• «Κόλαση»—Υπάρχει Πράγματι;
    Μπορείτε να Ζείτε για Πάντα στον Παράδεισο στη Γη

    • ΣΙΕΟΛ ΚΑΙ ΑΔΗΣ

      4. (α) Πώς δείχνει η Αγία Γραφή ότι οι λέξεις Σιεόλ και Άδης σημαίνουν το ίδιο πράγμα; (β) Ποιο πράγμα φαίνεται από το γεγονός ότι ο Ιησούς βρισκόταν στον Άδη;

      4 Αναφερόμενη στον τόπο που πηγαίνουν οι άνθρωποι όταν πεθαίνουν, η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί τη λέξη «Σιεόλ» στις Εβραϊκές Γραφές και τη λέξη «Άδης» στις Ελληνικές Γραφές. Το ότι αυτές οι λέξεις σημαίνουν το ίδιο πράγμα γίνεται φανερό αν κοιτάξετε τα εδάφια Ψαλμός 16:10 και Πράξεις 2:31, τα οποία μπορείτε να δείτε στην επόμενη σελίδα. Προσέξτε ότι, καθώς παραθέτει από το εδάφιο Ψαλμός 16:10, όπου απαντάται η λέξη Σιεόλ, το εδάφιο Πράξεις 2:31 χρησιμοποιεί τη λέξη Άδης. Μερικοί ισχυρίζονται ότι ο Άδης, που τον ταυτίζουν με την «κόλαση», είναι ένας τόπος αιώνιων βασάνων. Προσέξτε, όμως, ότι ο Ιησούς Χριστός βρισκόταν στον Άδη. Μήπως θα έπρεπε να πιστέψουμε ότι ο Θεός βασάνιζε τον Χριστό σε μια «κόλαση» φωτιάς; Όχι βέβαια! Όταν πέθανε, ο Ιησούς απλώς πήγε στον τάφο.

      5, 6. Πώς αυτά που λέγονται για τον Ιακώβ και το γιο του τον Ιωσήφ, καθώς και για τον Ιώβ, αποδεικνύουν ότι ο Σιεόλ δεν είναι ένας τόπος βασάνων;

      5 Το εδάφιο Γένεσις 37:35 μιλάει για τον Ιακώβ, ο οποίος πενθούσε για τον αγαπητό του γιο Ιωσήφ επειδή νόμιζε ότι είχε σκοτωθεί. Η Αγία Γραφή λέει για τον Ιακώβ: «Δεν ήθελε να παρηγορηθή, λέγων, Ότι πενθών θέλω καταβή προς τον υιόν μου εις τον τάφον [Σιεόλ, Εβραϊκό Κείμενο]». Σταθείτε τώρα μια στιγμή και σκεφτείτε. Ήταν ο Σιεόλ ένας τόπος βασάνων; Μήπως πίστευε ο Ιακώβ ότι ο γιος του ο Ιωσήφ πήγε σε έναν τέτοιον τόπο για να μείνει εκεί αιώνια, και μήπως ήθελε να πάει και ο ίδιος εκεί ώστε να τον συναντήσει; Ή μήπως, απεναντίας, ο Ιακώβ πίστευε απλώς ότι ο αγαπητός του γιος ήταν νεκρός και βρισκόταν στον τάφο, και έτσι ο ίδιος ο Ιακώβ ήθελε επίσης να πεθάνει;

      6 Ναι, και οι καλοί άνθρωποι πηγαίνουν στον Σιεόλ. Για παράδειγμα, σκεφτείτε τον Ιώβ, που είναι γνωστός για την πιστότητα και την ακεραιότητά του προς τον Θεό. Όταν υπέφερε πάρα πολύ, ζήτησε από τον Θεό να τον βοηθήσει. Η προσευχή του καταγράφεται στο εδάφιο Ιώβ 14:13: «Είθε να με έκρυπτες εν τω τάφω [Σιεόλ, Εβραϊκό Κείμενο], . . . να προσδιώριζες εις εμέ προθεσμίαν, και τότε να με ενθυμηθής!» Τώρα σκεφτείτε: Αν ο Σιεόλ ήταν ένας τόπος φωτιάς και βασάνων, θα ήθελε ο Ιώβ να πάει εκεί και να περάσει τον καιρό του μέχρις ότου τον θυμηθεί ο Θεός; Είναι σαφές ότι ο Ιώβ ήθελε να πεθάνει και να πάει στον τάφο για να σταματήσουν τα παθήματά του.

      7. (α) Ποια είναι η κατάσταση εκείνων που βρίσκονται στον Σιεόλ; (β) Τι είναι, λοιπόν, ο Σιεόλ και ο Άδης;

      7 Σε όλες τις περιπτώσεις όπου απαντάται στην Αγία Γραφή η λέξη Σιεόλ, ποτέ δεν συνδυάζεται με τη ζωή, τη δραστηριότητα ή τα βάσανα. Απεναντίας, συνήθως συνδέεται με το θάνατο και την αδράνεια. Για παράδειγμα, σκεφτείτε το εδάφιο Εκκλησιαστής 9:10, το οποίο λέει: «Πάντα όσα εύρη η χειρ σου να κάμη, κάμε κατά την δύναμίν σου· διότι δεν είναι πράξις ούτε λογισμός ούτε γνώσις ούτε σοφία εν τω άδη [Σιεόλ, Εβραϊκό Κείμενο] όπου υπάγεις». Η απάντηση, λοιπόν, είναι πολύ φανερή. Οι λέξεις Σιεόλ και Άδης δεν αναφέρονται σε έναν τόπο βασάνων, αλλά στον κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους.