Άντρες, Υποτάσσεστε στην Ηγεσία του Χριστού;

«Η κεφαλή του κάθε άντρα είναι ο Χριστός».​—1 ΚΟΡ. 11:3.

1. Τι δείχνει ότι ο Ιεχωβά είναι Θεός τάξης;

«ΑΞΙΟΣ είσαι, Ιεχωβά, ναι, ο Θεός μας, να λάβεις τη δόξα και την τιμή και τη δύναμη», δηλώνει το εδάφιο Αποκάλυψη 4:11, «επειδή εσύ δημιούργησες τα πάντα, και λόγω του θελήματός σου υπήρξαν και δημιουργήθηκαν». Ως ο Δημιουργός, ο Ιεχωβά Θεός είναι ο Υπέρτατος Κυρίαρχος του σύμπαντος και έχει εξουσία πάνω σε όλη τη δημιουργία του. Το γεγονός ότι ο Ιεχωβά «είναι Θεός, όχι ακαταστασίας, αλλά ειρήνης» γίνεται φανερό από τον τρόπο με τον οποίο είναι οργανωμένη η οικογένεια των αγγέλων του.​—1 Κορ. 14:33· Ησ. 6:1-3· Εβρ. 12:22, 23.

2, 3. (α) Ποιος ήταν το πρώτο δημιούργημα του Ιεχωβά; (β) Ποια θέση κατέχει ο πρωτότοκος Γιος σε σχέση με τον Πατέρα;

² Ο Θεός, προτού δημιουργήσει οτιδήποτε, ήταν μόνος του επί αμέτρητους αιώνες. Το πρώτο δημιούργημά του ήταν ένα πνευματικό πλάσμα γνωστό ως «ο Λόγος», επειδή ήταν ο Εκπρόσωπος του Ιεχωβά. Ο Λόγος είναι εκείνος μέσω του οποίου ήρθαν σε ύπαρξη όλα τα άλλα πράγματα. Αργότερα, ήρθε στη γη ως τέλειος άνθρωπος και έγινε γνωστός ως ο Ιησούς Χριστός.​—Διαβάστε Ιωάννης 1:1-3, 14.

³ Τι αναφέρουν οι Γραφές για τη θέση που κατέχει σε σχέση με τον Θεό ο πρωτότοκος Γιος του; Ο απόστολος Παύλος μάς λέει υπό θεϊκή έμπνευση: «Θέλω δε να ξέρετε ότι η κεφαλή του κάθε άντρα είναι ο Χριστός· η κεφαλή δε της γυναίκας είναι ο άντρας· η κεφαλή δε του Χριστού είναι ο Θεός». (1 Κορ. 11:3) Ο Χριστός υπόκειται στην ηγεσία του Πατέρα του. Η ηγεσία και η υποταγή είναι ουσιώδεις παράγοντες για να επικρατεί ειρήνη και ευταξία ανάμεσα στα νοήμονα πλάσματα. Ακόμη και εκείνος “μέσω του οποίου δημιουργήθηκαν όλα τα άλλα πράγματα” απαιτείται να υποτάσσεται στην ηγεσία του Θεού.​—Κολ. 1:16.

4, 5. Πώς ένιωθε ο Ιησούς για τη θέση του σε σχέση με τον Ιεχωβά;

⁴ Πώς ένιωθε ο Ιησούς για την υποταγή του στην ηγεσία του Ιεχωβά και για την έλευσή του στη γη; Οι Γραφές δηλώνουν: «[Ο Χριστός Ιησούς,] αν και υπήρχε με μορφή Θεού, δεν διανοήθηκε κάποια αρπαγή, δηλαδή το να είναι ίσος με τον Θεό. Όχι! Αλλά άδειασε τον εαυτό του και πήρε μορφή δούλου και έγινε όμοιος με τους ανθρώπους. Και όταν βρέθηκε ως άνθρωπος κατά το σχήμα, ταπείνωσε τον εαυτό του και έγινε υπάκουος μέχρι θανάτου, ναι, θανάτου πάνω σε ξύλο βασανισμού».​—Φιλιπ. 2:5-8.

⁵ Ο Ιησούς υποτασσόταν ταπεινά στο θέλημα του Πατέρα του πάντοτε. Ο ίδιος είπε: «Εγώ δεν μπορώ να κάνω απολύτως τίποτα με δική μου πρωτοβουλία· . . . η κρίση που κάνω είναι δίκαιη, επειδή ζητώ, όχι το δικό μου θέλημα, αλλά το θέλημα εκείνου που με έστειλε». (Ιωάν. 5:30) “Κάνω πάντοτε τα πράγματα που είναι αρεστά [στον Πατέρα μου]”, δήλωσε. (Ιωάν. 8:29) Προς το τέλος της επίγειας ζωής του, ο Ιησούς προσευχήθηκε στον Πατέρα του λέγοντας: «Σε δόξασα στη γη, έχοντας τελειώσει το έργο που μου έδωσες να κάνω». (Ιωάν. 17:4) Είναι φανερό ότι ο Ιησούς δεν δυσκολευόταν να αναγνωρίσει και να δεχτεί τον Θεό ως κεφαλή του.

Πώς Ωφελήθηκε ο Γιος από την Υποταγή του στον Πατέρα

6. Ποιες θαυμάσιες ιδιότητες επέδειξε ο Ιησούς;

⁶ Όταν ήταν στη γη, ο Ιησούς εκδήλωσε πολλές θαυμάσιες ιδιότητες. Μία από αυτές ήταν η μεγάλη αγάπη του για τον Πατέρα του. «Αγαπώ τον Πατέρα», είπε. (Ιωάν. 14:31) Επίσης, εκδήλωσε μεγάλη αγάπη για τους ανθρώπους. (Διαβάστε Ματθαίος 22:35-40) Ο Ιησούς ήταν καλοσυνάτος και στοχαστικός, όχι σκληρός ή αυταρχικός. «Ελάτε σε εμένα, όλοι εσείς που μοχθείτε και είστε καταφορτωμένοι», είπε, «και εγώ θα σας αναζωογονήσω. Βάλτε το ζυγό μου πάνω σας και μάθετε από εμένα, διότι είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά, και θα βρείτε αναζωογόνηση για τις ψυχές σας. Διότι ο ζυγός μου είναι καλός και το φορτίο μου είναι ελαφρύ». (Ματθ. 11:28-30) Προβατοειδείς άνθρωποι κάθε ηλικίας, ιδιαίτερα όσοι ήταν ταλαιπωρημένοι και καταπιεσμένοι, έβρισκαν μεγάλη παρηγοριά στην ευχάριστη προσωπικότητα του Ιησού και στο ενθαρρυντικό άγγελμά του.

