• Βρετανία
    Βιβλίο Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά 2000

    • Ένα Τεράστιο Εγχείρημα

      Τον Ιούνιο του 1982 το Κυβερνών Σώμα δέχτηκε την πρόσκληση της Επιτροπής του Τμήματος να γίνει στη Βρετανία η ετήσια συνέλευση της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά της Πενσυλβανίας το 1983. Αυτό το γεγονός θα ήταν διπλής σημασίας επειδή το τμήμα σκόπευε να κάνει την αφιέρωση της νέας επέκτασης του Μπέθελ του Λονδίνου το ίδιο σαββατοκύριακο που θα φιλοξενούσε και την ετήσια συνέλευση.

      «Περίπου στις οχτώ κάποιο πρωί, μου τηλεφώνησε ο Πίτερ Έλις από το Μπέθελ», θυμάται ο Ντένις Λοφτ. «Μου ζήτησε να κλείσω την Αίθουσα Ντε Μόντφορτ για την 1η Οκτωβρίου». Εκεί είχε γίνει και η αξέχαστη συνέλευση στις 2-10 Σεπτεμβρίου 1941, όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο Τέκνα (Children). Εκείνον τον καιρό, στα μέσα του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, όταν οι αδελφοί μας είχαν λάβει θαρραλέα στάση υπέρ της Χριστιανικής ουδετερότητας, υπηρέτης τμήματος στη Βρετανία ήταν ο Άλμπερτ Ντ. Σρόντερ, ο οποίος είναι τώρα μέλος του Κυβερνώντος Σώματος. Τι θαυμάσια ευκαιρία ήταν αυτή η ετήσια συνέλευση για να ανταμωθούν και πάλι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία με άλλους παλιούς όσιους υπηρέτες του Ιεχωβά!

      Η ετήσια συνέλευση του 1983 ήταν η πρώτη που έγινε εκτός Βόρειας Αμερικής. Έγιναν σχέδια για να συνδεθεί το Λέστερ με την Αίθουσα Συνελεύσεων του Ντάντλι, στα Μίντλαντς. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούσαν και άλλοι αδελφοί να απολαύσουν εκείνη την περίσταση. Οι πρώτοι που προσκλήθηκαν ήταν όσοι είχαν υπηρετήσει τον Ιεχωβά επί 40 και πλέον έτη. Ειδοποιήθηκαν τα τμήματα σε όλη την Ευρώπη και κάποια μέλη των οικογενειών Μπέθελ προσκλήθηκαν για εκείνο το σαββατοκύριακο. Οι αδελφοί κατάλαβαν γρήγορα ότι στο Μπέθελ του Λονδίνου δεν υπήρχε χώρος για να φιλοξενηθούν όλοι αυτοί οι Ευρωπαίοι εκπρόσωποι. Έτσι, έγιναν σχέδια ώστε να λειτουργήσει τμήμα καταλυμάτων για τη φιλοξενία όλων των επισκεπτών.

      Στο μεταξύ, ο αδελφός Λοφτ είχε επικοινωνήσει με το Δημοτικό Συμβούλιο του Λέστερ και είχε μάθει ότι μια από τις μεγαλύτερες εταιρίες της πόλης θα έκανε στην αίθουσα την ετήσια χοροεσπερίδα της το ίδιο εκείνο σαββατοκύριακο που θέλαμε να την κλείσουμε εμείς. Ο Ντένις έμαθε ακόμη ότι, στην πραγματικότητα, η εκδήλωση θα γινόταν στις 30 Σεπτεμβρίου αλλά, επειδή ο καθαρισμός του χώρου μετά απαιτούσε πάντα πάρα πολύ χρόνο, η αίθουσα ήταν κλεισμένη και για την επομένη. «Αν αναλαμβάναμε εμείς να καθαρίσουμε το χώρο, θα μπορούσαμε να τον κλείσουμε για την 1η Οκτωβρίου;» ρώτησε ο Ντένις. Ο υπεύθυνος συμφώνησε και ο Ντένις αναστέναξε με ανακούφιση, αν και τότε δεν είχε ιδέα πόσο τεράστιο θα ήταν αυτό το εγχείρημα.

      Τα μεσάνυχτα της 30ής Σεπτεμβρίου, 400 αδελφοί χωρισμένοι σε ομάδες υπό την επίβλεψη υπευθύνων άρχισαν να καθαρίζουν το χώρο από ό,τι είχε αφήσει πίσω της αυτή η κοινωνική εκδήλωση. Αντικατέστησαν επίσης τα τραπέζια με 3.000 καθίσματα για τη συνέλευση. Ήταν μια τεράστια προσπάθεια που έπρεπε να ολοκληρωθεί μέσα σε οχτώ μόνο ώρες. Ο Ντένις θυμάται: «Αυτό που έκανε την περίσταση μοναδική ήταν ότι ελάχιστοι από αυτούς τους αδελφούς είχαν προσκληθεί στην ετήσια συνέλευση, και όμως, το γεγονός ότι κατάφεραν να συμμετάσχουν κάπως σε αυτήν, έστω και προετοιμάζοντας μόνο το χώρο, είναι κάτι για το οποίο μιλούν μέχρι σήμερα». Οι αδελφοί έστρωσαν μοκέτα στην εξέδρα και τη στόλισαν με λουλούδια. Στις 8:00 π.μ., η αίθουσα ήταν πεντακάθαρη. Το προσωπικό της αίθουσας δεν πίστευε στα μάτια του. Οι αδελφοί κατάλαβαν ότι αυτή η συνέλευση θα μπορούσε να είναι κάτι το ξεχωριστό. Και δεν απογοητεύτηκαν.

