Η Συγκομιδή Φέρνει Ευφροσύνη στην Ιαπωνία

«ΗΤΑΝ ολοφάνερο ότι οι Ιεραπόστολοι αισθάνονται αρκετά μεγάλη αποθάρρυνση». Αυτή την παρατήρηση έκανε ο Κάρολος Τ. Ρώσσελ, ο πρώτος πρόεδρος της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά, μετά από μια προσωπική εξέταση της θρησκευτικής κατάστασης στην Ιαπωνία, το έτος 1912. Μιλούσε για την αποτυχία την ιεραποστόλων του Χριστιανικού κόσμου και δήλωσε: «Αυτό που χρειάζονται οι Ιάπωνες είναι το ‘Ευαγγέλιο της βασιλείας’».

Αλλά επρόκειτο να καλυφθεί ποτέ αυτή η ανάγκη; Στις δεκαετίες του 1920 και του 1930, οι Ιάπωνες είδαν μερικές αναλαμπές της αλήθειας που προέρχονταν από μια χούφτα πιστών Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ακόμα και στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, μερικοί συνέχιζαν να διακηρύττουν τα καλά νέα παρά την καταδυνάστευση από την αυτοκρατορική κυβέρνηση. Ωστόσο, ένα πολύ πιο εκτεταμένο έργο συγκομιδής επρόκειτο να λάβει χώρα σ’ αυτό το νησιωτικό σύμπλεγμα της Άπω Ανατολής.

Με την άφιξη 15 ιεραποστόλων της Σκοπιάς το 1949, ο Ιεχωβά έδωσε νέα πνοή ζωής στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας στην Ιαπωνία. Οι νεοαφιχθέντες ιεραπόστολοι έβλεπαν παντού τα σημάδια που άφησε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Οι πόλεις είχαν καταντήσει σωροί ερειπίων και οι άνθρωποι βρίσκονταν σε σύγχυση, αφού το αρχαίο τους σύστημα αξιών είχε ανατραπεί. Την ίδια εποχή, και οι ιεραπόστολοι του Χριστιανικού κόσμου ανανέωσαν τις δραστηριότητές τους στην Ιαπωνία, αλλά απέτυχαν να κάνουν τους Ιάπωνες γνήσιους Χριστιανούς. Η «φουρνιά του 1949» και οι πάνω από 150 ιεραπόστολοι των Μαρτύρων του Ιεχωβά που ήρθαν αργότερα αντιμετώπισαν την τεράστια πρόκληση να εμφυτεύσουν στο νου και στην καρδιά των Ιαπώνων την πίστη στον Δημιουργό, τον Ιεχωβά Θεό. Πώς αντιμετώπισαν αυτή την πρόκληση;

Τοποθέτηση του Θεμελίου

Η ιεραποστολική τους προσπάθεια είχε ως αφετηρία ένα μικρό διώροφο κτίριο στο Τόκιο. Στη δεκαετία του 1950, η συγκομιδή γινόταν με αργό ρυθμό. ‘Μόνο λίγοι πρόκειται να γνωρίσουν την αλήθεια στην Ιαπωνία πριν από τον Αρμαγεδδώνα’, σκέφτηκε ένας από τους πρώτους Ιάπωνες που ανταποκρίθηκαν στα καλά νέα την εποχή εκείνη. Ένας από τους πρώτους επισκόπους περιοχής θυμάται ότι κάποτε κοίταζε έξω από το παράθυρο ενός τρένου και αναρωτιόταν αν τα σπίτια στα χωριουδάκια που προσπερνούσε θα έρχονταν ποτέ σε επαφή με τα καλά νέα.

Χρειάστηκε σχεδόν μια δεκαετία ιεραποστολικής προσπάθειας για να φτάσει ο αριθμός των ευαγγελιζομένων στην Ιαπωνία το όριο των χιλίων. Αλλά το έτος 1963, λόγω της σταθερής αύξησης, το πρόχειρο κτίριο στο οποίο στεγαζόταν το τμήμα του Τόκιο κατεδαφίστηκε και ένα εξαώροφο κτίριο από μπετόν αρμέ ανεγέρθηκε στη θέση του.