7, 8. Σε ποιον περιορισμό υπόκειτο σύμφωνα με το Νόμο η γυναίκα που έπασχε από ροή αίματος, αλλά πώς της συμπεριφέρθηκε ο Ιησούς;

⁷ Σκεφτείτε πώς συμπεριφερόταν ο Ιησούς στις γυναίκες. Στο διάβα της ιστορίας, πολλοί άντρες έχουν μεταχειριστεί τις γυναίκες με απαίσιο τρόπο. Το ίδιο αλήθευε και για τους θρησκευτικούς ηγέτες στον αρχαίο Ισραήλ. Ο Ιησούς, όμως, φερόταν στις γυναίκες με σεβασμό. Αυτό φαίνεται καθαρά από τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρθηκε σε μια γυναίκα που έπασχε επί 12 χρόνια από ροή αίματος. Εκείνη η γυναίκα «είχε υποφέρει πολλά» από τους γιατρούς και είχε ξοδέψει όλους τους πόρους της προσπαθώντας να γίνει καλά. Παρ’ όλα αυτά, «είχε χειροτερέψει». Με βάση το Νόμο, θεωρούνταν ακάθαρτη. Όποιος την άγγιζε θα γινόταν και αυτός ακάθαρτος.​—Λευιτ. 15:19, 25.

⁸ Όταν εκείνη άκουσε ότι ο Ιησούς θεράπευε τους αρρώστους, μπήκε μέσα στο πλήθος που τον είχε περικυκλώσει, λέγοντας: «Και μόνο τα εξωτερικά του ενδύματα αν αγγίξω, θα γίνω καλά». Άγγιξε, λοιπόν, τον Ιησού και έγινε αμέσως καλά. Ο Ιησούς ήξερε ότι η γυναίκα δεν έπρεπε να αγγίξει το ένδυμά του. Ωστόσο, δεν την επέπληξε. Αντιθέτως, της φέρθηκε με καλοσύνη. Καταλάβαινε ποια πρέπει να ήταν τα αισθήματά της έπειτα από τόσα χρόνια ασθένειας και διέκρινε ότι επιζητούσε απεγνωσμένα βοήθεια. Γεμάτος συμπόνια, της είπε: «Κόρη μου, η πίστη σου σε έκανε καλά. Πήγαινε με ειρήνη και να είσαι υγιής».​—Μάρκ. 5:25-34.

9. Όταν οι μαθητές του Ιησού προσπάθησαν να εμποδίσουν τα παιδιά να έρθουν κοντά του, πώς αντέδρασε εκείνος;

⁹ Ακόμη και τα παιδιά ένιωθαν άνετα κοντά στον Ιησού. Όταν σε κάποια περίπτωση οι άνθρωποι του έφεραν τα παιδιά τους, οι μαθητές του τους επιτίμησαν, πιστεύοντας προφανώς ότι ο Ιησούς θα το θεωρούσε αυτό ενόχληση. Αλλά εκείνος δεν ένιωθε έτσι. Η Γραφική αφήγηση μας λέει: «Όταν το είδε αυτό, ο Ιησούς αγανάκτησε και . . . είπε [στους μαθητές]: “Αφήστε τα παιδάκια να έρχονται σε εμένα· μην προσπαθείτε να τα σταματήσετε, γιατί σε τέτοιου είδους άτομα ανήκει η βασιλεία του Θεού”». Στη συνέχεια, «πήρε τα παιδιά στην αγκαλιά του και άρχισε να τα ευλογεί, θέτοντας τα χέρια του πάνω σε αυτά». Ο Ιησούς δεν ανέχτηκε απλώς τα παιδιά​—τα καλοδέχτηκε με όλη την καρδιά του.​—Μάρκ. 10:13-16.

10. Πώς απέκτησε ο Ιησούς τις ιδιότητες που εκδήλωσε;

¹⁰ Πώς απέκτησε ο Ιησούς τις ιδιότητες που εκδήλωσε στη διάρκεια της επίγειας ζωής του; Κατά την προανθρώπινη ύπαρξή του, παρατηρούσε τον ουράνιο Πατέρα του επί αμέτρητους αιώνες και αφομοίωσε τις οδούς Του. (Διαβάστε Παροιμίες 8:22, 23, 30) Στον ουρανό, είχε δει το στοργικό τρόπο με τον οποίο ασκούσε ο Ιεχωβά την ηγεσία του πάνω σε όλη τη δημιουργία Του και τον είχε υιοθετήσει. Θα μπορούσε να το κάνει αυτό ο Ιησούς αν δεν ήταν υποτακτικός; Για εκείνον ήταν ευχαρίστηση να υποτάσσεται στον Πατέρα του, και για τον Ιεχωβά ήταν απόλαυση να έχει έναν τέτοιον Γιο. Στη γη, ο Ιησούς εκδήλωσε σε τέλειο βαθμό τις θαυμάσιες ιδιότητες του ουράνιου Πατέρα του. Τι προνόμιο είναι για εμάς να υποτασσόμαστε στον Χριστό, αυτόν που έχει διορίσει ο Θεός Άρχοντα της ουράνιας Βασιλείας!

