Ο Ιεχωβά Είναι Βοηθός Μου

‘Να έχετε μεγάλο θάρρος και να λέτε: «Ο Ιεχωβά είναι βοηθός μου· δεν θα φοβηθώ. Τι μπορεί να μου κάνει ο άνθρωπος;»’—ΕΒΡΑΙΟΥΣ 13:6, ΜΝΚ.

1, 2. (α) Τόσο ο ψαλμωδός όσο και ο απόστολος Παύλος ποια πεποίθηση εξέφρασαν στον Ιεχωβά; (β) Ποια ερωτήματα εγείρονται;

Ο ΙΕΧΩΒΑ ΘΕΟΣ αποτελεί αστείρευτη πηγή βοήθειας. Ο ψαλμωδός το ήξερε αυτό από την πείρα που είχε και μπορούσε να πει: ‘Ο Ιεχωβά είναι υπέρ εμού· δεν θέλω φοβηθή· τι να μοι κάμη άνθρωπος;’ (Ψαλμός 118:6) Παρόμοια αισθήματα εξέφρασε ο απόστολος Παύλος όταν έγραψε τη θεόπνευστη επιστολή του προς τους Εβραίους Χριστιανούς.

² Παραθέτοντας, προφανώς, τα λόγια του ψαλμωδού από τη Μετάφραση των Εβδομήκοντα, ο Παύλος είπε στους Εβραίους συλλάτρεις του: ‘Να έχετε μεγάλο θάρρος και να λέτε: «Ο Ιεχωβά είναι βοηθός μου· δεν θα φοβηθώ. Τι μπορεί να μου κάνει ο άνθρωπος;»’ (Εβραίους 13:6, ΜΝΚ) Γιατί έγραψε ο απόστολος μ’ αυτόν τον τρόπο; Και τι μπορούμε να μάθουμε από τα συμφραζόμενα;

Ανάγκη για τη Βοήθεια του Ιεχωβά

3. (α) Κάτω από ποιες περιστάσεις αποδείχτηκε ότι ο Ιεχωβά ήταν Βοηθός του Παύλου; (β) Γιατί οι Εβραίοι Χριστιανοί χρειάζονταν ιδιαίτερα τον Ιεχωβά για Βοηθό τους;

³ Ο Παύλος ήταν ένας αυτοθυσιαστικός μάρτυρας που είχε αποδείξεις για το ότι ο Ιεχωβά ήταν Βοηθός του. Ο Θεός βοήθησε τον απόστολο ενόψει πολλών δυσκολιών. Τον Παύλο τον φυλάκισαν, τον έδειραν και τον λιθοβόλησαν. Στα ταξίδια που έκανε ως Χριστιανός διάκονος, ναυάγησε και αντιμετώπισε πολλούς άλλους κινδύνους. Είχε συνηθίσει να κουράζεται, να μένει ξάγρυπνος τις νύχτες, να πεινάει, να διψάει, ακόμη και να μένει γυμνός. «Εκτός των εξωτερικών», είπε ο ίδιος, υπάρχει «ο καθ’ ημέραν επικείμενος εις εμέ αγών, η μέριμνα πασών των εκκλησιών». (2 Κορινθίους 11:24-29) Ο Παύλος έδειχνε αυτού του είδους το ενδιαφέρον για τους Εβραίους Χριστιανούς. Οι μέρες που απέμεναν για την Ιερουσαλήμ ήταν μετρημένες, και οι Ιουδαίοι αδελφοί και αδελφές του αποστόλου, που ζούσαν στην Ιουδαία, επρόκειτο να αντιμετωπίσουν μεγάλες δοκιμασίες της πίστης τους. (Δανιήλ 9:24-27· Λουκάς 21:5-24) Θα χρειαζόταν, λοιπόν, να έχουν τον Ιεχωβά για Βοηθό τους.

4. Ποια βασική παρότρυνση παρουσιάζεται σ’ ολόκληρη την προς Εβραίους επιστολή;

⁴ Στην αρχή της επιστολής του προς τους Εβραίους Χριστιανούς, ο Παύλος τούς έδειξε ότι θα είχαν τη θεϊκή βοήθεια μόνο αν άκουγαν τον Γιο του Θεού, τον Ιησού Χριστό. (Εβραίους 1:1, 2) Αυτό το ζήτημα αναπτύχθηκε στην επιστολή. Παραδείγματος χάρη, για να υποστηρίξει αυτή τη συμβουλή, ο απόστολος υπενθύμισε στους αναγνώστες του ότι οι Ισραηλίτες τιμωρήθηκαν για ανυπακοή στην έρημο. Πόσο δυσκολότερο θα ήταν να διαφύγουν οι Εβραίοι Χριστιανοί την τιμωρία, αν απέρριπταν τα όσα τους είπε ο Θεός μέσω του Ιησού και γίνονταν αποστάτες που προσκολλούνταν στο Μωσαϊκό Νόμο ο οποίος είχε παραμεριστεί από τη θυσία του Χριστού!—Εβραίους 12:24-27.

Η Αδελφική Αγάπη σε Δράση

5. (α) Ποιες άλλες συμβουλές παρέχει η προς Εβραίους επιστολή; (β) Τι είπε ο Παύλος σχετικά με την αγάπη;

⁵ Η προς Εβραίους επιστολή έδωσε στους μελλοντικούς κληρονόμους της ουράνιας Βασιλείας συμβουλές σχετικά με το πώς να ακολουθούν το Υπόδειγμά τους, τον Ιησού Χριστό, με το πώς να ‘αποδίδουν ιερή υπηρεσία με θεοσεβή φόβο και δέος’, και με το πώς να έχουν τον Ιεχωβά για Βοηθό τους. (Εβραίους 12:1-4· 12:28, 29, ΜΝΚ) Ο Παύλος παρότρυνε τους ομοπίστους του να συναθροίζονται τακτικά και να ‘παρακινούν αλλήλους σε αγάπη και καλά έργα’. (Εβραίους 10:24, 25) Και τώρα συμβούλευσε: «Η φιλαδελφία [αδελφική αγάπη, ΜΝΚ] ας μένη».—Εβραίους 13:1.

6. Με ποια έννοια έδωσε ο Ιησούς στους ακολούθους του μια ‘καινούρια εντολή’ σχετικά με την αγάπη;

⁶ Ο Ιησούς απαιτούσε να έχουν οι ακόλουθοί του τέτοια αγάπη, γιατί είπε: «Εντολήν καινήν σας δίδω, Να αγαπάτε αλλήλους, καθώς εγώ σας ηγάπησα και σεις να αγαπάτε αλλήλους. Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους». (Ιωάννης 13:34, 35) Αυτή ήταν ‘καινούρια εντολή’, με την έννοια ότι απαιτούσε περισσότερα απ’ ό,τι ο Μωσαϊκός Νόμος, ο οποίος έλεγε: «Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν». (Λευιτικόν 19:18) Η ‘καινούρια εντολή’ δεν απαιτούσε απλώς να αγαπάει κανείς τον πλησίον του σαν τον εαυτό του. Απαιτούσε αυτοθυσιαστική αγάπη, μέχρι του σημείου να δώσει κανείς τη ζωή του για κάποιον άλλον. Η ζωή και ο θάνατος του Ιησού αποτέλεσαν το παράδειγμα γι’ αυτό το είδος αγάπης. Ο Τερτυλλιανός αναφερόταν σ’ αυτό το αναγνωριστικό σημείο, όταν παρέθεσε τα σχόλια που έκαναν κοσμικοί άνθρωποι για τους Χριστιανούς και είπε: «‘Κοιτάξτε’, λένε, ‘πώς αγαπάνε ο ένας τον άλλον . . . και πώς είναι έτοιμοι να πεθάνουν ο ένας για τον άλλον’».—Απολογία, κεφάλαιο ΛΘ΄, 7.

