Είναι Αποδεκτά τα Πένθιμα Ρούχα;

Όταν πεθαίνουν αγαπημένα τους πρόσωπα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πενθούν. Όπως και ο Ιησούς, μπορεί να χύνουν δάκρυα. (Ιωάννης 11:35, 36) Αλλά δεν το θεωρούν απαραίτητο να δείχνουν δημόσια τη θλίψη τους με κάποιο εξωτερικό σύμβολο. (Παράβαλε Ματθαίος 6:16-18.) Σε πολλές χώρες, αναμένεται από τις χήρες να φορούν ειδικά πένθιμα ρούχα για να εξευμενίσουν τον νεκρό. Αυτά τα ρούχα πρέπει να χρησιμοποιούνται αρκετούς μήνες ή ακόμη και ένα χρόνο μετά την κηδεία, και όταν έρχεται ο καιρός να πάψουν να τα φορούν γίνεται ένα άλλο συμπόσιο.

Το να μην επιδεικνύει κάποιος σημάδια πένθους θεωρείται προσβλητικό για το νεκρό πρόσωπο. Γι’ αυτόν το λόγο, σε μερικά μέρη της Σουαζιλάνδης οι φύλαρχοι διώχνουν Μάρτυρες του Ιεχωβά από τα ίδια τους τα σπίτια και τα κτήματα. Εντούτοις, αυτοί οι πιστοί Χριστιανοί λαβαίνουν πάντα φροντίδα από τους πνευματικούς αδελφούς τους που ζουν αλλού.

Το Ανώτατο Δικαστήριο της Σουαζιλάνδης έχει αποφανθεί υπέρ των Μαρτύρων του Ιεχωβά, δηλώνοντας ότι πρέπει να τους επιτραπεί να επιστρέψουν στα σπίτια και στα κτήματά τους. Σε μια άλλη περίπτωση, επιτράπηκε σε μια Χριστιανή χήρα να μείνει στο σπίτι της όταν παρουσίασε μια επιστολή και μια κασέτα όπου ο εκλιπών σύζυγός της δήλωνε καθαρά ότι η σύζυγός του δεν έπρεπε να φορέσει πένθιμα ρούχα. Με αυτόν τον τρόπο, ήταν σε θέση να αποδείξει ότι σεβόταν πραγματικά το σύζυγό της.

Ευλογήθηκαν για τη Σταθερή Στάση Τους

Η Σιμπονγκίλι είναι μια θαρραλέα Χριστιανή χήρα που ζει στη Σουαζιλάνδη. Μετά τον πρόσφατο θάνατο του συζύγου της, αρνήθηκε να τηρήσει έθιμα που, όπως πίστευαν πολλοί, θα εξευμένιζαν τον νεκρό. Λόγου χάρη, δεν ξύρισε τα μαλλιά της. (Δευτερονόμιο 14:1) Εξαιτίας αυτού, οχτώ μέλη της οικογένειάς της θύμωσαν και της ξύρισαν δια της βίας το κεφάλι. Επίσης εμπόδιζαν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά να επισκέπτονται τη Σιμπονγκίλι στο σπίτι για να της δώσουν παρηγοριά. Εντούτοις, άλλα άτομα που ενδιαφέρονταν για το άγγελμα της Βασιλείας ήταν πρόθυμα να την επισκεφτούν και να της δώσουν επιστολές ενθάρρυνσης γραμμένες από τους πρεσβυτέρους. Τη μέρα κατά την οποία αναμενόταν να φορέσει η Σιμπονγκίλι τα ειδικά πένθιμα ρούχα, συνέβη κάτι ανέλπιστο. Ένα εξέχον μέλος της οικογένειας συγκάλεσε συμβούλιο για να συζητηθεί το θέμα της άρνησής της να συμμορφωθεί με τα παραδοσιακά έθιμα πένθους.

Η Σιμπονγκίλι αναφέρει: «Ρώτησαν αν οι θρησκευτικές μου πεποιθήσεις μού επέτρεπαν να εκφράσω τη λύπη μου φορώντας τα μαύρα πένθιμα ρούχα. Όταν εξήγησα τη θέση μου, μου είπαν ότι δεν θα με πίεζαν. Προς έκπληξή μου, μου ζήτησαν όλοι συγνώμη για την κακομεταχείριση στην οποία με υπέβαλαν και για το ότι ξύρισαν το κεφάλι μου παρά τη θέλησή μου. Μου ζήτησαν όλοι να τους συγχωρήσω». Αργότερα η αδελφή της Σιμπονγκίλι εξέφρασε την πεποίθησή της ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν την αληθινή θρησκεία και ζήτησε να κάνει Γραφική μελέτη.