Να Μιμείστε τις Ιδιότητες του Χριστού

11. (α) Ποιον πρέπει να προσπαθούμε σκληρά να μιμούμαστε; (β) Γιατί πρέπει ιδιαίτερα οι άντρες στην εκκλησία να πασχίζουν να μιμούνται τον Ιησού;

¹¹ Όλοι στη Χριστιανική εκκλησία, ιδιαίτερα οι άντρες, πρέπει να καταβάλλουν συνεχώς σκληρές προσπάθειες για να μιμούνται τις ιδιότητες του Χριστού. Όπως ήδη αναφέρθηκε, η Αγία Γραφή δηλώνει: «Η κεφαλή του κάθε άντρα είναι ο Χριστός». Όπως ο Χριστός μιμούνταν την Κεφαλή του, τον αληθινό Θεό, έτσι και οι Χριστιανοί άντρες πρέπει να πασχίζουν να μιμούνται τη δική τους κεφαλή​—τον Χριστό. Αυτό ακριβώς έκανε ο απόστολος Παύλος όταν έγινε Χριστιανός. «Να γίνεστε μιμητές μου», παρότρυνε τους συγχριστιανούς του, «όπως είμαι και εγώ του Χριστού». (1 Κορ. 11:1) Ο δε απόστολος Πέτρος είπε: «Σε αυτή την πορεία κληθήκατε, επειδή και ο Χριστός υπέφερε για εσάς, αφήνοντάς σας υπόδειγμα για να ακολουθήσετε τα ίχνη του πιστά». (1 Πέτρ. 2:21) Η νουθεσία που λαβαίνουμε να μιμούμαστε τον Χριστό ενδιαφέρει ιδιαίτερα τους άντρες για έναν επιπρόσθετο λόγο. Αυτοί είναι που γίνονται πρεσβύτεροι και διακονικοί υπηρέτες. Όπως ο Ιησούς χαιρόταν να μιμείται τον Ιεχωβά, έτσι και οι Χριστιανοί άντρες πρέπει να μιμούνται με χαρά τον Χριστό και τις ιδιότητές του.

12, 13. Πώς πρέπει να συμπεριφέρονται οι πρεσβύτεροι στα πρόβατα που έχουν υπό τη φροντίδα τους;

¹² Οι πρεσβύτεροι στη Χριστιανική εκκλησία έχουν την υποχρέωση να μάθουν να είναι σαν τον Χριστό. Ο Πέτρος έδωσε στους πρεσβυτέρους την εξής προτροπή: «Ποιμάνετε το ποίμνιο του Θεού που είναι στη φροντίδα σας, όχι αναγκαστικά, αλλά με τη θέλησή σας· ούτε από αγάπη για ανέντιμο κέρδος, αλλά πρόθυμα· ούτε σαν να καταδυναστεύετε εκείνους που είναι κληρονομιά του Θεού, αλλά με το να γίνεστε παραδείγματα για το ποίμνιο». (1 Πέτρ. 5:1-3) Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι δεν πρέπει να είναι τυραννικοί, καταπιεστικοί, αυταρχικοί ή σκληροί. Μιμούμενοι το παράδειγμα του Χριστού, καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για να συμπεριφέρονται με στοργικό, στοχαστικό, ταπεινό και καλοσυνάτο τρόπο στα πρόβατα που είναι εμπιστευμένα στη φροντίδα τους.

¹³ Εκείνοι που αναλαμβάνουν την ηγεσία στην εκκλησία είναι ατελείς άνθρωποι και πρέπει να έχουν πάντα συναίσθηση αυτού του περιορισμού. (Ρωμ. 3:23) Γι’ αυτόν το λόγο, πρέπει να θέλουν να μαθαίνουν για τον Ιησού και να μιμούνται την αγάπη του. Χρειάζεται να συλλογίζονται προσεκτικά τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται ο Θεός και ο Χριστός στους ανθρώπους και κατόπιν να πασχίζουν να τους μιμούνται. Ο Πέτρος μάς παροτρύνει: «Όλοι σας περιζωστείτε με ταπεινοφροσύνη ο ένας προς τον άλλον, επειδή ο Θεός εναντιώνεται στους υπερηφάνους αλλά δίνει παρ’ αξία καλοσύνη στους ταπεινούς».​—1 Πέτρ. 5:5.

14. Σε ποιο βαθμό πρέπει να αποδίδουν οι πρεσβύτεροι τιμή στους άλλους;

¹⁴ Οι διορισμένοι άντρες της εκκλησίας πρέπει να εκδηλώνουν καλές ιδιότητες στις σχέσεις τους με το ποίμνιο του Θεού. Το εδάφιο Ρωμαίους 12:10 δηλώνει: «Με αδελφική αγάπη, να νιώθετε τρυφερή στοργή ο ένας για τον άλλον. Στην απόδοση αμοιβαίας τιμής, να παίρνετε την πρωτοβουλία». Οι πρεσβύτεροι και οι διακονικοί υπηρέτες αποδίδουν τιμή στους άλλους. Όπως όλοι οι Χριστιανοί, αυτοί οι άντρες “δεν πρέπει να κάνουν τίποτα από φιλόνικη διάθεση ή από εγωισμό, αλλά με ταπεινοφροσύνη να θεωρούν τους άλλους ανώτερους από αυτούς”. (Φιλιπ. 2:3) Εκείνοι που αναλαμβάνουν την ηγεσία πρέπει ασφαλώς να θεωρούν τους άλλους ανώτερους από τον εαυτό τους. Αν το κάνουν αυτό, θα ακολουθούν τη συμβουλή του Παύλου: «Εμείς, όμως, που είμαστε ισχυροί οφείλουμε να βαστάζουμε τις αδυναμίες εκείνων που δεν είναι ισχυροί, και να μην ευαρεστούμε τον εαυτό μας. Ο καθένας μας ας ευαρεστεί τον πλησίον του σε ό,τι είναι καλό για την εποικοδόμησή του. Διότι ακόμη και ο Χριστός δεν ευαρέστησε τον εαυτό του».​—Ρωμ. 15:1-3.

