Επίσκοποι στο Δεξί Χέρι του Χριστού

8, 9. (α) Ποια όραση έλαβε ο απόστολος Ιωάννης; (β) Τι εξεικονιζόταν από τις εφτά λυχνίες και τους εφτά αστέρες;

⁸ Ο απόστολος Ιωάννης, μέλος του κυβερνώντος σώματος της πρώτης χριστιανικής εκκλησίας, έλαβε μια όραση στην οποία είδε «επτά λυχνίας χρυσάς, και εν μέσω των επτά λυχνιών είδον ένα όμοιον με υιόν ανθρώπου, . . . και είχεν εν τη δεξιά αυτού χειρί επτά αστέρας». Ο Ιησούς Χριστός εξήγησε στον Ιωάννη: «Το μυστήριον των επτά αστέρων, τους οποίους είδες εν τη δεξιά μου, και τας επτά λυχνίας τας χρυσάς. Οι επτά αστέρες είναι οι άγγελοι των επτά εκκλησιών, και αι επτά λυχνίαι, τας οποίας είδες, είναι αι επτά εκκλησίαι».—Αποκάλυψις 1:12-20.

⁹ Το βιβλίο «Then Is Finished the Mystery of God» (Τότε Τελειώνει το Μυστήριο του Θεού), στην αγγλική, σχολιάζοντας αυτή την περικοπή, δηλώνει: «Είναι αόρατοι αυτοί οι ‘άγγελοι’; Όχι. Ο απόστολος Ιωάννης έλαβε ολόκληρη την Αποκάλυψη από τον Ιησού Χριστό μέσω ενός ουράνιου αγγέλου, και δεν θα ήταν λογικό από μέρους του να τη γράφει για αγγέλους στον ουρανό, στο αόρατο βασίλειο. Αυτοί δεν χρειάζονται τα αγγέλματα που γράφτηκαν στις εφτά εκκλησίες στην Ασία. Ο τίτλος ‘άγγελος’ βασικά σημαίνει ‘αγγελιοφόρος’. . . . Αφού οι εφτά συμβολικοί αστέρες είναι στο δεξί χέρι του Ιησού, βρίσκονται κάτω από τη φροντίδα και την ευθύνη του και κάτω από την κατεύθυνσή του, και η ‘δεξιά’ του, της δύναμης που χρησιμοποιεί, είναι ικανή να τους κατευθύνει και να τους προστατεύει. . . . Όπως οι ‘επτά λυχνίες’ στην όραση της ‘μέρας του Κυρίου’ εξεικονίζουν όλες τις αληθινές χριστιανικές εκκλησίες σ’ αυτή την τωρινή, αληθινή ‘μέρα του Κυρίου’ από το 1914 και ύστερα, έτσι και οι ‘επτά αστέρες’ συμβολίζουν όλους εκείνους που είναι γεννημένοι από το πνεύμα και χρισμένοι, όμοιοι με αγγέλους, επίσκοποι αυτών των εκκλησιών σήμερα».b—Σελίδες 102-104.

10. Ποια αυξημένα ‘υπάρχοντα’ έχουν παραδοθεί στη φροντίδα του δούλου;

¹⁰ Όλοι αυτοί οι χρισμένοι επίσκοποι στο δεξί χέρι του Χριστού αποτελούν μέρος του συλλογικού ‘δούλου’ που ο ίδιος έχει διορίσει «επί πάντων των υπαρχόντων αυτού». Επειδή ο Κύριος του δούλου έχει ντυθεί με διευρυμένες ευθύνες από το 1914, ‘όλα τα υπάρχοντά του’ πρέπει να περιλαμβάνουν πολύ περισσότερα πράγματα για το δούλο απ’ ό,τι στο παρελθόν. Πρώτα απ’ όλα, ως «πρεσβευτές του Χριστού», το υπόλοιπο είναι τώρα πρεσβευτές ενός Βασιλιά που κυβερνά σε μια εγκαθιδρυμένη Βασιλεία. (2 Κορινθίους 5:20, Νεοελληνική Δημοτική Μετάφραση) Τους έχει ανατεθεί η ευθύνη όλων των πνευματικών πραγμάτων που ανήκουν στον Κύριο στη γη. Πρέπει να εργάζονται για την εκπλήρωση των προφητειών που εφαρμόζονται από τον καιρό της εγκαθίδρυσης της Βασιλείας. Αυτό περιλαμβάνει το να κηρυχθεί «τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν». (Ματθαίος 24:14) Αυτοί, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, πρέπει να συνεχίσουν ‘να μαθητεύουν ανθρώπους απ’ όλα τα έθνη’, και έτσι να συγκεντρώσουν τον αναρίθμητο ‘πολύ όχλο’. (Ματθαίος 28:19, 20· Αποκάλυψις 7:9) Ναι, αυτά ‘τα επιθυμητά πράγματα απ’ όλα τα έθνη’ είναι μέρος των αυξημένων «υπαρχόντων» του Χριστού στη γη.—Αγγαίος 2:7, ΜΝΚ.