Οι ιεραπόστολοι έθεσαν ένα καλό θεμέλιο για το μέλλον με το να ενσταλάξουν το σκαπανικό πνεύμα στην καρδιά των ανθρώπων με τους οποίους μελετούσαν την Αγία Γραφή. Ο Ιεχωβά ευλόγησε τις ενωμένες προσπάθειες που κατέβαλαν οι ιεραπόστολοι και οι Ιάπωνες σκαπανείς, και το 1970 ο αριθμός των Μαρτύρων έφτασε το όριο των δέκα χιλιάδων. Το 1972, για να καλυφθούν οι ανάγκες που δημιούργησε η αύξηση, χτίστηκε ένα τριώροφο τυπογραφείο και ένα πενταώροφο κτίριο κατοικιών στο Νουμάζου, 120 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Τόκιο. Τώρα, αντί να τυπώνονται τα περιοδικά από κάποια κοσμική εταιρία, Η Σκοπιά και το Ξύπνα! τυπώνονταν από το πιεστήριο του ιαπωνικού τμήματος για να εξυπηρετήσουν το έργο κηρύγματος της Βασιλείας στον τοπικό αγρό.

Ποιος θα μπορούσε να περιμένει ότι μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια το έργο της συγκομιδής θα αυξανόταν τόσο πολύ ώστε να μην επαρκούν πια οι εγκαταστάσεις στο Νουμάζου; Όμως αυτό ακριβώς συνέβη και ο Ιεχωβά επιφύλασσε ακόμα μεγαλύτερες οικοδομικές επεκτάσεις για τη φροντίδα της αυξανόμενης συγκομιδής.

Αύξηση Παρά τις Αντιξοότητες

Ένα νέο συγκρότημα τμήματος που ήταν τρεις φορές πιο μεγάλο από αυτό στο Νουμάζου, αποπερατώθηκε το 1982 στην Εμπίνα, που βρίσκεται λίγο πιο νότια από το Τόκιο. Μέχρι να αφιερωθεί αυτό το τμήμα, το Μάιο του ίδιου χρόνου, ο Ιεχωβά είχε ήδη ευλογήσει τους Μάρτυρες στην Ιαπωνία με συνεχή ανώτατα όρια ευαγγελιζομένων επί τρία και πλέον χρόνια. Αυτή η αύξηση συνεχίστηκε, και το Μάιο του 1985 ο αριθμός των ευαγγελιζομένων στην Ιαπωνία έφτασε το όριο των εκατό χιλιάδων. Ναι, Ο Ιεχωβά επιτάχυνε το έργο στον καιρό του και έτσι η περαιτέρω επέκταση των εγκαταστάσεων του τμήματος έγινε αναπόφευκτη. (Ησαΐας 60:22) Λίγα μόνο χρόνια μετά από την αφιέρωση του πρώτου συγκροτήματος στην Εμπίνα, το Κυβερνών Σώμα ενέκρινε την οικοδόμηση ενός νέου εξαώροφου εργοστασίου με υπόγειο, και ενός οχταώροφου κτιρίου κατοικιών.

Προφανώς, ο Σατανάς δεν χάρηκε γι’ αυτή την αύξηση που απολάμβαναν οι δούλοι του Ιεχωβά, γιατί ένα μήνα από τότε που ο αριθμός των ευαγγελιζομένων έφτασε το όριο των εκατό χιλιάδων, ανέκυψε στην Ιαπωνία μια σοβαρή υπόθεση που αφορούσε μετάγγιση αίματος. Ένα δεκάχρονο αγόρι πέθανε μετά την άρνηση των γονέων του να του γίνει μετάγγιση αίματος—αλλά όχι εξαιτίας αυτής της άρνησης. (Πράξεις 15:29) Σαν αποτέλεσμα, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στράφηκαν με μανία ενάντια στους Μάρτυρες. Μολονότι ο πατέρας του αγοριού δεν ήταν αφιερωμένος Μάρτυρας τότε, αντιστάθηκε στο αμείλιχτο κυνηγητό που του έκαναν οι δημοσιογράφοι. Αργότερα βαφτίστηκε και τώρα υπηρετεί με τη σύζυγό του ως τακτικός σκαπανέας.