“Να Αποδίδετε Τιμή στις Γυναίκες”

15. Πώς πρέπει να συμπεριφέρονται οι σύζυγοι στις γυναίκες τους;

¹⁵ Εξετάστε τώρα τη συμβουλή που έδωσε ο Πέτρος στους έγγαμους άντρες όταν έγραψε: «Εσείς, άντρες, με όμοιο τρόπο να κατοικείτε [με τις γυναίκες σας] σύμφωνα με τη γνώση, αποδίδοντας τιμή σε αυτές ως πιο αδύναμο σκεύος, το γυναικείο». (1 Πέτρ. 3:7) Όταν τιμάτε κάποιον, αυτό σημαίνει ότι τον έχετε σε μεγάλη υπόληψη. Επομένως, θα υπολογίζετε τις απόψεις, τις ανάγκες και τις επιθυμίες αυτού του ατόμου, υποχωρώντας ίσως εκεί όπου δεν διακυβεύεται κάποιο σημαντικό ζήτημα. Έτσι πρέπει να συμπεριφέρεται ένας σύζυγος στη γυναίκα του.

16. Ποια προειδοποίηση δίνει ο Λόγος του Θεού στους συζύγους σχετικά με την απόδοση τιμής στις γυναίκες τους;

¹⁶ Στα πλαίσια της συμβουλής που δίνει ο Πέτρος στους συζύγους να τιμούν τις γυναίκες τους, προσθέτει και την προειδοποίηση: «Για να μην παρεμποδίζονται οι προσευχές σας». (1 Πέτρ. 3:7) Αυτό δείχνει καθαρά πόσο σοβαρά βλέπει ο Ιεχωβά τον τρόπο με τον οποίο φέρεται ένας άντρας στη σύζυγό του. Αν δεν της αποδίδει τιμή, μπορεί να παρεμποδίζονται οι προσευχές του. Εξάλλου, αν μια γυναίκα λαβαίνει τιμή από το σύζυγό της, δεν θα υποκινείται να ανταποκρίνεται ανάλογα;

17. Πόσο πολύ πρέπει να αγαπάει ένας σύζυγος τη γυναίκα του;

¹⁷ Σχετικά με την εκδήλωση αγάπης προς τις συζύγους, ο Λόγος του Θεού συμβουλεύει: “Οι σύζυγοι οφείλουν να αγαπούν τις γυναίκες τους όπως τα δικά τους σώματα. . . . Γιατί κανείς δεν μίσησε ποτέ τη σάρκα του, αλλά την τρέφει και την περιθάλπει, όπως και ο Χριστός την εκκλησία . . . Ο καθένας σας ατομικά έτσι ας αγαπάει τη γυναίκα του, όπως τον εαυτό του”. (Εφεσ. 5:28, 29, 33) Πόσο πολύ πρέπει να αγαπούν οι σύζυγοι τις γυναίκες τους; «Σύζυγοι», έγραψε ο Παύλος, «να αγαπάτε τις γυναίκες σας, όπως και ο Χριστός αγάπησε την εκκλησία και παρέδωσε τον εαυτό του για αυτήν». (Εφεσ. 5:25) Ναι, ο σύζυγος πρέπει να είναι διατεθειμένος να δώσει ακόμη και τη ζωή του για τη γυναίκα του, όπως έκανε ο Χριστός για τους άλλους. Όταν ο Χριστιανός σύζυγος δείχνει στη γυναίκα του τρυφερότητα, ενδιαφέρον, προσοχή και ανιδιοτέλεια, είναι ευκολότερο για εκείνη να υποτάσσεται στην ηγεσία του.

18. Ποια βοήθεια έχουν οι άντρες καθώς φροντίζουν για τις γαμήλιες ευθύνες τους;

¹⁸ Μήπως είναι υπερβολικό να αναμένεται από τους συζύγους να αποδίδουν τέτοια τιμή στις γυναίκες τους; Όχι, ο Ιεχωβά ποτέ δεν θα τους ζητούσε να κάνουν κάτι που ξεπερνάει τις δυνατότητές τους. Άλλωστε, οι λάτρεις του Ιεχωβά έχουν πρόσβαση στη μεγαλύτερη δύναμη που υπάρχει στο σύμπαν​—το άγιο πνεύμα του Θεού. Ο Ιησούς είπε: «Αν εσείς, μολονότι είστε πονηροί, ξέρετε να δίνετε καλά δώρα στα παιδιά σας, πόσο μάλλον ο Πατέρας που είναι στον ουρανό θα δώσει άγιο πνεύμα σε εκείνους που ζητούν από αυτόν!» (Λουκ. 11:13) Στις προσευχές τους, οι σύζυγοι μπορούν να ζητούν από τον Ιεχωβά να τους βοηθάει με το πνεύμα του να συμπεριφέρονται κατάλληλα στους άλλους, περιλαμβανομένων και των γυναικών τους.​—Διαβάστε Πράξεις 5:32.

19. Τι θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο μελέτης;

¹⁹ Πράγματι, οι άντρες έχουν τη βαριά ευθύνη να μάθουν πώς να υποτάσσονται στον Χριστό και να μιμούνται την ηγεσία του. Αλλά τι θα λεχθεί για τις γυναίκες, και ιδιαίτερα τις συζύγους; Το επόμενο άρθρο θα αναλύσει την άποψη που πρέπει να έχουν αυτές για το ρόλο τους στη διευθέτηση του Ιεχωβά.

Γυναίκες, Γιατί Πρέπει να Υποτάσσεστε στην Ηγεσία;

«Η κεφαλή δε της γυναίκας είναι ο άντρας».​—1 ΚΟΡ. 11:3.

