Στη διάρκεια των ζεστών καλοκαιρινών μηνών μελετούσαμε την Αγία Γραφή αργά το απόγευμα της Κυριακής χρησιμοποιώντας ένα πρόσφατο τεύχος της Σκοπιάς. Κατόπιν, στις οχτώ η ώρα, συγκεντρωνόμασταν στην αγορά του Λέστερ για μια υπαίθρια δημόσια ομιλία. Ένα βράδυ παρευρέθηκαν 200 άτομα. Αυτή η δραστηριότητα έθεσε τα θεμέλια για τις πολλές εκκλησίες που υπάρχουν τώρα μέσα και γύρω από το Λέστερ.

Μεγάλη Συνέλευση στη Διάρκεια του Πολέμου

Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ξέσπασε το Σεπτέμβριο του 1939, και το 1941 ο πόλεμος βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη. Γερμανικά βομβαρδιστικά έκαναν επιδρομές μέρα νύχτα και είχε επιβληθεί πανεθνική συσκότιση. Τα τρόφιμα ήταν ελάχιστα και διανέμονταν με αυστηρά καθορισμένο δελτίο. Οι συγκοινωνίες ήταν πολύ περιορισμένες, ακόμη και οι σιδηροδρομικές. Παρ’ όλα τα φαινομενικά αξεπέραστα εμπόδια, κάναμε μια πενθήμερη πανεθνική συνέλευση στις 3-7 Σεπτεμβρίου 1941.

Η Αίθουσα Ντε Μόντφορτ του Λέστερ επιλέχθηκε για τη συνέλευση επειδή το Λέστερ βρίσκεται στο κέντρο της Αγγλίας. Εφόσον ασχολούμουν με το ξυλεμπόριο, βοήθησα στην κατασκευή διαφημιστικών πινακίδων. Επίσης εξασφάλισα τοπική συγκοινωνία για τους εκπροσώπους της συνέλευσης. Αγοράζοντας υπερτιμημένα εισιτήρια εκ των προτέρων, φροντίσαμε να κυκλοφορούν τα τραμ του Λέστερ ακόμη και την Κυριακή.

Εφόσον υπήρχαν περιορισμοί για τα ταξίδια, ελπίζαμε ότι θα μπορούσαν να έρθουν γύρω στους 3.000 Μάρτυρες. Φανταστείτε τον ενθουσιασμό μας όταν πάνω από 10.000 εκπρόσωποι είπαν ότι θα έρχονταν! Αλλά πού θα έμεναν; Πολίτες του Λέστερ φιλοξένησαν με καλοσύνη πολλά άτομα στα σπίτια τους. Επίσης, περίπου χίλια άτομα έμειναν σε σκηνές που στήθηκαν σε κάποιον αγρό, περίπου τρία χιλιόμετρα μακριά από το χώρο της συνέλευσης. Το Στρατόπεδο του Γεδεών, όπως το αποκαλούσαμε, έκανε μεγάλη εντύπωση στην περιοχή.

Νοικιάσαμε μεγάλες άσπρες σκηνές για τα διάφορα τμήματα της συνέλευσης και για να φιλοξενήσουμε τα τεράστια πλήθη που συνέρρευσαν. Όταν έγινε αντιληπτό ότι, στο φως του φεγγαριού, οι σκηνές ίσως γίνονταν στόχος για τα ναζιστικά βομβαρδιστικά, αμέσως τις καμουφλάραμε. Ο πόλεμος, και ιδιαίτερα το ότι οι Μάρτυρες δεν συμμετείχαν, ήταν κάτι που απασχολούσε τους ανθρώπους. Εκατοντάδες Μάρτυρες βρίσκονταν τότε στη φυλακή λόγω της βασισμένης στην Αγία Γραφή ουδέτερης στάσης τους.—Ησαΐας 2:4· Ιωάννης 17:16.

Η εφημερίδα Δε Σάντεϊ Πικτόριαλ (The Sunday Pictorial) της 7ης Σεπτεμβρίου 1941 ανέφερε: «Είναι εκπληκτικό να βλέπει κάποιος 10.000 ανθρώπους, κυρίως νεαρούς, να δαπανούν μία εβδομάδα μιλώντας για τη θρησκεία χωρίς να αναφέρονται στον πόλεμο παρά μόνο ως δευτερεύον ζήτημα.

»Ρώτησα αν υπήρχαν Μάρτυρες στη Γερμανία. Ναι, μου είπαν, και σχεδόν όλοι τους, περίπου 6.000 άτομα, βρίσκονταν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης».

Ο δημοσιογράφος πρόσθεσε: «Σύμφωνοι, οι Ναζί είναι ο εχθρός, αλλά οι Μάρτυρες κάνουν ελάχιστα για αυτό πέρα από το να πουλάνε φυλλάδια και να ακούνε ομιλίες».

