Στους σύγχρονους καιρούς, την εποχή που ο Γιαννάκος Ζαχαριάδης, ο οποίος είχε γνωρίσει την αλήθεια το 1926, κάλυπτε τη γύρω περιοχή με τα καλά νέα, μια οικογένεια στο χωριό Ροδολίβο πήρε το βιβλίο Κυβέρνησις.

Το 1940, μερικοί κληρικοί μίσθωσαν κάποιον άνθρωπο για να σκοτώσει τον αδελφό Ζαχαριάδη, ο οποίος υπηρετούσε τότε ως περιοδεύων επίσκοπος. Υποσχέθηκαν σε αυτόν τον πληρωμένο δολοφόνο ότι θα έμενε ατιμώρητος. Έτσι, κατά τη διάρκεια κάποιας συνάθροισης που διεξαγόταν στο σπίτι του αδελφού Ζαχαριάδη, ακούστηκε ένα απροσδόκητο χτύπημα στην πόρτα. Ήταν κάποιος άγνωστος. Ζήτησε να δει τον αδελφό Ζαχαριάδη, που εκείνη ακριβώς τη στιγμή εκφωνούσε μια ομιλία. Οι αδελφοί ζήτησαν από αυτόν τον άνθρωπο να καθήσει. Ο αδελφός Ζαχαριάδης, μόλις αντιλήφτηκε την παρουσία του αγνώστου, έκανε τις ανάλογες προσαρμογές στην ομιλία του. Κατόπιν οι αδελφοί χαιρέτησαν τον άνθρωπο και ο αδελφός Ζαχαριάδης γνωρίστηκε μαζί του. Ο άγνωστος ζήτησε τότε από τον αδελφό Ζαχαριάδη να τον ακολουθήσει στο διπλανό δωμάτιο μόνος. Έβγαλε το περίστροφό του από την τσέπη του, μαζί με τα χρήματα που του είχαν δώσει, και είπε: «Η Μητρόπολη μού ανέθεσε να έρθω εδώ, να σε βρω και να σε σκοτώσω. Αυτό είναι το περίστροφο και αυτά τα χρήματα είναι η πληρωμή για το έγκλημα που θα έκανα. Αλλά ο Θεός με προστάτεψε από το να βάψω τα χέρια μου με αθώο αίμα. Με βοήθησε να γνωρίσω ότι είσαι άνθρωπος του Θεού, αντίθετα από ό,τι μου είχαν πει».