7. Πώς ήταν φανερή η αδελφική αγάπη μετά την Πεντηκοστή του 33 της Κοινής μας Χρονολογίας (Κ.Χ.);

⁷ Η αδελφική αγάπη ήταν φανερή ανάμεσα στους ακολούθους του Ιησού μετά την Πεντηκοστή του 33 της Κοινής μας Χρονολογίας (Κ.Χ.). Για να μπορέσουν να παρατείνουν την παραμονή τους στην Ιερουσαλήμ πολλοί νεοβαφτισμένοι πιστοί από μακρινά μέρη και να μάθουν περισσότερα σχετικά με την προμήθεια που έχει κάνει ο Θεός για σωτηρία μέσω του Χριστού, «πάντες οι πιστεύοντες ήσαν ομού και είχον τα πάντα κοινά, και τα κτήματα και τα υπάρχοντα αυτών επώλουν και διεμοίραζον αυτά εις πάντας, καθ’ ην έκαστος είχε χρείαν».—Πράξεις 2:43-47· 4:32-37.

8. Ποια απόδειξη δείχνει ότι υπάρχει αδελφική αγάπη ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα;

⁸ Τέτοια αδελφική αγάπη υπάρχει ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά στον καιρό μας. Για παράδειγμα, μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αυτού του είδους η αγάπη υποκίνησε το λαό του Θεού να διεξαγάγει μια εκστρατεία βοήθειας, διάρκειας δυόμισι χρόνων. Οι Μάρτυρες στην Ελβετία, στις Ηνωμένες Πολιτείες, στον Καναδά, στη Σουηδία, καθώς και σε άλλες χώρες, δώρισαν ρουχισμό και χρήματα προκειμένου να αγοραστούν τρόφιμα για τους ομοπίστους τους στις πολεμόπληκτες χώρες—στην Αγγλία, στην Αυστρία, στο Βέλγιο, στη Βουλγαρία, στη Γαλλία, στη Γερμανία, στη Δανία, στην Ελλάδα, στην Ιταλία, στην Κίνα, στη Νορβηγία, στην Ολλανδία, στην Ουγγαρία, στην Πολωνία, στη Ρουμανία, στην Τσεχοσλοβακία, στις Φιλιππίνες και στη Φινλανδία. Αυτό είναι ένα μόνο παράδειγμα, γιατί και πιο πρόσφατα οι δούλοι του Θεού έδειξαν τέτοια αγάπη για τους Χριστιανούς που έπεσαν θύματα των σεισμών στο Περού και στο Μεξικό, των θυελλωδών ανέμων στην Τζαμάικα, καθώς και παρόμοιων καταστροφών σε άλλα μέρη. Μ’ αυτόν τον τρόπο, καθώς και με άλλους, ‘μένει η αδελφική αγάπη’ του λαού του Ιεχωβά.

Να Είστε Φιλόξενοι

9. (α) Ποια θεϊκή ιδιότητα αναφέρεται στο εδάφιο Εβραίους 13:2; (β) Πώς μερικοί ‘φιλοξένησαν αγγέλους’ χωρίς να το ξέρουν;

⁹ Ο Παύλος ανέφερε στη συνέχεια μια άλλη ιδιότητα που εκδηλώνουν εκείνοι που ακολουθούν τον Χριστό, ‘αποδίδουν ιερή υπηρεσία με θεοσεβή φόβο και δέος’, και έχουν τον Ιεχωβά για Βοηθό τους. Ο ίδιος πρότρεψε: «Την φιλοξενίαν μη λησμονείτε· επειδή δια ταύτης τινές εφιλοξένησαν αγγέλους μη γνωρίζοντες». (Εβραίους 13:2) Ποιοι «εφιλοξένησαν αγγέλους» χωρίς να το ξέρουν; Ο πατριάρχης Αβραάμ φιλοξένησε τρεις αγγέλους. (Γένεσις 18:1-22) Δυο απ’ αυτούς αναχώρησαν, και ο ανιψιός του, ο Λωτ, προσκάλεσε αυτούς τους ίδιους ξένους στο σπίτι του στα Σόδομα. Εντούτοις, προτού πάνε να ξαπλώσουν, το σπίτι του Λωτ περικυκλώθηκε από έναν όχλο που αποτελούνταν από ‘νέους και γέρους’. Αυτοί απαίτησαν να τους παραδώσει ο Λωτ τους φιλοξενουμένους του για ανήθικους σκοπούς, αλλά εκείνος αρνήθηκε επίμονα. Μολονότι αρχικά ο Λωτ δεν το ήξερε, είχε φιλοξενήσει αγγέλους, οι οποίοι κατόπιν βοήθησαν τον ίδιο και τις κόρες του να γλιτώσουν το θάνατο, όταν ‘ο Ιεχωβά έβρεξε φωτιά και θειάφι στα Σόδομα και Γόμορρα’.—Γένεσις 19:1-26.

10. Ποιες ευλογίες απολαμβάνουν οι φιλόξενοι Χριστιανοί;

¹⁰ Οι φιλόξενοι Χριστιανοί απολαμβάνουν πολλές ευλογίες. Ακούνε τις ωφέλιμες εμπειρίες που αφηγούνται οι φιλοξενούμενοί τους, και ωφελούνται από την πνευματικά ανταμειφτική συναναστροφή μ’ αυτούς. Ο Γάιος επαινέθηκε επειδή δεχόταν φιλόξενα τους ομοπίστους του, ‘αν και αυτοί ήταν ξένοι’, ακριβώς όπως και τώρα πολλοί από το λαό του Ιεχωβά φιλοξενούν περιοδεύοντες επισκόπους. (3 Ιωάννου 1, 5-8, ΚΔΤΚ) Το να είναι κανείς φιλόξενος αποτελεί προσόν που πρέπει να έχει κάποιος για να διοριστεί πρεσβύτερος. (1 Τιμόθεον 3:2· Τίτον 1:7, 8) Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι ο Ιησούς υποσχέθηκε τις ευλογίες της Βασιλείας στα προβατοειδή άτομα που, με φιλόξενο πνεύμα, θα έκαναν καλό στους χρισμένους ‘αδελφούς’ του.—Ματθαίος 25:34-40.