      Μια Αξέχαστη Συνέλευση

      Ανάμεσα στους 3.671 παρόντες στο πνευματικό συμπόσιο στο Λέστερ ήταν και 693 εκπρόσωποι από 37 άλλα τμήματα. Πολλοί από τους παρόντες ήταν χρισμένοι αδελφοί και αδελφές. Ο Ρετζ Κέλοντ από το Τέλφορντ και η Έμα Μπαρνέλ από το Πέιντον, ηλικίας 99 ετών και οι δύο, ήταν οι πιο ηλικιωμένοι εκπρόσωποι από τη Βρετανία. Η Τζάνετ Τάιτ, από τη Γλασκώβη, καθώς και η Μαίρη Γκραντ, η Έντιθ Γκάιβερ και ο Ρόμπερτ Γουόρντεν, όλοι άνω των 80 ή 90 ετών, είχαν γνωρίσει την αλήθεια πριν από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο καθένας τους είχε την πείρα μιας ολόκληρης ζωής στην υπηρεσία του Ιεχωβά! Συμμετείχαν στο έργο μαρτυρίας καθώς ο αριθμός των υμνητών του Ιεχωβά στη Βρετανία αυξήθηκε από μερικές χιλιάδες σε 92.320. Περίμεναν με ζωηρή ανυπομονησία την ενθάρρυνση που θα έδιναν τα μέλη του Κυβερνώντος Σώματος.

      Ο Άλμπερτ Ντ. Σρόντερ μίλησε γύρω από το θέμα «Να Ελπίζετε στον Ιεχωβά Ώστε να Μην Εξαντληθείτε», με βάση το εδάφιο Ησαΐας 40:31. Επίσης, πήρε συνέντευξη από μερικούς πιστούς αδελφούς: τον Ρόμπερτ Γουόρντεν και τον Χάρολντ Ράμπσον, οι οποίοι ήταν από τη Γλασκώβη και είχαν βαφτιστεί το 1913 και το 1914 αντίστοιχα, από τον Ρόμπερτ Άντερσον, ο οποίος έκανε σκαπανικό επί 51 χρόνια, και από τον Έρνι Μπίβορ, που ήταν επίσκοπος περιοχής επί 17 χρόνια και του οποίου τα τρία παιδιά ήταν στην ιεραποστολική υπηρεσία. Όλοι τους μίλησαν με ενθουσιασμό για την πολυετή υπηρεσία τους στον Ιεχωβά. Ο Ντάνιελ Σίντλικ, ένα άλλο μέλος του Κυβερνώντος Σώματος, μίλησε γύρω από το θέμα «Το Καλύτερο Δεν Έχει Έρθει Ακόμη». Ήταν μια ομιλία που οι αδελφοί θυμούνται μέχρι σήμερα.

      «Όταν λάβαμε την πρόσκλησή μας», έγραψε ένας αδελφός, «μας κατέκλυσαν οι αναμνήσεις από εκείνη τη θαυμάσια συνέλευση που είχε γίνει στην Αίθουσα Ντε Μόντφορτ το 1941, τον καιρό του πολέμου. Εκείνη η συνέλευση, που διεξάχθηκε σαν από θαύμα την εποχή που η Βρετανία υπέφερε από τον πόλεμο, ήταν ασφαλώς η καλύτερη που είχαμε παρακολουθήσει—αλλά “το καλύτερο δεν είχε έρθει ακόμη”. Φύγαμε από αυτή τη συνέλευση με καρδιά πλημμυρισμένη από ευγνωμοσύνη για τον Ιεχωβά, αποφασισμένοι να συνεχίσουμε να είμαστε όσιοι στον Δημιουργό μας, στον Βασιλιά του, τον Ιησού Χριστό, και στην οργάνωση που σαφώς χρησιμοποιεί Εκείνος».

      Έπειτα από αυτό το γεγονός, πολλοί από τους εκπροσώπους ταξίδεψαν στο Λονδίνο για να απολαύσουν το πρόγραμμα της αφιέρωσης για την επέκταση του Μπέθελ. Είχε γίνει τηλεφωνική σύνδεση με την Αίθουσα Συνελεύσεων του Βόρειου Λονδίνου, και έτσι πολύ περισσότεροι είχαν τη δυνατότητα να ακούσουν την ομιλία της αφιέρωσης που εκφωνήθηκε από τον Φρέντερικ Φρανς, τον τότε πρόεδρο της Εταιρίας.