Ο Σπορέας που Κοιμάται

13, 14. (α) Αφηγηθείτε συνοπτικά την παραβολή του Ιησού για τον άνθρωπο που σπέρνει. (β) Ποιον αντιπροσωπεύει ο σπορέας, και τι είναι ο σπόρος;

¹³ Στα εδάφια Μάρκος 4:26-29, βρίσκουμε άλλη μια παραβολή σχετικά με έναν σπορέα: «Έτσι είναι η βασιλεία του Θεού, όπως όταν ένας άνθρωπος ρίχνει το σπόρο στο έδαφος, και κοιμάται τη νύχτα και σηκώνεται την ημέρα, και ο σπόρος βλαστάνει και ψηλώνει​—πώς ακριβώς εκείνος δεν ξέρει. Από μόνο του το έδαφος φέρνει καρπό σταδιακά, πρώτα το χόρτο, κατόπιν το στάχυ, τελικά το μεστό σιτάρι στο στάχυ. Αλλά μόλις το επιτρέψει ο καρπός, αυτός βάζει με ορμή το δρεπάνι, επειδή έχει έρθει ο καιρός του θερισμού».

¹⁴ Ποιος είναι αυτός ο σπορέας; Μερικοί στο Χριστιανικό κόσμο πιστεύουν ότι πρόκειται για τον ίδιο τον Ιησού. Αλλά πώς είναι δυνατόν να λεχθεί ότι ο Ιησούς κοιμάται και δεν ξέρει πώς αναπτύσσεται ο σπόρος; Ασφαλώς, ο Ιησούς είναι ενήμερος για τη διαδικασία της ανάπτυξης! Αυτός ο σπορέας, λοιπόν, όπως και ο προηγούμενος, αντιπροσωπεύει τους διαγγελείς της Βασιλείας ως άτομα, εκείνους που σπέρνουν το σπόρο της Βασιλείας με τη γεμάτη ζήλο δράση τους στο κήρυγμα. Ο σπόρος που ρίχνουν στο έδαφος είναι ο λόγος τον οποίο κηρύττουν.b

15, 16. Ποια αλήθεια σχετικά με την κυριολεκτική και την πνευματική ανάπτυξη τόνισε ο Ιησούς στην παραβολή του για το σπορέα;

¹⁵ Ο Ιησούς δηλώνει ότι ο σπορέας «κοιμάται τη νύχτα και σηκώνεται την ημέρα». Αυτό δεν αποτελεί αμέλεια από πλευράς του σπορέα. Απλώς απεικονίζει τη φυσιολογική καθημερινότητα των περισσότερων ανθρώπων. Η διατύπωση αυτού του εδαφίου υποδηλώνει μια συνεχιζόμενη διαδικασία εργασίας την ημέρα και ύπνου τη νύχτα για κάποια περίοδο χρόνου. Ο Ιησούς τόνισε τι συνέβη σε αυτό το διάστημα. «Ο σπόρος βλαστάνει και ψηλώνει», λέει. Κατόπιν ο Ιησούς προσθέτει: «Πώς ακριβώς εκείνος δεν ξέρει». Η έμφαση δίνεται στο γεγονός ότι η ανάπτυξη είναι κάτι που λαβαίνει χώρα «από μόνο του».c

¹⁶ Τι ήθελε να δείξει εδώ ο Ιησούς; Προσέξτε ότι η έμφαση δίνεται στην ανάπτυξη και στο σταδιακό τρόπο με τον οποίο αυτή λαβαίνει χώρα. «Από μόνο του το έδαφος φέρνει καρπό σταδιακά, πρώτα το χόρτο, κατόπιν το στάχυ, τελικά το μεστό σιτάρι στο στάχυ». (Μάρκ. 4:​28) Αυτή η ανάπτυξη λαβαίνει χώρα σταδιακά, βαθμηδόν. Δεν μπορεί να γίνει εξαναγκαστικά ούτε να επιταχυνθεί. Το ίδιο αληθεύει και για την πνευματική ανάπτυξη. Αυτή λαβαίνει χώρα σταδιακά καθώς ο Ιεχωβά επιτρέπει στην αλήθεια να αυξάνει μέσα στην καρδιά ενός ατόμου που έχει τη σωστή διάθεση.​—Πράξ. 13:​48· Εβρ. 6:1.

17. Ποιοι μοιράζονται τη χαρά όταν καρποφορεί ο σπόρος της αλήθειας;

¹⁷ Πώς συμμετέχει ο σπορέας στο θερισμό «μόλις το επιτρέψει ο καρπός»; Καθώς ο Ιεχωβά κάνει την αλήθεια της Βασιλείας να αυξάνει μέσα στην καρδιά των καινούριων μαθητών, εκείνοι φτάνουν τελικά σε ένα σημείο όπου η αγάπη τους για τον Θεό τούς υποκινεί να αφιερώσουν τη ζωή τους σε εκείνον. Συμβολίζουν την αφιέρωσή τους με το βάφτισμα. Οι αδελφοί που συνεχίζουν να προοδεύουν προς την ωριμότητα καθίστανται σταδιακά ικανοί να αναλαμβάνουν περισσότερες ευθύνες στην εκκλησία. Την καρποφορία της Βασιλείας τη θερίζει τόσο ο αρχικός σπορέας όσο και άλλοι διαγγελείς της Βασιλείας οι οποίοι ίσως να μη συμμετείχαν προσωπικά στη σπορά που παρήγαγε το συγκεκριμένο μαθητή. (Διαβάστε Ιωάννης 4:36-38.) Πράγματι, «ο σπορέας και ο θεριστής . . . χαίρονται μαζί».