Τα Πρώτα Χρόνια στη Θεσσαλία

Στη Θεσσαλία, τα καλά νέα σημείωσαν νωρίς πρόοδο, ιδιαίτερα σε δυο μικρά χωριά, στο Καλαμάκι της Λάρισας και στο Ελευθεροχώρι των Τρικάλων. Το Νοέμβριο του 1922, ο Γιώργος Κουκουτιανός, ένας δάσκαλος που είχε απολυθεί επειδή ήταν Σπουδαστής της Γραφής, βρισκόταν σε ταξίδι όταν ο άσχημος καιρός που επικρατούσε τον έκανε να διανυκτερεύσει στο Καλαμάκι, στο σπίτι του Δημήτρη Παρδαλού. Έδωσε μαρτυρία στο φιλόξενο οικοδεσπότη του. Το αποτέλεσμα; Ο Δημήτρης και άλλοι δυο συγχωριανοί του, ο Θεόδωρος Παρδαλός και ο Απόστολος Βλαχάβας, γνώρισαν τον Ιεχωβά.

Αυτοί οι τρεις άρχισαν να κηρύττουν από σπίτι σε σπίτι στα γύρω χωριά. Αφιέρωναν επίσης δυο ή τρεις μήνες κάθε χρόνο για να κηρύττουν στους απομακρυσμένους τομείς, επιστρέφοντας στα χωριά τους για να ανακτήσουν πάλι δυνάμεις και να εξοικονομήσουν αρκετά χρήματα για μελλοντικές εκστρατείες κηρύγματος. Ταξίδευαν με τα πόδια, κουβαλώντας μαζί τους τα έντυπα και τα γεωργικά προϊόντα που έπαιρναν σε αντάλλαγμα για έντυπα.

Η ζωή τους, ωστόσο, είχε και τις εύθυμες πλευρές της. Ένας από αυτούς αφηγήθηκε: «Κάποτε, χρειάστηκε να διασχίσουμε με τα πόδια ένα ποτάμι. Ήταν χειμώνας και το νερό ήταν παγωμένο. Εφόσον εγώ ήμουν ο πιο ψηλός από τους δυο, πρότεινα στο σύντροφό μου να τον μεταφέρω στην πλάτη μου. Προκειμένου να μην ξαναγυρίσω στην άλλη όχθη για να πάρω τα πράγματα, κρατούσα στο ένα χέρι τις τσάντες με τα έντυπα και στο άλλο τα παπούτσια και τις κάλτσες μας. Παράλληλα, κρατούσα με τα δόντια ένα καλάθι γεμάτο αβγά. Όταν, όμως, φτάσαμε στα μέσα του ποταμιού, έκανα το λάθος να ρωτήσω το σύντροφό μου που είχα στην πλάτη μου αν κρατιόταν καλά. Φυσικά, μου έπεσε αμέσως το καλάθι με τα αβγά. Έπειτα, καθώς προσπαθούσα να το πιάσω, μου έπεσαν τα παπούτσια, οι κάλτσες και τα έντυπα. Στη συνέχεια, καθώς πάσχιζα να γλιτώσω και εκείνα, ο αδελφός γλίστρισε από την πλάτη μου και έπεσε στο ποτάμι!» Η ανάμνηση αυτής της αξέχαστης διάβασης τούς διασκέδαζε επί χρόνια.

Το έργο στις αγροτικές περιοχές αποτελούσε πρόκληση. Ενώ οι Μάρτυρες διένεμαν το φυλλάδιο Εκκλησιαστικοί Καταγγελλόμενοι, κατέληγαν πολλές φορές στο κρατητήριο των αστυνομικών τμημάτων και στη συνέχεια περνούσαν από δίκη. Ωστόσο, ο διωγμός ενίσχυε την πίστη και το ζήλο τους για τη Βασιλεία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αυξάνει σταθερά σε αριθμό η εκκλησία του Καλαμακίου, από το 1930 και μετά.

Ωστόσο, ο διωγμός ενίσχυε την πίστη και το ζήλο τους για τη Βασιλεία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αυξάνει σταθερά σε αριθμό η εκκλησία του Καλαμακίου, από το 1930 και μετά.