοηθήσει να μάθουμε να λέμε “ευχαριστώ” και “συγνώμη” όταν πρέπει».

¹² Ένα άλλο αντρόγυνο Χριστιανών, που αντιμετώπιζαν προβλήματα στο γάμο τους, συνειδητοποίησαν ότι η καλοσύνη έλειπε από τη σχέση τους. Αποφάσισαν να μελετήσουν μαζί το θέμα της καλοσύνης. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Ο σύζυγος θυμάται: «Η μελέτη μας γύρω από την καλοσύνη μάς βοήθησε να καταλάβουμε ότι χρειαζόταν να δίνουμε ο ένας στον άλλον το ευεργέτημα της αμφιβολίας αντί να αποδίδουμε εσφαλμένα κίνητρα, να αναζητούμε το καλό στον άλλον. Αρχίσαμε να ενδιαφερόμαστε περισσότερο ο ένας για τις ανάγκες του άλλου. Η εκδήλωση καλοσύνης προς τη σύζυγό μου σήμαινε μεταξύ άλλων ότι έπρεπε να την ενθαρρύνω να εκφράζεται ελεύθερα χωρίς να θίγομαι από όσα έλεγε. Σήμαινε επίσης ότι έπρεπε να παραμερίσω την υπερηφάνειά μου. Καθώς αρχίσαμε να ενεργούμε με καλοσύνη στο γάμο μας, σιγά σιγά σταματήσαμε να έχουμε αμυντική στάση. Νιώσαμε πραγματική ανακούφιση». Θα μπορούσε να ωφεληθεί και η δική σας οικογένεια από τη μελέτη του καρπού του πνεύματος;

Να Ασκείτε Πίστη Όταν Είστε Μόνοι Σας

13. Από ποιον κίνδυνο που απειλεί την πνευματικότητά μας πρέπει να φυλαγόμαστε;

¹³ Οι Χριστιανοί χρειάζεται να αφήνουν το πνεύμα του Θεού να τους οδηγεί τόσο όταν είναι με άλλους όσο και όταν είναι μόνοι τους. Σήμερα, ο κόσμος του Σατανά βρίθει από χυδαίες εικόνες και εξαχρειωτική διασκέδαση. Αυτό θέτει σε κίνδυνο την πνευματικότητά μας. Τι πρέπει να κάνει ένας Χριστιανός; Ο Λόγος του Θεού μάς συμβουλεύει: «Να αποβάλετε κάθε ακαθαρσία και αυτό το πράγμα που πλεονάζει, την κακία, και δεχτείτε με πραότητα την εμφύτευση του λόγου ο οποίος μπορεί να σώσει τις ψυχές σας». (Ιακ. 1:21) Ας εξετάσουμε πώς μπορεί μια άλλη πτυχή του καρπού του πνεύματος, η πίστη, να μας βοηθήσει να παραμένουμε καθαροί ενώπιον του Ιεχωβά.

14. Πώς μπορεί η έλλειψη πίστης να οδηγήσει σε αδικοπραγία;

¹⁴ Πίστη σημαίνει, κατά βάση, ότι ο Ιεχωβά Θεός είναι πραγματικός για εμάς. Αν ο Θεός δεν είναι πραγματικός για εμάς, τότε η απόσταση που μας χωρίζει από την αδικοπραγία είναι πολύ μικρή. Σκεφτείτε τι συνέβαινε στον αρχαίο λαό του Θεού. Ο Ιεχωβά αποκάλυψε στον προφήτη Ιεζεκιήλ ότι γίνονταν απεχθή πράγματα στα κρυφά, λέγοντας: «Είδες, γιε ανθρώπου, τι κάνουν οι πρεσβύτεροι του οίκου του Ισραήλ στο σκοτάδι, ο καθένας στα εσωτερικά δωμάτια του δικού του αντικειμένου ευλάβειας; Διότι λένε: “Ο Ιεχωβά δεν μας βλέπει. Ο Ιεχωβά εγκατέλειψε αυτόν τον τόπο”». (Ιεζ. 8:12) Παρατηρήσατε τι συνέβαλε στο πρόβλημα; Δεν πίστευαν ότι ο Ιεχωβά γνώριζε αυτά που έκαναν. Ο Ιεχωβά δεν ήταν πραγματικός για εκείνους.

15. Πώς μας προστατεύει η ισχυρή πίστη στον Ιεχωβά;

¹⁵ Από την άλλη πλευρά, εξετάστε το παράδειγμα του Ιωσήφ. Αν και βρισκόταν μακριά από την οικογένειά του και το λαό του, ο Ιωσήφ αρνήθηκε να διαπράξει μοιχεία με τη σύζυγο του Πετεφρή. Γιατί; Ο ίδιος είπε: «Πώς . . . θα μπορούσα να διαπράξω αυτό το μεγάλο κακό και να αμαρτήσω εναντίον του Θεού;» (Γέν. 39:7-9) Ναι, ο Ιεχωβά ήταν πραγματικός για τον Ιωσήφ. Αν ο Θεός είναι πραγματικός και για εμάς, δεν θα ψυχαγωγούμαστε με ακάθαρτα θεάματα ούτε θα κάνουμε οτιδήποτε άλλο γνωρίζουμε ότι τον δυσαρεστεί όταν είμαστε μόνοι μας. Η απόφασή μας θα είναι σαν και αυτήν του ψαλμωδού ο οποίος έψαλε: «Θα περπατώ σύμφωνα με την ακεραιότητα της καρδιάς μου μέσα στο σπίτι μου. Δεν θα βάλω μπροστά στα μάτια μου τίποτα άχρηστο».​—Ψαλμ. 101:2, 3.

