Περισσότερες χιλιάδες ήρθαν από τη Σοβιετική Ένωση και την Τσεχοσλοβακία, καθώς και από άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Αυτή ήταν η πρώτη συνέλευση που παρακολούθησαν ποτέ οι περισσότεροι απ’ αυτούς τους αντιπροσώπους, παρ’ όλο που πολλοί είναι Μάρτυρες εδώ και 30 ή περισσότερα χρόνια. Τα συναισθήματα αυτών των Μαρτύρων, που για πρώτη φορά μπόρεσαν να βρεθούν σε μια συνέλευση με τους Χριστιανούς αδελφούς τους, τα συνοψίζει με τον καλύτερο τρόπο ένας αντιπρόσωπος από το Καζαχστάν της Σοβιετικής Ένωσης, ο οποίος είπε:

«Πολλά χρόνια περιμέναμε αυτή τη μέρα, και τώρα είμαστε εδώ σ’ αυτή τη διεθνή συνέλευση. Μας είναι δύσκολο να τα συλλάβουμε όλα αυτά και να τα αφομοιώσουμε. Είναι σαν όνειρο. Είναι αδύνατο να εκφραστούν με λόγια όλα όσα είδαμε και ακούσαμε. Όταν είδαμε το γιγαντιαίο, αμφιθεατρικό στάδιο γεμάτο κόσμο και ακούσαμε τη μουσική, τα μάτια μας γέμισαν δάκρυα. Και η προσευχή—έτσι ενωμένοι όπως ήμασταν όλοι και ενώ δεν κουνιόταν κανείς στο στάδιο—έκανε ολόκληρο το σώμα μας να ριγεί. Ήταν κάτι που ενέπνεε εξαιρετικό δέος και χαρακτηριζόταν από πλήρη ομοφωνία. Αυτή η συνέλευση στη Βαρσοβία είναι τόσο έξοχο και μεγαλειώδες γεγονός ώστε μόνο ο νέος κόσμος θα είναι καλύτερος. Θα θυμόμαστε παντοτινά αυτές τις θαυμάσιες μέρες».

Μπορούσε κανείς να δει τη συγκίνηση που ένιωσαν πολλοί απ’ αυτούς τους επισκέπτες όταν πρωτοαντίκρισαν στις συνελεύσεις τούς δεκάδες χιλιάδες υπόλοιπους Μάρτυρες. Στη Βαρσοβία, αυτοί ξεκίνησαν ένα κύμα από χειροκροτήματα που σάρωσε το στάδιο για πάνω από πέντε λεπτά. Όπως παρατήρησε ένας αντιπρόσωπος από τη Δυτική Ευρώπη: «Εκείνη τη στιγμή, ελάχιστοι σκέφτονταν τη ζέστη που έκανε ή τους σκληρούς πάγκους ή πότε θα πάνε σπίτι τους στις μαλακές καρέκλες. Ήθελαν να πάρουν περισσότερη καθοδήγηση και να γευτούν περισσότερο τη στοργική συντροφιά των υπολοίπων».

Καθημερινά οι ξένοι αντιπρόσωποι παρουσίαζαν εκθέσεις με εμπειρίες από τις χώρες τους. Στη Βαρσοβία, η τελευταία από τις 24 αυτές εκθέσεις ήταν φυλαγμένη για έναν αντιπρόσωπο από τη Σοβιετική Ένωση. «Δεν βρίσκουμε αρκετά λόγια για να εκφράσουμε τη χαρά μας που μπορούμε και είμαστε ανάμεσά σας», είπε αρχίζοντας. «Εκτιμούμε πάρα πολύ το ότι τόσο πολλοί από εμάς κατορθώσαμε να έρθουμε εδώ και το ότι εσείς μας δεχτήκατε τόσο φιλόξενα. Επίσης, μας γεμίζει χαρά το ότι μπορούμε και έχουμε προσωπική επαφή με τόσο πολλούς από εσάς, αδελφοί. Μερικοί από εμάς έχουν έρθει από πολύ μακρινά μέρη, όπως το Βλαδιβοστόκ στις ακτές του Ειρηνικού Ωκεανού, μια διαδρομή έξι ημερών με τρένο. Μερικοί είχαμε προβλήματα για να βρούμε εισιτήριο, επειδή ήταν τόσο πολλοί αυτοί που ήθελαν να ταξιδέψουν το ίδιο διάστημα, και ο αριθμός των θέσεων ήταν περιορισμένος. Αλλά, με τη βοήθεια του Ιεχωβά, τα καταφέραμε».

Όπως ήταν κατάλληλο, στα τελικά του σχόλια την Κυριακή, ένα μέλος του Κυβερνώντος Σώματος ευχαρίστησε τις κυβερνήσεις της Ανατολικής Ευρώπης που επέτρεψαν σε τόσο πολλούς Μάρτυρες του Ιεχωβά από τις χώρες τους να παρακολουθήσουν τις συνελεύσεις.

Ένας Πολωνός Μάρτυρας είπε: «Είμαι συγκινημένος από το γεγονός ότι μπόρεσα να συναντήσω αδελφούς μας από την Τσεχοσλοβακία και την Ε.Σ.Σ.Δ., χώρες στις οποίες οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν είναι επίσημα αναγνωρισμένοι ως θρησκευτικό σωματείο».

Ακόμα, παρατέθηκαν τα λόγια ενός Μάρτυρα από τη Σοβιετική Ένωση, που είπε: «Νομίζω πως είναι η μεγαλύτερη εμπειρία της ζωής μου. . . . Για πρώτη φορά στη ζωή μου μπόρεσα να συναντήσω τόσο πολλούς αδελφούς μου απ’ όλο τον κόσμο. Επιπλέον, αυτή η συνάντηση ήταν εξαίσια οργανωμένη· διάφορες ομιλίες μεταφράστηκαν σε 16 γλώσσες, οι Πολωνοί αδελφοί μας ήταν οι οικοδεσπότες μας—πραγματικά τα πάντα ήταν θαυμάσια».

‘Μόνο ο Νέος Κόσμος Καλύτερος’

Υπήρχαν αντιπροσωπείες από 37 τουλάχιστον κράτη, καθώς και μεμονωμένα άτομα από πολλά άλλα κράτη. Πέντε μέλη του Κυβερνώντος Σώματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά συμμετείχαν στο πρόγραμμα. Πάνω από 12.000 φιλοξενούμενοι ήρθαν από τη Δυτική Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ιαπωνία, αποτελώντας έτσι τη μεγαλύτερη ομάδα διεθνών ταξιδιωτών που φιλοξένησε ποτέ η Πολωνία.

Περισσότερες χιλιάδες ήρθαν από τη Σοβιετική Ένωση και την Τσεχοσλοβακία, καθώς και από άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Αυτή ήταν η πρώτη συνέλευση που παρακολούθησαν ποτέ οι περισσότεροι απ’ αυτούς τους αντιπροσώπους, παρ’ όλο που πολλοί είναι Μάρτυρες εδώ και 30 ή περισσότερα χρόνια.