-
Εβδομήντα Χρόνια Τώρα, Πιάνω τη Φορεσιά ενός ΙουδαίουΗ Σκοπιά—2012 | 15 Απριλίου
-
-
ΓΑΛΑΑΔ—ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ
Το 1947, προσκλήθηκα μαζί με τέσσερις συμπεθελίτες μου στη Σχολή Γαλαάδ, στις Ηνωμένες Πολιτείες, και το επόμενο έτος παρακολουθήσαμε την 11η τάξη. Όταν φτάσαμε στα βόρεια της πολιτείας της Νέας Υόρκης, όπου βρισκόταν η σχολή, το κρύο ήταν τσουχτερό. Πόσο χαιρόμουν που είχα μαζί μου το ζεστό παλτό που μου είχε φέρει η μητέρα μου!
Οι έξι μήνες στη Γαλαάδ θα μου μείνουν αλησμόνητοι. Η επαφή μου με τους άλλους σπουδαστές, που προέρχονταν από 16 χώρες, διεύρυνε τους ορίζοντές μου. Εκτός από τον πνευματικό πλούτο που απέκτησα στη σχολή, ωφελήθηκα και από τη συναναστροφή μου με ώριμους Χριστιανούς. Ένας από τους σπουδαστές, ο Λόιντ Μπάρι, ένας από τους εκπαιδευτές, ο Άλμπερτ Σρόντερ, καθώς και ο Τζον Μπουθ, ο επίσκοπος του Αγροκτήματος της Βασιλείας (όπου βρισκόταν η Σχολή Γαλαάδ), έγιναν αργότερα μέλη του Κυβερνώντος Σώματος. Θεωρώ ανεκτίμητες τις στοργικές συμβουλές εκείνων των αδελφών καθώς και το εξαίρετο παράδειγμά τους στην εκδήλωση οσιότητας προς τον Ιεχωβά και την οργάνωσή του.
-
-
Εβδομήντα Χρόνια Τώρα, Πιάνω τη Φορεσιά ενός ΙουδαίουΗ Σκοπιά—2012 | 15 Απριλίου
-
-
(Δεξιά) Στη Γαλαάδ το 1948, με το ζεστό παλτό που μου έδωσε η μητέρα μου
-