Πόσο επηρέασε αυτή η επίθεση το έργο της συγκομιδής; Ελάχιστα. Μερικοί άνθρωποι που μελετούσαν την Αγία Γραφή διέκοψαν τις μελέτες τους, αλλά τα μηνιαία ανώτατα όρια ευαγγελιζομένων συνεχίστηκαν χωρίς διακοπή, και το Δεκέμβριο του 1988 συμπληρώθηκαν δέκα χρόνια συνεχών ανώτατων ορίων. Στην εφτάχρονη περίοδο που μεσολάβησε μεταξύ της αφιέρωσης του συγκροτήματος στην Εμπίνα και της αφιέρωσης του νέου συγκροτήματος, ο αριθμός των ευαγγελιζομένων διπλασιάστηκε από 67.000 σε 135.000 και πλέον, ενώ ο αριθμός των τακτικών σκαπανέων τριπλασιάστηκε από 12.000 σε 36.000 και ο αριθμός των οικιακών Γραφικών μελετών σχεδόν διπλασιάστηκε από 97.000 σε 172.000. Τι αξιοσημείωτη απόδειξη ότι ο Ιεχωβά θριάμβευσε παρά τις επιθέσεις του Σατανά ενάντια στο λαό του!—Παροιμίαι 27:11.

Η Οικοδόμηση των Νέων Κτιρίων

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν χτίζουν επιβλητικά οικοδομήματα για να εντυπωσιάσουν τους ανθρώπους. Αλλά καθώς οι Μάρτυρες καλύπτουν τις ανάγκες που φέρνει η αύξηση των διαγγελέων της Βασιλείας, τα κτίριά τους χρειάζεται συχνά να είναι πολύ μεγάλα. Το νέο εργοστάσιο στην Ιαπωνία αποτελεί ένα καλό παράδειγμα γι’ αυτό. Έχει συνολικό εμβαδό 22.500 τετραγωνικά μέτρα, δηλαδή διπλάσιο συνολικό εμβαδό από το αρχικό εργοστάσιο. Το Βιβλιοδετείο, το Μηχανουργείο και το Τμήμα Εξαγωγών/Αποστολής μετακόμισαν στο νέο εργοστάσιο και θα χρησιμοποιηθούν για αποθήκευση σχεδόν δυο όροφοι. Παρ’ όλα αυτά, το νέο εργοστάσιο έχει τη δυνατότητα να στεγάσει κι άλλες εργασίες. Στο υπόγειο, μπήκαν οι βάσεις για δυο επιπρόσθετα περιστροφικά πιεστήρια όφσετ υψηλής ταχύτητας και δυο ολόκληροι όροφοι παραμένουν ακόμα άδειοι, περιμένοντας για μελλοντική επέκταση.

Το νέο οχταώροφο κτίριο κατοικιών έχει μια ωραία ρεσεψιόν που είναι διακοσμημένη με γούστο. Υπάρχουν 128 δωμάτια για τους εργαζομένους στο Μπέθελ και το συνολικό εμβαδό είναι 8.980 τετραγωνικά μέτρα—εμβαδό που θα μπορούσε να συγκριθεί μ’ αυτό της κιβωτού του Νώε. Ένας γείτονας μάλιστα ρώτησε τους εργαζομένους στην οικοδόμηση πώς θα μπορούσε να κάνει αίτηση για διαμέρισμα στο νέο αυτό «συγκρότημα κατοικιών»!

