ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΗΣ, αξιοπρεπής, εξυψωμένος, επιβλητικός, ένδοξος, και εμπνέει δέος. Αυτά είναι λίγα μόνο από τα πολλά συνώνυμα που έχει η λέξη «μεγαλειώδης», όπως αναφέρονται σ’ ένα δημοφιλές λεξικό. Και, στην πραγματικότητα, οποιοδήποτε απ’ αυτά, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει τον «Μεγαλειώδη Πλάστη», όπως αποκαλείται ο Ιεχωβά Θεός στον Εκκλησιαστή 12:1, ΜΝΚ.

‘Αλλά για ένα λεπτό’, μπορεί να πείτε, ‘η δική μου μετάφραση της Βίβλου δεν χρησιμοποιεί αυτή την περιγραφική λέξη «μεγαλειώδης». Είναι σωστή η Μετάφραση Νέου Κόσμου που το κάνει αυτό;

Με κανέναν τρόπο δεν είναι αυτό παράδειγμα προσθήκης λέξεων στο Λόγο του Θεού—κάτι που καταδικάζεται σαφώς. (Δευτερονόμιον 4:2· 12:32· Παροιμίαι 30:6· Αποκάλυψις 22:18) Αντίθετα, πρόκειται για μια προσπάθεια να μεταδοθεί στη σύγχρονη Αγγλική γλώσσα η ακριβής και πλήρης σημασία του πρωτότυπου Εβραϊκού κειμένου. Η απόδοση «Πλάστης», ενώ βασικά είναι σωστή, δεν εμβαθύνει αρκετά. Μια υποσημείωση στο εδάφιο αυτό στην Έκδοση τής Μετάφρασης Νέου Κόσμου με Παραπομπές του 1984 εξηγεί: «‘Τον Μεγαλειώδη Δημιουργό σου’. Εβ[ραϊκά] Μποχρε είκχα. Η μετοχή του Εβ[ραϊκού] ρήματος ‘δημιουργώ’ είναι στον πληθυντικό αριθμό για να δείξει μεγαλειότητα ή εξοχότητα».

Έτσι οι συγγραφείς της Βίβλου, κάτω από θεία έμπνευση, χρησιμοποίησαν μερικές φορές ρηματικούς τύπους ή ουσιαστικά στον πληθυντικό αριθμό για να περιγράψουν τον Θεό.