1, 2. Ποιο θεαματικό γεγονός λαβαίνει χώρα την ημέρα της Πεντηκοστής του 33 Κ.Χ.;

ΕΙΝΑΙ Κυριακή πρωί στην Ιερουσαλήμ. Βρισκόμαστε στο έτος 33 Κ.Χ., και είναι η ημέρα της Πεντηκοστής. Περίπου 120 μαθητές του Ιησού έχουν συγκεντρωθεί σε ένα ανώγειο. (Πράξ. 1:13-15· 2:1) Λίγες ημέρες νωρίτερα, ο Ιησούς τούς έδωσε την οδηγία να παραμείνουν στην Ιερουσαλήμ επειδή επρόκειτο να λάβουν ένα ξεχωριστό δώρο. (Πράξ. 1:4, 5) Τι συμβαίνει κατόπιν;

² «Ξαφνικά [ακούγεται] ένας θόρυβος από τον ουρανό, σαν τον θόρυβο ορμητικού, δυνατού αέρα». Ο ήχος γεμίζει όλο το σπίτι. Έπειτα, “γλώσσες που μοιάζουν πύρινες” εμφανίζονται πάνω από τα κεφάλια των μαθητών, και “γεμίζουν όλοι άγιο πνεύμα”. (Πράξ. 2:2-4) Με αυτόν τον θεαματικό τρόπο, ο Ιεχωβά εκχέει το άγιο πνεύμα του σε εκείνη την ομάδα. (Πράξ. 1:8) Γίνονται οι πρώτοι που χρίονται με άγιο πνεύμαb και λαβαίνουν την ελπίδα να βασιλέψουν με τον Ιησού στον ουρανό.

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΧΡΙΕΤΑΙ;

3. Γιατί οι μαθητές την Πεντηκοστή δεν είχαν καμιά αμφιβολία ότι χρίστηκαν με άγιο πνεύμα;

³ Αν ήσασταν ένας από τους μαθητές που είχαν συγκεντρωθεί στο ανώγειο εκείνη την ημέρα, η εμπειρία θα σας έμενε αξέχαστη. Κάτι που έμοιαζε με πύρινη γλώσσα κάθισε πάνω στο κεφάλι σας, και αρχίσατε να μιλάτε διάφορες γλώσσες! (Πράξ. 2:5-12) Δεν θα είχατε στο μυαλό σας την παραμικρή αμφιβολία ότι χριστήκατε με άγιο πνεύμα. Αλλά λαβαίνουν όλοι όσοι είναι χρισμένοι με άγιο πνεύμα το χρίσμα τους με θεαματικό τρόπο και την ίδια χρονική στιγμή στη ζωή τους; Όχι. Πώς το ξέρουμε;

4. Τον πρώτο αιώνα, έλαβαν όλοι οι χρισμένοι την κλήση τους την ίδια χρονική στιγμή στη ζωή τους; Εξηγήστε.

⁴ Ας εξετάσουμε το θέμα της χρονικής στιγμής. Εκείνοι οι 120 περίπου μαθητές δεν ήταν οι μόνοι που χρίστηκαν με άγιο πνεύμα την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. Αργότερα την ίδια ημέρα, έλαβαν το υποσχεμένο άγιο πνεύμα άλλα 3.000 περίπου άτομα. Εκείνοι χρίστηκαν όταν βαφτίστηκαν. (Πράξ. 2:37, 38, 41) Αλλά τα επόμενα χρόνια, δεν έλαβαν όλοι οι χρισμένοι Χριστιανοί το χρίσμα τους κατά το βάφτισμά τους. Οι Σαμαρείτες έλαβαν το χρίσμα τους κάποια στιγμή μετά το βάφτισμά τους. (Πράξ. 8:14-17) Επίσης, σε μια περίπτωση που ασφαλώς αποτελούσε εξαίρεση, ο Κορνήλιος και το σπιτικό του χρίστηκαν με άγιο πνεύμα προτού ακόμα βαφτιστούν.​—Πράξ. 10:44-48.

5. Σύμφωνα με τα εδάφια 2 Κορινθίους 1:21, 22, τι συμβαίνει όταν κάποιος χρίεται με άγιο πνεύμα;

⁵ Ας εξετάσουμε επίσης τι συμβαίνει όταν ένα άτομο χρίεται με άγιο πνεύμα. Κάποιοι που χρίονται ίσως δυσκολεύονται αρχικά να δεχτούν ότι ο Ιεχωβά επέλεξε εκείνους. Ίσως αναρωτιούνται: “Γιατί επέλεξε ο Θεός εμένα;” Άλλοι ίσως δεν αντιδρούν έτσι. Όπως και αν έχει, ο απόστολος Παύλος εξηγεί τι συμβαίνει σε όλους όσους χρίονται: «Αφού πρώτα πιστέψατε, σφραγιστήκατεc μέσω αυτού με το υποσχεμένο άγιο πνεύμα, το οποίο είναι προκαταβολική εγγύηση της κληρονομιάς μας». (Εφεσ. 1:13, 14· υποσ.) Επομένως, ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί το άγιο πνεύμα του για να καταστήσει απολύτως σαφές σε αυτούς τους Χριστιανούς ότι τους έχει επιλέξει. Με αυτόν τον τρόπο, το άγιο πνεύμα αποτελεί «εγγύηση [πιστοποίηση ή υπόσχεση]» που δίνεται για να τους διαβεβαιώσει ότι στο μέλλον θα ζήσουν για πάντα στον ουρανό και όχι στη γη.​—Διαβάστε 2 Κορινθίους 1:21, 22.