Όλοι όσοι έλαβαν μέρος στην οικοδόμηση αναγνώρισαν ότι ο Ιεχωβά ήταν εκείνος που κατηύθυνε το έργο οικοδόμησης. (Ψαλμός 127:1, 2) Οι περισσότεροι εργαζόμενοι ήταν πρόθυμοι νεαροί εργάτες, λίγο πάνω από είκοσι χρονών και γεμάτοι ζήλο, χωρίς όμως να έχουν πείρα στην οικοδόμηση. «Στην αρχή», αφηγείται ένας αρχιτέκτονας που εργάστηκε σ’ αυτή την οικοδόμηση, «μου ήταν δύσκολο να φτιάξω κάποιο σχέδιο έτσι ώστε να είναι κατανοητό για τους αδελφούς που δεν είχαν πείρα». Εντούτοις, μ’ ένα πνεύμα συνεργατικότητας από μέρους όλων υπερπηδήθηκαν τα εμπόδια.

Λόγω αυτής της προθυμίας για συνεργασία, το πνεύμα του Ιεχωβά επενεργούσε ευκολότερα στους εργαζομένους. «Όταν κάναμε εργασίες εκσκαφής», θυμάται ένας από τους εργαζομένους, «κάθε φορά που έβρεχε—είτε αυτό συνέβαινε νωρίς το πρωί είτε αργά το βράδυ—έσπευδα στο εργοτάξιο για να δω αν κρατούσαν οι τοίχοι αντιστήριξης. Όποτε το έκανα αυτό, πάντοτε έβρισκα εκεί κι άλλα άτομα με την ανησυχία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό τους και όλοι μας εργαζόμασταν μαζί βρεγμένοι μέχρι το κόκαλο για να αντιμετωπίσουμε κάθε έκτακτη ανάγκη. Τέτοιες εμπειρίες ενίσχυσαν το πνεύμα της αλληλεγγύης που είχαμε».

Υποστήριξη για τη Διεθνή Συγκομιδή

Εφόσον τα νέα οικοδομήματα χτίστηκαν για να υποστηρίξουν το έργο του θερισμού που διηύθυνε ο Ιεχωβά, ήταν κατάλληλο να αφιερωθούν σ’ αυτόν μετά την αποπεράτωσή τους. Το πρόγραμμα αφιέρωσης διεξάχθηκε στις 13 Μαΐου 1989 και ήταν παρόντες οι αδελφοί Κάρεϊ Μπάρμπερ, Τζον Μπαρ και Λόιντ Μπάρι, του Κυβερνώντος Σώματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά, μαζί με τις συζύγους τους. Χίλιοι και πλέον από τους πρώτους Ιάπωνες που βαφτίστηκαν είχαν προσκληθεί να παραβρεθούν στο πρόγραμμα αφιέρωσης, και χάρηκαν που βρήκαν παλιούς φίλους οι οποίοι εξακολουθούσαν να υπηρετούν τον Ιεχωβά πιστά. Αντιπρόσωποι από 13 χώρες δέχτηκαν την πρόσκληση να παραβρεθούν και να συμμετάσχουν σ’ αυτή τη χαρωπή περίσταση. «Ήταν σαν μια μικρή διεθνή συνέλευση», είπε ένας από τους αντιπροσώπους.

Αυτό που έδωσε στο πρόγραμμα πραγματικά διεθνή χαρακτήρα ήταν οι εκθέσεις από εννέα απ’ αυτές τις χώρες. Ο ισχυρός δεσμός που συνδέει την αδελφότητα έγινε αισθητός καθώς αντιπρόσωποι από διάφορες ασιατικές χώρες αφηγήθηκαν παραδείγματα διεθνούς συνεργασίας και αναφέρθηκαν στο γεγονός ότι το νέο εργοστάσιο εξυπηρετεί τις ανάγκες των χωρών τους καθώς και του ιαπωνικού αγρού. Το τμήμα της Ιαπωνίας τυπώνει τώρα έντυπα σε 13 γλώσσες και κάνει αποστολές εντύπων σε πολλές χώρες.

