Το χτύπημα των χεριών ήταν χειρονομία με την οποία μπορεί απλώς να προσέλκυαν την προσοχή, όπως στην περίπτωση του εδαφίου Ιησούς του Ναυή 15:18. Συχνότερα ήταν σημείο θυμού (Αρ 24:10), περιφρόνησης ή χλευασμού (Ιωβ 27:23· Θρ 2:15), λύπης (Ιεζ 6:11) ή εχθρότητας, καθώς επίσης χαράς για το κακό που βρήκε τον αντίπαλο, το μισητό εχθρό ή το δυνάστη, ενώ μερικές φορές συνοδευόταν από χτύπημα των ποδιών στο έδαφος.—Ιεζ 25:6· Να 3:19.

Χαρά. Χειροκρότημα. Η χαρά εκδηλωνόταν με χειροκροτήματα (2Βα 11:12· Ψλ 47:1) και χορό, συχνά με τη συνοδεία μουσικής. (Κρ 11:34· 2Σα 6:14) Οι φωνές και τα τραγούδια την ώρα της εργασίας, ιδιαίτερα κατά τον τρύγο, εξέφραζαν ευτυχία ή χαρά και ευγνωμοσύνη.—Ησ 16:10· Ιερ 48:33.