Το 1946 κάναμε επίσης την πρώτη μας μεγάλη μεταπολεμική συνέλευση στη βόρεια Γερμανία. Εκεί χύσαμε πολλά δάκρυα χαράς. Ακόμα και οι ομιλητές έπρεπε να σταματούν πότε-πότε για να καταλαγιάζει η συγκίνησή τους. Ήταν πολύ δύσκολο γι’ αυτούς να συγκρατηθούν όταν έβλεπαν τόσους πολλούς από τους αγαπητούς αδελφούς τους να κάθονται ειρηνικά και να απολαμβάνουν τη διδασκαλία χωρίς να τους περιβάλλουν τα αγκαθωτά σύρματα!

Ο Ιεχωβά Ευλογεί Αυτούς που Υπομένουν

Με τη βοήθεια του Ιεχωβά ο λαός του διασώθηκε από τη φρίκη του Ναζιστικού καθεστώτος και αναδιοργανώθηκε για αυξημένη θεοκρατική υπηρεσία. Σε αντίθεση παρατηρήστε τι έγινε με τους Ναζιστές. Αυτοί γιόρταζαν τις πρώτες τους νίκες, στα πρώτα προπολεμικά χρόνια στο Ζεππελινβίζε στη Νυρεμβέργη. Αλλά τώρα πήραμε αυτό το ίδιο μέρος για μια αξέχαστη συνέλευση το Σεπτέμβριο του 1946. Το πραγματικό αποκορύφωμα ήταν τη Δευτέρα, στις 30 Σεπτεμβρίου. Τα γραφεία, τα καταστήματα και τα εστιατόρια στην πόλη ήταν κλειστά όλη εκείνη την ημέρα.

Αλλά γιατί είχαν κλείσει οι επιχειρήσεις αυτή τη συγκεκριμένη Δευτέρα; Γιατί οι ποινές θανάτου των Ναζιστών εγκληματιών πολέμου επρόκειτο να ανακοινωθούν στη Νυρεμβέργη. Αρχικά, η ανακοίνωση των ποινών έπρεπε να είχε γίνει στις 23 Σεπτεμβρίου, αλλά αναβλήθηκε για τις 30 Σεπτεμβρίου. Έτσι την ίδια ακριβώς ώρα που οι πρώην διώκτες μας βρίσκονταν υπό κράτηση και άκουγαν τις δικαστικές αποφάσεις, ναι, την ίδια μέρα, εκεί όπου στο παρελθόν έκαναν τις παρελάσεις τους οι Ναζιστές, εμείς που προηγουμένως είχαμε υποστεί διωγμό γιορτάζαμε τώρα ευτυχισμένα μπροστά στον Θεό μας!

[Εικόνα στη σελίδα 21]

Οι Ναζιστές χαιρετούν τον Χίτλερ το 1937. Το 1946, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά χρησιμοποίησαν αυτό το στάδιο στη Νυρεμβέργη για να διεξάγουν μια συνέλευση ενώ οι Ναζιστές ηγέτες καταδικάζονταν

[Ευχαριστίες]

U.S. National Archives