Επιστροφή στην Καπερναούμ

Η ΦΗΜΗ του Ιησού έχει φτάσει ήδη μακριά, και πολλοί άνθρωποι πηγαίνουν να τον βρουν στα απομακρυσμένα μέρη όπου μένει. Αλλά ύστερα από μερικές μέρες εκείνος γυρίζει στην Καπερναούμ, που βρίσκεται κοντά στη Θάλασσα της Γαλιλαίας. Τα νέα για την επιστροφή του διαδίδονται γρήγορα στην πόλη, και πολλοί έρχονται στο σπίτι όπου βρίσκεται εκείνος. Μέχρι και από την Ιερουσαλήμ έρχονται Φαρισαίοι και νομοδιδάσκαλοι.

Το πλήθος είναι τόσο μεγάλο ώστε η είσοδος φράζει και δεν υπάρχει τόπος να μπει κανένας άλλος. Έχει στηθεί το σκηνικό για ένα πραγματικά αξιοσημείωτο γεγονός. Αυτό που συμβαίνει σε τούτη την περίπτωση έχει ζωτική σημασία, γιατί μας βοηθάει να καταλάβουμε ότι ο Ιησούς έχει τη δύναμη να εξαλείφει την αιτία των ανθρώπινων δεινών και να αποκαθιστά την υγεία σε όλους εκείνους που διαλέγει.

Ενώ ο Ιησούς διδάσκει το πλήθος, τέσσερις άντρες φέρνουν στο σπίτι έναν παράλυτο πάνω σ’ ένα φορείο. Θέλουν να γιατρέψει ο Ιησούς το φίλο τους, αλλά εξαιτίας του πλήθους, δεν μπορούν να μπουν μέσα. Πόσο απογοητεύονται! Αλλά δεν εγκαταλείπουν τις προσπάθειές τους. Σκαρφαλώνουν στην επίπεδη οροφή, ανοίγουν μια τρύπα, κατεβάζουν το φορείο με τον παράλυτο και το αφήνουν δίπλα στον Ιησού.

Μήπως θυμώνει ο Ιησούς επειδή τον διέκοψαν; Κάθε άλλο! Αντίθετα, του κάνει βαθιά εντύπωση η πίστη τους. Λέει στον παράλυτο: ‘Οι αμαρτίες σου συγχωρούνται’. Αλλά μπορεί πράγματι ο Ιησούς να συγχωρεί αμαρτίες; Οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι πιστεύουν πως δεν μπορεί. Στοχάζονται στην καρδιά τους: ‘Γιατί μιλάει έτσι αυτός ο άνθρωπος; Βλασφημά. Ποιος μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες εκτός από έναν, τον Θεό;’

Ο Ιησούς, που ξέρει τις σκέψεις τους, τους λέει: ‘Γιατί στοχάζεστε αυτά τα πράγματα στην καρδιά σας; Τι είναι πιο εύκολο, να πω στον παράλυτο, «Οι αμαρτίες σου συγχωρούνται» ή να πω, «Σήκω, πάρε το φορείο σου και περπάτα»;’

Κατόπιν, ο Ιησούς κάνει μπροστά στο πλήθος, ανάμεσα στο οποίο βρίσκονται και οι επικριτές του, μια πράξη που φανερώνει ότι αυτός έχει εξουσία να συγχωρεί αμαρτίες στη γη και ότι είναι πράγματι ο μεγαλύτερος άνθρωπος που έζησε ποτέ. Γυρίζει στον παράλυτο και προστάζει: ‘Σήκω, πάρε το φορείο σου και πήγαινε σπίτι σου’. Κι εκείνος κάνει αμέσως ακριβώς αυτό, βγαίνοντας έξω με το φορείο του μπροστά σε όλους! Οι άνθρωποι, που έχουν μείνει κατάπληκτοι, δοξάζουν τον Θεό και λένε: ‘Ποτέ δεν είδαμε κάτι τέτοιο!’

Προσέξατε ότι ο Ιησούς αναφέρει τις αμαρτίες σε συσχετισμό με την αρρώστια και ότι η συγχώρηση των αμαρτιών συνδέεται με την απόκτηση σωματικής υγείας; Η Αγία Γραφή εξηγεί ότι ο πρώτος μας γονέας, ο Αδάμ, αμάρτησε, και ότι όλοι εμείς έχουμε κληρονομήσει τις συνέπειες εκείνης της αμαρτίας, δηλαδή την αρρώστια και το θάνατο. Αλλά όταν θα κυβερνάει η Βασιλεία του Θεού, ο Ιησούς θα συγχωρήσει τις αμαρτίες όλων εκείνων που αγαπούν τον Θεό και Τον υπηρετούν, και τότε θα εξαλειφθούν όλες οι αρρώστιες. Τι ωραίο που θα είναι αυτό! Μάρκος 2:1-12· Λουκάς 5:17-26· Ματθαίος 9:1-8· Ρωμαίους 5:12, 17-19.

