Το Μάιο του 1924, το Ναζιστικό Κόμμα είχε 32 έδρες στο Γερμανικό Ράιχσταγκ. Το Μάιο του 1928 αυτές είχαν μειωθεί σε 12. Ωστόσο, το 1930 ο κόσμος βρέθηκε μέσα στη δίνη της Μεγάλης Οικονομικής Κρίσης. Εκμεταλλευόμενοι τις συνέπειές της, οι ναζιστές επανήλθαν δριμύτεροι, και στις γερμανικές εκλογές του Ιουλίου του 1932 κέρδισαν 230 από τις 608 έδρες. Λίγο αργότερα, ο πρώην καγκελάριος Φραντς φον Πάπεν, που ήταν Παπικός Ιππότης, πρόσφερε τη βοήθειά του στους ναζιστές. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, ο φον Πάπεν οραματιζόταν τη δημιουργία μιας καινούριας Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η σύντομη θητεία του ως καγκελάριου ήταν αποτυχημένη, γι’ αυτό τώρα έλπιζε να αποκτήσει εξουσία μέσω των ναζιστών. Τον Ιανουάριο του 1933, είχε εξασφαλίσει για τον Χίτλερ την υποστήριξη των βαρόνων της βιομηχανίας, ενώ διασφάλισε με ραδιουργίες την άνοδο του Χίτλερ στο αξίωμα του καγκελάριου της Γερμανίας στις 30 Ιανουαρίου 1933. Ο ίδιος έγινε αντικαγκελάριος και χρησιμοποιήθηκε από τον Χίτλερ για να κερδίσει την υποστήριξη των Καθολικών τμημάτων της Γερμανίας. Μέσα σε δύο μήνες αφότου ανέλαβε την εξουσία, ο Χίτλερ διέλυσε το κοινοβούλιο, έστειλε χιλιάδες στελέχη της αντιπολίτευσης στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και άρχισε μια ανοιχτή εκστρατεία καταπίεσης των Εβραίων.

⁷ Στις 20 Ιουλίου 1933, το ενδιαφέρον του Βατικανού για την ανερχόμενη δύναμη του ναζισμού εκδηλώθηκε όταν ο Καρδινάλιος Πατσέλι (που αργότερα έγινε ο Πάπας Πίος ΙΒ΄) υπέγραψε στη Ρώμη ένα κονκορδάτο μεταξύ του Βατικανού και της ναζιστικής Γερμανίας. Ο φον Πάπεν υπέγραψε το έγγραφο ως εκπρόσωπος του Χίτλερ, ενώ ο Πατσέλι απένειμε στον φον Πάπεν το υψηλό παπικό παράσημο του Μεγάλου Σταυρού του Τάγματος του Πίου.b