6. Τι πρέπει να κάνει ένας χρισμένος Χριστιανός για να λάβει την ουράνια ανταμοιβή του;

⁶ Αν ένας Χριστιανός χριστεί, μήπως αυτό σημαίνει ότι θα λάβει αυτομάτως την ουράνια ανταμοιβή του; Όχι. Είναι μεν βέβαιος ότι έχει επιλεχθεί για να πάει στον ουρανό, αλλά πρέπει να θυμάται την εξής νουθεσία: «Αδελφοί, να καταβάλετε ακόμη πιο επιμελείς προσπάθειες για να καταστήσετε βέβαιη για τον εαυτό σας την κλήση και την εκλογή σας, διότι αν κάνετε συνεχώς αυτά τα πράγματα, δεν πρόκειται να αποτύχετε ποτέ». (2 Πέτρ. 1:10) Παρότι λοιπόν ένας χρισμένος Χριστιανός έχει επιλεχθεί, ή αλλιώς κληθεί, να πάει στον ουρανό, θα λάβει την ανταμοιβή του μόνο αν παραμείνει πιστός.​—Φιλιπ. 3:12-14· Εβρ. 3:1· Αποκ. 2:10.

ΠΩΣ ΞΕΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΜΕΝΟΣ;

7. Πώς ξέρουν οι χρισμένοι ότι έχουν την ουράνια κλήση;

⁷ Αλλά πώς ξέρει κάποιος ότι έχει λάβει την ουράνια κλήση; Η απάντηση φαίνεται καθαρά στα λόγια του Παύλου προς εκείνους στη Ρώμη που ήταν «καλεσμένοι για να είναι άγιοι». Τους είπε: «Δεν λάβατε πνεύμα δουλείας που προκαλεί πάλι φόβο, αλλά λάβατε πνεύμα υιοθεσίας, με το οποίο φωνάζουμε: “Αββά, Πατέρα!” Το ίδιο το πνεύμα δίνει μαρτυρία μαζί με το πνεύμα μας ότι είμαστε παιδιά του Θεού». (Ρωμ. 1:7· 8:15, 16) Άρα λοιπόν, μέσω του αγίου του πνεύματος, ο Θεός καθιστά σαφές στους χρισμένους ότι έχουν αυτή την ουράνια κλήση.​—1 Θεσ. 2:12.

8. Πώς δείχνουν τα εδάφια 1 Ιωάννη 2:20, 27 ότι οι χρισμένοι Χριστιανοί δεν έχουν ανάγκη να τους επιβεβαιώσει κάποιος άλλος ότι είναι χρισμένοι;

⁸ Ο Ιεχωβά δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία στη διάνοια και στην καρδιά όσων λαβαίνουν την πρόσκλησή του να πάνε στον ουρανό. (Διαβάστε 1 Ιωάννη 2:20, 27) Βέβαια, οι χρισμένοι Χριστιανοί έχουν την ανάγκη να διδάσκονται από τον Ιεχωβά μέσω της εκκλησίας όπως όλοι οι άλλοι. Αλλά δεν έχουν ανάγκη να τους επιβεβαιώσει κάποιος ότι είναι χρισμένοι. Ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε την ισχυρότερη δύναμη στο σύμπαν, το άγιο πνεύμα του, για να τους καταστήσει απολύτως σαφές ότι είναι χρισμένοι!

“ΑΝΑΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ”

9. Ποια αλλαγή βιώνει ένα άτομο όταν χρίεται, όπως περιγράφεται στο εδάφιο Εφεσίους 1:18;

⁹ Οι περισσότεροι υπηρέτες του Θεού σήμερα ίσως δυσκολεύονται να καταλάβουν τι συμβαίνει σε κάποιον όταν τον χρίει ο Θεός. Αυτό είναι φυσιολογικό επειδή οι ίδιοι δεν έχουν χριστεί. Ο Θεός δημιούργησε τους ανθρώπους για να ζουν αιώνια στη γη, όχι στον ουρανό. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Αλλά ο Ιεχωβά έχει επιλέξει μερικούς για να ζήσουν στον ουρανό. Όταν λοιπόν τους χρίει, αλλάζει ριζικά την ελπίδα τους και τον τρόπο σκέψης τους, ώστε να αποβλέπουν σε ουράνια ζωή.​—Διαβάστε Εφεσίους 1:18.

