Η φήμη του Ιησού έχει πλέον φτάσει παντού. Πολλοί ταξιδεύουν ακόμη και από μακρινά μέρη για να τον ακούσουν να διδάσκει και να δουν τα δυναμικά του έργα. Εκείνος, όμως, ύστερα από μερικές ημέρες επιστρέφει στην Καπερναούμ, τη βάση του. Από αυτή την πόλη, τα νέα για την επιστροφή του διαδίδονται γρήγορα στα παράκτια όλης της Θάλασσας της Γαλιλαίας. Πολλοί λοιπόν έρχονται στο σπίτι όπου βρίσκεται. Ορισμένοι είναι Φαρισαίοι και δάσκαλοι του Νόμου που έχουν έρθει από όλη τη Γαλιλαία και την Ιουδαία, μάλιστα δε και από την Ιερουσαλήμ.

“Συγκεντρώνονται τόσο πολλοί ώστε δεν υπάρχει πια χώρος ούτε καν κοντά στην πόρτα, και αρχίζει να αναγγέλλει σε αυτούς τον λόγο”. (Μάρκος 2:2) Οι συνθήκες είναι ιδανικές για να συμβεί κάτι πραγματικά εκπληκτικό. Πρόκειται για ένα περιστατικό που μας βοηθάει να αντιληφθούμε ότι ο Ιησούς έχει τη δύναμη να εξαλείφει την αιτία των ανθρώπινων παθημάτων και να γιατρεύει όλους όσους επιλέγει.

Ενόσω ο Ιησούς διδάσκει σε εκείνο το κατάμεστο δωμάτιο, τέσσερις άντρες φέρνουν έναν παράλυτο πάνω σε φορείο. Θέλουν να γιατρέψει ο Ιησούς τον φίλο τους. Εξαιτίας του πλήθους, όμως, δεν μπορούν να «τον φέρουν μέχρι τον Ιησού». (Μάρκος 2:4) Φανταστείτε πόσο απογοητεύονται! Ωστόσο, σκαρφαλώνουν στην επίπεδη στέγη του σπιτιού και δημιουργούν ένα άνοιγμα στα κεραμίδια. Κατόπιν κατεβάζουν το φορείο με τον παράλυτο μέσα στο σπίτι.

Μήπως ο Ιησούς θυμώνει που τον διακόπτουν; Καθόλου! Εντυπωσιάζεται πολύ από την πίστη τους και λέει στον παράλυτο: «Σου συγχωρούνται οι αμαρτίες». (Ματθαίος 9:2) Αλλά μπορεί πράγματι ο Ιησούς να συγχωρεί αμαρτίες; Οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι διαφωνούν και συλλογίζονται: «Γιατί μιλάει έτσι αυτός ο άνθρωπος; Βλασφημεί. Ποιος μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες παρά μόνο ένας, ο Θεός;»​—Μάρκος 2:7.

Ο Ιησούς, που γνωρίζει τις σκέψεις τους, τους λέει: «Γιατί συλλογίζεστε αυτά τα πράγματα μέσα στην καρδιά σας; Τι είναι ευκολότερο να κάνω; Να πω στον παράλυτο: “Σου συγχωρούνται οι αμαρτίες” ή να πω: “Σήκω και πάρε το φορείο σου και περπάτα”;» (Μάρκος 2:8, 9) Πράγματι, ο Ιησούς μπορεί να συγχωρήσει τις αμαρτίες εκείνου του ανθρώπου με βάση τη θυσία που θα προσφέρει αργότερα.

Μετά, ο Ιησούς δείχνει στο πλήθος, μεταξύ αυτών και στους επικριτές του, ότι έχει την εξουσία να συγχωρεί αμαρτίες στη γη. Στρέφεται στον παράλυτο και του δίνει την εντολή: «Σήκω, πάρε το φορείο σου και πήγαινε στο σπίτι σου». Ευθύς αμέσως, εκείνος κάνει ακριβώς αυτό: φεύγει περπατώντας και κουβαλώντας το φορείο του μπροστά στα μάτια όλων των παρευρισκομένων. Ο κόσμος μένει κατάπληκτος! Δοξάζουν τον Θεό και λένε: «Ποτέ δεν έχουμε δει κάτι τέτοιο»!​—Μάρκος 2:11, 12.

Ας προσέξουμε ότι ο Ιησούς συσχετίζει την αρρώστια με τις αμαρτίες και συνδέει τη σωματική υγεία με τη συγχώρηση των αμαρτιών. Η Αγία Γραφή διδάσκει ότι ο πρώτος μας γονέας, ο Αδάμ, αμάρτησε και ότι όλοι μας έχουμε κληρονομήσει τις συνέπειες της αμαρτίας, δηλαδή τις αρρώστιες και τον θάνατο. Ωστόσο, υπό τη διακυβέρνηση της Βασιλείας του Θεού, ο Ιησούς θα συγχωρήσει τις αμαρτίες όλων όσων αγαπούν και υπηρετούν τον Θεό. Τότε οι αρρώστιες θα εξαλειφθούν για πάντα.​—Ρωμαίους 5:12, 18, 19.

