Μια άλλη ιδέα, πρωταρχική για την ανθρώπινη κοινωνία, είναι αυτή: Δεν πρέπει να προσπαθούμε να επωφελούμαστε από τη δυστυχία των άλλων. Ωστόσο, οι εκδότες των λαχείων ενθαρρύνουν την άποψη ότι είναι σωστό να αποκομίζει κανείς οφέλη και ευχαρίστηση από τις απώλειες των άλλων. Τέτοιου είδους σκεπτικό είναι ιδιοτελές· απορρίπτει τη νουθεσία της Αγίας Γραφής: «Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν».—Ματθαίος 22:39.

Αλλά είναι πραγματική ελπίδα το να κερδίσει κανείς το λαχείο; Απεναντίας, είναι οφθαλμαπάτη, ψευδαίσθηση, άπιαστο όνειρο. Ασφαλώς ο ευσυνείδητος Χριστιανός δεν θα ξοδεύει το χρόνο και τους πόρους του στη μάταιη επιδίωξη του πλούτου που απορρέει από τα τυχερά παιχνίδια. Πόσο καλύτερο είναι να ακολουθήσουμε τη συμβουλή του αποστόλου Παύλου, ο οποίος έγραψε ότι οι σοφοί ‘θέτουν την ελπίδα τους, όχι στα αβέβαια πλούτη, αλλά στον Θεό, ο οποίος μας δίνει πλουσιοπάροχα όλα τα πράγματα για την απόλαυσή μας’.—1 Τιμόθεον 6:17, ΜΝΚ.