Ο αδελφός Νορ τους διαβεβαίωσε ότι θα στέλνονταν περισσότεροι ιεραπόστολοι το ταχύτερο δυνατόν για να τους βοηθήσουν.

Η υπόσχεσή του εκπληρώθηκε προτού περάσει πολύς καιρός. Στις 17 Μαρτίου 1954, δύο επιβάτες αποβιβάστηκαν από κάποιο αεροπλάνο που προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο του Πουάντ-α-Πιτρ. Αλλά κανείς δεν ήταν εκεί για να τους υποδεχτεί, επειδή η πτήση είχε μεγάλη καθυστέρηση. Ωστόσο, μερικοί χωροφύλακες προσφέρθηκαν να τους πάνε στο στεγνοκαθαριστήριο του αδελφού Λαάλαντ. Αυτοί οι ταξιδιώτες, αδελφοί που είχαν μόλις αποφοιτήσει από τη Σχολή Γαλαάδ, ήταν από τη Γαλλία. Επρόκειτο για τον Πιέρ Γιάνκε, έναν ψηλό αδελφό, και τον Πολ Τουβερόν.

Λίγες ημέρες μετά την άφιξη των δύο ιεραποστόλων, ήρθε και ο αδελφός Χένσελ. Στο μεταξύ, στο λιμάνι βρισκόταν το ιεραποστολικό πλοιάριο Φέιθ (Πίστη), και το πλήρωμά του ήταν απασχολημένο κάνοντας διευθετήσεις για μια συνέλευση που επρόκειτο να διεξαχτεί σε ένα τοπικό σχολείο από τις 26 Μαρτίου.

Καθώς άρχιζε το πρόγραμμα, επικρατούσε χαρωπή ατμόσφαιρα, μολονότι οι αδελφοί είχαν λίγη ένταση, ανησυχώντας για το αν θα εξελίσσονταν όλα ομαλά. Έπειτα από μερικές ομιλίες και επιδείξεις, αναρτήθηκε μια πρόχειρη οθόνη. Κατόπιν, οι αδελφοί είδαν για πρώτη φορά την ταινία της Εταιρίας Η Κοινωνία του Νέου Κόσμου εν Δράσει (The New World Society in Action). Μπόρεσαν να δουν με τα ίδια τους τα μάτια σαφείς αποδείξεις που ενίσχυσαν την πίστη τους στο γεγονός ότι αυτή είναι η οργάνωση του Θεού. Όλοι οι παρόντες συγκινήθηκαν βαθιά καθώς έβλεπαν την οργάνωση να λειτουργεί με ειρήνη και ενότητα. Οι αδελφές πρόσεξαν επίσης το γεγονός ότι οι συγχριστιανές τους σε άλλες χώρες φορούσαν κοσμήματα, χωρίς να το κάνουν αυτό σε υπέρμετρο βαθμό. Επιπλέον, εκείνοι που παρευρέθηκαν στη συνέλευση πήραν ενθάρρυνση γνωρίζοντας ότι δύο ιεραπόστολοι ήταν ανάμεσά τους, αδελφοί που είχαν σταλεί από την οργάνωση και των οποίων το παράδειγμα στην υπηρεσία του Ιεχωβά θα ενίσχυε την εκκλησία. Ήταν μεγάλη η συγκίνηση που επικρατούσε εκείνη τη βραδιά—υπερβολικά μεγάλη για τον προεδρεύοντα επίσκοπο της Εκκλησίας Πουάντ-α-Πιτρ, τον Κλοτέρ Μισουντάν. Πήγε σπίτι του, και το ίδιο εκείνο βράδυ πέθανε στον ύπνο του, χωρίς να το αντιληφτεί η σύζυγός του μέχρι το πρωί.

