Ο Ιησούς βρίσκεται ακόμη στη Σαμάρεια ή στη Γαλιλαία. Τώρα κάποιοι Φαρισαίοι τον ρωτούν σχετικά με την έλευση της Βασιλείας, η οποία αναμένουν ότι θα γίνει με τυμπανοκρουσίες. Εκείνος όμως λέει: «Η Βασιλεία του Θεού δεν έρχεται με εξαιρετικά εμφανή τρόπο· ούτε θα πουν: “Δείτε, εδώ!” ή “Εκεί!” Διότι να! η Βασιλεία του Θεού είναι ανάμεσά σας».​—Λουκάς 17:20, 21.

Μερικοί ίσως συμπεραίνουν πως ο Ιησούς εννοεί ότι η Βασιλεία κυβερνάει μέσα στην καρδιά των υπηρετών του Θεού. Αυτό, όμως, δεν μπορεί να είναι σωστό, διότι η Βασιλεία δεν είναι στην καρδιά των Φαρισαίων στους οποίους μιλάει ο Ιησούς. Εντούτοις, είναι ανάμεσά τους εφόσον ο εκλεγμένος Βασιλιάς της Βασιλείας του Θεού, ο Ιησούς, βρίσκεται ακριβώς εκεί, στο μέσο τους.​—Ματθαίος 21:5.

Πιθανότατα αφού φεύγουν οι Φαρισαίοι, ο Ιησούς αναφέρει στους μαθητές του και άλλες λεπτομέρειες σχετικά με την έλευση της Βασιλείας. Κατ’ αρχάς, προειδοποιεί όσον αφορά την παρουσία του με βασιλική εξουσία: «Θα έρθει καιρός που θα θελήσετε να δείτε μία από τις ημέρες του Γιου του ανθρώπου, αλλά δεν θα τη δείτε». (Λουκάς 17:22) Ο Ιησούς υποδηλώνει ότι η διακυβέρνηση του Γιου του ανθρώπου στη Βασιλεία είναι μελλοντική. Προτού φτάσει αυτός ο καιρός, ορισμένοι μαθητές μπορεί να την αναζητούν με αδημονία, αλλά θα πρέπει να συνεχίσουν να περιμένουν μέχρις ότου ο Γιος του ανθρώπου έρθει κατά τον προσδιορισμένο καιρό του Θεού.

Ο Ιησούς συνεχίζει: «Θα σας πουν: “Δείτε, εκεί!” ή “Δείτε, εδώ!” Να μην πάτε ούτε να τρέξετε πίσω τους. Διότι όπως η αστραπή λάμπει από τη μία άκρη του ουρανού ως την άλλη, έτσι θα είναι ο Γιος του ανθρώπου στην ημέρα του». (Λουκάς 17:23, 24) Πώς θα προστατευτούν οι μαθητές του Ιησού ώστε να μην τρέξουν πίσω από ψευδομεσσίες; Ο Ιησούς λέει ότι η έλευση του αληθινού Μεσσία θα είναι σαν αστραπή που γίνεται ορατή σε μεγάλη απόσταση. Οι αποδείξεις της παρουσίας του με βασιλική εξουσία θα είναι ολοφάνερες σε όλους όσους παρατηρούν τα γεγονότα προσεκτικά.

Μετά ο Ιησούς κάνει κάποιες συγκρίσεις με γεγονότα που συνέβησαν στην αρχαιότητα για να δείξει ποια θα είναι η νοοτροπία των ανθρώπων σε εκείνη τη μελλοντική περίοδο: «Όπως συνέβη στις ημέρες του Νώε, έτσι θα είναι και στις ημέρες του Γιου του ανθρώπου . . . Κάτι παρόμοιο συνέβη και στις ημέρες του Λωτ: έτρωγαν, έπιναν, αγόραζαν, πουλούσαν, φύτευαν, έχτιζαν. Αλλά την ημέρα που βγήκε ο Λωτ από τα Σόδομα, έβρεξε φωτιά και θειάφι από τον ουρανό και τους κατέστρεψε όλους. Έτσι θα είναι τα πράγματα και την ημέρα που θα αποκαλυφτεί ο Γιος του ανθρώπου».​—Λουκάς 17:26-30.

Ο Ιησούς δεν εννοεί ότι οι άνθρωποι στις ημέρες του Νώε και του Λωτ καταστράφηκαν επειδή έκαναν φυσιολογικά πράγματα όπως το να τρώνε, να πίνουν, να πουλούν, να αγοράζουν, να φυτεύουν και να χτίζουν. Τουλάχιστον κάποια από αυτά τα έκαναν και ο Νώε και ο Λωτ με τις οικογένειές τους. Οι άλλοι, όμως, ενεργούσαν έτσι χωρίς να δίνουν καμιά προσοχή στο θέλημα του Θεού και αγνοούσαν τον καιρό στον οποίο ζούσαν. Επομένως, ο Ιησούς νουθετεί τους μαθητές του να δίνουν προσοχή στο θέλημα του Θεού και να συμμετέχουν ενεργά στην εκτέλεσή του. Τους υποδεικνύει λοιπόν πώς θα διαφυλαχτούν​—με άλλα λόγια πώς θα μείνουν ζωντανοί—​όταν ο Θεός φέρει στο μέλλον την καταστροφή.

