ΓΑΛΑΑΔ

(Γαλαάδ) [πιθανότατα παράγωγο του «Γαλεέδ» που σημαίνει «Σωρός Μαρτυρίας»].—Γε 31:47, 48.

1. Γιος του Μαχίρ και εγγονός του Μανασσή, προπάτορας των Ιεζεριτών και των Χελεκιτών.—Αρ 26:29, 30· 27:1· Ιη 17:1, 3· 1Χρ 2:21, 23· 7:14-17.

2. Γαδίτης που περιλαμβάνεται στη γενεαλογία του Αβιχαίλ.—1Χρ 5:11-14.

3. Πατέρας του Ιεφθάε.—Κρ 11:1, 2.

4. Γεωγραφικός όρος που χρησιμοποιείται με διάφορες έννοιες στην Αγία Γραφή. Αυστηρά, ο όρος Γαλαάδ αναφερόταν στην ορεινή περιοχή Α του Ιορδάνη Ποταμού, μια ορεινή περιοχή σε σχήμα θόλου, η οποία εκτεινόταν Β και Ν της κοιλάδας του χειμάρρου Ιαβόκ. (Ιη 12:2) Στα Β συνόρευε με τη Βασάν, στα Ν με το υψίπεδο που εκτεινόταν Β της κοιλάδας του χειμάρρου Αρνών και στα Α με την περιοχή του Αμμών. (Δευ 2:36, 37· 3:8-10) Ωστόσο, σε κάποιες περιπτώσεις ο όρος «Γαλαάδ» ή «γη της Γαλαάδ» χρησιμοποιούνταν γενικά για ολόκληρη την περιοχή του Ισραήλ στα Α του Ιορδάνη, περιλαμβανομένης της Βασάν και του υψιπέδου Β του Αρνών.—Ιη 22:9· Κρ 20:1, 2· 2Σα 2:9· 2Βα 10:32, 33· βλέπε ΓΑΛΕΕΔ.

[Χάρτης στη σελίδα 559] — **ΧΑΡΤΗΣ:** Γη της Γαλαάδ

Για τη Γαλαάδ υπήρχε προφανώς η άποψη ότι αποτελούνταν από δύο τμήματα. Η περιοχή που είχε παραχωρηθεί στη μισή φυλή του Μανασσή, αν και στο εδάφιο Αριθμοί 32:40 ονομάζεται απλώς Γαλαάδ, αναφέρεται ειδικότερα ως “η υπόλοιπη Γαλαάδ” (Δευ 3:13) ή η «μισή Γαλαάδ». (Ιη 13:31) Παρόμοια, η περιοχή του Γαδ και του Ρουβήν μαζί, η οποία βρισκόταν Ν της περιοχής που είχε παραχωρηθεί στη μισή φυλή του Μανασσή, ονομαζόταν πιο συγκεκριμένα «μισή ορεινή περιοχή της Γαλαάδ». (Δευ 3:12) Ωστόσο, η ίδια αυτή περιοχή σε κάποιες περιπτώσεις ονομάζεται απλώς Γαλαάδ, όπως και το τμήμα της που είχε παραχωρηθεί στον Γαδ (όπου βρισκόταν η πόλη καταφυγίου Ραμώθ).—Αρ 32:29· Ιη 13:24, 25· 21:38.

Η Γαλαάδ, η οποία στην Κοιλάδα του Ιορδάνη βρίσκεται τουλάχιστον 210 μ. χαμηλότερα από την επιφάνεια της θάλασσας, φτάνει σε υψόμετρο 1.000 και πλέον μ. Η εύφορη αυτή περιοχή, ευλογημένη όπως ήταν με πολλές βροχοπτώσεις το χειμώνα και άφθονη δροσιά το καλοκαίρι, καθώς και με πολυάριθμες πηγές, είχε κατά την αρχαιότητα μεγάλα δάση, ενώ ήταν πασίγνωστη και για το θεραπευτικό της βάλσαμο. (Ιερ 8:22· 46:11· βλέπε ΒΑΛΣΑΜΟ, ΒΑΛΣΑΜΟ ΤΗΣ ΓΑΛΑΑΔ.) Τα κυματιστά της υψίπεδα ήταν ιδεώδη για κτηνοτροφία και καλλιέργεια σιτηρών. Επίσης, στη Γαλαάδ ευδοκιμούσαν τα σταφύλια.—Αρ 21:22· 32:1.

