9-11. Πώς έχει παλέψει ο λαός του Ιεχωβά στην Ελλάδα για την ελευθερία να συναθροίζεται για λατρεία, και ποια είναι τα αποτελέσματα;

⁹ Ελλάδα. Το 1983, ο Τίτος Μανουσάκης νοίκιασε έναν χώρο στο Ηράκλειο της Κρήτης όπου θα συναθροιζόταν για λατρεία μια μικρή ομάδα Μαρτύρων του Ιεχωβά. (Εβρ. 10:24, 25) Λίγο αργότερα, όμως, ένας Ορθόδοξος ιερέας υπέβαλε καταγγελία στις αρχές, διαμαρτυρόμενος για το ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά χρησιμοποιούσαν εκείνον το χώρο για λατρεία. Γιατί το έκανε αυτό; Απλώς επειδή οι πεποιθήσεις των Μαρτύρων διαφέρουν από αυτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας! Οι αρχές άσκησαν ποινική δίωξη εναντίον του Τίτου Μανουσάκη και τριών άλλων ντόπιων Μαρτύρων. Τους επιβλήθηκε πρόστιμο και ποινή φυλάκισης δύο μηνών. Όντας όσιοι πολίτες της Βασιλείας του Θεού, οι Μάρτυρες εξέλαβαν την απόφαση του δικαστηρίου ως παραβίαση της ελευθερίας λατρείας τους. Έτσι λοιπόν, προσπάθησαν να δικαιωθούν στα δικαστήρια της χώρας και εν τέλει η υπόθεσή τους έφτασε στο ΕΔΔΑ.

¹⁰ Τελικά, το 1996, το ΕΔΔΑ έδωσε ένα δυνατό χαστούκι στους εναντίους της αγνής λατρείας. Το δικαστήριο επισήμανε ότι «το θρήσκευμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά, στην ελληνική έννομη τάξη, πληροί τις προϋποθέσεις της “γνωστής θρησκείας”» και ότι οι αποφάσεις των κατώτερων δικαστηρίων προσέβαλαν «άμεσα τη θρησκευτική ελευθερία των προσφευγόντων». Το δικαστήριο αποφάνθηκε επίσης ότι το ελληνικό κράτος δεν είχε τη δικαιοδοσία να κάνει κάποια εκτίμηση «για τη νομιμότητα των θρησκευτικών πεποιθήσεων ή για τους τρόπους έκφρασής τους». Οι καταδίκες των Μαρτύρων αναιρέθηκαν, και η ελευθερία λατρείας τους προστατεύτηκε!