Η προσοχή των μαθητών δεν πρέπει να αποσπαστεί από τα πράγματα του κόσμου που τους περιβάλλει, τα «πράγματα που βρίσκονται πίσω». Ο Ιησούς λέει: «Εκείνη την ημέρα, αυτός που είναι στην ταράτσα, αλλά έχει τα υπάρχοντά του στο σπίτι, ας μην κατεβεί να τα πάρει, και παρόμοια, αυτός που είναι έξω στον αγρό ας μην επιστρέψει στα πράγματα που βρίσκονται πίσω. Να θυμάστε τη γυναίκα του Λωτ». (Λουκάς 17:31, 32) Η γυναίκα αυτή έγινε στήλη αλατιού.

Ο Ιησούς συνεχίζει να περιγράφει την κατάσταση που θα επικρατεί όταν θα βασιλεύει ο Γιος του ανθρώπου, λέγοντας στους μαθητές του: «Εκείνη τη νύχτα δύο θα είναι σε ένα κρεβάτι· ο ένας θα παρθεί, αλλά ο άλλος θα εγκαταλειφθεί». (Λουκάς 17:34) Επομένως, μερικοί θα σωθούν, ενώ άλλοι θα εγκαταλειφθούν, χάνοντας τη ζωή τους.

Οι μαθητές ρωτούν: «Πού, Κύριε;» Ο Ιησούς απαντάει: «Όπου είναι το σώμα, εκεί θα μαζευτούν και οι αετοί». (Λουκάς 17:37) Πράγματι, ορισμένα άτομα θα είναι σαν τους αετούς, που διαθέτουν οξύτατη όραση. Αυτοί οι μαθητές θα μαζευτούν κοντά στον αληθινό Χριστό, τον Γιο του ανθρώπου. Εκείνον τον μελλοντικό καιρό, ο Ιησούς θα παρέχει στους μαθητές του την αλήθεια που σώζει τη ζωή όσων έχουν πίστη.

Ο Ιησούς έχει ήδη αφηγηθεί στους μαθητές του μια παραβολή σχετικά με το ότι πρέπει να εμμένουν στην προσευχή. (Λουκάς 11:5-13) Τώρα βρίσκεται πιθανώς στη Σαμάρεια ή στη Γαλιλαία και τονίζει ξανά ότι δεν πρέπει να παύουμε να προσευχόμαστε, λέγοντας άλλη μια παραβολή:

«Σε κάποια πόλη ήταν ένας δικαστής που δεν είχε φόβο Θεού και δεν σεβόταν άνθρωπο. Υπήρχε επίσης μια χήρα σε εκείνη την πόλη που πήγαινε συνεχώς σε αυτόν και του έλεγε: “Φρόντισε να βρω το δίκιο μου από τον αντίδικό μου”. Για κάποιο διάστημα αυτός δεν ήθελε, αλλά ύστερα είπε μέσα του: “Αν και δεν φοβάμαι τον Θεό ούτε σέβομαι άνθρωπο, επειδή αυτή η χήρα δεν σταματάει να μου δημιουργεί προβλήματα, θα φροντίσω να βρει το δίκιο της για να μην έρχεται συνέχεια και με ταλαιπωρεί με το αίτημά της”».​—Λουκάς 18:2-5.

Ο Ιησούς κάνει την εξής εφαρμογή: «Ακούσατε τι είπε ο δικαστής, αν και άδικος; Επομένως, δεν είναι βέβαιο ότι ο Θεός θα κάνει να αποδοθεί δικαιοσύνη για τους εκλεγμένους του που κραυγάζουν προς εκείνον ημέρα και νύχτα, αν και είναι υπομονετικός μαζί τους;» (Λουκάς 18:6, 7) Τι υποδηλώνει λοιπόν ο Ιησούς σχετικά με τον Πατέρα του;

Ασφαλώς, ο Ιησούς δεν εννοεί ότι ο Ιεχωβά Θεός είναι με οποιονδήποτε τρόπο όμοιος με τον άδικο δικαστή. Τονίζει το σκεπτικό του με μια αντίθεση: Αν ακόμη και ένας άδικος ανθρώπινος δικαστής ανταποκρίνεται σε επίμονες παρακλήσεις, πόσο μάλλον ο Θεός! Εκείνος είναι δίκαιος και αγαθός και θα απαντήσει στους υπηρέτες του αν αυτοί δεν παύουν να προσεύχονται. Αυτό το καταλαβαίνουμε από τα όσα λέει ο Ιησούς στη συνέχεια: «Σας λέω ότι [ο Θεός] θα κάνει να αποδοθεί δικαιοσύνη σε αυτούς γρήγορα».​—Λουκάς 18:8.