Να Θυμάστε Εκείνους που Διώκονται

11. Γιατί ήταν κατάλληλη η συμβουλή που αναφέρεται στο εδάφιο Εβραίους 13:3;

¹¹ Εκείνοι που επιθυμούν να έχουν τη βοήθεια του Ιεχωβά και να ‘αποδίδουν ιερή υπηρεσία σ’ αυτόν με θεοσεβή φόβο και δέος’ δεν πρέπει να ξεχνάνε τους ομοπίστους τους που υποφέρουν. Ο Παύλος κατανοούσε τις κακουχίες τις οποίες υπέμεναν οι Χριστιανοί που ταλαιπωρούνταν. Λίγο νωρίτερα, οι μαθητές είχαν διασκορπιστεί εξαιτίας του διωγμού, και ο συνεργάτης του, ο Τιμόθεος, μόλις είχε αποφυλακιστεί. (Εβραίους 13:23· Πράξεις 11:19-21) Οι Χριστιανοί ιεραπόστολοι ταξίδευαν επίσης σχηματίζοντας καινούριες εκκλησίες ή εποικοδομώντας πνευματικά εκείνες που υπήρχαν ήδη. Εφόσον πολλοί από τους αδελφούς και τις αδελφές που ταξίδευαν τότε ήταν Εθνικοί, μερικοί Εβραίοι Χριστιανοί μπορεί να μην ενδιαφέρονταν αρκετά γι’ αυτούς. Ήταν, λοιπόν, κατάλληλη η νουθεσία: «Ενθυμείσθε τους δεσμίους ως συνδέσμιοι, τους ταλαιπωρουμένους ως όντες και σεις εν σώματι».—Εβραίους 13:3.

12. Πώς μπορούμε να εφαρμόσουμε τη συμβουλή που μας δίνεται σχετικά με το να θυμόμαστε τους ομοπίστους μας οι οποίοι ταλαιπωρούνται;

¹² Οι Εβραίοι είχαν ‘δείξει συμπάθεια σ’ εκείνους που βρίσκονταν στη φυλακή’, αλλά δεν έπρεπε να ξεχάσουν τέτοιους πιστούς ομοπίστους, είτε αυτοί ήταν Ιουδαίοι είτε Εθνικοί. (Εβραίους 10:34, ΜΝΚ) Αλλά τι γίνεται μ’ εμάς; Πώς μπορούμε να δείξουμε ότι θυμόμαστε τους Χριστιανούς που ταλαιπωρούνται; Σε μερικές περιπτώσεις, μπορεί να είναι κατάλληλο να κάνουμε έκκληση σε κυβερνητικές αρχές, γράφοντας επιστολές, σε μια προσπάθεια να βοηθήσουμε ομοπίστους που είναι φυλακισμένοι λόγω της πίστης τους σε χώρες όπου το έργο κηρύγματος της Βασιλείας είναι απαγορευμένο. Ιδιαίτερα, θα πρέπει να τους θυμόμαστε στις προσευχές μας και μάλιστα να αναφέρουμε μερικούς ονομαστικά, αν είναι δυνατόν. Ο διωγμός που υφίστανται μας επηρεάζει βαθιά, και ο Ιεχωβά ακούει τις ειλικρινείς δεήσεις που κάνουμε για χάρη τους. (Ψαλμός 65:2· Εφεσίους 6:17-20) Μολονότι δεν βρισκόμαστε στο ίδιο κελί, είναι σαν να είμαστε δέσμιοι μαζί τους και ικανοί να προσφέρουμε βοήθεια και ενθάρρυνση. Είναι βέβαιο ότι οι γεννημένοι από το πνεύμα Χριστιανοί συμπονούν τους χρισμένους που ταλαιπωρούνται. (Παράβαλε 1 Κορινθίους 12:19-26.) Αυτοί δείχνουν παρόμοιο ενδιαφέρον για τους διωκόμενους συντρόφους τους που έχουν επίγεια ελπίδα και οι οποίοι υποφέρουν επίσης πολλών ειδών ταλαιπωρίες στα χέρια των διωκτών τους. Αυτά τα αδελφικά αισθήματα είναι κατάλληλα, αφού όλοι μας έχουμε ακόμη ανθρώπινο σώμα και μπορούμε να υποστούμε παθήματα και διωγμό ως λάτρεις του Ιεχωβά.—1 Πέτρου 5:6-11.

Ο Γάμος Πρέπει να Είναι Άξιος Τιμής

13. Στην ουσία, τι είπε ο Παύλος στο εδάφιο Εβραίους 13:4, ΚΔΤΚ;

¹³ Το ότι ακολουθούμε το παράδειγμα του Χριστού και το ότι ‘αποδίδουμε στον Ιεχωβά ιερή υπηρεσία με θεοσεβή φόβο και δέος’ θα πρέπει να επηρεάζουν με πολλούς τρόπους το ενδιαφέρον που δείχνουμε για τους άλλους. Όταν ο Παύλος είπε «όντες και σεις εν σώματι», αναφέρθηκε σε μια σχέση που είχε σωματική, ή φυσική, χροιά και η οποία έδινε την ευκαιρία για την επίδειξη του κατάλληλου σεβασμού στους άλλους. (Εβραίους 13:3) Αυτός έδωσε στους Εβραίους Χριστιανούς την εξής παρότρυνση: «Ο γάμος να θεωρήται άξιος τιμής από όλους και η συζυγική κλίνη να είναι αμόλυντη. Διότι τους πόρνους και τους μοιχούς θα κατακρίνη ο Θεός». (Εβραίους 13:4, ΚΔΤΚ) Πόσο κατάλληλη ήταν αυτή η συμβουλή, αφού η σεξουαλική ανηθικότητα ήταν διαδεδομένη στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία! Οι σημερινοί Χριστιανοί χρειάζεται επίσης να δίνουν προσοχή σ’ αυτά τα λόγια ενόψει των ξεπεσμένων ηθικών κανόνων που επικρατούν στον κόσμο και ενόψει του γεγονότος ότι κάθε χρόνο αποκόπτονται χιλιάδες άτομα από την εκκλησία εξαιτίας σεξουαλικής ανηθικότητας.

14. Γιατί θα λέγατε ότι ο γάμος είναι άξιος τιμής;

¹⁴ Στα άτομα που δεν έτρεφαν μεγάλη εκτίμηση για το γάμο περιλαμβάνονταν και οι Εσσαίοι των ημερών του Παύλου. Αυτοί ήταν συνήθως άγαμοι, όπως είναι και μερικά άτομα στους κύκλους των κληρικών σήμερα, τα οποία εσφαλμένα θεωρούν την αγαμία ιερότερη από το γάμο. Ωστόσο, με αυτό που είπε ο Παύλος στους Εβραίους Χριστιανούς, κατέδειξε σαφώς ότι ο γάμος είναι άξιος τιμής. Η μεγάλη εκτίμηση για το γάμο έγινε φανερή όταν η Ναομί εξέφρασε την ακόλουθη ευχή για τις νύφες της που είχαν χηρέψει, τη Ρουθ και την Ορφά: ‘Ο Ιεχωβά να σας δώση να εύρητε ανάπαυσιν, εκάστη εν τω οίκω του ανδρός αυτής’. (Ρουθ 1:9) Σε κάποιο άλλο σημείο, ο ίδιος ο Παύλος τόνισε ότι ‘εν υστέροις καιροίς θέλουσιν αποστατήσει τινές από της πίστεως, . . . εμποδίζοντας τον γάμον’.—1 Τιμόθεον 4:1-5.