Να Προφυλάσσετε την Καρδιά σας Ασκώντας Εγκράτεια

16, 17. (α) Όπως περιγράφεται στο βιβλίο των Παροιμιών, πώς πέφτει στην παγίδα της αμαρτίας “κάποιος νεαρός που στερείται καρδιάς”; (β) Όπως απεικονίζεται στη σελίδα 26, πώς θα μπορούσε να συμβεί κάτι παρόμοιο σήμερα ανεξαρτήτως ηλικίας;

¹⁶ Η εγκράτεια, η τελευταία πτυχή του καρπού του πνεύματος, μας δίνει τη δύναμη να λέμε όχι στα πράγματα που καταδικάζει ο Θεός. Μπορεί να μας βοηθήσει να προφυλάσσουμε την καρδιά μας. (Παρ. 4:23) Εξετάστε το σκηνικό που αναφέρεται στα εδάφια Παροιμίες 7:6-23, τα οποία περιγράφουν πώς “κάποιος νεαρός που στερείται καρδιάς” υποκύπτει στα θέλγητρα μιας πόρνης. Ο νεαρός πέφτει στην παγίδα της καθώς “προχωράει στο δρόμο κοντά στη γωνία της”. Ίσως βρέθηκε στη γειτονιά της από περιέργεια. Πριν καν το αντιληφθεί, ακολουθεί μια ανόητη πορεία στην οποία «περιλαμβάνεται η ίδια του η ψυχή».

¹⁷ Πώς θα μπορούσε ο νεαρός να αποφύγει αυτό το ολέθριο λάθος; Δίνοντας προσοχή στην προειδοποίηση: «Μην περιπλανηθείς στους δρόμους της». (Παρ. 7:25) Το μάθημα για εμάς είναι το εξής: Αν θέλουμε να μας οδηγεί το πνεύμα του Θεού, πρέπει να μη βάζουμε τον εαυτό μας σε καταστάσεις που εγκυμονούν πειρασμούς. Ένας τρόπος με τον οποίο θα μπορούσε κάποιος να περιπλανηθεί στην ανόητη πορεία του “νεαρού που στερούνταν καρδιάς” είναι η άσκοπη εναλλαγή τηλεοπτικών καναλιών ή η περιήγηση στο Ιντερνέτ. Είτε το επιδιώκει κανείς είτε όχι, μπορεί να πέσει πάνω σε σεξουαλικά διεγερτικές σκηνές. Σταδιακά, μπορεί να αναπτύξει την ακάθαρτη συνήθεια της παρακολούθησης πορνογραφίας, με καταστροφικές συνέπειες για τη συνείδησή του και τη σχέση του με τον Θεό. Διακυβεύεται η ίδια του η ζωή.​—Διαβάστε Ρωμαίους 8:5-8.

18. Ποια μέτρα θα μπορούσε να πάρει ένας Χριστιανός για να προφυλάξει την καρδιά του, και πώς περιλαμβάνεται σε αυτά η άσκηση εγκράτειας;

¹⁸ Φυσικά, όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με κάποια προκλητική εικόνα, μπορούμε και πρέπει να ασκούμε εγκράτεια αντιδρώντας χωρίς καθυστέρηση. Αλλά πόσο καλύτερο είναι να αποφύγουμε την κατάσταση ευθύς εξαρχής! (Παρ. 22:3) Για να παίρνουμε τις απαραίτητες προφυλάξεις και να τις τηρούμε, απαιτείται να ασκούμε εγκράτεια. Λόγου χάρη, το να έχουμε το κομπιούτερ σε κοινή θέα αποτελεί προστασία. Μερικοί προτιμούν να χρησιμοποιούν το κομπιούτερ ή να βλέπουν τηλεόραση μόνο όταν είναι και άλλοι παρόντες. Άλλοι αποφασίζουν να μην έχουν πρόσβαση στο Ιντερνέτ. (Διαβάστε Ματθαίος 5:27-30) Ας παίρνουμε οποιαδήποτε μέτρα είναι αναγκαία για να προστατεύουμε τον εαυτό μας και την οικογένειά μας έτσι ώστε να λατρεύουμε τον Ιεχωβά «από καθαρή καρδιά και από αγαθή συνείδηση και από ανυπόκριτη πίστη».​—1 Τιμ. 1:5.

19. Ποια οφέλη απορρέουν όταν αφήνουμε το άγιο πνεύμα να μας οδηγεί;

¹⁹ Ο καρπός που παράγεται μέσω της επενέργειας του αγίου πνεύματος φέρνει πολλά οφέλη. Η πραότητα και η μακροθυμία συμβάλλουν στην ειρήνη της εκκλησίας. Η καλοσύνη και η αγαθότητα προάγουν την ευτυχία της οικογένειας. Η πίστη και η εγκράτεια μας βοηθούν να παραμένουμε κοντά στον Ιεχωβά και να είμαστε καθαροί ενώπιόν του. Επιπλέον, το εδάφιο Γαλάτες 6:8 μας διαβεβαιώνει: «Αυτός που σπέρνει μεριμνώντας για το πνεύμα θα θερίσει αιώνια ζωή από το πνεύμα». Ναι, με βάση το λύτρο του Χριστού, ο Ιεχωβά θα χρησιμοποιήσει το άγιο πνεύμα για να χαρίσει ατελεύτητη ζωή σε εκείνους που αφήνουν τον εαυτό τους να οδηγείται από το πνεύμα.