Είχαμε την ισχυρή επιθυμία να μιλάμε σε άλλους για τα πράγματα που μαθαίναμε, και έτσι αρχίσαμε να βγαίνουμε στο έργο από πόρτα σε πόρτα, προσφέροντας το φυλλάδιο Άγγελμα Ελπίδος.

Όταν διανέμαμε το φυλλάδιο Άγγελμα Ελπίδος, μαζεύονταν γύρω μας παιδιά και φώναζαν «Χιλιαστές» και άλλα δυσφημιστικά ονόματα. Οι συνάδελφοι του συζύγου μου άρχισαν και αυτοί να του δημιουργούν προβλήματα. Στα τέλη του 1926, παραπέμφθηκε σε δίκη, κατηγορήθηκε ως ακατάλληλος να υπηρετεί ως δάσκαλος σε δημόσιο σχολείο και καταδικάστηκε σε 15 ημέρες φυλάκιση.

Όταν το έμαθε αυτό η μητέρα μου, με συμβούλεψε να εγκαταλείψω το σύζυγό μου. «Άκουσε, αγαπημένη μου μητέρα», απάντησα, «εσύ ξέρεις, όπως και εγώ, πόσο σε αγαπώ και σε εκτιμώ. Αλλά δεν μπορώ να σε αφήσω να κλείσεις το δρόμο ώστε να μη λατρεύουμε τον αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά». Έφυγε πικραμένη για το χωριό της.