Καλεί τον Ματθαίο

ΛΙΓΟ μετά τη θεραπεία του παράλυτου, ο Ιησούς φεύγει από την Καπερναούμ και πηγαίνει στη Θάλασσα της Γαλιλαίας. Και πάλι έρχονται κοντά του πλήθη ανθρώπων, κι εκείνος αρχίζει να τους διδάσκει. Καθώς προχωράει, βλέπει τον Ματθαίο, που ονομάζεται επίσης Λευί, να κάθεται στο φορολογικό γραφείο. ‘Γίνε ακόλουθός μου’, τον προσκαλεί ο Ιησούς.

Πιθανόν οι διδασκαλίες του Ιησού να είναι ήδη γνωστές στον Ματθαίο, όπως ακριβώς ήταν στον Πέτρο, στον Ανδρέα, στον Ιάκωβο και στον Ιωάννη όταν τους κάλεσε ο Ιησούς. Και όπως εκείνοι, έτσι και ο Ματθαίος ανταποκρίνεται αμέσως στην πρόσκληση. Σηκώνεται, εγκαταλείπει τις ευθύνες που έχει ως τελώνης και ακολουθεί τον Ιησού.

Αργότερα, ίσως για να γιορτάσει το γεγονός ότι έλαβε αυτή την πρόσκληση, ο Ματθαίος παραθέτει στο σπίτι του ένα μεγάλο γιορταστικό γεύμα. Εκτός από τον Ιησού και τους μαθητές Του, παρόντες είναι και ορισμένοι πρώην σύντροφοι του Ματθαίου. Σε γενικές γραμμές, οι άλλοι Ιουδαίοι περιφρονούν αυτούς τους ανθρώπους επειδή συγκεντρώνουν φόρους για λογαριασμό των μισητών ρωμαϊκών αρχών. Επιπρόσθετα, αυτοί συχνά φέρονται ανέντιμα, απαιτώντας από τους ανθρώπους περισσότερα χρήματα από τον κανονικό φόρο.

Παρατηρώντας τον Ιησού να κάθεται στο γεύμα μ’ αυτούς τους ανθρώπους, οι Φαρισαίοι ρωτούν τους μαθητές του: ‘Γιατί τρώει ο δάσκαλός σας με τελώνες και αμαρτωλούς;’ Ο Ιησούς, που ακούει την ερώτηση, απαντάει στους Φαρισαίους: ‘Αυτοί που έχουν την υγεία τους δεν χρειάζονται γιατρό, αλλά αυτοί που πάσχουν τον χρειάζονται. Πηγαίνετε λοιπόν να μάθετε τι σημαίνει αυτό: «Θέλω έλεος, και όχι θυσία». Γιατί εγώ ήρθα να καλέσω, όχι δίκαιους, αλλά αμαρτωλούς’.

Είναι φανερό ότι ο Ματθαίος προσκάλεσε αυτούς τους τελώνες στο σπίτι του για να μπορέσουν να ακούσουν τον Ιησού και να γιατρευτούν πνευματικά. Έτσι, ο Ιησούς τούς συναναστρέφεται για να τους βοηθήσει να αποκτήσουν υγιή σχέση με τον Θεό. Ο Ιησούς δεν περιφρονεί τέτοια άτομα, όπως κάνουν οι αυτοδικαιούμενοι Φαρισαίοι. Αντίθετα, υποκινούμενος από συμπόνια, παίζει στην πραγματικότητα το ρόλο του πνευματικού γιατρού γι’ αυτούς.

Άρα, το ότι ο Ιησούς ασκεί έλεος προς τους αμαρτωλούς δεν σημαίνει ότι ανέχεται τις αμαρτίες τους, αλλά ότι εκφράζει τα ίδια τρυφερά αισθήματα που εκδήλωνε προς εκείνους που ήταν άρρωστοι από σωματική άποψη. Θυμηθείτε για παράδειγμα την περίπτωση εκείνη στην οποία άπλωσε με συμπόνια το χέρι του και άγγιξε το λεπρό, λέγοντας: ‘Θέλω. Καθαρίσου’. Είθε να εκδηλώνουμε κι εμείς έλεος, βοηθώντας τους ανθρώπους που βρίσκονται σε ανάγκη, ειδικότερα βοηθώντας τους με πνευματικό τρόπο. Ματθαίος 8:3· 9:9-13· Μάρκος 2:13-17· Λουκάς 5:27-32.

