Όπως είδαμε, ο Ιεχωβά Θεός δεν κατοικεί στους φυσικούς ουρανούς, εφόσον είναι Πνεύμα. Ωστόσο, επειδή είναι ο «Υψηλός και Εξέχων» ο οποίος κατοικεί «στα ύψη» (Ησ 57:15), η βασική έννοια της “υψηλότητας” ή της “μεγαλοπρέπειας” που υπάρχει στην εβραϊκή λέξη την καθιστά κατάλληλη για να περιγράψει “τη μεγαλοπρεπή κατοικία της αγιότητας και της ωραιότητας” του Θεού. (Ησ 63:15· Ψλ 33:13, 14· 115:3)

Ο θρόνος του είναι στους ουρανούς, δηλαδή στο πνευματικό βασίλειο το οποίο έχει επίσης υπό τη διακυβέρνησή του. (Ψλ 103:19-21· 2Χρ 20:6· Ματ 23:22· Πρ 7:49) Από την ύψιστη ή απώτατη θέση του, ο Ιεχωβά, στην ουσία, “κοιτάει κάτω” προς τους φυσικούς ουρανούς και τη γη (Ψλ 14:2· 102:19· 113:6), και από αυτή την υψηλή θέση επίσης μιλάει, απαντάει σε αιτήματα και αποδίδει κρίση. (1Βα 8:49· Ψλ 2:4-6· 76:8· Ματ 3:17)