10. Τι σημαίνει το να «αναγεννηθεί» κάποιος; (Βλέπε επίσης υποσημείωση.)

¹⁰ Όταν οι Χριστιανοί χρίονται με άγιο πνεύμα, “αναγεννιούνται”, ή αλλιώς “γεννιούνται από πάνω”.d Ο Ιησούς έδειξε επίσης ότι ένα άτομο που έχει «αναγεννηθεί», ή αλλιώς «έχει γεννηθεί από το πνεύμα», είναι αδύνατον να εξηγήσει ακριβώς πώς νιώθει σε κάποιον που δεν έχει χριστεί.​—Ιωάν. 3:3-8· υποσ.

11. Εξηγήστε πώς αλλάζει ο τρόπος σκέψης ενός ατόμου που χρίεται.

¹¹ Πώς αλλάζει ο τρόπος σκέψης των Χριστιανών που χρίονται; Προτού ο Ιεχωβά τούς χρίσει, αυτοί θεωρούσαν πολύτιμη την ελπίδα τους να ζήσουν για πάντα στη γη. Απέβλεπαν με λαχτάρα στον καιρό κατά τον οποίο ο Ιεχωβά θα εξαλείψει κάθε κακία και θα κάνει τη γη παράδεισο. Ίσως φαντάζονταν πως καλωσορίζουν έναν συγγενή ή φίλο που έχει πεθάνει. Αφότου όμως χρίστηκαν, άρχισαν να σκέφτονται διαφορετικά. Γιατί; Δεν έπαψε να τους ικανοποιεί η επίγεια ελπίδα. Δεν άλλαξαν γνώμη εξαιτίας συναισθηματικής πίεσης ή αναστάτωσης. Δεν ένιωσαν ξαφνικά ότι η αιώνια ζωή στη γη θα τους φαινόταν βαρετή. Αυτό που συνέβη είναι ότι ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε το άγιο πνεύμα του για να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο σκέφτονται και την ελπίδα που τρέφουν.

12. Σύμφωνα με τα εδάφια 1 Πέτρου 1:3, 4, πώς νιώθουν οι χρισμένοι Χριστιανοί για την ελπίδα τους;

¹² Κάποιος που έχει χριστεί ίσως νιώθει ανάξιος για αυτό το πολύτιμο προνόμιο. Αλλά δεν αμφιβάλλει ούτε για μια στιγμή ότι ο Ιεχωβά τον έχει επιλέξει. Η καρδιά του ξεχειλίζει από χαρά και εκτίμηση όταν σκέφτεται τις μελλοντικές του προοπτικές.​—Διαβάστε 1 Πέτρου 1:3, 4.

13. Πώς νιώθουν οι χρισμένοι για τη ζωή τους εδώ στη γη;

¹³ Μήπως αυτό σημαίνει ότι οι χρισμένοι θέλουν να πεθάνουν; Ο απόστολος Παύλος απαντάει σε αυτό το ερώτημα. Παρομοίασε το ανθρώπινο σώμα τους με σκηνή και είπε: «Εμείς μάλιστα που βρισκόμαστε σε αυτή τη σκηνή στενάζουμε καθώς καταβαρυνόμαστε, επειδή δεν θέλουμε να βγάλουμε αυτήν, αλλά θέλουμε να ντυθούμε την άλλη, ώστε η ζωή να καταπιεί αυτό που είναι θνητό». (2 Κορ. 5:4) Οι συγκεκριμένοι Χριστιανοί δεν έχουν χάσει το ενδιαφέρον τους για αυτή τη ζωή ούτε θέλουν να τελειώσει γρήγορα. Αντίθετα, απολαμβάνουν τη ζωή και θέλουν να χρησιμοποιούν την κάθε ημέρα υπηρετώντας τον Ιεχωβά με την οικογένεια και τους φίλους τους. Ωστόσο, ό,τι και να κάνουν, πάντοτε θυμούνται την ένδοξη ελπίδα που έχουν για το μέλλον.​—1 Κορ. 15:53· 2 Πέτρ. 1:4· 1 Ιωάν. 3:2, 3· Αποκ. 20:6.