Ιστορικά Γεγονότα στη Γαλαάδ. Λίγο προτού μπουν οι Ισραηλίτες στην Υποσχεμένη Γη, ο Αμορραίος βασιλιάς Σηών είχε υπό την κυριαρχία του το τμήμα της Γαλαάδ Ν της κοιλάδας του χειμάρρου Ιαβόκ, ενώ ο Ωγ, ο βασιλιάς της Βασάν, κυβερνούσε το τμήμα που εκτεινόταν Β. (Ιη 12:1-4) Υπό την ηγεσία του Μωυσή οι Ισραηλίτες νίκησαν και τους δύο αυτούς βασιλιάδες, και οι φυλές του Γαδ και του Ρουβήν ζήτησαν να τους δοθεί αυτή η περιοχή ως κληρονομιά, λόγω του ότι είχαν πολλά ζωντανά. (Αρ 21:21-24, 33-35· 32:1-5) Το αίτημά τους έγινε δεκτό υπό τον όρο ότι οι μάχιμοι άντρες και των δύο φυλών θα περνούσαν τον Ιορδάνη και θα βοηθούσαν στην κατάκτηση της Υποσχεμένης Γης. (Αρ 32:20-24, 28-30) Εκείνοι συμφώνησαν σε αυτό και αμέσως ξανάχτισαν κάποιες πόλεις για τις οικογένειές τους, τις οποίες θα άφηναν πίσω. (Αρ 32:25-27, 31-38) Η μισή φυλή του Μανασσή, επίσης, έλαβε κληρονομιά Α του Ιορδάνη.—Αρ 32:33, 39, 40.

Επιστρέφοντας στην κληρονομιά τους στη Γαλαάδ, οι άντρες του Ρουβήν, του Γαδ και της μισής φυλής του Μανασσή έχτισαν ένα θυσιαστήριο ως μνημείο πιστότητας στον Ιεχωβά. (Ιη 22:9, 10, 26-29) Αργότερα, συμμετείχαν στη δράση που ανέλαβαν από κοινού όλες οι φυλές εναντίον των Βενιαμιτών επειδή οι τελευταίοι κάλυψαν τους παραβάτες της Γαβαά ώστε να μη φερθούν ενώπιον της δικαιοσύνης. (Κρ 20:1-48) Αλλά σε διαμετρική αντίθεση με αυτή την περίπτωση, η «Γαλαάδ» επικρίθηκε γιατί δεν βοήθησε τον Βαράκ στη μάχη εναντίον του Σισάρα. (Κρ 5:17) Παρόμοια, σε μεταγενέστερη εποχή οι άντρες της Σοκχώθ και της Φανουήλ, δύο πόλεων στη Γαλαάδ, αρνήθηκαν να βοηθήσουν τον Γεδεών και τους άντρες του οι οποίοι τους ζήτησαν τρόφιμα όταν καταδίωκαν τους Μαδιανίτες.—Κρ 8:4-9.

Μετά το θάνατο του Κριτή Ιαείρ που ήταν από τη Γαλαάδ, ο Ισραήλ ξανάπεσε στην ειδωλολατρία, και ακολούθησαν 18 χρόνια στυγερής αμμωνιτικής καταδυνάστευσης. Ζώντας υπό αυτές τις απειλητικές συνθήκες, οι άντρες της Γαλαάδ εγκατέλειψαν την ψεύτικη λατρεία και απηύθυναν έκκληση στον Γαλααδίτη Ιεφθάε να γίνει ο διοικητής τους στη μάχη εναντίον του Αμμών. Ως αποτέλεσμα, οι Αμμωνίτες καθυποτάχθηκαν.—Κρ 10:3, 5-10· 11:4-11, 32, 33.

Ωστόσο, χρόνια αργότερα, η Γαλαάδ εξακολουθούσε να έχει δυσκολίες με τους Αμμωνίτες. (Αμ 1:13) Λίγο καιρό αφότου ο Σαούλ είχε χριστεί ως ο πρώτος βασιλιάς του Ισραήλ, ο Νάας ο Αμμωνίτης πολιόρκησε την Ιαβείς-γαλαάδ και δήλωσε ότι θα δεχόταν την παράδοση της πόλης μόνο με τον όρο ότι οι άντρες θα άφηναν να τους βγάλει το δεξί μάτι. Όταν το έμαθε αυτό ο Σαούλ, συγκέντρωσε γρήγορα έναν στρατό από 330.000 άντρες και νίκησε τους Αμμωνίτες. (1Σα 11:1-11) Κατόπιν αυτού η Γαλαάδ φαίνεται πως εισήλθε σε μια περίοδο σχετικής ασφάλειας η οποία συνεχίστηκε ακόμη και μετά το θάνατο του Σαούλ, κάτι που υποδηλώνεται από το γεγονός ότι ο Αβενήρ διάλεξε την πόλη Μαχαναΐμ της Γαλαάδ για να κάνει εκεί βασιλιά τον Ις-βοσθέ, γιο του Σαούλ. (2Σα 2:8, 9) Ωστόσο, κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Δαβίδ ανέκυψαν και πάλι προβλήματα με τους Αμμωνίτες. Η Γαλαάδ και τα περίχωρά της υπήρξαν πεδίο μαχών που κατέληξαν στην καθυπόταξη του Αμμών.—2Σα 10:6-19· 11:1· 12:26-31.

