ΡΙΧΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΥΡΙΝΟ ΚΑΜΙΝΙ!

18, 19. Τι συνέβη όταν οι τρεις Εβραίοι ρίχτηκαν στο πύρινο καμίνι;

¹⁸ Εξοργισμένος ο Ναβουχοδονόσορ διέταξε τους υπηρέτες του να θερμάνουν το καμίνι εφτά φορές περισσότερο από ό,τι συνήθως. Κατόπιν πρόσταξε «κάποιους άντρες ακμαίους και σφριγηλούς» να δέσουν τον Σεδράχ, τον Μισάχ και τον Αβδενεγώ, και να τους ρίξουν στο «καιόμενο πύρινο καμίνι». Εκείνοι ακολούθησαν τις εντολές του βασιλιά και έριξαν τους τρεις Εβραίους στη φωτιά, δεμένους και με όλα τους τα ρούχα—ίσως για να αναλωθούν ακόμη πιο γρήγορα. Ωστόσο, εκείνοι που θανατώθηκαν από τις φλόγες ήταν τα ίδια τα πρωτοπαλίκαρα του Ναβουχοδονόσορα.—Δανιήλ 3:19-22.

¹⁹ Αλλά κάτι ασυνήθιστο συνέβαινε. Μολονότι ο Σεδράχ, ο Μισάχ και ο Αβδενεγώ βρίσκονταν καταμεσής στο πύρινο καμίνι, οι φλόγες δεν τους έκαιγαν. Φανταστείτε την έκπληξη του Ναβουχοδονόσορα! Τους είχαν ρίξει στην τρομερή φωτιά, καλά δεμένους, αλλά αυτοί ήταν ακόμη ζωντανοί. Μάλιστα περπατούσαν ελεύθεροι μέσα στη φωτιά! Αλλά ο Ναβουχοδονόσορ παρατήρησε κάτι άλλο. «Δεν ήταν τρεις οι ακμαίοι άντρες που ρίξαμε δεμένους μέσα στη φωτιά;» ρώτησε τους ανώτερους βασιλικούς αξιωματούχους του. «Ναι, βασιλιά», αποκρίθηκαν εκείνοι. «Δείτε!» φώναξε ο Ναβουχοδονόσορ, «εγώ βλέπω τέσσερις ακμαίους άντρες να περπατούν ελεύθεροι μέσα στη φωτιά, και δεν έχουν πάθει τίποτα, και η εμφάνιση του τέταρτου μοιάζει με γιο των θεών».—Δανιήλ 3:23-25.

20, 21. (α) Τι παρατήρησε ο Ναβουχοδονόσορ σχετικά με τον Σεδράχ, τον Μισάχ και τον Αβδενεγώ όταν βγήκαν από το καμίνι; (β) Τι υποχρεώθηκε να αναγνωρίσει ο Ναβουχοδονόσορ;

²⁰ Ο Ναβουχοδονόσορ πλησίασε στην πόρτα του πύρινου καμινιού. «Σεδράχ, Μισάχ και Αβδενεγώ, υπηρέτες του Υψίστου Θεού», φώναξε, «βγείτε και ελάτε εδώ!» Οι τρεις Εβραίοι βγήκαν μέσα από τη φωτιά. Χωρίς αμφιβολία, όλοι όσοι υπήρξαν μάρτυρες αυτού του θαύματος—περιλαμβανομένων και των σατραπών, των υπάρχων, των κυβερνητών και των ανώτερων αξιωματούχων—έμειναν άναυδοι. Ναι, αυτοί οι τρεις νεαροί φαινόταν σαν να μην είχαν μπει καν μέσα στο καμίνι! Δεν είχε πάει πάνω τους η μυρωδιά της φωτιάς και δεν είχε καεί τρίχα από το κεφάλι τους.—Δανιήλ 3:26, 27.

²¹ Τότε ο Βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ υποχρεώθηκε να αναγνωρίσει ότι ο Ιεχωβά είναι ο Ύψιστος Θεός. «Ευλογημένος να είναι ο Θεός του Σεδράχ, του Μισάχ και του Αβδενεγώ», διακήρυξε, «ο οποίος έστειλε τον άγγελό του και έσωσε τους υπηρέτες του που εμπιστεύτηκαν σε αυτόν και που άλλαξαν το λόγο του βασιλιά και παρέδωσαν τα σώματά τους, επειδή δεν υπηρέτησαν και δεν λάτρεψαν κανέναν θεό εκτός από τον Θεό τους». Στη συνέχεια, ο βασιλιάς πρόσθεσε την εξής αυστηρή προειδοποίηση: «Από εμένα δίνεται διαταγή ότι όποιος λαός, εθνότητα ή γλώσσα πει οτιδήποτε κακό εναντίον του Θεού του Σεδράχ, του Μισάχ και του Αβδενεγώ πρέπει να διαμελιστεί, και το σπίτι του να μετατραπεί σε δημόσιο αποχωρητήριο· επειδή δεν υπάρχει άλλος θεός που να είναι ικανός να απελευθερώνει όπως αυτός». Οι τρεις Εβραίοι, λοιπόν, επανέκτησαν την εύνοια του βασιλιά και “ευημέρησαν στη διοικητική περιφέρεια της Βαβυλώνας”.—Δανιήλ 3:28-30.

[Ολοσέλιδη εικόνα στη σελίδα 78]