1, 2. (α) Τι έγραψε ο απόστολος Παύλος για τη διευθέτηση του Ιεχωβά περί ηγεσίας και υποταγής; (β) Ποιες ερωτήσεις θα εξεταστούν σε αυτό το άρθρο;

Ο ΙΕΧΩΒΑ έχει ορίσει την εύτακτη διάταξη στην οποία αναφέρθηκε ο απόστολος Παύλος όταν έγραψε ότι «η κεφαλή του κάθε άντρα είναι ο Χριστός» και «η κεφαλή . . . του Χριστού είναι ο Θεός». (1 Κορ. 11:3) Στο προηγούμενο άρθρο επισημάνθηκε ότι ο Ιησούς θεωρούσε προνόμιο και χαρά του το να υποτάσσεται στην Κεφαλή του, τον Ιεχωβά Θεό, και ότι οι Χριστιανοί άντρες έχουν τον Χριστό ως κεφαλή τους. Ο Χριστός συμπεριφερόταν στους ανθρώπους με καλοσύνη, ευγένεια, συμπόνια και ανιδιοτέλεια. Οι άντρες στην εκκλησία χρειάζεται να συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο στους άλλους, ιδίως στις γυναίκες τους.

² Τι θα λεχθεί, όμως, για τις γυναίκες; Ποια είναι η κεφαλή τους; «Η κεφαλή . . . της γυναίκας είναι ο άντρας», έγραψε ο Παύλος. Πώς πρέπει να βλέπουν οι γυναίκες αυτή τη θεόπνευστη δήλωση; Εφαρμόζεται αυτή η αρχή ακόμη και όταν ο σύζυγος δεν είναι ομόπιστος; Μήπως η υποταγή στην ηγεσία του άντρα σημαίνει ότι η σύζυγος πρέπει να έχει σιωπηλό ρόλο στο γάμο, χωρίς να συμμετέχει στη λήψη αποφάσεων; Με ποιον τρόπο αποκομίζει έπαινο μια γυναίκα;

«Θα Κάνω για Αυτόν έναν Βοηθό»

3, 4. Γιατί είναι ωφέλιμη η διευθέτηση της ηγεσίας στο γάμο;

³ Η διευθέτηση της ηγεσίας έχει θεϊκή προέλευση. Ο Ιεχωβά Θεός, αφού δημιούργησε τον Αδάμ, είπε: «Δεν είναι καλό να παραμένει ο άνθρωπος μόνος. Θα κάνω για αυτόν έναν βοηθό, ως συμπλήρωμά του». Μετά τη δημιουργία της Εύας, ο Αδάμ ήταν τόσο χαρούμενος που είχε έναν σύντροφο και βοηθό ώστε είπε: «Αυτό είναι επιτέλους οστό από τα οστά μου και σάρκα από τη σάρκα μου». (Γέν. 2:18-24) Ο Αδάμ και η Εύα είχαν τη θαυμάσια προοπτική να γίνουν ο πατέρας και η μητέρα μιας τέλειας ανθρωπότητας, η οποία θα ζούσε για πάντα με ευτυχία σε έναν παγγήινο παράδεισο.

⁴ Εξαιτίας του στασιασμού των πρώτων μας γονέων, η τέλεια κατάσταση που επικρατούσε στον κήπο της Εδέμ χάθηκε. (Διαβάστε Ρωμαίους 5:12) Αλλά η διευθέτηση της ηγεσίας παρέμεινε σε ισχύ. Όταν οι δύο σύζυγοι ενεργούν σε αρμονία με αυτήν, υπάρχουν μεγάλα οφέλη και ευτυχία στο γάμο. Ως αποτέλεσμα, νιώθουν όπως ένιωθε και ο Ιησούς για την υποταγή στην Κεφαλή του, τον Ιεχωβά. Κατά την προανθρώπινη ύπαρξή του, ο Ιησούς “ευφραινόταν πάντοτε ενώπιον του [Ιεχωβά]”. (Παρ. 8:30) Λόγω της ατέλειας, οι άντρες δεν μπορούν πλέον να είναι τέλειες κεφαλές, ούτε και οι γυναίκες μπορούν να εκδηλώνουν τέλεια υποταγή. Ωστόσο, όταν οι γαμήλιοι σύντροφοι προσπαθούν συνεχώς να κάνουν το καλύτερο που μπορούν, η διευθέτηση αυτή φέρνει τη μέγιστη ικανοποίηση που μπορεί να υπάρξει στο γάμο τη σημερινή εποχή.

5. Γιατί πρέπει οι γαμήλιοι σύντροφοι να παίρνουν στα σοβαρά τη συμβουλή του εδαφίου Ρωμαίους 12:10;

⁵ Σημαντική προϋπόθεση για την επιτυχία ενός γάμου είναι το να εφαρμόζουν οι γαμήλιοι σύντροφοι τη Γραφική συμβουλή που ισχύει για όλους τους Χριστιανούς: «Με αδελφική αγάπη, να νιώθετε τρυφερή στοργή ο ένας για τον άλλον. Στην απόδοση αμοιβαίας τιμής, να παίρνετε την πρωτοβουλία». (Ρωμ. 12:10) Επίσης, τόσο ο σύζυγος όσο και η σύζυγος πρέπει να προσπαθούν σκληρά να “δείχνουν καλοσύνη ο ένας στον άλλον και τρυφερή συμπόνια, συγχωρώντας ανεπιφύλακτα ο ένας τον άλλον”.​—Εφεσ. 4:32.

Όταν ο Σύντροφος Δεν Είναι Ομόπιστος

6, 7. Ποιο μπορεί να είναι το αποτέλεσμα αν μια Χριστιανή σύζυγος υποτάσσεται στο μη ομόπιστο σύζυγό της;

⁶ Τι γίνεται αν ο γαμήλιος σύντροφός σας δεν είναι υπηρέτης του Ιεχωβά; Συχνά, το μη ομόπιστο μέλος είναι ο σύζυγος. Σε αυτή την περίπτωση, πώς πρέπει να του φέρεται η σύζυγος; Η Αγία Γραφή απαντάει: «Εσείς, γυναίκες, να υποτάσσεστε στους συζύγους σας, ώστε αν κάποιοι δεν είναι υπάκουοι στο λόγο, να κερδηθούν χωρίς το λόγο μέσω της διαγωγής των γυναικών τους, επειδή θα έχουν γίνει αυτόπτες μάρτυρες της αγνής διαγωγής σας που συνοδεύεται από βαθύ σεβασμό».​—1 Πέτρ. 3:1, 2.

