Επίσης, στο Γκουάμ, ο πρώην πυγμάχος Τόνι Σαλσέιντο χρησιμοποίησε το γεγονός ότι ήταν διάσημος για να δώσει στους ανθρώπους ένα άγγελμα το οποίο θα τους βοηθούσε να απολαύσουν κάποιο είδος ειρήνης που δεν θα τους πρόσφερε ποτέ εκείνο το όμορφο νησιωτικό περιβάλλον.

Ο Τόνι Σαλσέιντο δεν ήταν ο πρώτος Μάρτυρας που ήρθε στη Μικρονησία. Μάλιστα, δεν ήταν καν Μάρτυρας όταν έφτασε. Ήρθε στο Γκουάμ από τις Φιλιππίνες το 1948 με σύμβαση εργασίας για τη μεταπολεμική ανοικοδόμηση. Αρκετοί από τους συναδέλφους του ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά, και άρχισαν να διδάσκουν τον Τόνι από την Αγία Γραφή.

Εκείνοι οι ζηλωτές αδελφοί οργάνωσαν την πρώτη εκκλησία στη Μικρονησία το Δεκέμβριο του 1951, αλλά το 1954 όλοι τους εκτός από τον Τόνι αναγκάστηκαν να φύγουν από το Γκουάμ όταν η εταιρία τους χρεοκόπησε. Στον Τόνι, ο οποίος είχε σταματήσει την πυγμαχία, επιτράπηκε να μείνει επειδή είχε παντρευτεί μια κοπέλα από το Γκουάμ.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1950, οι συναθροίσεις διεξάγονταν στο σπίτι της οικογένειας Σαλσέιντο, και η εκκλησία έφτασε τα 12 μέλη. Ο τομέας που είχαν για να κηρύξουν περιλάμβανε ολόκληρο το νησί. «Κάθε Σάββατο, βγαίναμε στην υπηρεσία αγρού όλη τη μέρα, και σύντομα οι άνθρωποι σε όλα τα χωριά γνώριζαν ποιοι είμαστε», είπε ο Τόνι.