15. Ποιοι χαρακτηρίζονται πόρνοι και μοιχοί στο εδάφιο Εβραίους 13:4, ΚΔΤΚ, και πώς θα τους κρίνει ο Θεός;

¹⁵ Οι Εβραίοι, που ήταν προηγουμένως υπό το Νόμο, αλλά φέρθηκαν στη νέα διαθήκη, ήξεραν την εντολή: «Μη μοιχεύσης». (Έξοδος 20:14) Αλλά βρίσκονταν σ’ έναν ανήθικο κόσμο και χρειάζονταν την προειδοποίηση: «Η συζυγική κλίνη να είναι αμόλυντη. Διότι τους πόρνους και τους μοιχούς θα κατακρίνη ο Θεός». Στους πόρνους περιλαμβάνονται και τα ανύπαντρα άτομα που έχουν σεξουαλικές σχέσεις. Μοιχοί, ειδικότερα, είναι οι παντρεμένοι που συζούν με άτομα τα οποία δεν είναι σύντροφοί τους, μολύνοντας το συζυγικό τους κρεβάτι. Αφού τα άτομα που αμετανόητα ασκούν πορνεία και μοιχεία αξίζουν τη δυσμενή κρίση του Θεού, δεν θα γίνουν δεκτά στην ουράνια Νέα Ιερουσαλήμ ούτε θα απολαύσουν αιώνια ζωή στη γη υπό την εξουσία της Βασιλείας. (Αποκάλυψις 21:1, 2, 8· 1 Κορινθίους 6:9, 10) Αυτή η προειδοποίηση, δηλαδή να μη μολύνουν το συζυγικό κρεβάτι, θα πρέπει επίσης να κάνει τους παντρεμένους Χριστιανούς να αποφεύγουν την ακάθαρτη σεξουαλική διαγωγή με τους συντρόφους τους, αν και δεν υπάρχει τίποτα το ακάθαρτο στις κατάλληλες σεξουαλικές σχέσεις μέσα στο γάμο.—Βλέπε Σκοπιά, 15 Ιουλίου 1983, σελίδες 27-31.

«Αρκείσθε εις τα Παρόντα»

16, 17. Τι ειπώθηκε στο εδάφιο Εβραίους 13:5, και γιατί οι Εβραίοι χρειάζονταν αυτή τη συμβουλή;

¹⁶ Θα βρίσκουμε ικανοποίηση αν ακολουθούμε το Υπόδειγμά μας και αποδίδουμε ‘ιερή υπηρεσία με θεοσεβή φόβο και δέος’, έχοντας την πεποίθηση ότι ο Ιεχωβά είναι Βοηθός μας. Το να μπλεχτούμε για τα καλά σε υλιστικές επιδιώξεις μπορεί να αποτελεί πειρασμό. Αλλά οι Χριστιανοί δεν πρέπει να υποκύψουν σ’ αυτόν. Στους Εβραίους ειπώθηκε: «Ο τρόπος σας έστω αφιλάργυρος, αρκείσθε εις τα παρόντα, διότι αυτός είπε· Δεν θέλω σε αφήσει ουδέ σε εγκαταλείψει». (Εβραίους 13:5) Γιατί χρειάζονταν αυτή τη συμβουλή οι Εβραίοι Χριστιανοί;

¹⁷ Οι Εβραίοι ίσως να ενδιαφέρονταν υπερβολικά για τα χρήματα, επειδή θυμούνταν τη «μεγάλη πείνα» που έγινε όταν κυβερνούσε ο Κλαύδιος Καίσαρας (41-54 της Κοινής μας Χρονολογίας [Κ.Χ.]). Εκείνη η πείνα ήταν τόσο μεγάλη ώστε οι Χριστιανοί από άλλα μέρη έστειλαν προμήθειες για να βοηθήσουν τους αδελφούς τους στην Ιουδαία. (Πράξεις 11:28, 29) Σύμφωνα με τον Ιουδαίο ιστορικό Ιώσηπο, η πείνα κράτησε τρία χρόνια ή και περισσότερο, και προκάλεσε τρομερή φτώχεια στην Ιουδαία και στην Ιερουσαλήμ.—Ιουδαϊκή Αρχαιολογία, Κ΄, 2, 5· 5, 2.

18. Ποιο μάθημα μας δίνει η συμβουλή που είναι γραμμένη στο εδάφιο Εβραίους 13:5;

¹⁸ Υπάρχει εδώ κανένα μάθημα για εμάς; Ναι, γιατί άσχετα με το πόσο φτωχοί μπορεί να είμαστε, θα πρέπει να μην είμαστε φιλάργυροι ούτε να ενδιαφερόμαστε υπερβολικά για τα χρήματα. Αντί να ανησυχούμε για την οικονομική εξασφάλιση, ίσως δε και να γινόμαστε πλεονέκτες, θα πρέπει να ‘αρκούμαστε στα παρόντα’. Ο Ιησούς είπε: «Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή». (Ματθαίος 6:25-34) Έδειξε επίσης ότι θα πρέπει να συγκεντρώνουμε την προσοχή μας στο να ‘πλουτίζουμε στον Θεό’, επειδή ‘η ζωή μας δεν συνίσταται από τα υπάρχοντά μας’. (Λουκάς 12:13-21) Αν η φιλαργυρία απειλεί την πνευματικότητά μας, τότε ας δώσουμε προσοχή στη συμβουλή που έδωσε ο Παύλος στους Εβραίους και ας θυμόμαστε ότι ‘η ευσέβεια μετ’ αυταρκείας είναι μέγας πλουτισμός’.—1 Τιμόθεον 6:6-8.

Να Εμπιστεύεστε στον Ιεχωβά

19. Ποια διαβεβαίωση έδωσε ο Θεός στον Ιησού του Ναυή, και πώς θα πρέπει να μας επηρεάζει αυτή η διαβεβαίωση;

¹⁹ Ως ακόλουθοι του Ιησού, που επιζητούμε να ‘αποδίδουμε ιερή υπηρεσία με θεοσεβή φόβο και δέος’, πρέπει να θέτουμε την εμπιστοσύνη μας, όχι στα χρήματα, αλλά στον ουράνιο Πατέρα μας, του οποίου η βοήθεια είναι ζωτική. Οποιαδήποτε προβλήματα κι αν αντιμετωπίζουμε, θα πρέπει να θυμόμαστε τη διαβεβαίωσή του: «Δεν θέλω σε αφήσει ουδέ σε εγκαταλείψει». (Εβραίους 13:5) Εδώ ο Παύλος αναφέρθηκε στα λόγια που είχε πει ο Θεός στον Ιησού του Ναυή: «Δεν θέλω σε αφήσει ουδέ σε εγκαταλείψει». (Ιησούς του Ναυή 1:5· παράβαλε Δευτερονόμιον 31:6, 8.) Ο Ιεχωβά ποτέ δεν εγκατέλειψε τον Ιησού του Ναυή, και δεν θα εγκαταλείψει κι εμάς αν εμπιστευόμαστε σ’ Αυτόν.

20. (α) Ποιο είναι το εδάφιο του έτους 1990; (β) Τι θα πρέπει να κάνουμε συνεχώς και χωρίς φόβο;

²⁰ Η αστείρευτη βοήθεια που προσφέρει ο Θεός θα τονίζεται ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά, στη διάρκεια των ερχόμενων μηνών, γιατί το εδάφιο του έτους 1990 λέει: ‘Να έχετε μεγάλο θάρρος και να λέτε: «Ο Ιεχωβά είναι βοηθός μου»’. Αυτά τα λόγια βρίσκονται στο εδάφιο Εβραίους 13:6, ΜΝΚ, όπου ο Παύλος παρέθεσε τα λόγια του ψαλμωδού και είπε στους Εβραίους: ‘Έτσι ώστε να έχουμε μεγάλο θάρρος και να λέμε: «Ο Ιεχωβά είναι βοηθός μου· δεν θα φοβηθώ. Τι μπορεί να μου κάνει ο άνθρωπος;»’ (Ψαλμός 118:6) Μολονότι διωκόμαστε, δεν φοβόμαστε, γιατί οι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα παραπάνω απ’ ό,τι επιτρέπει ο Θεός. (Ψαλμός 27:1) Ακόμη κι αν χρειαστεί να πεθάνουμε κρατώντας ακεραιότητα, έχουμε την ελπίδα της ανάστασης. (Πράξεις 24:15) Γι’ αυτό, ας συνεχίσουμε να ακολουθούμε το Υπόδειγμά μας, καθώς ‘αποδίδουμε ιερή υπηρεσία με θεοσεβή φόβο και δέος’, πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά είναι Βοηθός μας.

