Το Έργο Θερισμού Επικεντρώνεται στους Χρισμένους

10. Τι κατανοούσε από παλιά ο λαός του Θεού σχετικά με τους 144.000;

¹⁰ Τις δεκαετίες προ του 1914, οι αληθινοί Χριστιανοί είχαν ήδη κατανοήσει ότι 144.000 πιστοί ακόλουθοι του Χριστού θα κυβερνούσαν μαζί του στον ουρανό.c Εκείνοι οι Σπουδαστές της Γραφής αντιλήφθηκαν ότι αυτός ο αριθμός είναι κυριολεκτικός και ότι οι 144.000 είχαν αρχίσει να συγκεντρώνονται τον πρώτο αιώνα Κ.Χ.

11. Πώς κατανόησαν σταδιακά τα υποψήφια μέλη της νύφης του Χριστού ποιος είναι ο διορισμός τους στη γη;

¹¹ Τι ανατέθηκε, όμως, σε αυτά τα υποψήφια μέλη της νύφης του Χριστού να κάνουν όσο θα βρίσκονταν ακόμα στη γη; Αυτοί διέκριναν ότι ο Ιησούς είχε δώσει έμφαση στο έργο κηρύγματος και το είχε συνδέσει με μια περίοδο θερισμού. (Ματθ. 9:37· Ιωάν. 4:35) Όπως είδαμε στο Κεφάλαιο 2, για κάποιο διάστημα υποστήριζαν ότι η περίοδος του θερισμού θα διαρκούσε 40 χρόνια και θα κορυφωνόταν με τη σύναξη των χρισμένων στον ουρανό. Επειδή όμως το έργο συνεχίστηκε και μετά το πέρας των 40 ετών, χρειάζονταν περαιτέρω διασαφηνίσεις. Τώρα ξέρουμε ότι η εποχή του θερισμού​—η εποχή για να διαχωριστεί το σιτάρι από τα ζιζάνια, οι πιστοί χρισμένοι Χριστιανοί από τους κατ’ απομίμηση Χριστιανούς—​άρχισε το 1914. Είχε έρθει ο καιρός να επικεντρωθεί η προσοχή στη σύναξη των υπόλοιπων μελών εκείνης της ουράνιας τάξης!

12, 13. Πώς έχουν εκπληρωθεί στις τελευταίες ημέρες οι παραβολές του Ιησού για τις δέκα παρθένες και για τα τάλαντα;

¹² Από το 1919 και μετά, ο Χριστός συνέχισε να οδηγεί τον πιστό και φρόνιμο δούλο ώστε να δίνει έμφαση στο έργο κηρύγματος. Το διορισμό για το κήρυγμα τον είχε δώσει τον πρώτο αιώνα. (Ματθ. 28:19, 20) Έδειξε επίσης ποιες ιδιότητες θα χρειάζονταν οι χρισμένοι ακόλουθοί του για να επιτελέσουν αυτόν το διορισμό. Πώς το έκανε αυτό; Στην παραβολή του για τις δέκα παρθένες, έδειξε ότι οι χρισμένοι θα έπρεπε να παραμείνουν σε εγρήγορση, πνευματικά άγρυπνοι, προκειμένου να φτάσουν στον τελικό τους στόχο, να συμμετάσχουν δηλαδή στο μεγάλο γαμήλιο συμπόσιο στον ουρανό, όταν ο Χριστός θα ενωθεί με τη «νύφη» του που αποτελείται από τους 144.000. (Αποκ. 21:2) Κατόπιν, στην παραβολή του για τα τάλαντα, ο Ιησούς δίδαξε ότι οι χρισμένοι υπηρέτες του θα επιτελούσαν με επιμέλεια το έργο κηρύγματος που τους είχε εμπιστευτεί.​—Ματθ. 25:1-30.

¹³ Οι χρισμένοι έχουν αποδειχτεί και άγρυπνοι και επιμελείς στη διάρκεια του περασμένου αιώνα. Αναμφίβολα, η εγρήγορσή τους θα ανταμειφθεί! Αλλά μήπως το μεγάλο έργο θερισμού θα περιοριζόταν στη σύναξη των υπολοίπων από τους 144.000 συγκυβερνήτες του Χριστού;

Η Βασιλεία Συγκεντρώνει τους Επίγειους Υπηκόους Της!

14, 15. Για ποιες τέσσερις ομάδες γινόταν λόγος στο Τετελεσμένον Μυστήριον;

¹⁴ Πιστοί άντρες και γυναίκες λαχταρούσαν από καιρό να μάθουν ποιο ήταν το «μεγάλο πλήθος» (ὄχλος πολύς, Κείμενο) που αναφέρεται στα εδάφια Αποκάλυψη 7:9-14. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι, προτού έρθει ο καιρός να αποκαλύψει ο Χριστός την ταυτότητα αυτής της μεγάλης ομάδας, πολλά από όσα λέγονταν απείχαν μακράν από τις ξεκάθαρες, απλές αλήθειες που σήμερα γνωρίζουμε και αγαπάμε.