ΕΧΕΙ ΧΡΙΣΕΙ ΕΣΑΣ Ο ΙΕΧΩΒΑ;

14. Τι δεν αποδεικνύει ότι ένα άτομο έχει χριστεί με άγιο πνεύμα;

¹⁴ Ίσως αναρωτιέστε αν έχετε χριστεί με άγιο πνεύμα. Σε αυτή την περίπτωση, σκεφτείτε τα εξής σημαντικά ερωτήματα: Έχετε τη διακαή επιθυμία να κάνετε το θέλημα του Ιεχωβά; Νιώθετε ότι έχετε ιδιαίτερο ζήλο για το έργο κηρύγματος; Είστε ενθουσιώδης μελετητής του Λόγου του Θεού και σας αρέσει να μαθαίνετε «τα βαθιά πράγματα του Θεού»; (1 Κορ. 2:10) Νιώθετε ότι ο Ιεχωβά σάς έχει δώσει θαυμάσια αποτελέσματα στο έργο κηρύγματος; Έχετε μέσα σας ένα βαθύ αίσθημα ευθύνης που σας ωθεί να βοηθάτε τους άλλους πνευματικά; Έχετε δει αποδείξεις ότι ο Ιεχωβά σάς έχει βοηθήσει με πολλούς συγκεκριμένους τρόπους στη ζωή σας; Αν η απάντησή σας σε αυτές τις ερωτήσεις είναι ένα ηχηρό «ναι», μήπως αυτό αποδεικνύει ότι τώρα έχετε την ουράνια κλήση; Όχι. Γιατί; Επειδή όλοι οι υπηρέτες του Θεού μπορούν να νιώσουν έτσι, είτε είναι χρισμένοι είτε όχι. Επίσης, μέσω του αγίου του πνεύματος, ο Ιεχωβά μπορεί να δώσει την ίδια δύναμη σε οποιονδήποτε υπηρέτη του, όποια ελπίδα και αν έχει. Στην ουσία, σε περίπτωση που αναρωτιέστε αν έχετε χριστεί με άγιο πνεύμα, αυτή η αμφιβολία από μόνη της δείχνει ότι δεν έχετε χριστεί. Όσοι έχουν κληθεί από τον Ιεχωβά δεν αναρωτιούνται αν έχουν χριστεί ή όχι! Το ξέρουν!

15. Πώς γνωρίζουμε ότι δεν έχουν επιλεχθεί για να πάνε στον ουρανό όλοι όσοι έχουν λάβει το πνεύμα του Θεού;

¹⁵ Στην Αγία Γραφή αναφέρονται πολλά παραδείγματα ανθρώπων πίστης που έλαβαν άγιο πνεύμα αλλά δεν είχαν την ελπίδα να ζήσουν στον ουρανό. Ο Δαβίδ καθοδηγούνταν από το άγιο πνεύμα. (1 Σαμ. 16:13) Το άγιο πνεύμα τον βοηθούσε να κατανοεί βαθιά πράγματα σχετικά με τον Ιεχωβά και επίσης τον κατηύθυνε να γράψει τμήματα της Γραφής. (Μάρκ. 12:36) Παρ’ όλα αυτά, ο απόστολος Πέτρος είπε ότι ο Δαβίδ «δεν ανέβηκε στους ουρανούς». (Πράξ. 2:34) Ο Ιωάννης ο Βαφτιστής είχε «γεμίσει άγιο πνεύμα». (Λουκ. 1:13-16) Ο Ιησούς είπε ότι δεν είχε εγερθεί μεγαλύτερος άνθρωπος από τον Ιωάννη, αλλά έπειτα είπε ότι ο Ιωάννης δεν θα περιλαμβανόταν στην ουράνια Βασιλεία. (Ματθ. 11:10, 11) Ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε το άγιο πνεύμα του για να δώσει σε αυτά τα άτομα τη δύναμη να κάνουν εκπληκτικά πράγματα, αλλά δεν χρησιμοποίησε αυτό το πνεύμα για να τους επιλέξει για ζωή στον ουρανό. Μήπως αυτό σημαίνει ότι ήταν λιγότερο πιστοί από εκείνους που επιλέχθηκαν για να βασιλέψουν στον ουρανό; Όχι. Σημαίνει απλώς ότι ο Ιεχωβά θα τους επαναφέρει σε ζωή στον Παράδεισο στη γη.​—Ιωάν. 5:28, 29· Πράξ. 24:15.

16. Ποια ανταμοιβή ελπίζουν να λάβουν οι περισσότεροι υπηρέτες του Θεού σήμερα;

¹⁶ Η συντριπτική πλειονότητα των υπηρετών του Θεού στη γη σήμερα δεν έχουν την ελπίδα να ζήσουν στον ουρανό. Όπως ο Αβραάμ, η Σάρρα, ο Δαβίδ, ο Ιωάννης ο Βαφτιστής και πολλοί άλλοι άντρες και γυναίκες στους Βιβλικούς χρόνους, έτσι και αυτοί ελπίζουν να ζήσουν στη γη υπό τη διακυβέρνηση της Βασιλείας του Θεού.​—Εβρ. 11:10.

17. Ποια ερωτήματα θα εξετάσουμε στο επόμενο άρθρο;

¹⁷ Επειδή μερικοί χρισμένοι βρίσκονται ακόμα ανάμεσα στον λαό του Θεού σήμερα, είναι φυσικό να εγείρονται ορισμένα ερωτήματα. (Αποκ. 12:17) Για παράδειγμα, πώς πρέπει να βλέπουν τον εαυτό τους οι χρισμένοι; Αν κάποιος στην εκκλησία σας αρχίσει να παίρνει από τα εμβλήματα στην Ανάμνηση, πώς πρέπει να του συμπεριφέρεστε; Τι γίνεται αν ο αριθμός εκείνων που ισχυρίζονται ότι είναι χρισμένοι συνεχίζει να αυξάνεται; Υπάρχει λόγος να σας ανησυχεί αυτό; Θα απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα στο επόμενο άρθρο.

1. Τι είπε ο Ιεχωβά ότι θα συνέβαινε στην εποχή μας;

Ο ΙΕΧΩΒΑ προείπε για την εποχή μας: “Δέκα άντρες από όλες τις γλώσσες των εθνών θα πιάσουν, ναι, θα πιάσουν σφιχτά τη φορεσιά ενός Ιουδαίου, λέγοντας: «Θέλουμε να έρθουμε μαζί σας, γιατί ακούσαμε ότι ο Θεός είναι μαζί σας»”. (Ζαχ. 8:23) Ο “Ιουδαίος” εδώ αντιπροσωπεύει εκείνους που έχει χρίσει με άγιο πνεύμα ο Θεός. Αυτοί αποκαλούνται επίσης «Ισραήλ του Θεού». (Γαλ. 6:16) Οι “δέκα άντρες” αντιπροσωπεύουν εκείνους που έχουν την ελπίδα να ζήσουν για πάντα στη γη. Ξέρουν ότι ο Ιεχωβά έχει ευλογήσει αυτή την ομάδα των χρισμένων και το θεωρούν τιμή τους να τον λατρεύουν μαζί τους.

2. Πώς πηγαίνουν οι “δέκα άντρες” μαζί με τους χρισμένους;

² Αν και δεν είναι δυνατόν να ξέρουμε το όνομα καθενός από τους χρισμένους στη γη σήμερα,b όσοι ελπίζουν να ζήσουν στη γη μπορούν να πάνε “μαζί τους”. Πώς; Η Αγία Γραφή λέει ότι οι “δέκα άντρες” επρόκειτο να «πιάσουν σφιχτά τη φορεσιά ενός Ιουδαίου, λέγοντας: “Θέλουμε να έρθουμε μαζί σας, γιατί ακούσαμε ότι ο Θεός είναι μαζί σας”». Τα εδάφια αναφέρουν έναν μόνο Ιουδαίο. Αλλά η λέξη «σας» αναφέρεται σε περισσότερα από ένα άτομα. Αυτό σημαίνει ότι ο εν λόγω Ιουδαίος δεν είναι ένα μόνο άτομο αλλά αντιπροσωπεύει ολόκληρη την ομάδα των χρισμένων. Εκείνοι που δεν είναι χρισμένοι υπηρετούν τον Ιεχωβά μαζί με τους χρισμένους. Ωστόσο, δεν θεωρούν τους χρισμένους ηγέτες τους, διότι αντιλαμβάνονται ότι ο Ιησούς έχει τον ρόλο του Ηγέτη.​—Ματθ. 23:10.

3. Ποια ερωτήματα θα απαντηθούν σε αυτό το άρθρο;

³ Εφόσον υπάρχουν ακόμα χρισμένοι Χριστιανοί ανάμεσα στον λαό του Θεού σήμερα, μερικοί ίσως αναρωτιούνται: (1) Πώς πρέπει να βλέπουν τον εαυτό τους οι χρισμένοι; (2) Πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε σε όσους παίρνουν από τα εμβλήματα στην Ανάμνηση; (3) Υπάρχει λόγος να ανησυχούμε αν αυξάνεται ο αριθμός εκείνων που παίρνουν από τα εμβλήματα; Αυτό το άρθρο θα δώσει τις απαντήσεις.

ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΟΙ ΧΡΙΣΜΕΝΟΙ;

4. Ποια προειδοποίηση που υπάρχει στα εδάφια 1 Κορινθίους 11:27-29 πρέπει να σκεφτούν σοβαρά οι χρισμένοι, και γιατί;

⁴ Οι χρισμένοι πρέπει να σκεφτούν σοβαρά την προειδοποίηση που υπάρχει στα εδάφια 1 Κορινθίους 11:27-29. (Διαβάστε) Πώς θα μπορούσε ένας χρισμένος να παίρνει «ανάξια» από τα εμβλήματα στην Ανάμνηση; Θα το έκανε αυτό αν έπαιρνε από τα εμβλήματα αλλά δεν ζούσε σύμφωνα με τους δίκαιους κανόνες του Ιεχωβά. (Εβρ. 6:4-6· 10:26-29) Οι χρισμένοι αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να παραμείνουν πιστοί αν θέλουν να λάβουν «το βραβείο της άνω κλήσης του Θεού μέσω του Χριστού Ιησού».​—Φιλιπ. 3:13-16.