Γενικά, τα σχόλια των εφημερίδων για εμάς ήταν αρνητικά, και οι εναντιούμενοι προσπάθησαν ακόμη και με τη βία, αλλά ανεπιτυχώς, να διαταράξουν τη συνέλευσή μας. Ωστόσο, η εφημερίδα Δε Ντέιλι Μέιλ (The Daily Mail) του Λονδίνου παραδέχτηκε κάπως απρόθυμα: «Η οργάνωση ήταν ομαλή, ήσυχη και αποτελεσματική».

Κατηγορηθήκαμε ως οι υπεύθυνοι για την έλλειψη τσιγάρων στην πόλη. Αλλά η εφημερίδα Δε Ντέιλι Μέιλ εξήγησε: «Ούτε το Λέστερ ούτε ο Οργανισμός Ελέγχου Καπνού μπορεί να παραπονεθεί ότι οι Μάρτυρες καταναλώνουν τα τσιγάρα του Λέστερ. Αυτοί δεν καπνίζουν». Επίσης, τα παράπονα ότι οι ντόπιοι δεν είχαν τρόφιμα εξαιτίας των Μαρτύρων έπεσαν στο κενό όταν εξηγήθηκε ότι τα περισσότερα από τα τρόφιμα που τους αναλογούσαν τα είχαν φέρει οι ίδιοι. Μάλιστα, στο τέλος της συνέλευσης, δωρίσαμε στο Βασιλικό Νοσηλευτικό Ίδρυμα του Λέστερ 150 δίκιλες φραντζόλες—μια σημαντική συνεισφορά για τότε, που δεν υπήρχαν τρόφιμα.

Η συνέλευση ήταν πηγή μεγάλης πνευματικής ενθάρρυνσης για τους περίπου 11.000 Μάρτυρες της Βρετανίας. Η παρουσία σχεδόν 12.000 ατόμων τούς έφερε βαθιά συγκίνηση! Οι εκπρόσωποι συμμετείχαν με χαρά στο έργο δρόμου στο Λέστερ σε άνευ προηγουμένου βαθμό και επισκέφτηκαν τα γύρω χωριά με παρουσιάσεις μέσω φωνογράφου.

Οι βασικές ομιλίες της συνέλευσης ήταν ηχογραφήσεις ομιλιών που είχαν εκφωνηθεί τον προηγούμενο μήνα στην πενθήμερη συνέλευση των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Σεντ Λούις του Μισούρι, στις Η.Π.Α. Η ηχογραφημένη ομιλία του αδελφού Ρόδερφορντ με θέμα «Παιδιά του Βασιλιά» ήταν από τα κύρια σημεία της συνέλευσης. Εφόσον δεν ήταν δυνατόν να εισαγάγουμε αντίτυπα του βιβλίου Τέκνα (Children), το οποίο παρουσιάστηκε στο Σεντ Λούις, αργότερα τυπώθηκε στη Βρετανία μια ειδική χαρτόδετη έκδοση. Σε όλα τα παιδιά που είχαν παρακολουθήσει τη συνέλευση στάλθηκε ένα αντίτυπο.

Η Απαράμιλλη Ετήσια Συνέλευση στο Λέστερ

Μετά τον πόλεμο, η αύξηση των διαγγελέων της Βασιλείας στη Βρετανία ήταν εκπληκτική! Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ο αριθμός των εκκλησιών στο Λέστερ είχε αυξηθεί στις δέκα. Τότε πληροφορηθήκαμε ότι το Κυβερνών Σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά είχε αποφασίσει να γίνει η ετήσια συνέλευση της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά στο Λέστερ το 1983. Εφόσον ήμουν ο επίσκοπος πόλης στο Λέστερ, σύντομα συμμετείχα στις προετοιμασίες, όπως ήταν η ενοικίαση της Αίθουσας Ντε Μόντφορτ για δεύτερη φορά.

Δεκατρία μέλη του Κυβερνώντος Σώματος ήρθαν από τα κεντρικά γραφεία της Εταιρίας στο Μπρούκλιν για εκείνη την περίσταση. Συνολικά 3.671 εκπρόσωποι—αυτή τη φορά από όλο τον κόσμο, και κυρίως παλαίμαχοι—γέμισαν την αίθουσα. Άλλα 1.500 άτομα άκουσαν το πρόγραμμα από μια γειτονική Αίθουσα Συνελεύσεων.

Ο Άλμπερτ Ντ. Σρόντερ, που είχε την επίβλεψη του γραφείου τμήματος της Εταιρίας Σκοπιά στο Λονδίνο όταν έγινε η συνέλευσή μας στο Λέστερ την περίοδο του πολέμου, προήδρευσε σε εκείνη την ετήσια συνέλευση. Αναπολώντας τη συνέλευση του 1941, ο αδελφός Σρόντερ ρώτησε: «Πόσοι από εσάς ήσασταν παρόντες τότε;» Οι μισοί και πλέον από το ακροατήριο σήκωσαν τα χέρια τους. «Τι αντάμωση είναι αυτή για όλους εσάς τους πιστούς και οσίους!» αναφώνησε. Ήταν πράγματι αξέχαστη εμπειρία.