⁷ Ο Λόγος του Θεού συμβουλεύει τη σύζυγο να έχει υποτακτική στάση απέναντι στο μη ομόπιστο σύζυγό της. Η καλή της διαγωγή μπορεί να τον υποκινήσει να σκεφτεί τι είναι εκείνο που την κάνει να συμπεριφέρεται με αυτόν τον ωραίο τρόπο. Ως αποτέλεσμα, ο σύζυγος μπορεί να ερευνήσει τις πεποιθήσεις της Χριστιανής συζύγου του και τελικά να δεχτεί και ο ίδιος την αλήθεια.

8, 9. Τι μπορεί να κάνει μια Χριστιανή σύζυγος αν ο μη ομόπιστος σύζυγός της δεν ανταποκρίνεται ευνοϊκά στην καλή της διαγωγή;

⁸ Τι γίνεται, όμως, αν ο μη ομόπιστος σύζυγος δεν ανταποκρίνεται ευνοϊκά; Οι Γραφές παροτρύνουν την πιστή σύζυγο να εκδηλώνει Χριστιανικές ιδιότητες πάντοτε, όσο δύσκολο και αν είναι αυτό. Λόγου χάρη, στο εδάφιο 1 Κορινθίους 13:4 διαβάζουμε: «Η αγάπη είναι μακρόθυμη». Η Χριστιανή σύζυγος, λοιπόν, πρέπει να εξακολουθήσει να συμπεριφέρεται «με πλήρη ταπεινοφροσύνη και πραότητα, με μακροθυμία», και να ανέχεται την κατάσταση δείχνοντας αγάπη. (Εφεσ. 4:2) Με τη βοήθεια της ενεργού δύναμης του Θεού​—του αγίου πνεύματός του—​είναι εφικτό να εκδηλώνει Χριστιανικές ιδιότητες ακόμη και κάτω από δύσκολες συνθήκες.

⁹ «Για όλα τα πράγματα έχω τη δύναμη χάρη σε αυτόν που μου δίνει δύναμη», έγραψε ο Παύλος. (Φιλιπ. 4:13) Το πνεύμα του Θεού δίνει στο Χριστιανό σύντροφο τη δύναμη να κάνει πολλά πράγματα που αλλιώς θα ήταν ανέφικτα. Λόγου χάρη, όταν κάποιος υφίσταται σκληρή μεταχείριση από το σύντροφό του, ίσως μπαίνει στον πειρασμό να ανταποδώσει. Εντούτοις, η Γραφή λέει σε όλους τους Χριστιανούς: «Να μην ανταποδίδετε κακό αντί κακού σε κανέναν. . . . Διότι είναι γραμμένο: “Η εκδίκηση είναι δική μου· εγώ θα ανταποδώσω, λέει ο Ιεχωβά”». (Ρωμ. 12:17-19) Παρόμοια, το εδάφιο 1 Θεσσαλονικείς 5:15 μας συμβουλεύει: «Κοιτάξτε να μην αποδίδει κανείς κακό αντί κακού σε κάποιον άλλον, αλλά πάντοτε να επιδιώκετε το καλό ο ένας προς τον άλλον και προς όλους τους άλλους». Με την υποστήριξη του αγίου πνεύματος του Ιεχωβά, μπορούμε να κάνουμε αυτό που θα ήταν αδύνατον με τη δική μας δύναμη. Πόσο κατάλληλο είναι να προσευχόμαστε ώστε το άγιο πνεύμα του Θεού να μας βοηθάει εκεί όπου είμαστε ελλιπείς!

10. Πώς αντιμετώπιζε ο Ιησούς τα άσχημα λόγια και τις ενέργειες των άλλων;

¹⁰ Ο Ιησούς έθεσε εξαίρετο παράδειγμα όσον αφορά τη συμπεριφορά του προς εκείνους που του μιλούσαν ή του φέρονταν άσχημα. «Όταν τον εξύβριζαν», δηλώνει το εδάφιο 1 Πέτρου 2:23, «δεν ανταπέδιδε εξυβρίζοντας. Όταν υπέφερε, δεν απειλούσε, αλλά παρέδιδε τον εαυτό του σε εκείνον που κρίνει δίκαια». Η προτροπή που λαβαίνουμε είναι να ακολουθούμε το καλό του παράδειγμα. Μην εξάπτεστε από την κακή συμπεριφορά των άλλων. Όπως νουθετούνται όλοι οι Χριστιανοί, «να είστε τρυφερά συμπονετικοί, ταπεινόφρονες, να μην ανταποδίδετε κακό αντί κακού ή εξύβριση αντί εξύβρισης».​—1 Πέτρ. 3:8, 9.

Έχουν Απλώς Σιωπηλό Ρόλο;

11. Σε ποιο μεγάλο προνόμιο θα συμμετέχουν μερικές Χριστιανές γυναίκες;

¹¹ Μήπως η υποταγή στην ηγεσία του συζύγου σημαίνει ότι οι γυναίκες έχουν σιωπηλό ρόλο στο γάμο, ότι δεν έχουν δικαίωμα να εκφράζουν τη γνώμη τους σε οικογενειακά ή άλλα ζητήματα; Κάθε άλλο. Ο Ιεχωβά δίνει πολλά προνόμια τόσο σε άντρες όσο και σε γυναίκες. Σκεφτείτε τη μεγάλη τιμή που λαβαίνουν οι 144.000, οι οποίοι θα είναι βασιλιάδες και ιερείς στον ουρανό υπό τον Χριστό όταν αυτός θα κυβερνάει τη γη! Σε αυτόν τον αριθμό περιλαμβάνονται και γυναίκες. (Γαλ. 3:26-29) Είναι φανερό ότι ο Ιεχωβά έχει δώσει στις γυναίκες ενεργό ρόλο στη δική του διευθέτηση πραγμάτων.