Πολλές φορές, οι ταπεινοί και οι φτωχοί δεν βρίσκουν το δίκιο τους, ενώ οι ισχυροί και οι πλούσιοι ευνοούνται. Ο Θεός όμως δεν ενεργεί έτσι. Στον κατάλληλο καιρό, θα φροντίσει δίκαια να τιμωρηθούν οι πονηροί και να λάβουν οι υπηρέτες του αιώνια ζωή.

Ποιοι έχουν πίστη όπως η χήρα; Πόσοι πιστεύουν πραγματικά ότι ο Θεός θα «κάνει να αποδοθεί δικαιοσύνη σε αυτούς γρήγορα»; Μόλις προηγουμένως, ο Ιησούς έδειξε με μια παραβολή ότι είναι απαραίτητο να εμμένουμε στην προσευχή. Όσον αφορά την πίστη στη δύναμη της προσευχής, ρωτάει τώρα: «Όταν έρθει ο Γιος του ανθρώπου, θα βρει άραγε τέτοια πίστη στη γη;» (Λουκάς 18:8) Υπονοεί ότι τέτοια πίστη μπορεί να είναι δυσεύρετη όταν έρθει ο Χριστός.

Μερικοί ακροατές του Ιησού είναι απόλυτα βέβαιοι ότι έχουν μεγάλη πίστη. Δεν έχουν καμιά αμφιβολία ότι είναι δίκαιοι, ενώ περιφρονούν τους άλλους. Ο Ιησούς λέει σε αυτά τα άτομα την εξής παραβολή:

«Δύο άνθρωποι ανέβηκαν στον ναό να προσευχηθούν, ο ένας Φαρισαίος και ο άλλος εισπράκτορας φόρων. Ο Φαρισαίος στάθηκε και άρχισε να προσεύχεται από μέσα του λέγοντας: “Θεέ μου, σε ευχαριστώ που δεν είμαι όπως όλοι οι άλλοι​—άρπαγες, άδικοι, μοιχοί—​ή ακόμη και όπως αυτός ο εισπράκτορας φόρων. Νηστεύω δύο φορές την εβδομάδα· δίνω το δέκατο από όλα όσα αποκτώ”».​—Λουκάς 18:10-12.

Είναι γνωστό ότι οι Φαρισαίοι επιδεικνύουν δημόσια τη φαινομενική δικαιοσύνη τους για να εντυπωσιάζουν τους άλλους. Τις νηστείες τους, τις οποίες έχουν επιβάλει οι ίδιοι στον εαυτό τους, τις κάνουν συνήθως τη Δευτέρα και την Πέμπτη, όταν οι μεγάλες αγορές είναι γεμάτες κόσμο και μπορούν να τους δουν πολλοί. Επίσης, καταβάλλουν σχολαστικά το δέκατο ακόμη και από μικρά φυτά. (Λουκάς 11:42) Λίγους μήνες πρωτύτερα, είχαν εκφράσει την περιφρόνησή τους για τον κοινό λαό, λέγοντας: «Αυτό το πλήθος . . . που δεν γνωρίζει τον Νόμο [όπως τον ερμηνεύουν οι Φαρισαίοι], είναι καταραμένοι άνθρωποι».​—Ιωάννης 7:49.

Ο Ιησούς συνεχίζει την παραβολή του: «Αλλά ο εισπράκτορας φόρων, που στεκόταν σε απόσταση, δεν ήθελε καν να σηκώσει τα μάτια του προς τον ουρανό, αλλά χτυπούσε το στήθος του, λέγοντας: “Θεέ μου, σπλαχνίσου με, τον αμαρτωλό”». Ο εισπράκτορας φόρων παραδέχεται ταπεινά τα ελαττώματά του. Ο Ιησούς καταλήγει: «Σας λέω ότι αυτός κατέβηκε στο σπίτι του έχοντας αποδειχτεί δικαιότερος από εκείνον τον Φαρισαίο. Επειδή όποιος εξυψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί, αλλά όποιος ταπεινώνει τον εαυτό του θα εξυψωθεί».​—Λουκάς 18:13, 14.

Ο Ιησούς λοιπόν διασαφηνίζει ότι είναι απαραίτητο να είμαστε ταπεινοί. Αυτή η συμβουλή είναι ωφέλιμη για τους μαθητές του, οι οποίοι έχουν ανατραφεί σε μια κοινωνία όπου οι αυτοδικαιούμενοι Φαρισαίοι δίνουν μεγάλη σημασία στις θέσεις και στα αξιώματα. Είναι όμως πολύτιμη και για όλους τους ακολούθους του Ιησού.