¹⁵ Το 1917, το βιβλίο Το Τετελεσμένον Μυστήριον δήλωνε ότι υπάρχουν “δύο βαθμοί ή δύο είδη ουράνιας σωτηρίας, και δύο βαθμοί ή δύο είδη επίγειας σωτηρίας”. Ποιοι αποτελούσαν τις τέσσερις ομάδες ανθρώπων με αυτές τις διαφορετικές ελπίδες για σωτηρία; Πρώτον, ήταν οι 144.000 που θα κυβερνούσαν με τον Χριστό. Δεύτερον, ήταν ο πολύς όχλος. Τότε, υπήρχε η άποψη ότι αυτοί ήταν κατ’ όνομα Χριστιανοί που παρέμεναν στις εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου. Είχαν πίστη ως έναν βαθμό, αλλά όχι αρκετή ώστε να πάρουν σταθερά ακέραιη θέση. Γι’ αυτό, θα τους δίνονταν υποδεέστερες θέσεις στον ουρανό. Όσο για τη γη, υπήρχε η άποψη ότι μια τρίτη ομάδα, οι «αρχαίοι αριστείς»​—πιστά άτομα όπως ο Αβραάμ, ο Μωυσής και άλλοι—​θα είχαν θέσεις εξουσίας πάνω στην τέταρτη ομάδα, τον κόσμο της ανθρωπότητας.

16. Ποιες εκλάμψεις πνευματικού φωτός υπήρξαν το 1923 και το 1932;

¹⁶ Πώς οδήγησε το άγιο πνεύμα τους ακολούθους του Χριστού στην κατανόηση που έχουμε σήμερα; Αυτό συνέβη προοδευτικά, με διαδοχικές εκλάμψεις πνευματικού φωτός. Ήδη από το 1923, Η Σκοπιά έστρεφε την προσοχή σε μια ομάδα που δεν είχε ουράνιες βλέψεις και θα ζούσε στη γη υπό τη διακυβέρνηση του Χριστού. Το 1932, Η Σκοπιά αναφέρθηκε στον Ιωναδάβ, ο οποίος προσκολλήθηκε στον χρισμένο του Θεού, τον Βασιλιά Ιηού του Ισραήλ, για να τον συνδράμει στον πόλεμο κατά της ψεύτικης λατρείας. (2 Βασ. 10:15-17) Το άρθρο έλεγε ότι υπάρχει στη σύγχρονη εποχή μια τάξη ανθρώπων οι οποίοι είναι σαν τον Ιωναδάβ, και πρόσθετε ότι ο Ιεχωβά πρόκειται να περάσει αυτή την τάξη “μέσα από τη θλίψη του Αρμαγεδδώνα” για να ζήσει εδώ στη γη.

17. (α) Ποια εκθαμβωτική έκλαμψη πνευματικού φωτός υπήρξε το 1935; (β) Πώς επηρεάστηκαν οι πιστοί Χριστιανοί από τη νέα κατανόηση για τον πολύ όχλο; (Βλέπε το πλαίσιο «Πολλοί Ανάσαναν με Ανακούφιση».)

¹⁷ Το 1935 υπήρξε μια εκθαμβωτική έκλαμψη πνευματικού φωτός. Στη συνέλευση που διεξάχθηκε στην Ουάσινγκτον, ο πολύς όχλος προσδιορίστηκε ως επίγεια τάξη, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα πρόβατα στην παραβολή του Ιησού για τα πρόβατα και τα κατσίκια. (Ματθ. 25:33-40) Ο πολύς όχλος θα ήταν μέρος των “άλλων προβάτων” για τα οποία ο Ιησούς είπε: «Και εκείνα πρέπει να τα φέρω». (Ιωάν. 10:16) Όταν ο ομιλητής, ο Ι. Φ. Ρόδερφορντ, ρώτησε: «Μπορείτε παρακαλώ, όλοι όσοι έχετε την ελπίδα να ζήσετε για πάντα εδώ στη γη, να σηκωθείτε όρθιοι;», οι μισοί και πλέον από τους παρευρισκομένους σηκώθηκαν! «Δείτε!» διακήρυξε. «Ο πολύς όχλος!» Πολλοί ένιωσαν βαθιά συγκίνηση που επιτέλους κατάλαβαν ποια ήταν η ελπίδα τους για το μέλλον.

18. Σε τι έχουν επικεντρώσει τις προσπάθειές τους στη διακονία οι ακόλουθοι του Χριστού, και με ποιο αποτέλεσμα;

¹⁸ Έκτοτε, ο Χριστός οδηγεί τις προσπάθειες του λαού του ως επί το πλείστον στη σύναξη των υποψήφιων μελών αυτού του μεγάλου πλήθους που θα βγει από τη μεγάλη θλίψη ζωντανό και ασφαλές. Στην αρχή, αυτή η σύναξη δεν φαινόταν εντυπωσιακή. Μάλιστα, ο αδελφός Ρόδερφορντ κάποτε σχολίασε: «Φαίνεται ότι ο “πολύς όχλος” δεν θα είναι και τόσο πολύς τελικά». Φυσικά, τώρα ξέρουμε πόσο πλούσια έχει ευλογήσει ο Ιεχωβά το θερισμό από τότε! Υπό την καθοδηγία του Ιησού και του αγίου πνεύματος, τόσο οι χρισμένοι όσο και οι σύντροφοί τους από τα «άλλα πρόβατα» έχουν γίνει αυτό ακριβώς που προείπε εκείνος​—«ένα ποίμνιο» που υπηρετεί ενωμένα υπό “έναν ποιμένα”.