Τη δεύτερη ημέρα της συνέλευσης, ο αδελφός Χένσελ ανακοίνωσε την ίδρυση ενός γραφείου τμήματος της Εταιρίας Σκοπιά στη Γουαδελούπη. Αυτό επρόκειτο να φροντίζει για το κήρυγμα των καλών νέων στη Γουαδελούπη και στη Μαρτινίκα. Ο Πιέρ Γιάνκε διορίστηκε επίσκοπος τμήματος. Τώρα υπήρχε η πιο επισταμένη οργανωτική κατεύθυνση που ήταν άκρως απαραίτητη σε αυτά τα νησιά.

Μετά τη συνέλευση, οι δυο ιεραπόστολοι άρχισαν τη δουλειά. Νοίκιασαν ένα μικρό ξύλινο σπίτι ως χώρο για το γραφείο τμήματος. Αργότερα, η Εταιρία αγόρασε ένα απλό εξοχικό σπίτι στο δημοτικό πάρκο του Ρεζέ, όπου το γραφείο λειτουργούσε μέχρι το Δεκέμβριο του 1966. Εκτός από τη φροντίδα των εργασιών στο τμήμα, ο αδελφός Γιάνκε συμμετείχε και στην υπηρεσία αγρού στο Πουάντ-α-Πιτρ, δαπανώντας όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο με τους αδελφούς. Στο μεταξύ, ο αδελφός Τουβερόν επισκεπτόταν τις εκκλησίες και τους απομονωμένους ευαγγελιζομένους ως επίσκοπος περιοχής μέχρι που αναγκάστηκε να επιστρέψει στη Γαλλία, περίπου ένα χρόνο αργότερα.

Βοήθεια από έναν Πλωτό Ιεραποστολικό Οίκο

Η εκτίμηση για την οργάνωση του Ιεχωβά ενισχύθηκε από τις περιοδικές επισκέψεις ιεραποστόλων που ταξίδευαν από νησί σε νησί με πλοιάρια. Σχεδόν επί μία δεκαετία, η Εταιρία διατηρούσε πλοιάρια που χρησίμευαν ως πλωτοί ιεραποστολικοί οίκοι στις Δυτικές Ινδίες. Στην αρχή, υπήρχε η 18μετρη σκούνα Σιμπία, η οποία αργότερα αντικαταστάθηκε από ένα μεγαλύτερο πλοιάριο, το Λάιτ (Φως). Χρησιμοποιήθηκε επίσης ένα δικινητήριο πλοιάριο μήκους 22 μέτρων με το όνομα Φέιθ. Μολονότι οι ιεραπόστολοι που επέβαιναν στα πλοιάρια ήταν αγγλόφωνοι (ενώ οι περισσότεροι ευαγγελιζόμενοι στη Γουαδελούπη δεν μιλούσαν αγγλικά), οι επισκέψεις τους εκτιμήθηκαν πάρα πολύ. Οι ευαγγελιζόμενοι εδώ θυμούνται ακόμη το ζήλο εκείνων των ιεραποστόλων, καθώς αυτοί εργάζονταν μαζί με τους τοπικούς ευαγγελιζομένους, δαπανώντας ημέρες ολόκληρες στην υπηρεσία αγρού.

Στην τελευταία επίσκεψή τους με το πλοιάριο Λάιτ, το 1956, οι ιεραπόστολοι δαπάνησαν την περίοδο από 26 Ιουλίου μέχρι 7 Αυγούστου κηρύττοντας στα νησιά Μαρί-Γκαλάντ και Λα Ντεζιράντ. Στο Μαρί-Γκαλάντ, έδειξαν την ταινία Η Κοινωνία του Νέου Κόσμου εν Δράσει. Ένα άτομο που βρισκόταν στο ακροατήριο είπε τα εξής: «Αν μου είχατε δώσει δέκα χιλιάδες φράγκα, δεν θα μπορούσατε να φέρετε στην καρδιά μου τόση χαρά όση φέρατε απόψε!»

[Εικόνα στη σελίδα 138]

Οι ιεραπόστολοι στο πλοιάριο «Λάιτ» (Φως) συμμετείχαν με ζήλο στην επίδοση μαρτυρίας