Να Προσφέρετε Θυσίες που Ευαρεστούν τον Ιεχωβά

«Δι’ αυτού [του Ιησού Χριστού] . . . ας αναφέρωμεν πάντοτε εις τον Θεόν θυσίαν αινέσεως, τουτέστι καρπόν χειλέων ομολογούντων το όνομα αυτού [που κάνουν δημόσια διακήρυξη για το όνομά του, ΜΝΚ]».—ΕΒΡΑΙΟΥΣ 13:15.

1. Τι παρότρυνε ο Ιεχωβά τους αμαρτωλούς Ισραηλίτες να κάνουν;

Ο ΙΕΧΩΒΑ είναι ο Βοηθός εκείνων που του προσφέρουν ευπρόσδεκτες θυσίες. Γι’ αυτό, παλιότερα έδειχνε την εύνοιά του στους Ισραηλίτες που πρόσφεραν θυσίες ζώων. Αλλά τι συνέβη αφότου αυτοί αμάρτησαν επανειλημμένα; Μέσω του προφήτη Ωσηέ, τους δόθηκε η παρότρυνση: ‘Ισραήλ, επίστρεψον προς Ιεχωβά τον Θεόν σου, διότι έπεσας δια της ανομίας σου. Λάβετε μεθ’ εαυτών λόγους και επιστρέψατε προς τον Ιεχωβά· είπατε προς αυτόν, Αφαίρεσον πάσαν ανομίαν ημών και δέχθητι ημάς ευμενώς, και θέλομεν αποδώσει τον καρπόν [τους νεαρούς ταύρους, ΜΝΚ] των χειλέων ημών’.—Ωσηέ 14:1, 2.

2. Τι ήταν οι ‘νεαροί ταύροι των χειλιών’, και πώς αναφέρθηκε ο απόστολος Παύλος στην προφητεία του Ωσηέ;

² Έτσι, λοιπόν, παρακινήθηκε ο αρχαίος λαός του Θεού να προσφέρει στον Ιεχωβά Θεό ‘τους νεαρούς ταύρους των χειλιών του’. Τι ήταν αυτοί οι ταύροι; Ήταν θυσίες ειλικρινούς αίνου! Αναφερόμενος σ’ αυτή την προφητεία, ο Παύλος παρότρυνε τους Εβραίους Χριστιανούς να ‘αναφέρουν πάντοτε εις τον Θεόν θυσίαν αινέσεως, τουτέστι καρπόν χειλέων ομολογούντων το όνομα αυτού [που κάνουν δημόσια διακήρυξη για το όνομά του, ΜΝΚ]’. (Εβραίους 13:15) Τι μπορεί να βοηθήσει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά να προσφέρουν τέτοιες θυσίες σήμερα;

‘Να Μιμείστε την Πίστη τους’

3. Στην ουσία, τι είπε ο απόστολος Παύλος στο εδάφιο Εβραίους 13:7, ΜΝΚ, πράγμα που εγείρει ποιο ερώτημα;

³ Η εφαρμογή της συμβουλής που έδωσε ο Παύλος στους Εβραίους θα μας καταστήσει ικανούς να προσφέρουμε ευπρόσδεκτες θυσίες στον Μεγάλο Βοηθό μας, τον Ιεχωβά Θεό. Για παράδειγμα, ο απόστολος έγραψε: ‘Να θυμάστε εκείνους που αναλαμβάνουν την ηγεσία ανάμεσά σας, οι οποίοι σας έχουν πει το λόγο του Θεού, και, καθώς αναλογίζεστε το αποτέλεσμα της διαγωγής τους, να μιμείστε την πίστη τους’. (Εβραίους 13:7, ΜΝΚ) Σε ποιους αναφερόταν ο Παύλος όταν είπε, ‘Να θυμάστε εκείνους που αναλαμβάνουν την ηγεσία ανάμεσά σας’ ή, αλλιώς, ‘που είναι κυβερνήτες σας’;—Μετάφραση Νέου Κόσμου με Παραπομπές, υποσημείωση.

4. (α) Σύμφωνα με το ελληνικό κείμενο, τι κάνουν εκείνοι που ‘αναλαμβάνουν την ηγεσία’; (β) Ποιοι είναι εκείνοι που ‘αναλαμβάνουν την ηγεσία’ ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά;

⁴ Ο Παύλος μίλησε για εκείνους που ‘αναλαμβάνουν την ηγεσία’ ή, αλλιώς, που κυβερνάνε. (Εδάφια 7, 17, 24, ΜΝΚ) Η λέξη κυβερνώ σημαίνει «οδηγώ πλοίο, κατευθύνω, διοικώ». Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι κυβερνούν, χρησιμοποιώντας τις ‘ικανότητες που έχουν να διευθύνουν’ (κυβερνήσεις, Κείμενο) καθώς παρέχουν ηγεσία και καθοδηγία στις τοπικές εκκλησίες. (1 Κορινθίους 12:28, ΚΔΤΚ) Αλλά οι απόστολοι, καθώς και άλλοι πρεσβύτεροι στην Ιερουσαλήμ, υπηρετούσαν ως ένα σώμα που έδινε καθοδηγία και συμβουλές σε όλες τις εκκλησίες. (Πράξεις 15:1, 2, 27-29) Σήμερα, λοιπόν, ένα κυβερνών σώμα πρεσβυτέρων παρέχει πνευματική επίβλεψη στους Μάρτυρες του Ιεχωβά παγκόσμια.

5. Γιατί και πώς θα πρέπει να προσευχόμαστε για τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας και για τα μέλη του Κυβερνώντος Σώματος;

⁵ Οι τοπικοί πρεσβύτεροι και τα μέλη του Κυβερνώντος Σώματος αναλαμβάνουν την ηγεσία ανάμεσά μας· γι’ αυτό, θα πρέπει να τους σεβόμαστε και να προσευχόμαστε να τους δίνει ο Θεός τη σοφία που χρειάζεται για να κυβερνάνε την εκκλησία. (Παράβαλε Εφεσίους 1:15-17.) Πόσο κατάλληλο είναι να θυμόμαστε όλους εκείνους που ‘μας είπαν το λόγο του Θεού’! Ο Τιμόθεος διδάχτηκε, όχι μόνο από τη μητέρα του και τη γιαγιά του, αλλά και αργότερα από τον Παύλο και από άλλους. (2 Τιμόθεον 1:5, 6· 3:14) Ο Τιμόθεος, λοιπόν, μπορούσε να συλλογίζεται ποιο ήταν το αποτέλεσμα της διαγωγής εκείνων που αναλάμβαναν την ηγεσία και ήταν σε θέση να μιμείται την πίστη τους.

