«Δεν Έσπασε η Νεροκολοκύθα»

Η λύπη εκδηλώνεται με διαφορετικούς τρόπους, ανάλογα με τα ήθη και τον πολιτισμό κάθε έθνους και φυλής. Για παράδειγμα, ο λαός Γιορούμπα στη Νιγηρία πιστεύει κατά παράδοση στη μετενσάρκωση της ψυχής. Έτσι, όταν μια μητέρα χάσει ένα παιδί, υπάρχει πολύ έντονη λύπη για λίγο καιρό. Όμως, αυτό δεν το βλέπουν και τόσο σοβαρά, σαν να ήρθε το τέλος του κόσμου, γιατί όπως λέει και το ρεφρέν από ένα τραγούδι των Γιορούμπα: «Το νερό ήταν που χύθηκε. Δεν έσπασε η νεροκολοκύθα». Για τους Γιορούμπα, αυτό σημαίνει ότι η νεροκολοκύθα που χρησιμοποιείται για τη μεταφορά νερού, δηλαδή η μητέρα, μπορεί να κάνει κι άλλο παιδί. Επιπλέον, σύμφωνα με το πιστεύω τους, το νεκρό παιδί θα επιστρέψει μετενσαρκωμένο, και έτσι η εκδήλωση λύπης για μεγάλο διάστημα, μπορεί να καθυστερήσει τη μητέρα από του να αποκτήσει άλλο μωρό, το οποίο θα είναι μετενσάρκωση είτε του πεθαμένου παιδιού της είτε κάποιου άλλου ατόμου. Γι’ αυτό η λύπη διαρκεί για λίγο και μετά καταπνίγεται.

Αν πεθάνει κάποιο παιδί που είναι δίδυμο, τότε μερικές μητέρες Γιορούμπα κουβαλάνε πάνω τους ένα σκαλιστό είδωλο το οποίο αντιπροσωπεύει το νεκρό παιδί. Στα γεύματα σερβίρουν ένα πιάτο φαγητό και για το νεκρό παιδί. Όταν αγοράζουν ρούχα για το ζωντανό από τα δίδυμα, αγοράζουν και για το νεκρό. Αυτό συνεχίζεται αδιάκοπα επειδή πιστεύουν ότι, αν σταματήσουν να προσέχουν το νεκρό παιδί, θα πεθάνει το ζωντανό! Φυσικά, τα άτομα που έχουν ακριβή γνώση της Αγίας Γραφής ούτε πιστεύουν ούτε ακολουθούν τέτοια έθιμα.