Ερωτήσεις για τη Νηστεία

ΕΧΕΙ περάσει σχεδόν ένας χρόνος από τότε που ο Ιησούς γιόρτασε το Πάσχα του 30 Κ.Χ. Ο Ιωάννης ο Βαφτιστής βρίσκεται στη φυλακή εδώ και αρκετούς μήνες. Μολονότι αυτός ήθελε να γίνουν οι μαθητές του ακόλουθοι του Χριστού, δεν έχει συμβεί αυτό με όλους.

Τώρα μερικοί απ’ αυτούς τους μαθητές του φυλακισμένου Ιωάννη έρχονται στον Ιησού και τον ρωτούν: ‘Γιατί εμείς και οι Φαρισαίοι νηστεύουμε, ενώ οι μαθητές σου δεν νηστεύουν;’ Το τελετουργικό της θρησκείας των Φαρισαίων προβλέπει νηστεία δυο φορές την εβδομάδα. Και πιθανόν οι μαθητές του Ιωάννη να ακολουθούν κάποιο παρόμοιο έθιμο. Ίσως ακόμα να νηστεύουν ως ένδειξη πένθους για τη φυλάκιση του Ιωάννη και να αναρωτιούνται γιατί οι μαθητές του Ιησού δεν παίρνουν κι εκείνοι μέρος μαζί τους σ’ αυτή την εκδήλωση λύπης.

Ο Ιησούς δίνει την εξήγηση με την απάντησή του: ‘Έχουν κανένα λόγο να πενθούν οι φίλοι του γαμπρού όσο καιρό ο γαμπρός είναι μαζί τους; Αλλά θα έρθουν μέρες που ο γαμπρός θα φύγει μακριά τους, και τότε θα νηστέψουν’.

Οι μαθητές του Ιωάννη θα πρέπει να θυμούνται ότι ο ίδιος ο Ιωάννης αποκάλεσε τον Ιησού Γαμπρό. Άρα, ενόσω ο Ιησούς είναι παρών, ο Ιωάννης δεν θα το έβρισκε σωστό να νηστεύει, και το ίδιο ισχύει για τους μαθητές του Ιησού. Αργότερα, όταν ο Ιησούς πεθαίνει, οι μαθητές του πράγματι πενθούν και νηστεύουν. Αλλά όταν εκείνος ανασταίνεται και ανεβαίνει στον ουρανό, αυτοί δεν έχουν πια καμιά αιτία για πένθος και νηστεία.

Κατόπιν ο Ιησούς λέει τις εξής παραβολές: ‘Κανείς δεν ράβει πάνω σε παλιό πανωφόρι ένα μπάλωμα από ύφασμα που δεν έχει μαζέψει· γιατί αυτό θα τραβούσε το πανωφόρι μ’ όλη του τη δύναμη και το σκίσιμο θα γινόταν χειρότερο. Ούτε βάζουν καινούριο κρασί σε παλιά ασκιά· αν όμως το κάνουν, τότε τα ασκιά ανοίγουν και το κρασί χύνεται και τα ασκιά καταστρέφονται. Αλλά το καινούριο κρασί το βάζουν σε καινούρια ασκιά’. Τι σχέση έχουν αυτές οι παραβολές με τη νηστεία;

Ο Ιησούς έδινε στους μαθητές του Ιωάννη του Βαφτιστή να καταλάβουν ότι κανείς δεν θα έπρεπε να αναμένει από τους ακολούθους Του να συμμορφώνονται με τις παλιές συνήθειες του Ιουδαϊσμού, για παράδειγμα με την τελετουργία της νηστείας. Εκείνος δεν ήρθε για να μπαλώσει και να διαιωνίσει παλιά, φθαρμένα συστήματα λατρείας που σύντομα θα απορρίπτονταν. Η Χριστιανοσύνη δεν θα αναγκαζόταν να συμμορφωθεί με τον Ιουδαϊσμό εκείνων των ημερών, ο οποίος κρατούσε τις παραδόσεις ανθρώπων. Όχι, δεν θα ήταν σαν καινούριο μπάλωμα σε παλιό ρούχο ή σαν καινούριο κρασί σε παλιό ασκί. Ματθαίος 9:14-17· Μάρκος 2:18-22· Λουκάς 5:33-39· Ιωάννης 3:27-29.