Ο Κόσμος των Πτηνών της Σιγκαπούρης

«ΡΙΞΕ!» Στη στιγμή, με το πρόσταγμα του φύλακα, ένας όμορφος παπαγάλος του Αμαζονίου με γαλάζιο λοφίο, που τον ονομάζουν Ξαφνική Βολή, σκύβει το κεφάλι. Με το δυνατό του ράμφος πατάει τη σκανδάλη. Αμέσως ένα μπαλάκι του πινγκ-πονγκ ξεπετιέται από το μεταλλικό σωλήνα. Αλλά δεν τα καταφέρνει να φτάσει και πολύ μακριά. Ο κ. Χορν, ένας καλοεμφανίσιμος ραμφαστός το περιμένει. Μ’ ένα σβέλτο τίναγμα του κεφαλιού του, ανοίγει το ζωηρόχρωμο πορτοκαλί του ράμφος και αρπάζει το μπαλάκι με πολύ μεγάλη ευκολία.

Ο φύλακας έχει έτοιμα τα σπόρια στη φούχτα του για να ανταμείψει το φτερωτό μας ντούο και οι θεατές στο μικρό αμφιθέατρο ξεσπούν σε αυθόρμητα χειροκροτήματα.

Κάθε χρόνο, σχεδόν 750 χιλιάδες επισκέπτες έρχονται στο Πάρκο Πτηνών Τζουρόνγκ της Σιγκαπούρης, ένα χώρο 200 περίπου στρεμμάτων που φιλοξενεί πάνω από 3.000 πτηνά, που ανήκουν σε πάνω από 300 είδη συγκεντρωμένα απ’ όλο τον κόσμο. Είναι χωρίς αμφιβολία ένα γοητευτικό, υπέροχο μέρος!

Ένα τμήμα 20 περίπου στρεμμάτων απ’ αυτό το πάρκο αποτελεί τώρα το «μεγαλύτερο κλειστό μουσείο πτηνών στον κόσμο», όπως το περιγράφει ο επίσημος τυπωμένος οδηγός του. Παντού γύρω μας υπάρχουν πουλιά, καθώς προχωρούμε μέσα από τα δέντρα που έχουν καλυφτεί μ’ ένα θαυμάσιο δικτυωτό. Ζωηρόχρωμοι παπαγάλοι γεμίζουν τον αέρα με τα τιτιβίσματά τους, καθώς μια ναζιάρα σιαλία πηδάει αθόρυβα από δέντρο σε δέντρο. Μια κατακόκκινη νερόκοτα βαδίζει με σβελτάδα μέσα στο νερό, ισορροπώντας τέλεια πάνω στα πελώρια πόδια της. Αρκετές πάπιες και φασιανοί, καταβρέχονται μέσα σ’ ένα ποταμάκι που τροφοδοτείται από έναν τεχνητό καταρράκτη ύψους τριάντα μέτρων. Στο τέλος του μονοπατιού, θαυμάζουμε μαζί με μια άλλη ομάδα τουριστών ένα περήφανο παγόνι καθώς ανοίγει εντελώς την ουρά του.

Μέσα στο χώρο των νυκτόβιων πτηνών, αντίθετα, τα πάντα είναι ήσυχα. Σπάνιες κουκουβάγιες έχουν κουρνιάσει ακίνητες ενώ εμείς ψιθυρίζουμε μεταξύ μας μες στους σκοτεινούς διαδρόμους. Οι κίτρινοι νυχτοερωδιοί με το μαύρο λοφίο περιμένουν υπομονετικά στη φωλιά τους που είναι φτιαγμένη από ριζοφόρο μάγκλη σ’ ένα βάλτο. Μα τα σπανιότερα πτηνά που ελπίζουμε να δούμε, οι απτέρυγες (κίβι), το εθνικό σύμβολο της Νέας Ζηλανδίας δεν λένε να φανούν. Μετά εντελώς απροσδόκητα συναντάμε την ασυνήθιστη καστανόξανθη αιγοθήλη της Αυστραλίας να μας κοιτάζει κατάματα.

Να ’μαστε και πάλι στον ανοιχτό χώρο, περνάμε τη λίμνη που είναι καταστολισμένη μ’ ένα κοπάδι από φλαμίνγκος και κατευθυνόμαστε σε πιο ήσυχα μονοπάτια. Με θαυμασμό ατενίζουμε τα αρπακτικά πτηνά και προχωράμε για να παρατηρήσουμε χωρίς σχεδόν να ακούγεται η ανάσα μας ένα κολίβρι να ρουφάει απαλά το νέκταρ από έναν ιβίσκο. Αναρωτιόμαστε πώς μπορεί αυτό το πουλί, που είναι το μικρότερο πτηνό—μερικά ζυγίζουν λιγότερο από 28 γραμμάρια—να χτυπάει τα φτερά του μέχρι και 70 φορές το δευτερόλεπτο! Στ’ αλήθεια, είναι ένα θαυμαστό δείγμα σχεδίου.

Η φροντίδα για τους κατοίκους αυτού του Πάρκου Πτηνών Τζουρόνγκ απαιτεί τεράστια εργασία. Πρέπει με προσοχή να δίνεται η σωστή τροφή και να διατηρείται το κατάλληλο περιβάλλον. Κι όμως, παρά την τροπική ζέστη της Σιγκαπούρης, οι πιγκουίνοι Χούμπολτ από τα κρύα νερά της δυτικής ακτής της Νότιας Αμερικής αναπτύσσονται το ίδιο ευχάριστα όσο και τα γηγενή ωδικά πτηνά.

Φτάσαμε πάνω στην ώρα για να δούμε τον Μακ, τον παπαγάλο Αρά η Μακάο, να κάνει ποδηλασία πάνω σ’ ένα σχοινί. Καθώς γυρίζει τα πετάλια ψηλά στην αχυροσκεπή σκηνή, τα πιτσιρίκια ξεφωνίζουν με ενθουσιασμό. «Μας πήρε τρεις μήνες για να διδάξουμε τον Μακ να το κάνει αυτό», εξηγεί ο Τζέρυ Ταν, ο υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων του πάρκου, «και εκπαιδεύουμε από 50 μέχρι 60 πουλιά το χρόνο». Οι εκπαιδευτές πρέπει να έχουν καλοσύνη και ευγένεια. Τα πουλιά δεν τα τιμωρούν ποτέ, μόνο τα ανταμείβουν. «Ακόμα ψάχνουμε για δυο επιπλέον εκπαιδευτές πτηνών».

Βέβαια, αυτή η προσφορά εργασίας δεν μας αφορά. Σύντομα θα πρέπει να επιστρέψουμε στο βόρειο κλίμα μας, στον αγαπητό μας κοκκινολαίμη κότσυφα, που το κόκκινο στήθος του προσθέτει λίγο χρώμα στον κήπο μας. Τότε, θα έχουμε τη χαρά να αναπολούμε τις εικόνες αυτού του φαντασμαγορικού θεάματος που απολαύσαμε.—Από συνεργάτη.

[Εικόνες στις σελίδες 16, 17]

Νυχτοερωδιός με μαύρο λοφίο

Χρυσογαλάζιος μακάο

Καφέ απτέρυξ

Μεγάλο φλαμίνγκο