12, 13. Αναφέρετε ένα παράδειγμα που δείχνει ότι κάποιες γυναίκες προφήτευαν.

¹² Στους Βιβλικούς χρόνους, λόγου χάρη, υπήρχαν γυναίκες που προφήτευαν. Στα εδάφια Ιωήλ 2:28, 29 προειπώθηκε: «Θα εκχύσω το πνεύμα μου πάνω σε κάθε είδους σάρκα, και οι γιοι σας και οι κόρες σας θα προφητεύσουν. . . . Ακόμη και πάνω στους υπηρέτες και πάνω στις υπηρέτριες, εκείνες τις ημέρες, θα εκχύσω το πνεύμα μου».

¹³ Ανάμεσα στους 120 περίπου μαθητές του Ιησού που συγκεντρώθηκαν σε ένα ανώγειο στην Ιερουσαλήμ την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. υπήρχαν και γυναίκες και άντρες. Το πνεύμα του Θεού εκχύθηκε σε όλη αυτή την ομάδα. Έτσι λοιπόν, ο Πέτρος μπορούσε να παραθέσει τα λόγια που προείπε ο προφήτης Ιωήλ και να τα εφαρμόσει τόσο σε άντρες όσο και σε γυναίκες. Ο Πέτρος δήλωσε: «Αυτό είναι που ειπώθηκε μέσω του προφήτη Ιωήλ: “Και στις τελευταίες ημέρες”, λέει ο Θεός, “θα εκχύσω από το πνεύμα μου πάνω σε κάθε είδους σάρκα, και οι γιοι σας και οι κόρες σας θα προφητεύσουν . . . · ακόμη και πάνω στους δούλους μου και πάνω στις δούλες μου θα εκχύσω από το πνεύμα μου εκείνες τις ημέρες, και θα προφητεύσουν”».​—Πράξ. 2:16-18.

14. Τι ρόλο έπαιξαν οι γυναίκες στην εξάπλωση της πρώτης Χριστιανοσύνης;

¹⁴ Τον πρώτο αιώνα, οι γυναίκες έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην εξάπλωση της Χριστιανοσύνης. Κήρυτταν σε άλλους για τη Βασιλεία του Θεού και πρόσφεραν υπηρεσίες που σχετίζονταν με το έργο κηρύγματος. (Λουκ. 8:1-3) Για παράδειγμα, ο απόστολος Παύλος αποκάλεσε τη Φοίβη “διάκονο της εκκλησίας που βρισκόταν στις Κεγχρεές”. Ανάμεσα δε στους συνεργάτες του στους οποίους έστειλε χαιρετισμούς, υπήρχαν και αρκετές πιστές γυναίκες, όπως “η Τρύφαινα και η Τρυφώσα, οι οποίες εργάζονταν σκληρά σε σχέση με τον Κύριο”. Επίσης, αναφέρθηκε στην “Περσίδα την αγαπητή μας, [η οποία] είχε καταβάλει πολλούς κόπους σε σχέση με τον Κύριο”.​—Ρωμ. 16:1, 12.

15. Τι ρόλο παίζουν οι γυναίκες στην εξάπλωση της Χριστιανοσύνης σήμερα;

¹⁵ Σήμερα, ένα μεγάλο μέρος από τα εφτά και πλέον εκατομμύρια άτομα που κηρύττουν τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού σε όλο τον κόσμο είναι γυναίκες κάθε ηλικίας. (Ματθ. 24:14) Πολλές από αυτές είναι ολοχρόνιες διάκονοι, ιεραπόστολοι και μέλη των οικογενειών Μπέθελ. Ο ψαλμωδός Δαβίδ έψαλε: «Ο Ιεχωβά δίνει τα λόγια· οι γυναίκες που λένε τα καλά νέα είναι μεγάλο στράτευμα». (Ψαλμ. 68:11) Πόσο αληθινά έχουν αποδειχτεί αυτά τα λόγια! Ο Ιεχωβά εκτιμάει πολύ το ρόλο των γυναικών στη διακήρυξη των καλών νέων και στην εκπλήρωση των σκοπών του. Η υποταγή που αναμένει από τις Χριστιανές γυναίκες ασφαλώς δεν είναι σιωπηλή υποταγή.

Δύο Γυναίκες που Δεν Έμειναν Σιωπηλές

16, 17. Πώς μας δείχνει το παράδειγμα της Σάρρας ότι οι γυναίκες δεν πρέπει να έχουν σιωπηλό ρόλο στο γάμο;

¹⁶ Εφόσον ο Ιεχωβά χορηγεί πολλά προνόμια στις γυναίκες, δεν πρέπει και οι άντρες να συμβουλεύονται τις συζύγους τους προτού πάρουν σοβαρές αποφάσεις; Αυτό υπαγορεύει η πορεία της σοφίας. Οι Γραφές αναφέρουν ορισμένα περιστατικά στα οποία κάποιες γυναίκες μίλησαν ή ενήργησαν παρ’ όλο που οι σύζυγοί τους δεν είχαν ζητήσει τη γνώμη τους. Εξετάστε δύο περιπτώσεις.

¹⁷ Η Σάρρα, η σύζυγος του πατριάρχη Αβραάμ, του είπε επανειλημμένα να διώξει τη δευτερεύουσα σύζυγό του και το γιο της επειδή έδειχναν έλλειψη σεβασμού. «Αυτό . . . ήταν πολύ δυσάρεστο για τον Αβραάμ»​—όχι όμως για τον Θεό. Ο Ιεχωβά τού είπε: «Τίποτα από όσα σου λέει η Σάρρα ας μη σου είναι δυσάρεστο σχετικά με το αγόρι και σχετικά με τη δούλη σου. Άκουσε τη φωνή της». (Γέν. 21:8-12) Ο Αβραάμ υπάκουσε στον Ιεχωβά, άκουσε τη Σάρρα και ικανοποίησε το αίτημά της.