6. Ποιων την πίστη θα πρέπει να μιμούμαστε, αλλά ποιον ακολουθούμε;

⁶ Άτομα σαν τον Άβελ, τον Νώε, τον Αβραάμ, τη Σάρρα, τη Ραάβ και τον Μωυσή άσκησαν πίστη. (Εβραίους 11:1-40) Κατά συνέπεια, μπορούμε, χωρίς δισταγμό, να μιμηθούμε την πίστη τους, επειδή αυτοί πέθαναν όσιοι στον Θεό. Αλλά μπορούμε επίσης να ‘μιμηθούμε την πίστη’ των όσιων αντρών που αναλαμβάνουν τώρα την ηγεσία ανάμεσά μας. Φυσικά, δεν ακολουθούμε ατελείς ανθρώπους, γιατί κρατάμε τα μάτια μας στραμμένα στον Χριστό. Όπως είπε ο μεταφραστής της Αγίας Γραφής Έντγκαρ Τζ. Γκούντσπιντ: «Οι ήρωες της αρχαιότητας δεν αποτελούν πρότυπα για τον πιστό, γιατί ο Χριστός αποτελεί καλύτερο πρότυπο γι’ αυτόν . . . Ο Χριστιανός δρομέας πρέπει να έχει τα μάτια του καρφωμένα στον Ιησού». Ναι, ‘ο Χριστός έπαθε για εμάς αφίνοντας παράδειγμα σ’ εμάς για να ακολουθήσουμε [προσεκτικά, ΜΝΚ] τα ίχνη του’.—1 Πέτρου 2:21· Εβραίους 12:1-3.

7. Πώς θα πρέπει το εδάφιο Εβραίους 13:8 να επηρεάζει τη στάση μας απέναντι στα παθήματα για χάρη του Ιησού Χριστού;

⁷ Συγκεντρώνοντας την προσοχή στον Γιο του Θεού, ο Παύλος πρόσθεσε: «Ο Ιησούς Χριστός είναι ο αυτός χθες και σήμερον και εις τους αιώνας». (Εβραίους 13:8) Οι πιστοί μάρτυρες, όπως ο Στέφανος και ο Ιάκωβος, είχαν εκδηλώσει ακλόνητη ακεραιότητα, ακολουθώντας το σταθερό πρότυπο του Ιησού. (Πράξεις 7:1-60· 12:1, 2) Αφού ήταν πρόθυμοι να πεθάνουν ως ακόλουθοι του Χριστού, αξίζει να μιμηθούμε την πίστη τους. Στο παρελθόν, στο παρόν, ακόμη και στο μέλλον, τα θεοσεβή άτομα δεν προσπαθούν να ‘ξεφύγουν’ από το να υποστούν μαρτυρικό θάνατο ως μαθητές του Ιησού.

Να Αποφεύγετε Ψεύτικες Διδασκαλίες

8. Πώς θα παραφράζατε τα λόγια του Παύλου που αναφέρονται στο εδάφιο Εβραίους 13:9, ΚΔΤΚ;

⁸ Το γεγονός ότι η προσωπικότητα και οι διδασκαλίες του Ιησού παραμένουν αναλλοίωτες θα πρέπει να μας κάνει να προσκολλούμαστε σε όσα δίδαξε ο ίδιος και οι απόστολοι. Στους Εβραίους ειπώθηκε: «Μη παρασύρεσθε από διάφορες και ξένες διδασκαλίες. Είναι καλόν η καρδιά να ενισχύεται με την χάριν [παρ’ αξία καλοσύνη, ΜΝΚ] και όχι με φαγητά, από τα οποία δεν είδαν καμμίαν ωφέλειαν όσοι βασίζονται σ’ αυτά».—Εβραίους 13:9, ΚΔΤΚ.

9. Ποια ανώτερα πράγματα υπέδειξε ο Παύλος στην επιστολή του προς τους Εβραίους Χριστιανούς;

⁹ Οι Ιουδαίοι υποδείκνυαν ορισμένα πράγματα, όπως η θεαματική χορήγηση του Νόμου στο Όρος Σινά και η μόνιμη βασιλεία του Δαβίδ. Αλλά ο Παύλος έδειξε στους Εβραίους Χριστιανούς ότι, μολονότι η θέσπιση της διαθήκης του Νόμου ήταν φοβερή, ο Ιεχωβά έδωσε μαρτυρία με πιο δυναμικό τρόπο όταν εγκαινιάστηκε η νέα διαθήκη, χρησιμοποιώντας σημεία, θαυμαστά προμηνύματα και διανομές αγίου πνεύματος. (Πράξεις 2:1-4· Εβραίους 2:2-4, ΜΝΚ) Η ουράνια Βασιλεία του Χριστού δεν μπορεί να κλονιστεί, όπως συνέβη με την επίγεια βασιλεία των Δαβιδικών κυβερνητών το 607 πριν από την Κοινή μας Χρονολογία (Π.Κ.Χ.). (Εβραίους 1:8, 9· 12:28, ΜΝΚ) Επιπλέον, ο Ιεχωβά συγκεντρώνει τους χρισμένους μπροστά σε κάτι πολύ πιο φοβερό από τη θαυματουργική επίδειξη που έγινε στο Όρος Σινά, γιατί αυτοί πλησιάζουν στο ουράνιο Όρος Σιών.—Εβραίους 12:18-27.

10. Σύμφωνα με το εδάφιο Εβραίους 13:9, με τι ‘ενισχύεται’ η καρδιά;

¹⁰ Συνεπώς, οι Εβραίοι χρειαζόταν να αποφύγουν να ‘παρασυρθούν από διάφορες και ξένες διδασκαλίες’ των Ιουδαϊστών. (Γαλάτας 5:1-6) Όχι με αυτές τις διδασκαλίες, αλλά ‘με την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού ενισχύεται η καρδιά’ για να παραμείνει σταθερή στην αλήθεια. Προφανώς, μερικοί λογομαχούσαν σχετικά με τροφές και θυσίες, γιατί ο Παύλος είπε ότι η καρδιά δεν ενισχύεται «με φαγητά, από τα οποία δεν είδαν καμμίαν ωφέλειαν όσοι βασίζονται σ’ αυτά». Τα πνευματικά οφέλη απορρέουν από τη θεοσεβή αφοσίωση και από την εκτίμηση για το αντίλυτρο, κι όχι από το ακατάλληλο ενδιαφέρον για τη βρώση ορισμένων τροφών και την τήρηση συγκεκριμένων ημερών. (Ρωμαίους 14:5-9) Εκτός απ’ αυτό, η θυσία του Χριστού κατέστησε ανώφελες τις Λευιτικές θυσίες.—Εβραίους 9:9-14· 10:5-10.

Θυσίες που Ευαρεστούν τον Θεό

11. (α) Ποια είναι η ουσία των λόγων του Παύλου που αναφέρονται στα εδάφια Εβραίους 13:10, 11; (β) Ποιο συμβολικό θυσιαστήριο έχουν οι Χριστιανοί;

¹¹ Οι Λευίτες ιερείς έτρωγαν το κρέας από τα θυσιασμένα ζώα, αλλά ο Παύλος έγραψε: «Έχομεν θυσιαστήριον, εξ ου δεν έχουσιν εξουσίαν να φάγωσιν οι λατρεύοντες εις την σκηνήν [του μαρτυρίου]. Διότι των ζώων, των οποίων το αίμα εισφέρεται εις τα άγια δια του αρχιερέως περί αμαρτίας, τούτων τα σώματα κατακαίονται έξω του στρατοπέδου» τη Μέρα του Εξιλασμού. (Εβραίους 13:10, 11· Λευιτικόν 16:27· 1 Κορινθίους 9:13) Οι Χριστιανοί έχουν ένα συμβολικό θυσιαστήριο, το οποίο υποδηλώνει την προσέγγιση στον Θεό με βάση τη θυσία του Ιησού η οποία εξιλεώνει την αμαρτία και έχει σαν αποτέλεσμα τη συγχώρηση από τον Ιεχωβά και τη σωτηρία για αιώνια ζωή.