Αργότερα, κατά την ανταρσία του Αβεσσαλώμ, ο Βασιλιάς Δαβίδ κατέφυγε στη Γαλαάδ, και στη Μαχαναΐμ έτυχε ευνοϊκής υποδοχής και φιλοξενίας, ιδίως από τον ηλικιωμένο Βαρζελαΐ. (2Σα 17:27-29· 19:32) Προφανώς στη Γαλαάδ έγινε η μάχη ανάμεσα στις δυνάμεις του Δαβίδ και του Αβεσσαλώμ. Η ολοσχερής ήττα του Αβεσσαλώμ άνοιξε το δρόμο προκειμένου να εγκαταλείψει ο Δαβίδ τη Γαλαάδ και να επιστρέψει στο θρόνο του.—2Σα 17:24· 18:6-8.

Λίγο καιρό μετά την ίδρυση του δεκάφυλου βασιλείου (997 Π.Κ.Χ.), οι Σύριοι προσάρτησαν εδάφη της Γαλαάδ. Η Ραμώθ-γαλαάδ, η πόλη καταφυγίου των Γαδιτών στην ανατολική Γαλαάδ, βρισκόταν στην κατοχή των Συρίων την εποχή του Βασιλιά Αχαάβ και του Γαλααδίτη προφήτη Ηλία. (1Βα 17:1· 22:3) Έπειτα, στη διάρκεια της βασιλείας του Ιηού και του γιου του, του Ιωάχαζ, η Γαλαάδ έχασε ακόμη περισσότερα εδάφη και υποβλήθηκε σε δριμύτατο αλώνισμα από τον Αζαήλ και το γιο του, τον Βεν-αδάδ Γ΄, βασιλιάδες της Συρίας. (2Βα 10:32-34· 13:1, 3, 7· Αμ 1:3, 4) Ωστόσο, ο Ιωάς ο γιος του Ιωάχαζ νίκησε τους Συρίους τρεις φορές και ανέκτησε τις πόλεις που είχε χάσει ο Ισραήλ από τους Συρίους κατά τη διάρκεια της βασιλείας του πατέρα του.—2Βα 13:25.

Τελικά, στις ημέρες του Βασιλιά Φεκά του Ισραήλ (περ. 778-759 Π.Κ.Χ.), ο Ασσύριος βασιλιάς Θεγλάθ-φελασάρ Γ΄ οδήγησε τους κατοίκους της Γαλαάδ σε εξορία. (2Βα 15:29) Προφανώς οι Αμμωνίτες έσπευσαν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση και άρχισαν να κατοικούν στην περιοχή της Γαλαάδ. (Ψλ 83:4-8· Ιερ 49:1-5) Ωστόσο, μέσω των προφητών του, ο Ιεχωβά έδωσε τη διαβεβαίωση ότι με τον καιρό οι Ισραηλίτες θα αποκαθίσταντο και πάλι σε αυτή την περιοχή.—Ιερ 50:19· Μιχ 7:14· Ζαχ 10:10.

5. «Πόλη» αναλήθειας, αιματοχυσίας και ανθρώπων που πράττουν αυτό που είναι επιζήμιο, την οποία μνημονεύει ο Ωσηέ. (Ωσ 6:8· παράβαλε 12:11.) Εφόσον η Γαλαάδ δεν αναφέρεται ως πόλη σε άλλα σημεία των Γραφών, μερικοί πιστεύουν ότι εννοείται είτε η Ιαβείς-γαλαάδ είτε η Ραμώθ-γαλαάδ. Άλλοι υποστηρίζουν ότι εννοείται ολόκληρη η περιοχή Α του Ιορδάνη.