11. (α) Τι απαιτούν αυτά τα αυξημένα ‘υπάρχοντα’; (β) Ποιος κατευθύνει το έργο, και πώς;

¹¹ Όλα αυτά σημαίνουν περισσότερη εργασία για τον συλλογικό «δούλο» και μεγαλύτερο τομέα δραστηριοτήτων, που εκτείνεται κατά γράμμα σε ‘όλη την οικουμένη’. Αυτό απαιτεί επίσης, μεγαλύτερα κεντρικά γραφεία και εγκαταστάσεις τμημάτων για την επίβλεψη του έργου και για την εκτύπωση και τη διανομή των εντύπων για κήρυγμα και προσωπική μελέτη. Όπως τον πρώτο αιώνα, αυτό το έργο εκτελείται κάτω από την ενεργή ηγεσία του Ιησού Χριστού, ο οποίος συμβολικά βρίσκεται «εν μέσω των επτά λυχνιών» ή εκκλησιών. Αυτός τις κατευθύνει μέσω των χρισμένων επισκόπων, τους οποίους συμβολικά κρατά «εν τη δεξιά αυτού». (Αποκάλυψις 1:13, 16) Όπως και στην πρώτη χριστιανική εποχή, μια ομάδα απ’ αυτούς τους χρισμένους επισκόπους αποτελούν το ορατό Κυβερνών Σώμα της εκκλησίας του Χριστού στη γη. Η «δεξιά» του, της δύναμης που χρησιμοποιεί, κατευθύνει αυτούς τους πιστούς άντρες καθώς επιβλέπουν το έργο της Βασιλείας.

Μέσω του Πνεύματος

12, 13. (α) Παρατηρώντας τη μεγάλη αύξηση, ποιο ερώτημα εγείρεται; (β) Πώς χρησιμοποιεί ο Χριστός το πνεύμα για να καλύψει την ανάγκη για επισκόπους μεταξύ των μαθητών του στη γη;

¹² Τώρα που τα «άλλα πρόβατα» αριθμούν πάνω από τρία εκατομμύρια και είναι οργανωμένα σε 52.000 εκκλησίες περίπου, είναι φανερό ότι το χρισμένο υπόλοιπο χρειάζεται βοήθεια για να φροντίζει τα επίγεια υπάρχοντα του Κυρίου. Λιγότεροι από 9.000, μεταξύ των οποίων και πολλές αδελφές, μετέχουν από τα εμβλήματα της Ανάμνησης, έτσι δεν υπάρχει έστω και ένας χρισμένος επίσκοπος σε κάθε εκκλησία. Μήπως αυτό σημαίνει ότι ο Ιησούς Χριστός δεν έχει την ευθύνη στις εκκλησίες που δεν υπάρχει κανένας γεννημένος από το πνεύμα «άγγελος» ή ‘αστέρας’;

¹³ Και βέβαια, όχι! Όπως είδαμε στο προηγούμενο άρθρο, τον πρώτο αιώνα ο Χριστός ηγήθηκε ενεργά της εκκλησίας του μέσω του αγίου πνεύματος. Σήμερα χρησιμοποιεί τα γεννημένα από το πνεύμα μέλη του Κυβερνώντος Σώματος για να διορίζει επισκόπους που εκλέγονται ανάμεσα από τα «άλλα πρόβατα». Αυτοί πρέπει να πληρούν τις ίδιες απαιτήσεις που πληρούν και οι χρισμένοι πρεσβύτεροι, οι οποίες περιγράφονται σε Γραφικά εδάφια όπως 1 Τιμόθεον 3:1-7 και Τίτον 1:5-9. Αυτά τα Γραφικά προσόντα γράφτηκαν κάτω από την κατεύθυνση του αγίου πνεύματος. Οι συστάσεις και οι διορισμοί γίνονται μετά από προσευχή και κάτω από την καθοδηγία του αγίου πνεύματος. Η συμβουλή του Παύλου εφαρμόζεται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο και σε τέτοιους πρεσβυτέρους που δεν είναι χρισμένοι: «Προσέχετε λοιπόν εις εαυτούς και εις όλον το ποίμνιον, εις το οποίον το Πνεύμα το Άγιον σας έθεσεν επισκόπους».—Πράξεις 20:28.

14. (α) Πώς εκπληρώνεται ήδη η προφητεία των εδαφίων Ησαΐας 32:1, 2; (β) Πώς πρέπει να υποτάσσονται όλοι οι πρεσβύτεροι στη «δεξιά» του Χριστού;

¹⁴ Έτσι, σε δεκάδες χιλιάδες εκκλησίες, ο δίκαιος Βασιλιάς Ιησούς Χριστός που κυβερνά, χρησιμοποιεί «άλλα πρόβατα» ως «άρχοντες» για να προστατεύουν τα «πρόβατά» του από τον πνευματικό άνεμο, την τρικυμία και την ξηρασία. (Ησαΐας 32:1, 2) Πρεσβύτεροι, είτε από τους χρισμένους είτε από τα «άλλα πρόβατα», προσεύχονται στον Ιεχωβά όπως ο αρχαίος Δαβίδ: «Το πνεύμα σου το αγαθόν ας με οδηγήση εις οδόν ευθείαν». (Ψαλμός 143:10) Και ο Ιεχωβά ακούει την προσευχή τους. Μέσω του Γιου του, τους δίνει το πνεύμα Του, και ο Χριστός χρησιμοποιεί αυτό το μέσο ενεργά για να οδηγεί τους μαθητές του στη γη. Φυσικά, όλοι οι πρεσβύτεροι πρέπει να υποτάσσονται στη «δεξιά» του ελέγχου, της καθοδηγίας και της κατεύθυνσης του Χριστού που αυτός ασκεί μέσω του πνεύματος και των γεννημένων από το πνεύμα μελών του Κυβερνώντος Σώματος.