¹³ Ο αρχιερέας βρίσκεται στην αυλή της σκηνής του μαρτυρίου. Αφού πρώτα πλυθεί στη λεκάνη με το νερό, σφάζει έναν ταύρο για θυσία. Το αίμα του ταύρου χύνεται σε μια λεκάνη· θα χρησιμοποιηθεί με ειδικό τρόπο προκειμένου να γίνει εξιλέωση για τις αμαρτίες της ιερατικής φυλής του Λευί. (Λευιτικόν 16:4, 6, 11) Προτού, όμως, ο αρχιερέας προχωρήσει περαιτέρω με τη θυσία, υπάρχει κάτι που πρέπει να κάνει. Παίρνει αρωματικό θυμίαμα (πιθανώς τοποθετώντας το σε μια σέσουλα) καθώς και αναμμένα κάρβουνα από το θυσιαστήριο σε ένα πυροδοχείο. Τώρα μπαίνει στα Άγια και προχωράει προς την κουρτίνα του διαμερίσματος Άγια των Αγίων. Περνάει αργά αργά από την κουρτίνα και στέκεται μπροστά στην κιβωτό της διαθήκης. Κατόπιν, μακριά από κάθε άλλο ανθρώπινο μάτι, ρίχνει θυμίαμα στα πυρωμένα κάρβουνα, και τα Άγια των Αγίων γεμίζουν με ένα ευωδιαστό σύννεφο.—Λευιτικόν 16:12, 13, ΜΝΚ.

Ο αρχιερέας βγαίνει από τα Άγια των Αγίων, παίρνει το αίμα του ταύρου και ξαναμπαίνει στα Άγια των Αγίων. Όπως υπαγορεύει ο Νόμος, βουτάει το δάχτυλό του στο αίμα και το ραντίζει εφτά φορές μπροστά στο κάλυμμα της Κιβωτού. (Λευιτικόν 16:14) Κατόπιν επιστρέφει στην αυλή και σφάζει ένα κατσίκι, το οποίο είναι προσφορά για αμαρτία «περί του λαού». Φέρνει μια ποσότητα από το αίμα του κατσικιού μέσα στα Άγια των Αγίων, και κάνει με αυτό ό,τι έκανε και με το αίμα του ταύρου. (Λευιτικόν 16:15) Και άλλες σημαντικές τελετουργίες λάβαιναν χώρα την Ημέρα του Εξιλασμού. Για παράδειγμα, ο αρχιερέας έπρεπε να βάλει τα χέρια του πάνω στο κεφάλι ενός δεύτερου κατσικιού και να εξομολογηθεί πάνω σε αυτό «τας ανομίας των υιών Ισραήλ».