4 «Σιεόλ», «Άδης»—Ο Κοινός Τάφος του Ανθρωπίνου Γένους

Οι Εξήντα Έξι Περιπτώσεις στις Οποίες Εμφανίζεται η Λέξη «Σιεόλ»

Η λέξη «Σιεόλ» εμφανίζεται 66 φορές στο κείμενο των Εβραϊκών Γραφών της Μετάφρασης Νέου Κόσμου, συγκεκριμένα στα εδάφια Γε 37:35· 42:38· 44:29, 31· Αρ 16:30, 33· Δευ 32:22· 1Σα 2:6· 2Σα 22:6· 1Βα 2:6, 9· Ιωβ 7:9· 11:8· 14:13· 17:13, 16· 21:13· 24:19· 26:6· Ψλ 6:5· 9:17· 16:10· 18:5· 30:3· 31:17· 49:14, 14, 15· 55:15· 86:13· 88:3· 89:48· 116:3· 139:8· 141:7· Παρ 1:12· 5:5· 7:27· 9:18· 15:11, 24· 23:14· 27:20· 30:16· Εκ 9:10· Ασμ 8:6· Ησ 5:14· [7:11]· 14:9, 11, 15· 28:15, 18· 38:10, 18· 57:9· Ιεζ 31:15, 16, 17· 32:21, 27· Ωσ 13:14, 14· Αμ 9:2· Ιων 2:2· Αββ 2:5.

Οι περιπτώσεις στις οποίες εμφανίζεται η λέξη «Σιεόλ» στις Εβραϊκές Γραφές καλύπτουν τις 65 φορές στις οποίες εμφανίζεται στο εβραϊκό Μασοριτικό κείμενο, καθώς και μία περίπτωση στο εδάφιο Ησ 7:11, όπου το κείμενο έχει τη λέξη σε’άλαχ, «ζήτησε», αλλά με μια μικρή αλλαγή στα φωνηεντικά σημεία και σε συμφωνία με διάφορες αρχαίες μεταφράσεις, η λέξη γίνεται σε’όλαχ, «προς τον Σιεόλ». Σε όλες τις περιπτώσεις η Μετάφραση Νέου Κόσμου χρησιμοποιεί την απόδοση «Σιεόλ» για την εβραϊκή λέξη σιε’όλ. Η Μετάφραση των Εβδομήκοντα αποδίδει γενικά τη λέξη σιε’όλ ως ᾅδης.

Μολονότι έχουν προταθεί διάφορες εκδοχές για την ετυμολογία της εβραϊκής λέξης σιε’όλ, προφανώς προέρχεται από το εβραϊκό ρήμα שׁאל (σα’άλ), που σημαίνει «ρωτώ» ή «ζητώ». Αυτό υποδηλώνει ότι ο Σιεόλ είναι ο τόπος (όχι η κατάσταση) που ζητάει ή απαιτεί τον καθένα χωρίς διάκριση, καθώς δέχεται μέσα του όσους ανθρώπους έχουν πεθάνει. (Βλέπε Γε 37:35 και Ησ 7:11, Μετάφραση Νέου Κόσμου με Υποσημειώσεις.) Βρίσκεται στη γη και συνδέεται πάντοτε με τους νεκρούς· με απλά λόγια σημαίνει τον κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους ή τον επίγειο (όχι θαλάσσιο) χώρο των νεκρών. Απεναντίας, η εβραϊκή λέξη κέβερ δηλώνει έναν προσωπικό τάφο ή τόπο ταφής.—Γε 23:4, 6, 9, 20.

Οι Δέκα Περιπτώσεις στις Οποίες Εμφανίζεται η Λέξη «Άδης»

Η λέξη «Άδης», που ίσως σημαίνει «ο τόπος που δεν φαίνεται», εμφανίζεται δέκα φορές στο κείμενο των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών της Μετάφρασης Νέου Κόσμου, συγκεκριμένα στα εδάφια Ματ 11:23· 16:18· Λου 10:15· 16:23· Πρ 2:27, 31· Απ 1:18· 6:8· 20:13, 14.

Στο εδάφιο Πρ 2:27, ο Πέτρος παραθέτει από το εδάφιο Ψλ 16:10, πράγμα που δείχνει ότι ο Άδης είναι το αντίστοιχο του Σιεόλ και αναφέρεται στον κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους (σε αντίθεση με τη λέξη τάφος, που δηλώνει έναν προσωπικό τάφο). Η λατινική λέξη που αντιστοιχεί στη λέξη «Άδης» είναι ινφέρνους (μερικές φορές ίνφερους). Σημαίνει «αυτό που βρίσκεται κάτω· η κάτω περιοχή», και εφαρμόζεται εύστοχα στον τάφο. Επομένως, αποτελεί κατάλληλο κατά προσέγγιση αντίστοιχο του ελληνικού και του εβραϊκού όρου.

Στις θεόπνευστες Γραφές οι λέξεις «Σιεόλ» και «Άδης» συνδέονται με το θάνατο και τους νεκρούς, όχι με τη ζωή και τους ζωντανούς. (Απ 20:13) Αυτές καθαυτές οι λέξεις δεν ενέχουν καμιά ιδέα ή υπόνοια ευχαρίστησης ή πόνου.