5. Πώς πρέπει να θεωρούν τον εαυτό τους οι χρισμένοι Χριστιανοί;

⁵ Το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά βοηθάει τους υπηρέτες του να είναι ταπεινοί, όχι υπερήφανοι. (Εφεσ. 4:1-3· Κολ. 3:10, 12) Συνεπώς, οι χρισμένοι δεν θεωρούν τον εαυτό τους καλύτερο από τους άλλους. Ξέρουν ότι ο Ιεχωβά δεν δίνει απαραιτήτως στους χρισμένους περισσότερο άγιο πνεύμα από όσο δίνει στους άλλους υπηρέτες του. Δεν θεωρούν ότι έχουν βαθύτερη κατανόηση των Βιβλικών αληθειών από όλους τους άλλους. Ούτε θα έλεγαν ποτέ σε κάποιον άλλον ότι έχει χριστεί και εκείνος και ότι πρέπει να αρχίσει να παίρνει από τα εμβλήματα στην Ανάμνηση. Αντίθετα, αναγνωρίζουν ταπεινά πως μόνο ο Ιεχωβά προσκαλεί ανθρώπους να πάνε στον ουρανό.

6. Σύμφωνα με τα εδάφια 1 Κορινθίους 4:7, 8, πώς πρέπει να συμπεριφέρονται οι χρισμένοι Χριστιανοί;

⁶ Παρότι οι χρισμένοι το θεωρούν τιμή τους που έχουν προσκληθεί να πάνε στον ουρανό, δεν αναμένουν κάποια ιδιαίτερη μεταχείριση από τους άλλους. (Φιλιπ. 2:2, 3) Επίσης, ξέρουν πως όταν ο Ιεχωβά τούς έχρισε δεν το γνωστοποίησε αυτό σε όλους. Επομένως, ένας χρισμένος δεν εκπλήσσεται αν ορισμένοι δεν πιστεύουν ευθύς αμέσως ότι έχει χριστεί. Αναγνωρίζει ότι η Γραφή μάς συμβουλεύει να μη βιαζόμαστε να πιστέψουμε κάποιον που λέει ότι ο Θεός τού έχει δώσει μια ειδική ευθύνη. (Αποκ. 2:2) Ένας χρισμένος Χριστιανός δεν θέλει να στρέφεται η προσοχή πάνω του και γι’ αυτό δεν λέει σε άτομα που συναντάει για πρώτη φορά ότι είναι χρισμένος. Και σίγουρα δεν καυχιέται για αυτό στους άλλους.​—Διαβάστε 1 Κορινθίους 4:7, 8.

7. Τι δεν κάνουν όσοι είναι χρισμένοι, και γιατί;

⁷ Οι χρισμένοι Χριστιανοί δεν θεωρούν ότι πρέπει να κάνουν παρέα μόνο με άλλους χρισμένους, σαν να είναι μέλη μιας κλειστής λέσχης. Δεν ψάχνουν να βρουν άλλους χρισμένους, ελπίζοντας να συζητήσουν μαζί τους για το χρίσμα τους ή να σχηματίσουν ιδιωτικές ομάδες μελέτης της Γραφής. (Γαλ. 1:15-17) Η εκκλησία δεν θα ήταν ενωμένη αν οι χρισμένοι έκαναν τέτοια πράγματα. Θα ενεργούσαν ενάντια στο άγιο πνεύμα, το οποίο βοηθάει τον λαό του Θεού να έχει ειρήνη και ενότητα.​—Ρωμ. 16:17, 18.

ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟΥΣ ΧΡΙΣΜΕΝΟΥΣ;

8. Γιατί πρέπει να είστε προσεκτικοί όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεστε σε όσους παίρνουν από τα εμβλήματα της Ανάμνησης; (Βλέπε επίσης υποσημείωση.)

⁸ Πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε στους χρισμένους αδελφούς και αδελφές; Θα ήταν λάθος να θαυμάζουμε υπερβολικά κάποιο άτομο, ακόμα και αν είναι χρισμένος αδελφός του Χριστού. (Ματθ. 23:8-12) Όταν η Γραφή μιλάει για τους πρεσβυτέρους, μας προτρέπει να “μιμούμαστε την πίστη τους”, αλλά δεν μας λέει ότι μπορούμε να κάνουμε οποιονδήποτε άνθρωπο ηγέτη μας. (Εβρ. 13:7) Είναι αλήθεια ότι η Γραφή αναφέρει πως κάποιοι αδελφοί είναι «άξιοι διπλής τιμής». Αλλά αυτό συμβαίνει επειδή «προΐστανται με καλό τρόπο» και «εργάζονται σκληρά στην ομιλία και στη διδασκαλία», όχι επειδή είναι χρισμένοι. (1 Τιμ. 5:17) Αν δίνουμε στους χρισμένους υπερβολικό έπαινο και προσοχή, μπορεί να τους φέρουμε σε δύσκολη θέση.c Ή ακόμα χειρότερα, μπορεί να γίνουν υπερήφανοι εξαιτίας μας. (Ρωμ. 12:3) Κανείς μας δεν θα ήθελε με οποιονδήποτε τρόπο να ωθήσει κάποιον χρισμένο αδελφό του Χριστού σε ένα τόσο σοβαρό λάθος!​—Λουκ. 17:2.

9. Πώς μπορούμε να δείχνουμε ότι σεβόμαστε τους χρισμένους Χριστιανούς;

⁹ Πώς μπορούμε να δείχνουμε ότι σεβόμαστε όσους χρίει ο Ιεχωβά; Δεν είναι σωστό να τους ρωτάμε πώς χρίστηκαν. Αυτό είναι προσωπικό ζήτημα για το οποίο δεν έχουμε το δικαίωμα να ξέρουμε. (1 Θεσ. 4:11· 2 Θεσ. 3:11) Επίσης, δεν πρέπει να υποθέτουμε ότι ο άντρας ή η γυναίκα τους, οι γονείς τους ή άλλα μέλη της οικογένειάς τους είναι και αυτοί χρισμένοι. Ένα άτομο δεν κληρονομεί την ουράνια ελπίδα από την οικογένειά του. Τη λαβαίνει από τον Θεό. (1 Θεσ. 2:12) Επιπλέον, δεν πρέπει να κάνουμε ερωτήσεις που θα μπορούσαν να πληγώσουν τους άλλους. Λόγου χάρη, δεν θα ήταν σωστό να ρωτήσουμε τη σύζυγο ενός χρισμένου αδελφού πώς νιώθει για την προοπτική να ζήσει για πάντα στη γη χωρίς τον άντρα της. Εξάλλου, μπορούμε να είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι στον νέο κόσμο ο Ιεχωβά θα “χορτάσει την επιθυμία κάθε ζωντανού πλάσματος”.​—Ψαλμ. 145:16.

10. Πώς προστατεύουμε τον εαυτό μας αν αποφεύγουμε να “θαυμάζουμε προσωπικότητες”;

¹⁰ Αν δεν συμπεριφερόμαστε στους χρισμένους σαν να ήταν πιο σημαντικοί από τους άλλους, προστατεύουμε και τον εαυτό μας. Πώς; Η Γραφή μάς λέει ότι μερικοί χρισμένοι μπορεί να μην παραμείνουν πιστοί. (Ματθ. 25:10-12· 2 Πέτρ. 2:20, 21) Αλλά αν αποφεύγουμε να “θαυμάζουμε προσωπικότητες”, ποτέ δεν θα ακολουθούμε άλλους ανθρώπους, ούτε ακόμα και εκείνους που είναι χρισμένοι ή πολύ γνωστοί ή παλαίμαχοι αδελφοί. (Ιούδα 16, υποσ.) Με αυτόν τον τρόπο, αν εκείνοι γίνουν άπιστοι ή εγκαταλείψουν την εκκλησία, δεν θα χάσουμε την πίστη μας στον Ιεχωβά ούτε θα πάψουμε να τον υπηρετούμε.

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΟΣΩΝ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΕΜΒΛΗΜΑΤΑ;

11. Τι έχει συμβεί στον αριθμό όσων παίρνουν από τα εμβλήματα στην Ανάμνηση;

¹¹ Επί πολλά χρόνια, ο αριθμός όσων έπαιρναν από τα εμβλήματα στην Ανάμνηση συνεχώς μειωνόταν. Αλλά τα πρόσφατα χρόνια αυτός ο αριθμός αυξάνεται κάθε χρόνο. Χρειάζεται να ανησυχούμε για αυτό; Όχι. Ας εξετάσουμε κάποιους σημαντικούς παράγοντες που πρέπει να θυμόμαστε.

12. Γιατί δεν υπάρχει λόγος να ανησυχούμε για τον αριθμό όσων παίρνουν από τα εμβλήματα στην Ανάμνηση;

¹² «Ο Ιεχωβά γνωρίζει εκείνους που ανήκουν σε αυτόν». (2 Τιμ. 2:19) Ανόμοια με τον Ιεχωβά, οι αδελφοί που καταμετρούν όσους παίρνουν από τα εμβλήματα στην Ανάμνηση δεν ξέρουν ποιοι είναι πραγματικά χρισμένοι. Επομένως, αυτός ο αριθμός περιλαμβάνει και όσους νομίζουν ότι είναι χρισμένοι αλλά δεν είναι. Λόγου χάρη, κάποιοι που έπαιρναν από τα εμβλήματα σταμάτησαν αργότερα. Άλλοι ίσως έχουν ψυχολογικά ή συναισθηματικά προβλήματα τα οποία τους κάνουν να πιστεύουν ότι θα βασιλέψουν με τον Χριστό στον ουρανό. Είναι φανερό ότι δεν ξέρουμε πόσοι ακριβώς χρισμένοι έχουν απομείνει στη γη.