18. Ποια πρωτοβουλία πήρε η Αβιγαία;

¹⁸ Σκεφτείτε επίσης την Αβιγαία, τη γυναίκα του Νάβαλ. Όταν ο Δαβίδ κρυβόταν από τον ζηλόφθονο Βασιλιά Σαούλ, στρατοπέδευσε για κάποιο διάστημα κοντά στα ποίμνια του Νάβαλ. Ο Δαβίδ και οι άντρες του, όχι μόνο δεν πήραν τίποτα από τα πολλά αποκτήματα αυτού του πλούσιου ανθρώπου, αλλά προστάτεψαν και την περιουσία του. Ωστόσο, ο Νάβαλ «ήταν σκληρός και κακός στις πράξεις του» και «επέπληξε με φωνές» τους άντρες του Δαβίδ. Ήταν «άχρηστος άνθρωπος» και “τον διέκρινε έλλειψη σύνεσης”. Όταν οι άντρες του Δαβίδ ζήτησαν με σεβασμό μερικές προμήθειες, ο Νάβαλ αρνήθηκε. Πώς αντέδρασε η Αβιγαία όταν άκουσε τι συνέβη; Χωρίς να πει τίποτα στον Νάβαλ, «έσπευσε και πήρε διακόσια ψωμιά και δύο μεγάλες στάμνες κρασί και πέντε πρόβατα ετοιμασμένα και πέντε σεάχ ψημένα σιτηρά και εκατό σταφιδόπιτες και διακόσιες συκόπιτες» και τα έδωσε στον Δαβίδ και στους άντρες του. Ήταν σωστό αυτό που έκανε η Αβιγαία; «Ο Ιεχωβά πάταξε τον Νάβαλ και πέθανε», λέει η Γραφή. Αργότερα, ο Δαβίδ παντρεύτηκε την Αβιγαία.​—1 Σαμ. 25:3, 14-19, 23-25, 38-42.

“Η Γυναίκα που Αποκομίζει Έπαινο”

19, 20. Τι είναι αυτό που κάνει μια γυναίκα αληθινά αξιέπαινη;

¹⁹ Οι Γραφές επαινούν τη σύζυγο που ενεργεί σύμφωνα με τον τρόπο του Ιεχωβά. Το Γραφικό βιβλίο των Παροιμιών εγκωμιάζει την «άξια σύζυγο», λέγοντας: «Αυτή αξίζει πολύ περισσότερο από τα κοράλλια. Σε αυτήν έχει θέσει εμπιστοσύνη η καρδιά του ιδιοκτήτη της, και δεν λείπει κανένα κέρδος. Τον ανταμείβει με καλό και όχι με κακό, όλες τις ημέρες της ζωής της». Επιπλέον, «ανοίγει το στόμα της με σοφία, και υπάρχει νόμος στοργικής καλοσύνης στη γλώσσα της. Είναι άγρυπνη για τα ζητήματα του σπιτικού της, και ψωμί τεμπελιάς δεν τρώει. Οι γιοι της σηκώθηκαν και την αποκάλεσαν ευτυχισμένη· ο ιδιοκτήτης της σηκώνεται και την επαινεί».​—Παρ. 31:10-12, 26-28.

²⁰ Τι είναι αυτό που κάνει μια γυναίκα αληθινά αξιέπαινη; «Η χάρη μπορεί να είναι ψεύτικη και η ομορφιά μάταιη», δηλώνει το εδάφιο Παροιμίες 31:30, «αλλά η γυναίκα που φοβάται τον Ιεχωβά, αυτή αποκομίζει έπαινο». Ο φόβος του Ιεχωβά προϋποθέτει μεταξύ άλλων την πρόθυμη υποταγή στη θεϊκή διευθέτηση της ηγεσίας. «Η κεφαλή . . . της γυναίκας είναι ο άντρας», όπως ακριβώς «η κεφαλή του κάθε άντρα είναι ο Χριστός» και «η κεφαλή . . . του Χριστού είναι ο Θεός».​—1 Κορ. 11:3.

Να Είστε Ευγνώμονες για το Δώρο του Θεού

21, 22. (α) Ποιους λόγους έχουν οι έγγαμοι Χριστιανοί να είναι ευγνώμονες στον Θεό για το δώρο του γάμου; (β) Γιατί πρέπει να δείχνουμε σεβασμό για τις διευθετήσεις του Ιεχωβά περί εξουσίας και ηγεσίας; (Βλέπε πλαίσιο στη σελίδα 17.)

²¹ Οι Χριστιανοί που είναι ενωμένοι με τα δεσμά του γάμου έχουν πολλούς λόγους για να εκφράζουν εκτίμηση στον Θεό. Μπορούν να βαδίζουν χέρι χέρι ως ευτυχισμένο αντρόγυνο. Μπορούν να είναι ιδιαίτερα ευγνώμονες στον Θεό για το ευλογητό δώρο του γάμου επειδή αυτό τους έχει δώσει την ευκαιρία να ενώσουν τις ζωές τους και να περπατούν με τον Ιεχωβά. (Ρουθ 1:9· Μιχ. 6:8) Αυτός​—ο Πρωτουργός του γάμου—​γνωρίζει ακριβώς τι απαιτείται για να υπάρχει ευτυχία στο γάμο. Να ενεργείτε πάντα σύμφωνα με το δικό του τρόπο, και τότε “η χαρά του Ιεχωβά θα είναι το οχυρό σας”, ακόμη και στο σημερινό ταραχώδη κόσμο.​—Νεεμ. 8:10.

²² Ο Χριστιανός σύζυγος που αγαπάει τη γυναίκα του όπως τον εαυτό του θα ασκεί την ηγεσία του με τρυφερό, στοχαστικό τρόπο. Η θεοσεβής γυναίκα του θα είναι πράγματι αξιαγάπητη, επειδή θα του προσφέρει υποστήριξη και θα του δείχνει βαθύ σεβασμό. Πάνω από όλα, ο υποδειγματικός τους γάμος θα τιμάει τον αξιύμνητο Θεό μας, τον Ιεχωβά.