12. Στα εδάφια Εβραίους 13:12-14, τι παροτρύνθηκαν να κάνουν οι χρισμένοι Χριστιανοί;

¹² Ο Παύλος δεν τονίζει ιδιαίτερα την αντιστοιχία με τη Μέρα του Εξιλασμού, αλλά ωστόσο προσθέτει: «Όθεν και ο Ιησούς, δια να αγιάση τον λαόν δια του ιδίου αυτού αίματος, έξω της πύλης [της Ιερουσαλήμ] έπαθεν». Εκεί ο Χριστός πέθανε και παρέσχε την απολύτως αποτελεσματική εξιλεωτική θυσία. (Εβραίους 13:12· Ιωάννης 19:17· 1 Ιωάννου 2:1, 2, ΜΝΚ) Ο απόστολος Παύλος παρότρυνε τους χρισμένους συγχριστιανούς του: «Ας εξερχώμεθα λοιπόν προς αυτόν [τον Χριστό] έξω του στρατοπέδου, τον ονειδισμόν αυτού φέροντες· διότι δεν έχομεν εδώ πόλιν διαμένουσαν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν». (Εβραίους 13:13, 14· Λευιτικόν 16:10) Μολονότι ονειδιζόμαστε όπως κι ο Ιησούς, εγκαρτερούμε ως Μάρτυρες του Ιεχωβά. ‘Απαρνούμαστε την ασέβεια και τις κοσμικές επιθυμίες και ζούμε με σωφροσύνη και δικαιοσύνη και ευσέβεια στον παρόντα αιώνα [μέσα σ’ αυτό το παρόν σύστημα πραγμάτων, ΜΝΚ]’, καθώς αποβλέπουμε στο νέο κόσμο. (Τίτον 2:11-14· 2 Πέτρου 3:13· 1 Ιωάννου 2:15-17) Και οι χρισμένοι που βρίσκονται ανάμεσά μας επιζητούν με ζήλο την «πόλιν», την ουράνια Βασιλεία.—Εβραίους 12:22.

13. Από ποια πράγματα δεν αποτελούνται απλώς οι θυσίες που ευαρεστούν τον Θεό;

¹³ Στη συνέχεια ο Παύλος ανέφερε ορισμένες θυσίες που ευαρεστούν τον Θεό, γράφοντας: «Δι’ αυτού [του Ιησού] . . . ας αναφέρωμεν πάντοτε εις τον Θεόν θυσίαν αινέσεως, τουτέστι καρπόν χειλέων ομολογούντων το όνομα αυτού [που κάνουν δημόσια διακήρυξη για το όνομά του, ΜΝΚ]. Την δε αγαθοποιίαν και το μεταδοτικόν [το να μοιράζεστε πράγματα με άλλους, ΜΝΚ] μη λησμονείτε, διότι εις τοιαύτας θυσίας ευαρεστείται ο Θεός». (Εβραίους 13:15, 16) Οι Χριστιανικές θυσίες δεν αποτελούνται απλώς από ανθρωπιστικά έργα. Οι άνθρωποι γενικότερα κάνουν τέτοια πράγματα. Για παράδειγμα, αυτό συνέβη όταν άνθρωποι από πολλά έθνη έσπευσαν να βοηθήσουν τα θύματα του σεισμού στη Σοβιετική Αρμενία, στα τέλη του 1988.

14. Σε ποιο έργο δίνει έμφαση η προσφορά ευπρόσδεκτων θυσιών στον Θεό;

¹⁴ Η ιερή υπηρεσία που αποδίδουμε στον Ιεχωβά ‘με θεοσεβή φόβο και δέος’ βασίζεται στο αυτοθυσιαστικό είδος αγάπης που εκδήλωσε ο Ιησούς. (Εβραίους 12:28, ΜΝΚ· Ιωάννης 13:34· 15:13) Αυτή η υπηρεσία δίνει έμφαση στο έργο κηρύγματος που κάνουμε, γιατί, μέσω του Χριστού ως Αρχιερέα, ‘αναφέρουμε στον Θεό θυσία αινέσεως, δηλαδή καρπό χειλέων που κάνουν δημόσια διακήρυξη για το όνομά του’. (Ωσηέ 14:2· Ρωμαίους 10:10-15, ΜΝΚ· Εβραίους 7:26) Φυσικά, ‘δεν ξεχνάμε την αγαθοποιία και το να μοιραζόμαστε πράγματα με άλλους’, ακόμη και με άτομα που δεν είναι ‘οικεία στην πίστη’. (Γαλάτας 6:10) Ιδιαίτερα όταν οι συγχριστιανοί μας υφίστανται κάποια συμφορά ή βρίσκονται σε ανάγκη ή σε στενοχώρια, τότε προσφέρουμε στοργική βοήθεια από υλική και πνευματική άποψη. Γιατί; Επειδή αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Επίσης θέλουμε να μπορούν αυτοί να παραμένουν σταθεροί στη δημόσια διακήρυξη της ελπίδας τους χωρίς να κλονίζονται, «διότι εις τοιαύτας θυσίας ευαρεστείται ο Θεός».—Εβραίους 10:23-25· Ιακώβου 1:27.

Να Είστε Υποτακτικοί

15. (α) Πώς θα παραφράζατε τη συμβουλή που αναφέρεται στο εδάφιο Εβραίους 13:17; (β) Γιατί πρέπει να δείχνουμε σεβασμό για εκείνους που αναλαμβάνουν την ηγεσία;

¹⁵ Για να αποδίδουμε ευπρόσδεκτες θυσίες, πρέπει να συνεργαζόμαστε πλήρως με την οργάνωση του Θεού. Χωρίς να συγκεντρώνει την προσοχή στο ζήτημα της εξουσίας, ο Παύλος έγραψε: «Πείθεσθε εις τους προεστώτας σας και υπακούετε [να είστε υπάκουοι σ’ εκείνους που αναλαμβάνουν την ηγεσία ανάμεσά σας και να είστε υποτακτικοί, ΜΝΚ]· διότι αυτοί αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών σας ως μέλλοντες να αποδώσωσι λόγον· δια να κάμνωσι τούτο μετά χαράς και μη στενάζοντες· διότι τούτο δεν σας ωφελεί». (Εβραίους 13:17) Θα πρέπει να σεβόμαστε τους διορισμένους πρεσβυτέρους που αναλαμβάνουν την ηγεσία μέσα στην εκκλησία, ώστε αυτοί να μη χρειάζεται να ‘στενάζουν’ από στενοχώρια επειδή εμείς δεν συνεργαζόμαστε. Αν δεν είμαστε υποτακτικοί, αυτό θα αποτελεί φορτίο για τους επισκόπους και θα προξενεί πνευματική βλάβη σ’ εμάς. Το συνεργατικό πνεύμα διευκολύνει τους πρεσβυτέρους να παρέχουν βοήθεια και συμβάλλει στην ενότητα και στην πρόοδο του έργου κηρύγματος της Βασιλείας.—Ψαλμός 133:1-3.