Το απόγευμα, ο αδελφός Μπάρμπερ μίλησε στο ακροατήριο και τόνισε τη σπουδαιότητα της εκπλήρωσης των προφητειών του Ιεζεκιήλ. Ο αδελφός Μπαρ εκφώνησε μια ομιλία με το θέμα «Πώς η Γη Γεμίζει με τη Δόξα του Ιεχωβά», και βοήθησε το ακροατήριο να εκτιμήσει τη δύναμη που έχει η αλήθεια να διεισδύει βαθιά.

Η ομιλία αφιέρωσης εκφωνήθηκε από τον αδελφό Μπάρι, που είχε υπηρετήσει στο παρελθόν ως ιεραπόστολος στην Ιαπωνία επί 25 και πλέον χρόνια. Στην ομιλία του με τον τίτλο «Πρέπει να Ευφραίνεστε Ενώπιον του Θεού Σας, του Ιεχωβά», ενθάρρυνε τους παρόντες να ευφρανθούν επειδή ζουν στον καιρό που προεικονίστηκε από τη Γιορτή της Σκηνοπηγίας, ή της Συγκομιδής, την οποία τηρούσαν στον αρχαίο Ισραήλ. Τόνισε τους λόγους που έχουμε να είμαστε χαρούμενοι, κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία του έργου στην Ιαπωνία. Όταν ο αδελφός Μπάρι πρότεινε να αφιερωθούν τα νέα κτίρια στον Ιεχωβά, όλοι οι παρόντες ανταποκρίθηκαν με εγκάρδια χειροκροτήματα.

Την επόμενη μέρα, οι αντιπρόσωποι του Κυβερνώντος Σώματος μίλησαν σ’ ένα ακροατήριο 233.780 ατόμων που συγκεντρώθηκαν σε 46 διαφορετικά μέρη στα νησιά της Ιαπωνίας, τα οποία είχαν τηλεφωνική σύνδεση μεταξύ τους. Πραγματικά, όπως παρατήρησε το 1912 ο Πάστωρ Ρώσσελ, οι Ιάπωνες χρειάζονται τα καλά νέα της Βασιλείας. Ο Ιεχωβά κάλυψε αυτή την ανάγκη με το να θέσει ένα θεμέλιο μέσω της ιεραποστολικής δραστηριότητας και με το να ενσταλάξει το σκαπανικό πνεύμα στους Ιάπωνες Μάρτυρες. Τα νεοαφιερωμένα κτίρια αποτελούν μαρτυρία του γεγονότος ότι ο Ιεχωβά ‘επιτάχυνε’ τη συγκομιδή στη διάρκεια της αντιτυπικής Γιορτής της Σκηνοπηγίας.—Ησαΐας 60:22.

[Εικόνα στη σελίδα 24]

Αριστερά: το νέο κτίριο εργοστασίου στην Εμπίνα (κάτω αριστερά) ενώ διεξαγόταν το πρόγραμμα αφιέρωσης και (κάτω δεξιά) η ρεσεψιόν στο νέο κτίριο κατοικιών

[Εικόνα στη σελίδα 25]

Το νέο κτίριο κατοικιών και (ένθετο) η βιβλιοθήκη στο δεύτερο όροφο του κτιρίου γραφείων

[Εικόνες στη σελίδα 26]

Αυτοί οι 19 ιεραπόστολοι από την 11η τάξη της Γαλαάδ παρακολούθησαν την αφιέρωση. Η ολοχρόνια υπηρεσία των ιεραποστόλων αυτών—μαζί με την υπηρεσία πέντε άλλων ιεραποστόλων της 11ης τάξης που πέθαναν πιστοί στο διορισμό τους στην Ιαπωνία—μας δίνει ένα σύνολο 1.023 χρόνων

Τρία μέλη του Κυβερνώντος Σώματος—ο Κάρεϊ Μπάρμπερ, ο Τζον Μπαρ και ο Λόιντ Μπάρι—έλαβαν μέρος στο πρόγραμμα αφιέρωσης