ΒΕΡΝΙΚΗ

(Βερνίκη) [παράγωγο του νικῶ].

Κόρη του Ηρώδη Αγρίππα Α΄ από τη σύζυγό του Κύπρο. Γεννήθηκε γύρω στο 28 Κ.Χ. και ήταν αδελφή της Μαριάμνης Γ΄, της Δρουσίλλας και του Ηρώδη Αγρίππα Β΄. (Βλέπε ΗΡΩΔΗΣ Αρ. 4.) Η Βερνίκη και ο αδελφός της ο Αγρίππας επισκέφτηκαν τον Κυβερνήτη Φήστο στην Καισάρεια το 58 Κ.Χ., όπου οι δυο τους, κατόπιν πρόσκλησης του Φήστου, «ήρθαν με πολύ φανταχτερή πομπή και μπήκαν στην αίθουσα ακροάσεων μαζί με στρατιωτικούς διοικητές καθώς και επιφανείς άντρες της πόλης». Στη συνέχεια φέρθηκε εκεί ο κρατούμενος Παύλος, στον οποίο και δόθηκε άδεια να παρουσιάσει τη δυναμική και γλαφυρή υπεράσπισή του ενώπιον όλων αυτών των επισήμων.—Πρ 25:13, 23· 26:1-30.

Σε πολύ νεαρή ηλικία η Βερνίκη παντρεύτηκε τον Μάρκο, γιο του Αλέξανδρου Λυσίμαχου. Μετά το θάνατό του, παντρεύτηκε το θείο της τον Ηρώδη, βασιλιά της Χαλκίδας, από τον οποίο απέκτησε δύο αγόρια προτού αυτός πεθάνει το 48 Κ.Χ. Έκτοτε ζούσε με τον αδελφό της μέχρις ότου κυκλοφόρησαν φήμες ότι είχαν αιμομεικτική σχέση. Στη συνέχεια παντρεύτηκε τον Πολέμωνα, βασιλιά της Κιλικίας, αφού πρώτα αυτός δέχτηκε να μεταστραφεί στον Ιουδαϊσμό. Τον εγκατέλειψε, όμως, γρήγορα και επέστρεψε ξανά στον αδελφό της. Στη διάρκεια αυτής ακριβώς της περιόδου η ίδια και ο Αγρίππας επισκέφτηκαν την Καισάρεια.

Το 65 Κ.Χ. η Βερνίκη διακινδύνευσε τη ζωή της για να προστατέψει τους Ιουδαίους από τον Φλώρο, ο οποίος προκαλούσε αιματοχυσίες και έριδες στην Ιερουσαλήμ. Αργότερα, η ίδια και ο αδελφός της, όπως πολλοί άλλοι, ορκίστηκαν υποταγή στον Ρωμαίο αυτοκράτορα Βεσπασιανό. Μάλιστα ο γιος του αυτοκράτορα, ο Τίτος, πήρε τη Βερνίκη στη Ρώμη για να την κάνει σύζυγό του, μολονότι ήταν δέκα χρόνια μεγαλύτερή του. Ωστόσο, επειδή ο ρωμαϊκός λαός αντέδρασε στην προοπτική να αποκτήσει Ιουδαία βασίλισσα, ο Τίτος διέκοψε τη σχέση.