16. Γιατί είναι κατάλληλο να είμαστε υποτακτικοί σ’ εκείνους που αναλαμβάνουν την ηγεσία ανάμεσά μας;

¹⁶ Πόσο κατάλληλο είναι να είμαστε υποτακτικοί σ’ εκείνους που αναλαμβάνουν την ηγεσία! Αυτοί διδάσκουν στις συναθροίσεις μας και μας βοηθάνε στη διακονία. Ως ποιμένες, επιζητούν την ευημερία μας. (1 Πέτρου 5:2, 3) Μας βοηθάνε να διακρατούμε καλή σχέση με τον Θεό και την εκκλησία. (Πράξεις 20:28-30) Υποτασσόμενοι στη σοφή και στοργική επίβλεψη, δείχνουμε σεβασμό για τον Υπέρτατο Επίσκοπο, τον Ιεχωβά Θεό, και τον Βοηθό Επίσκοπό του, τον Ιησού Χριστό.—1 Πέτρου 2:25· Αποκάλυψις 1:1· 2:1–3:22.

Να Προσεύχεστε

17. Τι προσευχές ζήτησε ο Παύλος, και γιατί μπορούσε δίκαια να τις ζητήσει;

¹⁷ Εφόσον ο Παύλος και οι σύντροφοί του είχαν χωριστεί από τους Εβραίους, ίσως εξαιτίας του διωγμού, αυτός είπε: «Προσεύχεσθε περί ημών· διότι είμεθα πεπεισμένοι ότι έχομεν καλήν [έντιμη, ΜΝΚ] συνείδησιν, θέλοντες να πολιτευώμεθα κατά πάντα καλώς [έντιμα, ΜΝΚ]. Περισσότερον δε παρακαλώ να κάμητε τούτο, δια να αποκατασταθώ εις εσάς ταχύτερα». (Εβραίους 13:18, 19) Αν ο Παύλος ήταν ύπουλο άτομο με πωρωμένη συνείδηση, τι δικαίωμα θα είχε να ζητάει από τους Εβραίους να προσεύχονται για να ξαναβρεθεί μαζί τους; (Παροιμίαι 3:32, ΜΝΚ· 1 Τιμόθεον 4:1, 2) Φυσικά και ήταν έντιμος διάκονος, που με καλή συνείδηση αντιστεκόταν στους Ιουδαϊστές. (Πράξεις 20:17-27) Ο Παύλος ήταν επίσης πεπεισμένος ότι θα μπορούσε να ξαναβρεθεί μαζί με τους Εβραίους συντομότερα, αν εκείνοι προσεύχονταν γι’ αυτό.

18. Αν αναμένουμε να προσεύχονται οι άλλοι για εμάς, ποια ερωτήματα θα μπορούσαμε να κάνουμε στον εαυτό μας;

¹⁸ Το γεγονός ότι ο Παύλος ζήτησε να προσεύχονται οι Εβραίοι γι’ αυτόν δείχνει ότι είναι κατάλληλο να προσεύχονται οι Χριστιανοί ο ένας για τον άλλον, ακόμη και ονομαστικά. (Παράβαλε Εφεσίους 6:17-20.) Αλλά αν αναμένουμε να προσεύχονται οι άλλοι για εμάς, δεν θα πρέπει να είμαστε σαν τον απόστολο και να φροντίζουμε να ‘έχουμε έντιμη συνείδηση, και να πολιτευόμαστε κατά πάντα έντιμα’; Είστε έντιμοι σε οτιδήποτε κάνετε; Και έχετε την ίδια πεποίθηση στην προσευχή που είχε ο Παύλος;—1 Ιωάννου 5:14, 15.

Τελικά Λόγια και Παρότρυνση

19. (α) Ποια ευχή για τους Εβραίους εξέφρασε με προσευχή ο Παύλος; (β) Γιατί η νέα διαθήκη είναι αιώνια διαθήκη;

¹⁹ Αφού ζήτησε από τους Εβραίους να προσεύχονται γι’ αυτόν, ο Παύλος εξέφρασε μια ευχή, προσευχόμενος ως εξής: «Ο δε Θεός της ειρήνης, όστις ανεβίβασεν εκ των νεκρών τον μέγαν ποιμένα των προβάτων δια του αίματος της αιωνίου διαθήκης, τον Κύριον ημών Ιησούν, είθε να σας κάμη τελείους εις παν έργον αγαθόν, δια να εκτελήτε το θέλημα αυτού, ενεργών εν υμίν το ευάρεστον ενώπιον αυτού δια του Ιησού Χριστού, εις τον οποίον είη η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων· αμήν». (Εβραίους 13:20, 21) Έχοντας υπόψη του μια ειρηνική γη, ‘ο Θεός της ειρήνης’ ανέστησε τον Χριστό σε αθάνατη ζωή στον ουρανό, όπου ο Ιησούς παρουσίασε την αξία του χυμένου αίματός του, το οποίο έθεσε σε ισχύ τη νέα διαθήκη. (Ησαΐας 9:6, 7· Λουκάς 22:20) Αυτή είναι αιώνια διαθήκη, επειδή εκείνοι που ζουν στη γη λαβαίνουν μόνιμα οφέλη από τις υπηρεσίες των 144.000 πνευματικών γιων του Θεού που βασιλεύουν μαζί με τον Ιησού στον ουρανό και οι οποίοι βρίσκονται στη νέα διαθήκη. (Αποκάλυψις 14:1-4· 20:4-6) Μέσω του Χριστού, ο Θεός, στον οποίον αποδίδουμε δόξα, ‘μας κάνει τέλειους εις παν έργον αγαθόν που απαιτείται για να εκτελούμε το θέλημά του και να είμαστε ευάρεστοι ενώπιόν του’.

20. Πώς θα παραφράζατε και θα εξηγούσατε την τελική προτροπή που δίνει ο Παύλος στους Εβραίους Χριστιανούς;

²⁰ Αβέβαιος καθώς ήταν για το πώς θα αντιδρούσαν οι Εβραίοι στην επιστολή του, ο Παύλος είπε: «Σας παρακαλώ δε, αδελφοί, υποφέρετε τον λόγον της νουθεσίας [να ακούτε τον Γιο του Θεού, και όχι τους Ιουδαϊστές]· διότι εν συντομία σας έγραψα [αν ληφθεί υπόψη το βαρυσήμαντο περιεχόμενο της επιστολής]. Εξεύρετε ότι ο αδελφός Τιμόθεος απελύθη της φυλακής, μετά του οποίου, εάν έλθη ταχύτερα, θέλω σας ιδεί». Γράφοντας προφανώς από τη Ρώμη, ο απόστολος ήλπιζε ότι θα επισκεπτόταν τους Εβραίους στην Ιερουσαλήμ μαζί με τον Τιμόθεο. Κατόπιν ο Παύλος είπε: ‘Δώστε τους χαιρετισμούς μου σε όλους εκείνους που αναλαμβάνουν την ηγεσία [ως σκληρά εργαζόμενοι πρεσβύτεροι] ανάμεσά σας και σε όλους τους αγίους [εκείνους που έχουν την ουράνια ελπίδα]. Εκείνοι που βρίσκονται στην Ιταλία σάς στέλνουν τους χαιρετισμούς τους. Είθε η παρ’ αξία καλοσύνη [του Θεού] να είναι με όλους σας’.—Εβραίους 13:22, 23· 13:24, 25, ΜΝΚ.