13. Λέει η Γραφή πόσοι χρισμένοι θα βρίσκονται στη γη όταν αρχίσει η μεγάλη θλίψη;

¹³ Θα υπάρχουν χρισμένοι σε πολλά μέρη της γης όταν έρθει ο Ιησούς για να τους πάρει στον ουρανό. (Ματθ. 24:31) Η Γραφή όντως λέει ότι στη διάρκεια των τελευταίων ημερών θα έχει απομείνει στη γη ένας μικρός αριθμός χρισμένων. (Αποκ. 12:17) Αλλά δεν λέει πόσοι θα έχουν απομείνει όταν αρχίσει η μεγάλη θλίψη.

14. Σύμφωνα με τα εδάφια Ρωμαίους 9:11, 16, τι πρέπει να κατανοήσουμε για την επιλογή των χρισμένων;

¹⁴ Ο Ιεχωβά αποφασίζει πότε θα επιλέξει κάποιους ως χρισμένους. (Ρωμ. 8:28-30) Ο Ιεχωβά άρχισε να επιλέγει κάποιους ως χρισμένους μετά την ανάσταση του Ιησού. Φαίνεται ότι τον πρώτο αιώνα όλοι οι αληθινοί Χριστιανοί ήταν χρισμένοι. Στους επόμενους αιώνες, η πλειονότητα όσων υποστήριζαν ότι ήταν Χριστιανοί δεν ακολουθούσαν στην πραγματικότητα τον Χριστό. Ωστόσο, εκείνα τα χρόνια, ο Ιεχωβά έχρισε τους λίγους που ήταν αληθινοί Χριστιανοί. Αυτοί έμοιαζαν με το σιτάρι που ο Ιησούς είπε ότι θα μεγάλωνε ανάμεσα στα ζιζάνια. (Ματθ. 13:24-30) Στη διάρκεια των τελευταίων ημερών, ο Ιεχωβά συνεχίζει να επιλέγει όσους θα ανήκουν στους 144.000.d Αν λοιπόν εκείνος αποφασίσει να επιλέξει μερικούς από αυτούς λίγο πριν από το τέλος, εμείς ασφαλώς δεν πρέπει να αμφισβητούμε τη σοφία του. (Διαβάστε Ρωμαίους 9:11, 16)e Πρέπει να προσέχουμε να μην αντιδράσουμε όπως οι εργάτες που περιέγραψε ο Ιησούς σε κάποια παραβολή του. Εκείνοι παραπονέθηκαν για το πώς αντιμετώπισε ο κύριός τους όσους άρχισαν να δουλεύουν την τελευταία ώρα.​—Ματθ. 20:8-15.

15. Ανήκουν όλοι οι χρισμένοι στον “πιστό και φρόνιμο δούλο” που αναφέρεται στα εδάφια Ματθαίος 24:45-47; Εξηγήστε.

¹⁵ Δεν ανήκουν όλοι όσοι έχουν την ουράνια ελπίδα στον “πιστό και φρόνιμο δούλο”. (Διαβάστε Ματθαίος 24:45-47) Όπως τον πρώτο αιώνα, έτσι και σήμερα ο Ιεχωβά και ο Ιησούς τρέφουν, ή αλλιώς διδάσκουν, πολλούς αδελφούς μέσω λίγων. Τον πρώτο αιώνα, μόνο λίγοι χρισμένοι Χριστιανοί χρησιμοποιήθηκαν για τη συγγραφή των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών. Σήμερα, μόνο λίγοι χρισμένοι Χριστιανοί έχουν την ευθύνη να δίνουν στον λαό του Θεού «τροφή . . . στον κατάλληλο καιρό».

16. Τι μάθατε από αυτό το άρθρο;

¹⁶ Τι μας δίδαξε αυτό το άρθρο; Ο Ιεχωβά έχει αποφασίσει να δώσει αιώνια ζωή στη γη στη συντριπτική πλειονότητα του λαού του και ζωή στον ουρανό σε εκείνους τους λίγους που θα βασιλέψουν με τον Ιησού. Ο Ιεχωβά ανταμείβει όλους τους υπηρέτες του​—και τον “Ιουδαίο” και τους “δέκα άντρες”​—και αναμένει να υπακούν στους ίδιους νόμους και να είναι πιστοί. Όλοι πρέπει να μένουν ταπεινοί. Όλοι πρέπει να τον υπηρετούν μαζί και να είναι ενωμένοι. Και όλοι πρέπει να εργάζονται σκληρά για να διατηρούν την ειρήνη στην εκκλησία. Καθώς πλησιάζουμε στο τέλος, ας συνεχίσουμε όλοι να υπηρετούμε τον Ιεχωβά και να ακολουθούμε τον Χριστό ως «ένα ποίμνιο».​—Ιωάν. 10:16.