Αφού ο Ιησούς γιατρεύει τον παράλυτο, μένει για λίγο στην περιοχή της Καπερναούμ, κοντά στη Θάλασσα της Γαλιλαίας. Και πάλι έρχονται σε αυτόν πλήθη, και εκείνος αρχίζει να τους διδάσκει. Καθώς προχωρεί πιο πέρα, βλέπει τον Ματθαίο, ο οποίος ονομάζεται και Λευί, να κάθεται στο γραφείο όπου εισπράττονται οι φόροι. Ο Ιησούς τού απευθύνει τη θαυμάσια πρόσκληση: «Γίνε ακόλουθός μου».​—Ματθαίος 9:9.

Ο Ματθαίος ίσως ξέρει ήδη μερικά πράγματα για τις διδασκαλίες του Ιησού και τα έργα που έχει εκτελέσει στην περιοχή, όπως ήξερε ο Πέτρος, ο Ανδρέας, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης. Παρόμοια με εκείνους, ανταποκρίνεται αμέσως. Ο Ματθαίος το περιγράφει αυτό στο Ευαγγέλιό του ως εξής: «Τότε εκείνος [ο ίδιος ο Ματθαίος] σηκώθηκε και τον ακολούθησε». (Ματθαίος 9:9) Άρα λοιπόν, αφήνει πίσω του τις ευθύνες που έχει ως εισπράκτορας φόρων και γίνεται μαθητής του Ιησού.

Αργότερα, ίσως από εκτίμηση για αυτή την ειδική πρόσκληση από τον Ιησού, ο Ματθαίος παραθέτει ένα μεγάλο συμπόσιο στο σπίτι του. Ποιους καλεί εκτός από τον Ιησού και τους μαθητές του; Αρκετούς πρώην συναδέλφους του. Αυτοί εισπράττουν φόρους εκ μέρους των μισητών ρωμαϊκών αρχών, όπως φόρους για τον ελλιμενισμό πλοίων, διόδια για τα καραβάνια που χρησιμοποιούν τους κεντρικούς δρόμους και δασμούς για τα εισαγόμενα προϊόντα. Τι άποψη έχουν γενικά οι Ιουδαίοι για τους εισπράκτορες φόρων; Τους απεχθάνονται επειδή πολλές φορές υπερφορολογούν τον κόσμο ενεργώντας ανέντιμα. Στο συμπόσιο παρευρίσκονται και “αμαρτωλοί”, άτομα που έχουν κακή φήμη επειδή αδικοπραγούν.​—Λουκάς 7:37-39.

Οι αυτοδικαιούμενοι Φαρισαίοι που βρίσκονται εκεί παρατηρούν ότι ο Ιησούς συναναστρέφεται στο συμπόσιο με τέτοιους ανθρώπους και ρωτούν τους μαθητές του: «Γιατί τρώει ο δάσκαλός σας με εισπράκτορες φόρων και αμαρτωλούς;» (Ματθαίος 9:11) Ο Ιησούς τούς ακούει και απαντάει: «Δεν χρειάζονται γιατρό οι υγιείς, αλλά οι άρρωστοι. Πηγαίνετε λοιπόν και μάθετε τι σημαίνει: “Έλεος θέλω και όχι θυσία”. Διότι εγώ δεν ήρθα να καλέσω δίκαιους, αλλά αμαρτωλούς». (Ματθαίος 9:12, 13· Ωσηέ 6:6) Οι Φαρισαίοι δεν αποκαλούν ειλικρινά τον Ιησού “δάσκαλο”, μολονότι θα μπορούσαν να μάθουν κάτι από αυτόν ως προς το τι είναι σωστό.

Προφανώς, ο Ματθαίος έχει καλέσει στο σπίτι του εισπράκτορες φόρων και αμαρτωλούς ώστε να ακούσουν τον Ιησού και να θεραπευτούν πνευματικά, «γιατί πολλοί από αυτούς τον ακολουθούσαν». (Μάρκος 2:15) Ο Ιησούς θέλει να τους βοηθήσει να αποκτήσουν υγιή σχέση με τον Θεό. Αντίθετα με τους αυτοδικαιούμενους Φαρισαίους, ο Ιησούς δεν απεχθάνεται αυτά τα άτομα. Θέλει να τους δείξει συμπόνια και έλεος. Έχει τη δυνατότητα να γιατρέψει πνευματικά όλους όσους είναι άρρωστοι από πνευματική άποψη.

Ο Ιησούς δείχνει έλεος στους εισπράκτορες φόρων και στους αμαρτωλούς, όχι για να παραβλέψει τις αμαρτίες τους, αλλά για να εκδηλώσει τρυφερά αισθήματα ανάλογα με αυτά που εκδήλωνε προς εκείνους που ήταν άρρωστοι σωματικά. Για παράδειγμα, θυμηθείτε τι είπε όταν άγγιξε με συμπόνια τον λεπρό: «Θέλω! Καθαρίσου». (Ματθαίος 8:3) Δεν πρέπει να καλλιεργούμε και εμείς την ίδια ελεήμονα στάση και να στηρίζουμε όσους έχουν ανάγκη, ιδιαίτερα βοηθώντας τους από πνευματική άποψη;