[Εικόνα στη σελίδα 90]

Ο Μπάρι και η Τζανέτ Ράσμπι—“πάντοτε ήθελαν να κάνουν περισσότερα”

Άλλοι έμειναν στο εξωτερικό για μικρότερο διάστημα. Εντούτοις, η πείρα που απέκτησαν από τη ζωή εκεί αποδείχτηκε ανεκτίμητη για αυτούς. Ο Μπάρι και η Τζανέτ Ράσμπι είναι δύο από αυτά τα άτομα.

«Από τότε που γνώρισα την αλήθεια, πάντοτε ήθελα να κάνω περισσότερα», είπε ο Μπάρι. Όταν παντρεύτηκε την Τζανέτ, μια σκαπάνισσα, οι δυο τους ανταποκρίθηκαν στην έκκληση που απηύθυνε στους αδελφούς Η Διακονία Μας της Βασιλείας για να υπηρετήσουν στην Παπούα-Νέα Γουινέα. «Ήταν η απάντηση στις προσευχές μας», παραδέχτηκαν και οι δύο. Οι αδελφοί στο γραφείο τμήματος στο Πορτ Μόρεσμπι ήθελαν να υπηρετήσει το ζευγάρι στην Γκορόκα, στο κέντρο της χώρας, αλλά η άδεια εργασίας του Μπάρι ίσχυε μόνο για το νησί Μπουγκενβίλ. Φτάνοντας στην Παπούα-Νέα Γουινέα, πόσο χάρηκαν όταν έμαθαν ότι οι αρχές είχαν αλλάξει την άδεια εργασίας του Μπάρι και τον είχαν διορίσει στην Γκορόκα!

Ο Μπάρι άρχισε να εργάζεται ως δάσκαλος, και η Τζανέτ έκανε σκαπανικό συνεργαζόμενη με την τοπική εκκλησία των 18 ευαγγελιζομένων. «Ένα από τα πράγματα που έμαθα», θυμάται ο Μπάρι, «ήταν πως όταν ερχόταν η ώρα για τις συναθροίσεις, τίποτα δεν εμπόδιζε τους αδελφούς να τις παρακολουθήσουν, ούτε ακόμη και η μεγάλη κακοκαιρία την εποχή των βροχών. Δεν είχαν αυτοκίνητα, και συχνά περπατούσαν μία ή δύο ώρες για να πάνε στις συναθροίσεις. Όταν έφταναν στην Αίθουσα Βασιλείας, ήταν μούσκεμα! Αλλά βρίσκονταν πάντα εκεί».

Έπειτα από έξι ευτυχισμένα χρόνια υπηρεσίας για τον Μπάρι και την Τζανέτ στην Παπούα-Νέα Γουινέα, οι συνθήκες άλλαξαν για τους ξένους. Ο Μπάρι αποφάσισε ότι θα ήταν σοφό να επιστρέψουν στη Βρετανία. Εντούτοις, λόγω των εμπειριών που απέκτησαν στο εξωτερικό, αποφάσισαν να ασχοληθούν τώρα και οι δύο με την ολοχρόνια υπηρεσία. Αλλά πού; Ήθελαν να υπηρετήσουν εκεί όπου υπήρχε ειδική ανάγκη. Αφού συμβουλεύτηκαν την Εταιρία και τον επίσκοπο περιοχής τους, μετακόμισαν στο Μπόστον του Λίνκολνσερ. Βρήκαν αμέσως μέρος να μείνουν, αλλά ο Μπάρι δεν μπορούσε να βρει εργασία μερικής απασχόλησης ώστε να κάνει σκαπανικό μαζί με την Τζανέτ. Εντούτοις, έχοντας πίστη στην υπόσχεση του Ιεχωβά ότι Εκείνος θα τους βοηθούσε αν έβαζαν πρώτα τη Βασιλεία, αποφάσισαν να αρχίσουν το σκαπανικό την 1η Σεπτεμβρίου—είτε είχε δουλειά ο Μπάρι είτε όχι! Την 1η Σεπτεμβρίου, είχαν φορέσει τα παλτά τους και ήταν έτοιμοι να πάνε στην υπηρεσία αγρού όταν χτύπησε το τηλέφωνο. Ένας ανώτερος υπάλληλος του ταχυδρομείου ρώτησε: «Θα θέλατε κάποια εργασία μερικής απασχόλησης;» Ο Μπάρι απάντησε: «Και βέβαια! Πότε θέλετε να αρχίσω;» Ο άντρας είπε: «Τι θα λέγατε για αύριο;» Ο Ιεχωβά ευλόγησε τις προσπάθειες που κατέβαλαν για να βάλουν πρώτα την υπηρεσία του. (Ματθ. 6:33) Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Μπάρι και η Τζανέτ δέχτηκαν μια άλλη απροσδόκητη πρόσκληση—το διορισμό να φροντίζουν για τη λειτουργία της Αίθουσας Συνελεύσεων στα Ανατολικά Πένινα.